Το "Immortālis Atheus/Αθάνατος Άθεος" του Αλέξανδρου Καψοκόλη είναι ένα μυθιστόρημα που παίζει με τις ισορροπίες μεταξύ μύθου και ιστορικής πραγματικότητας, πολεμικής ατμόσφαιρας και φιλοσοφικού προβληματισμού. Πρόκειται για μια ιστορία γεμάτη αντιθέσεις, όπου η ωμή βία και η πνευματική αναζήτηση συνυπάρχουν σε έναν διαρκή αγώνα.
Από τις πρώτες κιόλας σελίδες, ο αναγνώστης μεταφέρεται σε μια αφήγηση που εκτείνεται σε αιώνες, ακολουθώντας τον μυστηριώδη "Αθάνατο". Ένας άνδρας που, εξαιτίας μιας πράξης αυτοθυσίας λίγο πριν τη Σταύρωση του Ιησού, αποκτά μια μοναδική μοίρα: να περιπλανιέται στον κόσμο, φέρνοντας μαζί του τόσο το βάρος της αθανασίας όσο και την ευθύνη να διαδώσει τη θεϊκή αλήθεια. Η ειρωνεία; Παρότι ονομάζεται "Άθεος", η ύπαρξή του είναι βαθιά συνδεδεμένη με το θείο και τη μοίρα του κόσμου.
Ο Καψοκόλης δεν χαρίζεται στον αναγνώστη. Το βιβλίο είναι γεμάτο πολεμικές συγκρούσεις, αιματοχυσίες και συνεχείς καταδιώξεις. Οι σελίδες του πάλλονται από την αγωνία της επιβίωσης, ενώ ο ήρωας βρίσκεται διαρκώς στο επίκεντρο μιας μάχης που δεν είναι μόνο σωματική αλλά και ηθική. Στο πρόσωπό του συγκρούονται η φιλοδοξία των ισχυρών, η διαφθορά της εξουσίας και η ακατάπαυστη αναζήτηση της πίστης – είτε θεϊκής είτε ανθρωπιστικής.
Αν και η ιστορία διαδραματίζεται σε ένα πλαίσιο όπου το υπερφυσικό αγγίζει την πραγματικότητα, το βιβλίο παραμένει γειωμένο στις διαχρονικές ανησυχίες του ανθρώπου. Η κεντρική ιδέα της αθανασίας δεν αντιμετωπίζεται ως προνόμιο, αλλά ως δοκιμασία. Ο ήρωας, περνώντας μέσα από τους αιώνες, βλέπει ξανά και ξανά την επανάληψη της ίδιας ανθρώπινης φύσης: το καλό και το κακό, την ελπίδα και την απογοήτευση, την πίστη και την προδοσία. Ο Καψοκόλης, με μια γραφή που άλλοτε είναι ωμή και άλλοτε ποιητική, καταφέρνει να μεταδώσει αυτή τη διαρκή πάλη, κάνοντας τον αναγνώστη να αναρωτηθεί τι σημαίνει πραγματικά η αθανασία.
Ένα ακόμα αξιοσημείωτο στοιχείο είναι η δομή της αφήγησης. Σε αντίθεση με τις παραδοσιακές αφηγήσεις, το βιβλίο δεν ακολουθεί μια αυστηρά γραμμική χρονική πορεία. Τα γεγονότα εναλλάσσονται με τρόπο που κρατά τον αναγνώστη σε εγρήγορση, αποφεύγοντας πλατειασμούς και άσκοπες λεπτομέρειες. Ο συγγραφέας προτιμά την αμεσότητα και την ένταση, μεταδίδοντας την αγωνία του ήρωα με ρυθμό που δεν επιτρέπει παύσεις.
Η εικονογράφηση της Αθηνάς Ντόλκου συμπληρώνει το κείμενο, ενισχύοντας τη δραματικότητα και το σκοτεινό ύφος της ιστορίας. Οι εικόνες λειτουργούν ως επιπλέον αφηγηματικά στοιχεία, ενισχύοντας την ατμόσφαιρα και δίνοντας μια οπτική διάσταση στα συναισθήματα και τις συγκρούσεις των χαρακτήρων.
Σε τελική ανάλυση, το "Immortālis Atheus" δεν είναι ένα εύκολο ανάγνωσμα. Είναι ένα βιβλίο που προκαλεί, αναστατώνει και προβληματίζει. Οι λάτρεις της ιστορικής μυθοπλασίας και των πολεμικών επικών αφηγήσεων θα εκτιμήσουν τη δυναμική του δράση, ενώ όσοι αναζητούν βαθύτερα νοήματα θα βρουν μια πλούσια πηγή στοχασμού. Ο Καψοκόλης τολμά να θίξει ζητήματα πίστης, εξουσίας και ηθικής με τρόπο που δεν αφήνει περιθώρια για επιφανειακές αναγνώσεις. Και ίσως, αυτό ακριβώς είναι που καθιστά το βιβλίο του τόσο ξεχωριστό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου