Κάποια μυθιστορήματα αγγίζουν την ψυχή σου βαθιά. Αισθάνεσαι πως όσο τα διαβάζεις πορεύεσαι μαζί με τους ήρωες τους. Ταυτίζεσαι, συμπάσχεις, σκέφτεσαι, μαθαίνεις, αγωνιάς μα πάνω από όλα έχεις μια συντροφιά που δεν σε προδίδει. Νιώθεις ασφαλής, καλύτερος αλλά όταν η ανάγνωση τελειώνει έχεις μια πίκρα. Αυτή του αποχωρισμού, γιατί βαθιά μέσα σου γνωρίζεις πως στο επόμενο βιβλίο που θα πιάσεις στα χέρια σου θα είσαι αυστηρός. Αμείλικτος και σίγουρα μπορεί να το αδικήσεις. Να είναι πολύ καλό, αλλά όταν το προηγούμενο σάρωσε την ψυχή σου μ αυτό δυστυχώς δεν θα νιώσεις το ίδιο. Έτσι, άλλωστε δεν γίνεται με τις σχέσεις; Μια πολύ δυνατή σε κάνει να ξεχάσεις τις προηγούμενες. Αυτό ακριβώς έπαθα με το τελευταίο μυθιστόρημα της Γιώτας Γουβέλη «Η σκλάβα» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.
Στην συγκεκριμένη συγγραφέα έχω μεγάλη αδυναμία. Την ξεχωρίζω. Ειδικά στα τελευταία της μυθιστορήματα διαπίστωσα πως τολμά και καταπιάνεται με δύσκολα θέματα σε ιδιαίτερες χρονολογικές περιόδους για την πατρίδα μας. Κάθε νέο της συγγραφικό βήμα ήταν εξαιρετικό και τολμούσα να πω πως είναι ισάξια μεταξύ τους . Λογοτεχνικά έργα με αξία και βάθος. Στο «Η σκλάβα» όμως πήγε ένα βήμα παρακάτω.
Η βασική πλοκή έχει να κάνει με ένα θρύλο. Στην σκλαβωμένη Θεσσαλία μια όμορφη χήρα έσπειρε την διχόνοια ανάμεσα σε δυο αγαπημένα αδέρφια που μάχονται για την απελευθέρωση της πατρίδας με κάθε ρίσκο. Είναι όμως έτσι; Δυο δίδυμα κορίτσια που μεγάλωσαν σε κακοποιητικό περιβάλλον, μια οικογένεια αρματολών με δυναμικές προσωπικότητες, οι Τούρκοι και ανάμεσα τους ο Ρήγας Βελεστινλής. Η συγγραφέας συνέθεσε μια φοβερή καθηλωτική υπόθεση με πρόσωπα που έχουν δυναμική και η οποία εκτυλίσσεται με παλμό και γεγονότα. Δεν χάνεις καθόλου το ενδιαφέρον σου, καθώς οι εξελίξεις τρέχουν και ακολουθείς τους ήρωες σε δύσβατα μονοπάτια αποφάσεων. Σε αυτά που κρίνονται ζωές, αγάπες, συμφέροντα, δικαιώματα.
Είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα που αγγίζει διεισδυτικά την αγάπη, την κακοποίηση και τις λαθεμένες αποφάσεις. Θέτει θέματα για την θέση της γυναίκας στα χρόνια της επανάστασης και θίγει με μαεστρία την κακοποίηση και τις αγάπες που δεν έχουν μέλλον. Ψυχογραφεί διεισδυτικά τους ήρωες τους οποίους κρίνεις αλλά και αγωνιάς για το μέλλον τους. Παράλληλα, εκτός της έντονης κοινωνικής του διάστασης έχει έντονη ιστορική χροιά. Όσοι αγαπάμε την ιστορία, έχουμε κατά νου πως δεν έχουν γραφεί πολλά μυθιστορήματα για την Θεσσαλία και το Ρήγα Βελεστίνλη. Εδώ η Γουβέλη μας συστήνει πολύ καλά αυτήν την εξαιρετική προσωπικότητα που θυσιάστηκε για την πατρίδα και που τα συγγράμματά του έκαναν ανά την Ευρώπη γνωστή την σκλαβιά των Ελλήνων. Ο Ρήγας φύτεψε τον σπόρο της επανάστασης στην Ευρώπη και οι Έλληνες αγωνιστές μαζί με τον ίδιο πάλεψαν για αυτή. Δεν χρειάζεται να σας τονίζω την ενδελεχή ιστορική έρευνα της Γουβέλη ούτε το πόσο μαγική είναι η γραφή της. Όσοι την διαβάζετε τα ξέρετε, οι υπόλοιποι να τα γνωρίσετε.
«Η ΣΚΛΑΒΑ» θα σας σκλαβώσει. Σπεύσατε!! Α και το τέλος είναι συγκλονιστικό. Δεν θέλω να παρασυρθώ να σας γράψω περισσότερα. Δεν χορταίνεις αυτό το βιβλίο και σου επιφυλάσσει ένα συγκλονιστικό φινάλε.
Βαθμολογία :10//10
Θα το διαβάσω οπωσδήποτε
ΑπάντησηΔιαγραφή