Η Μελιχιώ μια δεκαεξάχρονη κοπέλα ερωτεύεται το ομορφόπαιδο της καπναποθήκης και η ζωή της αλλάζει ρότα. Στη Θεσσαλία του 1910, με τους κολίγους να παλεύουν για βασικά δικαιώματα και τη σφαγή του Κιλελέρ να αποδεικνύει πως οι άνθρωποι χωρίζονται σε ευνοημένους και μη, οι αποφάσεις που καλείται να πάρει η Μελιχιώ αποδεικνύουν περίτρανα μέχρι που φτάνει ο άνθρωπος για τον παράφορο έρωτα. Λίρες, μια ματωμένη υπόσχεση και μια παραμάνα τεσσάρων παιδιών ενός μεγαλοτσιφλικά είναι το θεματικό κέντρο πάνω στο οποίο χτίζεται η διδακτική ιστορία που σοκάρει πραγματικά τον αναγνώστη.
Σοκάρει, γιατί έρχεται αντιμέτωπος με αποφάσεις ηρώων γροθιά στο στομάχι, στις οποίες ελλοχεύει παράλληλα η κυνικότητα με την ευαισθησία σε συνδυασμό με την πληγωμένη ψυχή που αποζητά αγάπη αλλά και ανέσεις. Σε μια ταραγμένη χρονική περίοδο όπου ιδανικά και αγώνες συμπορεύονται με μίση, πάθη και ασυδοσία, η ιστορία της Μελιχιώς με το σημειολογικό όνομα έρχεται να αποδείξει πως ο άνθρωπος είναι έρμαιο των παθών του μα κυρίως των επιλογών του.
Ανθρωποκεντρικό ως το μεδούλι αυτό το κοινωνικό μυθιστόρημα με έντονα τα ψήγματα της ηθογραφίας και της ιστορίας, προκαλεί σκέψη και προβληματισμό με τους διαφορετικούς χαρακτήρες που αφήνουν το αποτύπωμά τους στην πλοκή. Δε γίνεται να παραλείψω πως σε αυτό το ψηφιδωτό ηρώων βλέπει κανείς κάθε καρυδιάς καρύδι καμωμένο όμως με πρωτόφαντο ρεαλισμό και δίχως διάθεση μελό και υπερβολής. Όσο η συγγραφέας χτίζει την ιστορία και διαπιστώνεις πως πολλά δεν είναι αυτό που πίστευες, βλέπεις εξελίξεις καταιγιστικές που αλλάζουν άρδην την ιστορία μα πάνω από όλα ταράζουν συθέμελα την ψυχοσύνθεση των ηρώων.
Δεν είναι ένα βιβλίο εύκολο. Είναι ένα μυθιστόρημα για απαιτητικούς αναγνώστες που παρακολουθούν διάφορα ιστορικά γεγονότα σε συνδυασμό με τους χαρακτήρες που καθορίζονται από αυτά. Το τέλος ειδικά, είναι ολότελα συγκινητικό, ίσως και σκληρό, μα πάνω από όλα λυτρωτικό. Δεν μπορώ να μην σταθώ στην εκπληκτική γραφή, γιατί η Γουβέλη εναρμόνισε πλήρως το λεξιλόγιο με την εποχή και τον τόπο. Παράλληλα, κέντησε με την δυναμική της γραφής της στην διεισδυτική προσέγγιση των χαρακτήρων των ηρώων. Καλοδουλεμένο από την αρχή ως το τέλος κερδίζει τις εντυπώσεις γιατί εκτός από τη δυνατή γραφή και τη λογοτεχνική πλοκή, είναι ογκώδες μα χωρίς καθόλου ανούσιες περιγραφές και πλατιάσματα. Όλα είναι φροντισμένα με μαεστρία και φαίνεται πως η συγγραφέας δούλεψε πολύ πάνω στο τελευταίο της λογοτεχνικό πόνημα. Μπράβο στη Γουβέλη , που πάντα παραδίδει προσεγμένα βιβλία και διαφορετικά μεταξύ τους.
Βαθμολογία:9,5/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου