ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "ΠΟΡΦΥΡΟ ΠΟΤΑΜΙ" της ΣΟΦΗ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ με την ματια της Ειρηνη Σαγανη

ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "ΔΥΟ ΜΑΥΡΑ ΠΟΥΚΑΜΙΣΑ" του ΜΕΝΙΟΥ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ με την ματιά της ΣΟΦΙΑ ΣΚΙΑ

ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "ΜΕΡΣΕΝΤΕΣ ΧΙΛ" της ΧΡΥΣΙΗΔΑ ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥ με την ματιά της ΣΟΦΙΑ ΣΚΙΑ

ΑΠΟΨΗ για το: "ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΛΕΒΑΝΤΕ". Στέφανος Λίβος από την Χρυσάνθη Δημόγλου

ΚΛΗΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 05/05/2017 Ο εκδοτικός οίκος Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή με αγάπη και σεβασμό προς τα μέλη της ομάδας μας, προσφέρει 2 αντίτυπα του βιβλίου "Μια βραδιά και έναν καιρό" της Γαρυφαλλιά Τεπελένη .

ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "ΠΡΙΝ ΧΑΘΕΙ Η ΝΥΧΤΑ" της ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ με την ματιά της ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΟΡΦΑΝΟΥ

ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "ΚΛΕΙΣΤΟ ΦΕΡΕΤΡΟ" της SOPHIE HANNAH, εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ με την ματια της Stella Kaltsogianni

ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "Η σκιά στο σπίτι" - Κωνσταντίνος Κέλλης, εκδοσεις ΚΕΔΡΟΣ με την ματιά του ΦΙΛΙΠΠΟΣ Α.Κ.

ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο " ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ " του Μάκη Ρουσομάνη, εκδόσεις ΠΝΟΗ, με την ματιά της ΦΛΑΡΑ ΜΑΤΕ

Ένα βιβλίο γεμάτο μυρωδιές και αρώματα Ανατολής.
Γράφει στον πρόλογο ο συγγραφέας:<< Η μουσική είναι ο καλύτερος τρόπος επικοινωνίας μεταξύ μας.Πόσα τραγούδια και για τη δική μας Αθήνα,μου ήρθαν αυθόρμητα στον νου,και άρχισα να τραγουδάω! << Με φόντο την Ακρόπολη,τον Λυκαβηττό >> μου έμαθε η Χαρούλα στο τραγούδι << Ελένη >>.<< Θυμίζεις Αθήνα,γυναίκα που κλαίει >> έλεγε ο Νταλάρας.Να σου,μετά,και το αγαπημένο μου τραγούδι με τον Ηλία Κλωναρίδη πάντα για την πρωτεύουσα της Ελλάδας.<, Ο ι δρόμοι της Αθήνας,πού είναι,πού πάει;>>
Βέβαια για να είμαι ειλικρινής,η Σμύρνη μου θυμίζει πολύ τη Θεσσαλονίκη και την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου,αλλά καθόλου την Αθήνα που τόσο αγαπώ.Μελαγχόλησα.Είναι οι πόλεις που θα ήθελα να ζω.Θεσσαλονίκη,Αλεξάνδρεια,Σμύρνη.Και εν μέρει το έχω καταφέρει.Ζω στη Θεσσαλονίκη και << με >> αρέσει!
Γύρισα το βλέμμα μου σε άλλη κατεύθυνση.Από ψηλά ίσα που κατάφερα να διακρίνω ένα ζευγάρι να αγκαλιάζεται και να τρέχει στο φωτισμένο πάρκο,πλάι στο ξενοδοχείο,ζώντας τον έρωτα.Μου έρχεται στον νου ο δικός μου έρωτας για τη Σμύρνη και η μεγάλη μου αγάπη για την ΑΘήνα.Πόσα κοινά,αλήθεια,έχουν οι δυο πόλεις,αναρωτιέμαι.Γνώριμοι άνθρωποι και μυρωδιές οικείες.Γνώριμα βλέμματα και εκφραστικά χαμόγελα.Φαγητά,μεζεκλίκια και καφέδες....Στη Σμύρνη τούρκικος και στην Αθήνα ελληνικός.Οι γλώσσες μοιράζονται τις ίδιες λέξεις.Ακόμη και οι λαικές σοφίες του Καραγκιόζη και του Ναστραντίν Χότζα είναι κοινό χαρακτηριστικό.Ίδιοι άνθρωποι στην όψη και στα συναισθήματα.Άνθρωποι που εκφράζονται με γέλιο,κλάμα,παράπονο,ερωτεύονται και αγαπιούνται.
Όλα εξελίχθηκαν αστραπιαία εκείνο το βράδυ.Η εποχή και οι έρωές μου δεν με ενδιέφεραν αρχικά.Φαντάστηκα μια ερωτική,αλλιώτικη ιστορία.Άρχισα να γράφω το νέο μου βιβλίο,με βοηθό τις μοναδικές εικόνες της Σμύρνης που τη στιγμή εκείνη είχα πιάτο στα πόδια μου.
Έτσι ξεκίνησαν όλα.Σμύρνη και Αθήνα μαζί,και ένας ιδιαίτερος τίτλος,παρμένος από το καλωσόρισμα του Ασκληπιείου,της Περγάμου της Ελληνιστικής εποχής.Μνήμες,εικόνες,νοσταλγία,απωθημένα,έρωτες,φαντασία και αγάπη.Πολλή αγάπη...>>
Ο συγγραφέας με πολύ μαεστρία παραλληλίζει δύο παρόμοια γεγονότα.Το ένα στην Πέργαμο της Μικράς Ασίας το 160π.Χ. και ένα στην σημερινή εποχή.Και τα δύο περιστατικά έχουν ένα κοινό,το θεραπευτήριο του Ασκληπιού,όπου στα πρώτα χρόνια υπήρχε μια επιγραφή που έγραφε:<< Εν ονόματι των Θεών απαγορεύεται η είσοδος εις τον Θάνατο>>.
Οτρόπος γραφής πολύ όμορφος και απλός και κατανοητός και δείχνει ότι ο συγγραφέας έχει κάνει μεγάλη έρευνα.
Ομολογώ πως η ανάγνωσή του με συνεπήρε και δεν ήθελα να το αφήσω από τα χέρια μου ,διότι ήθελα να δω τι γίνεται παρακάτω.
Ιδιαίτερα με άγγιξαν τα λόγια της Μαρίνας που είναι καλύτερη φίλη της πρωταγωνίστριας της ( Θάλεια )στην σελίδα 102:<< Η Θάλεια αδιαφορούσε.Έδωσε προτεραιότητα στο σπίτι και στη δουλειά.Άλλα προβλήματα είχε ως νέα και ελεύθερη,και άλλες υποχρεώσεις με άντρα και νοικοκυριό.Μετά ήρθε και το αναμενόμενο από όλους τους συγγενείς και φίλους,παιδί,και άλλαξε ριζικά ο χαρακτήρας της.
<< Αυτό ποτέ μου δεν μπόρεσα ή δεν θέλησα να το καταλάβω.Γιατί πρέπει το κάθε παντρεμένο ζευγάρι να είναι και να θεωρείται άξιο να κάνει παιδιά,μου λες;Γιατί να έχει το δικαίωμα ο καθένας να γίνεται γονιός;>> ρωτούσε η Μαρίνα.<< Χαζός,άρρωστος,κουτσός,στραβός,έξυπνος,τρελός,λογικός,όμορφος,άσχημος,άσπρος,μαύρος,φτωχός,πλούσιος,αδελφή ή στρέιτ,όλοι στο μεγάλοκαζάνι του γονιού.Γιατί;Και το κακό είναι που ο περίγυρος και η κοινωνία τοπεριμένει περισσότερο από σένα και χωρίς καν να σε ρωτά αν το θέλεις τη δεδομένη στιγμή.Απλώς το περιμένει.Και έρχεται το άγχος για το αν μπορείς τελικά να μείνεις έγκυος ή όχι.Προσπαθείς καθημερινά με τον άντρα σου να γκαστρωθείς,φοβούμενη τον λόγο του κόσμου μη σε αποκαλέσουν " στείρα ".Δώσ του εξετάσεις σε γιατρούς αν τυχόν υπάρχει κάποιο πρόβλημα.Άντε και μια καλλιέργεια σπέρματος,και το άγχος έχει εγκατασταθεί στη ζωή σου μεγαλύτερο απόκάθε άλλη φορά.Και όταν τα καταφέρεις,τοέχεις κάνει για την κοινωνία και μετά για σένα και τον άντρα σου.Καμαρώνεις δείχνοντας στον κόσμο το σπλάχνο σου και νιώθεις δικαιομένη που τελικά η κοινωνία δεν σου φόρεσε το στίγμα της άκρπης >>.
Η θάλεια την άκουγε με το στόμα ανοιχτό.Ήταν πρώτη φορά που η καλή της φιλενάδα εκφραζόταν έτσι.<< Μάλλον θα ζηλεύει που παντρεύτηκα ενώ αυτή είναι ακόμη σαν το κούτσουρο μόνη της >>σκέφτηκε και την άφησε να μιλά<<Όμως πάλι...μπορεί και να έχει δίκιο>>.
<<Και σε ρωτάω,αν δεν είναι άξιοι να γίνουν γονείς;Τι φταίει το παιδί που θα περάσει τουπόλοιπο της ζωής του χωρίς τη σωστή στήριξη προκειμένου να αντιμετωπίσει τις απαιτήσεις και τα " πρέπει " της κοινωνίας και της εκκλησίας;Καλώς ή κακώς,δεν είναι όλοι φτιαγμένοι για να γίνουν γονείς καινα μεγαλώσουν παιδιά.Θυμάσαι τον Τάκη από το σχολείο στην Αγία Παρασκευή;Φυλακή για ασέλγεια στο παιδί του.Και τότε τον είχαμε για παράδειγμα συζύγου και υπερπροστατευτικού.Τώρα λέμε πως δεν έπρεπε να γίνει πατέρας αφού φερόταν έτσι τα παιδιά του >>.Η Θάλεια την άκουγε.<< Μπορεί να είναι σωστά όσα λέει>> σκέφτηκε ξανά,μα και πάλι δεν έβγαλε μιλιά.<< Παντρεύονται δυο χαζοί σε ένα χωριό >> συνέχισε εκείνη απτόητη.<< Οι χαζοί του χωριού,που λένε.Ο ένας χαζός παίρνει την άλλη χαζή.Είναι τώρα αυτοί οι δυο χαζοί ικανοί ν ανοίξουν σπίτι και να κάνουν οικογένεια;Και άντε,το άνοιξαν το σπιτικό και κουτσά στραβά τα φέρνουν βόλτα.Ο χαζός χαμαλίκι για ένα μεροκάματο και η χαζή ένα καμένο πιάτο φαγητό.Βοηθά ο κόσμος,η εκκλησία,οι μισόχαζοι συγγενείς.Γκαστρώνεται η χαζή και γεννά παιδί χαζοπούλι.Εδώ που τα λέμε,δεν περίμενε ούτε και η ίδια να βγάλει τον Αινστάιν,αλλά ούτε και η κοινωνία είχε παράλογες απαιτήσεις από εκείνη.Τότε γιατί τους πάντρεψε;Πάει στο σχολείο και είνσαι το << χαζό παιδί>>,που όλα τα παιδιά το δείχνουν με το δάχτυλο.Σαφώς δεν φταίνε τα ίδια τα παιδιά,αλλά οι γονείς,που κουβεντιάζουν μπροστά τους για την οικογένεια των χαζών του χωριού.Όλα αυτά όμως τα βιώνει πιο πολύ το χαζοπούλι που μένει χωρίς φίλους,είναι τούβλο στο σχολείο και μεγαλώνει απομονωμένο χωρίς να το θέλει.Η ίδια η κοινωνία το κάνει πέρα.Και φτάνω στο φινάλε.Σαν πεθάνουν οι χαζοί γονείς,ποιος θα σταθεί στο υπόλοιπο της ζωής του στο χαζό παιδί τους;Η κοινωνία που το κοροιδεύει ή ανύπαρκτοι συγγενείς;Άρα,φιλενάδα μου,όπως δεν γίνεται να οδηγούμε όλοι αεροπλάνα και να γινόμαστε πιλότοι,έτσι δεν πρέπει κάθε άνθρωπος να γίνεται γονιός >>.
Συγχαρητήρια στον Μάκη Ρουσομάνη για το πολύ καλό βιβλίο που έγραψε και που το συστήνω ανεπιφύλακτα να διαβαστεί απ όλους.
Για άλλη μια φορά οι εκδόσεις Πνοή έδειξαν ότι στους κόλπους της έχει πολύ καλούς συγγραφείς που γράφουν πολύ καλά βιβλία.
Πάντα επιτυχίες!!!!!!!!!!!!!

