Απόψη για το βιβλίο: Πουθενά να κρυφτείς της Chevy Stevens

Πουθενά να κρυφτείς 

Συγγραφέας: Chevy Stevens
Εκδόσεις :Διόπτρα



Λίγα λόγια για το βιβλίο:


Η Chevy Stevens επιστρέφει με το πιο δυνατό και συγκινητικό της βιβλίο — μια ιστορία επιβίωσης και εκδίκησης. 
Η ζωή δεν ήταν ποτέ εύκολη για τις τρεις αδερφές Κάμπελ. Η Τζες, η Κόρτνεϊ και η Ντάνι ζουν σε ένα απομονωμένο ράντσο στον δυτικό Καναδά, όπου δουλεύουν σκληρά και προσπαθούν να αποφύγουν τις γροθιές του πατέρα τους. Μια νύχτα τα πράγματα ξεφεύγουν έπειτα από έναν καβγά? έτσι οι αδερφές είναι αναγκασμένες να το σκάσουν, για να καταλήξουν όμως σε έναν ακόμα χειρότερο εφιάλτη, όταν το φορτηγάκι τους ακινητοποιείται λόγω βλάβης σε μια μικρή πόλη. Ύστερα από μια τυχαία συνάντηση με τα λάθος πρόσωπα εμπλέκονται σε μια τρομακτική, απελπιστική κατάσταση.
Δεκαοχτώ χρόνια αργότερα προσπαθούν ακόμα να ξεχάσουν όσα είχαν συμβεί εκείνο το καλοκαίρι, όταν χάνονται τα ίχνη της μιας αδερφής? έτσι, θέλοντας και μη, οι δύο αδερφές επιστρέφουν στα παλιά γνώριμα μέρη και, αναπόφευκτα, αναμοχλεύουν το παρελθόν τους. 
Αυτή τη φορά δεν υπάρχει οδός διαφυγής. 
Το Πουθενά να κρυφτείς είναι ένα αστυνομικό θρίλερ αλλά ταυτόχρονα και μια βαθιά εξερεύνηση των αδελφικών δεσμών.

Η άποψη της Έυας Κουτσούμπας:

Έχω τελειώσει το βιβλίο εδώ και ώρα αλλά τα μάτια μου και η ψυχή μου θόλωσαν από τα δάκρυα. Μαζί με το τέλος ήρθε και η δική μου ψυχική λύτρωση.

Η STEVENS είναι η αγαπημένη μου συγγραφέας αλλά πότε δε γράφω καλά σχόλια αν κάτι δε μου αρέσει.

Με αυτό το βιβλίο ξεπέρασε τον εαυτό της.

Ένα σοκαριστικό κοινωνικό θρίλερ με θέμα την κακοποίηση του κορμιού και της ψυχής.

Πάντα ήθελα να διαβάσω ένα βιβλίο που να μιλά εις βάθος για αυτό το θέμα και τελικά το μετάνιωσα.

Τρεις ζωές. 

Τρεις ψυχές βασανισμένες από την μοίρα.

Ο φόβος.

Ένας φόβος που ποτέ δε σβήνει.

Ένας φόβος που κρύβεται πίσω από κάθε χαμόγελο, πίσω από κάθε ευτυχισμένη στιγμή, πίσω από κάθε νέο ξεκίνημα.

Φόβος που καταλήγει στο σκοτάδι..!

Κάθε σελίδα και σοκ.

Κάθε σελίδα και δάκρυ στα μάτια αλλά περισσότερο αίμα.

Αιμά ψυχής.

Το χειρότερο έγκλημα είναι να σου στερούν την ελευθερία να ζήσεις και να ευτυχήσεις. Το μεγαλύτερο αμάρτημα είναι να μην μπορείς να εμπιστευτείς ανθρώπους.

Η μεγαλύτερη φυλακή είναι η φυλακή που εμείς κρατάμε το λουκέτο και κλεινόμαστε στο δικό μας κλουβί, χωρίς να αφήνουμε το φως να περνά και γινόμαστε ένα με την σκιά μας, ένα με το σκοτάδι. Ένα με το τίποτα, ένα με την μοναξιά μας.

Δε μπορώ να πω τίποτε άλλο.

Τα χέρια μου τρέμουν, και ακόμη αιμορραγώ στις σκέψεις και τις σκηνές του βιβλίου που κατακλύζουν το μυαλό μου.

10/10