ΑΠΟΨΗ γαι το βιβλίο "ΘΥΣΙΑ" ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΑΝΝΑ ΓΑΛΑΝΟΥ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΟΠΤΡΑ,με την ματιά της ΑΘΗΝΑ ΞΕΝΙΚΟΥ

Η Θυσια ειναι το πρωτο βιβλιο της Ιστορικης Τριλογιας της Κυριας Γαλανου με τιτλο Οι Δρομοι της Καταιγιδας Αναφερεται σε γεγονοτα που παιρνουν σαρκα κ οστα στην Ενετοκρατουμενη Κρητη στην Οθωμανικη Αυτοκρατορια Ανδριανουπολη ,Πολη την περιοδο 1550-1557

Δεν μπορω να σας κρυψω την χαρα μου που η καταξιωμενη συγγραφεας κυρια Γαλανου αποφασισε να ασχοληθει με μια περιοδο που δεν ειναι ευρεως γνωστη στο αναγνωστικο κοινο και ειμαι αρκετα ικανοποιημενη γιατι το αποτρλεσμα φαινεται να την δικαιωνει (Μεταξυ μας πιστευω οτι το συγκεκριμμενο ειδος το ιστορικο της ταιριαζει περισσοτερο...)
Λοιπον κεντρικη ηρωιδα της ιστοριας μας ειναι πανεμορφη κοκκινομαλλα Ρουσσα που την πρωτοσυνανταμε σε ηλικια 14 ετων κ ακολουθουμε την πορεια της τα επομενα 20 χρονια...μεσα απο την γλαφυρη κ τοσο ζωντανη πενα της συγγραφεως μας εικονες συναισθηματα πονος θυμος ερωτας αγαπη συντροφικοτητα ,περιπετεια ..μας κατακλυζουν εν ρυπη οφθαλμου μας κανουν μερος της ιστοριας μπαινουμε σε γαλερες σε καστρα σε πολιτειες...γεγονοτα καταστασεις απροσμενες μας κανουν να ανησυχουμε κ να θελουμε να σταματησουμε ο,τι κανουμε εκεινη την ωρα για να συνεχισουμε το διαβασμα (εγω αυτο εκανα οποτε μου δινονταν η ευκαιρια ..)
Ομως δεν θα σας αποκαλυψω τιποτα παραπανω για την ιστορια μας πιστευοντας οτι αξιζει και με το παραπανω να την ανακαλυψετε μονοι σας κανοντας ενα εξαιρετικο ταξιδι ..πιστεψτε με αξιζει τον κοπο κ τον χρονο που θα διαθεσετε ...
Κλεινοντας θελω να συμπληρωσω οτι εκτος απο την Ρουσσα στο συγκεκριμμενο ιστορικο μυθιστορημα βλεπουμε αντλουμε πληροφοριες για εναν ολοκληρο κοσμο την Κρητη των πλουσιων αλλα κ την Κρητη των αμοιρων βλεπουμε τις ιντρικες των κουρσαρων των σουλτανων γενικως παιρνουμε πολλες κ ποικιλες πληροφοριες...
Σε ολο το βιβλιο οι αναγνωστες αναγνωριζουν τον κοπο κ την ερευνα της κυριας Γαλανου για να βγει προς τα εξω ενα πολυ καλο αναγνωμα θεωρω οτι η προσπαθεια κ ο κοπος της δικαιονονται απο τα θετικα σχολια των αναγνωστων της
Θεωρω εξισου σημαντικο το γεγονος οτι δεν προσπαθησε να το κανει με υφος ακαδημαικου συγγραμματος αλλα με απλη κατανοητη γραφη τονιζοντας εκει που πρεπει...
Για μενα προσωπικα το ταξιδι ηταν εξαιρετικο ,με συνεπηρε ,με εκανε μερος της ιστοριας κρατωντας αμειωτο το ενδιαφερον μου μεχρι το τελος
Θα ηθελα να της πω ο,τι με ανυπομονησια περιμενω κ το δευτερο μερος ελπιζοντας να μην αργησει πολυ...
Εν κατακλειδι σας το συνιστω για τους εξης λογους : 1) Λογος αρτιος μεστος 2) εξαιρετικο δεσιμο μυθοπλασιας πραγματικων γεγονοτων ,3 ) Αξιολογοι χαρακτηρες σωστα δομιμενοι κ τελος επειδη αναφερεται στο Νησι μου στην Ομορφη Κρητη ( ενα συν παραπανω για μενα )
Αθηνα Ξενικου

ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΗΣ ΑΝΝΕ" του ΣΤΕΛΙΟΥ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ με την ματιά της Μαρία Νικολαίδου

Καλησπερα στη παρεα μολις τελειωσα ενα υπεροχο βιβλιο Το ονειρο της αννε του Στελιου Στυλιανου ενα βιβλιο που μιλαει για το δραμα των κυπριων των ξεριζωμο τη σφαγη και την προσφυγια των λαων ενα δυνατο βιβλιο που πρεπει να διαβασουμε ολοι καταθετει ο συγγραφεας τα προσωπικα του βιωματα και μιλαει αντικειμενικα για τα γεγονοτα που πονεσαν οχι μονο το κυπριακο λαο..Μας οδηγει μεσα απο το βιβλιο του να βιωσουμε να σκεφτουμαι τον πονο την αδικια τον ξεριζωμο  που βιωνουν οι λαοι χωρις να το θελουν τους βαζουν να πολεμησουν και να γινονται  θυματα και πιονια των ιδιων των πολιτικων κυβερνησεων και των βρωμικων παιχνιδιων που παιζονται στις πλατες των λαων μαζι με τις ξενες δυναμεις που δεν λειπουν απο το χορο της αρπαγης και του ξεπουληματος ανθρωπων και χωρων...Ενα πολυ δυνατο βιβλιο που σιγουρα θα ξαναδιαβασω

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

 Ένα ξαφνικό τηλεφώνημα κι ο Ευαγόρας επιβιβάζεται για ένα ταξίδι επιστροφής στην Κύπρο. Ο Ονήσιλος, ο πατέρας του, πεθαίνει και το γεγονός αυτό γίνεται αφορμή να συναντήσει ανθρώπους από ένα παρελθόν με το οποίο αρνούνταν χρόνια να αναμετρηθεί. Η Αφροδίτη, η αδελφή του, που τούρκεψε, ο σύζυγός της και παιδικός του φίλος Αττίλα, η μεγάλη και η μικρή Αρσινόη, η Κάθριν και ο πατέρας της, η Άννα, η γριά Κιουρφερέ, ενωτικοί, ανθενωτικοί, Τούρκοι, Έλληνες, σε μια αυλή μαζεύονταν όλοι, κι ύστερα... όλοι έστρεψαν το βλέμμα τους αλλού, σαν να μην ήθελαν να δουν. Στην ίδια αυλή πάλι, με το χρόνο να έχει ξεπλύνει το κόκκινο της νιότης, με τα φαντάσματα των αγνοουμένων να περιπλανώνται, τις σκονισμένες πινακίδες «Δεν ξεχνώ» σκόρπιες εδώ κι εκεί, καλούνται τώρα να αναμετρηθούν, να προσμετρήσουν κέρδη και απώλειες, να καταλήξουν, ίσως, σε μια πιο σοφή αφαίρεση.

ΑΠΟΨΗ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ "ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΣΑΛΟΝΙΚΗ" της ΜΕΤΑΞΙΑ ΚΡΑΛΛΗ με την ματιά της ΕΥΑ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ

Τελείωσα το βιβλίο εδώ και λίγη ώρα και όμως δε μπορούσα να σηκωθώ να το βάλω στην βιβλιοθήκη μου.
Το κρατούσα όπως αγκαλιά όπως η μάνα κράτα ένα βρέφος.
Δε μπορούσα, δε πήγαιναν τα πόδια μου. Ένιωθα ότι αν το άφηνα θα έχανα όλη την μαγεία, θα έχανα ένα κομμάτι του εαυτού μου.
Έχω διαβάσει πολλές φορές από αναγνώστες ότι ζούσαν την κάθε σκηνή του βιβλίου, γίνονται ένα με τους ήρωες.
Έτσι ένιωσα και εγώ.
Το βιβλίο σε συνεπάρει όχι τόσο από την ιστορία αλλά από το τρόπο γραφής της συγγραφέως.
Ερωτική, τρυφερή, μελωδική ένιωθα σαν να άγγιζε η κάθε λέξη, η κάθε πρόταση την ψυχή μου. Αλήθεια πόσοι συγγραφείς το καταφέρνουν αυτό;
Δε έκανε κοιλιά πάρα τον όγκο του, πάρα το θέμα του βιβλίου.
Το βιβλίο μιλά για την κατοχή που μάστιζε όλη την Ευρώπη αλλά δίνει μια διαφορετική πλευρά της εποχής εκείνης από τα συνηθισμένα που έχω διαβάσει. Δε επικεντρώθηκε απλά στο θέμα για να γεμίσει 750 σελίδες.
Το εμπλούτισε.
Μας έδειξε μια διαφορετική πλευρά.
Την ανθρώπινη.
Την αγάπη.
Την αφοσίωση.
Τον έρωτα.
Τον έρωτα για την πατρίδα.
Τον έρωτα για τους συνανθρώπους που γεννά ο φόβος, η πείνα, το άγνωστο.
Τον έρωτα ανάμεσα σε έναν Εβραίο και σε μια χριστιανή.
Τον έρωτα ανάμεσα στην φτωχολογιά και στην αριστοκρατία.
Έναν έρωτα μεθυστικό που τα συνθλίβει όλα.
Αγάπη.
Αγάπη για τους ανθρώπους. Χωρίς διαχωρισμό, χωρίς ταμπέλες.
Λατρεμένη, μαγική αγάπη...!!
Ανάμεσα σε κακουχίες μια μικρή μα και τόσο διαφορετική ομάδα ανθρώπων γίνονται μια μεγάλη οικογένεια και αντέχουν, παλεύουν, αλλάζουν, υποφέρουν και στο τέλος μένουν αναλλοίωτοι στο πέρασμα του χρόνου..
Ναι αυτοί οι ήρωες άγγιξαν ξανά τον Ήλιο αφήνοντας πίσω το σκοτάδι.
Πίστεψαν ξανά και άφησαν όνειρα ελπίδες να γίνουν τραγούδι και να πετάξει μακριά, να ακουστεί μέχρι τα πέρατα της γης.
Και ακούστηκε, τραγουδήθηκε και ελευθέρωσε ψυχές για να ερωτευτούν ξανά, να αγαπηθούν ξανά την στιγμή που δε είχαν άλλο άμα. η Μηλιά μεγάλωσε και η αυλή ευωδίασε απο ζωή..!

10/10

 

ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "ΧΩΡΙΣ ΑΕΡΟΣΑΚΟ" του ΓΑΒΡΙΗΛ ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ με την ματιά της Kασιανή Κοσμίδου

Στην Αμερικη ο Αλεξανδρος γνωρισε το διωγμο στα δεκαοκτω του οταν ενα παγωμενο βραδυ του Νοεμβρη βρεθηκε στο δρομο.Μετα απο βαναυσες δυσκολιες θα καταφερνε οχι μονο να βγει αλωβητος,αλλα και να πετυχει.

Μια μοιραια γνωριμια τον εσπρωξε στον κοσμο της μουσικης.Εκει θα τον περιμεναν απιστευτες διαδρομες που θα του αποδεικνυαν οτι ηταν ενας ευλογημενος ανθρωπος,που στις πιο αντιξοες στιγμες του,μπορουσε να βρισκει απο μηχανης θεους που θα του συμπαραστεκονταν,αναπληρωνοντας το κενο ενος ανυπαρκτου πατερα.

Μετα απο χρονια,πριν τα 30 του,κι ενα χρονο μετα απο τον ξαφνικο θανατο του πατερα του,θα ανακαλυπτε και τη φριχτη,πικρη αληθεια πισω απο το επιθετο του....

Ο Γαβριηλ Αλεξανδρου στο βιογραφικο μυθιστορημα "Χωρις αεροσακο" ταξιδευει τους αναγνωστες με ασφαλιστικες δικλειδες,πολυτιμες εμπειριες,ερωτα,ακραια συναισθηματα,μεθυστικες μυρωδιες,ανεξιτηλα σημαδια,που κανουν τη ζωη το συναρπαστικοτερο ταξιδι.....

Ενα υπεροχο βιβλιο,με συγκινησε πολυ.Η γραφη του κ.Αλεξανδρου δεν κουραζει,υπαρχει μια ευγενεια.Συναρπαστικο βιβλιο,ταξιδιαρικο,σκηνες ζωντανες.Καταθετει κομματια απο την ψυχη του.Χρησιμοποιει τεχνικες αφηγησης που σε κρατουν σε εγρηγορση μεχρι το συναρπαστικο φιναλε.

Σε ταξιδευει μεσα απο τις περιγραφες σε αλλες εποχες,αλλα μερη.

ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "Η λεοπάρδαλη" - Jo Nesbo, εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ, με την ματιά του Δημήτρη Ντούρλια

" Η Λεοπάρδαλη" του Jo Nesbo είναι ένα απολαυστικό αστυνομικό μυθιστόρημα που όπως μας έχει συνηθίσει ο συγγραφέας, περιπλέκεται ανάμεσα σε πολλά πρόσωπα και γεγονότα. Ξεκινά κλασικά με έναν φόνο, ο οποίος είναι ιδιαίτερα ανατριχιαστικός ενώ η περιγραφή του είναι ατμοσφαιρική και μυστήρια. Από εκεί και πέρα ξεκινά το γαϊτανάκι της επίλυσης του μυστηρίου, ειδικά όταν διαπιστώνεται πως οι φόνοι συνεχίζονται.

Το μυθιστόρημα αυτό βρίσκει τον ντετέκτιβ Χάρι Χόλε μακριά από τη Νορβηγία, αποστασιοποιημένο από τα πάντα και βυθισμένο στους δικούς του εφιάλτες, παραδομένο στην αυτοκαταστροφική του μανία και στις εξαρτήσεις του. Την ίδια ώρα στην Νορβηγία με πολιτικές μεθοδεύσεις μέσα στην Αστυνομία προσπαθούν κάποιοι να αναλάβουν επικεφαλής των ερευνών. Όμως ο Χάρι Χόλε είναι απαραίτητος για τη επίλυση του ζητήματος των κατά συρροή φόνων, αφού ο φόβος πως ένας νέος "Χιονάνθρωπος" έχει εμφανιστεί, κινητοποιεί τις αρχές.

Η πλοκή αυτού του μυθιστορήματος είναι πραγματικά δαιδαλώδης. Ο όγκος του ίδιου το πιστοποιεί. Προκειμένου ο Χάρι Χόλε να φτάσει στην τελική λύση, συνδυάζει γεγονότα και πρόσωπα με τέτοιο τρόπο που ο αναγνώστης μέχρι το τέλος υποψιάζεται κάθε φορά και άλλον ύποπτο... Για άλλη μία φορά σε υπόθεση του ιδιόρρυθμου ντετέκτιβ, η υπόθεση εκτυλίσσεται σε πολλές χώρες και υπάρχουν και ιστορικές αναφορές που δικαιολογούν τα όσα έχουν εδραιωθεί στις χώρες αυτές. Αυτό το χαρακτηριστικό της γραφής του Jo Nesbo είναι ο λόγος που τα έργα του δεν γίνονται κουραστικά παρόλο τον όγκο τους. Ο αναγνώστης έρχεται σε επαφή με πληροφορίες αρκετά ενδιαφέρουσες που εμπλουτίζουν την υπόθεση την ίδια ώρα που τον αποσπούν από το κύριο μέρος της.

Και σε αυτό το έργο, δεν λείπει η συναισθηματική εμπλοκή του Χάρι Χόλε με άλλη ηρωίδα της υπόθεσης. Μία εμπλοκή που θα οδηγήσει σε απρόσμενες αποκαλύψεις αλλά και που θα αναδείξει τον πολυεπίπεδο χαρακτήρα του ντετέκτιβ και τη ψυχοσύνθεσή του.

Το μυθιστόρημα είναι σε πολλά σημεία του ανατρεπτικό. Είναι το μοναδικό που ενώ φαίνεται πως έχει λυθεί η υπόθεση, ο αναγνώστης διαπιστώνει πως απομένουν ακόμα διακόσιες σελίδες και απορεί για τον λόγο ύπαρξής τους... Ο λόγος φυσικά υπάρχει και ο αναγνώστης καθηλώνεται από τη μαεστρία του συγγραφέα να φέρει την τελική λύση με τρόπο απρόσμενο και συνταρακτικό.

"Η Λεοπάρδαλη" θεωρώ πως είναι ένα από τα πιο δυνατά μυθιστορήματα με πρωταγωνιστή τον Χάρι Χόλε. Μπορεί ο όγκος του να τρομάζει τον μέσο αναγνώστη, αλλά σε κανένα σημείο δεν πρόκειται να βαρεθεί ή να νιώσει πως ο συγγραφέας πλατειάζει επικίνδυνα. Αντιθέτως, η πλοκή θα τον συνεπάρει και δεν θα καταλάβει πότε το τελείωσε. Και τότε...ίσως γυρίσει προς τα πίσω τις σελίδες για να ξαναδιαβάσει κάποια κομμάτια, ώστε να νιώσει για άλλη μία φορά την αδρεναλίνη εκείνου του σημείου.

 

 

 

 

ΕΣΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙΣ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΦΟΝΟΙ
Όσλο. Βαθύς χειμώνας. Ένας δολοφόνος περιδιαβαίνει τους δρόμους της πόλης. Δύο γυναίκες ανακαλύπτονται πνιγμένες με το ίδιο τους το αίμα. Το τρίτο θύμα το βρίσκουν κρεμασμένο από τον βατήρα μιας πισίνας.
ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Η ΦΑΡΣΑ
Οι τόποι του εγκλήματος δεν προσφέρουν κανένα στοιχείο στην έρευνα. Τα ΜΜΕ τρελαίνονται. Η αστυνομική έρευνα έχει βαλτώσει. Ο μόνος που θα μπορούσε να βοηθήσει είναι ο Χάρι Χόλε ο οποίος όμως είναι χαμένος κάπου στην Άπω Ανατολή προσπαθώντας να σβήσει από τη μνήμη τις πληγές του...
ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΗΔΗ ΟΡΙΣΕΙ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΘΥΜΑ
Όταν ο ιδιόρρυθμος επιθεωρητής αναγκάζεται να επιστρέψει, καθώς μαθαίνει ότι ο πατέρας του είναι στα τελευταία του, ο δολοφόνος ξαναχτυπά. Τα αντανακλαστικά του Χάρι ενεργοποιούνται... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Aποψη για το βιβλίο της Δήμητρας Ιωάννου "Οι γιοί της Γαλανης Κυράς", εκδοόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ με την ματιά της Αφροδιτη Κρεμμύδα

Οταν διαβάζω ένα βιβλίο θέλω να "χάνομαι "μέσα στις σελίδες του! Αυτό το βιβλίο με πήρε και με ταξίδεψε στο χρόνο ,στα γαλανά νερά του Αιγαίου και στην όμορφη Σύρο! Μυστήριο, δυνατές αγάπες, η αιώνια πάλη του καλού με το κακό δοσμένα μέσα από εικόνες που η πένα της Δήμητρας ζωγραφίζει με υπέροχες περιγραφές και έντονα συναισθήματα! Μαζί με την ντοπιολαλιά που χρησιμοποιεί μας μεταφέρει στη Σύρο του 1841 και μας διηγείται την ιστορία τριών γενιών της οικογένειας Βονασερα και μαζί την ιστορία του τόπου! Αγγελοι και δαίμονες, άνθρωποι καλοί και κακοί, πλούσιοι και φτωχοί, τυχεροί και άτυχοι αγωνίζονται για την αγάπη και την επικράτηση του καλού! Τελειώνοντας σου αφήνει την γεύση του καλού κρασιού και του Συριανού λουκουμιού και θαθελες να έχεις λίγο ακόμη!

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Σύρος 1841 

Δυο ξένοι εμφανίζονται από το πουθενά στην πανέμορφη αρχόντισσα του Αιγαίου και ταράζουν τις ζωές των ντόπιων. Ένας μεγάλος έρωτας θα σαρώσει την καρδιά του πρώτου, σηματοδοτώντας τις εξελίξεις. Ο δεύτερος, ένας διάβολος με αγγελική μορφή, θα προσπαθήσει να γητέψει τη μονάκριβη κόρη του Δομένικου Βονασέρα, στοχεύοντας στο όνομα και στα πλούτη της οικογένειας. 

«Αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα», και οι επόμενες γενιές καλούνται να πληρώσουν τα φοβερά λάθη του παρελθόντος. Ο ουρανός σκοτεινιάζει και η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη. Το καλό και το κακό πολεμούν στις ψυχές των Βονασέρα, που αγωνίζονται να παραμείνουν στο φως ή καταποντίζονται νικημένες στην άβυσσο. 

Δαμιανός, Δομήνικος, Λορέντζος. Τρεις άντρες, τρεις γενιές, που αφανίζονται από τα παράφορα πάθη τους ή λυτρώνονται από το μεγαλείο της αγάπης και τη θέρμη του έρωτα. 

Και πάνω από όλους, ο ακοίμητος πατριάρχης, ο γερο-Δομένικος Βονασέρας, που φυλάει καλά το φοβερό μυστικό της οικογένειας προστατεύοντας την αλήθεια. 

Ποια μυστικά περιφρουρούν εδώ και αιώνες οι φύλακες της οικογένειας; Ποιος θα κρατήσει στα χέρια του όλη τη δύναμη, κληρονομώντας τη γνώση; Θα επικρατήσει η σύνεση και η επιθυμία για το ανώτερο καλό ή όλα θα βουλιάξουν στην απληστία και στο σκοτάδι;

ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΙΠΠΟΤΗ!

Τον βάφτισαν "ΙΠΠΌΤΗ ΤΗΣ ΜΑΝΤΙΝΑΔΑΣ". 

Τιμώντας επάξια τον τίτλο που του έδωσαν, παλεύει χρόνια με την πένα του να μοιράσει την ψυχή του. Τώρα ήρθε η ώρα να βγει από το κάστρο που χρόνια φρουρεί, και να τον γνωρίσουμε όλοι μας. Προς τιμήν του, η ΈΝΩΣΗ ΚΡΗΤΏΝ ΝΕΑΣ ΣΜΎΡΝΗΣ διοργανώνει τιμητική βραδιά στις 

29 Απριλίου, ημέρα Σάββατο, στις 22:30, στο Κρητικό Κέντρο "Κονάκι", στο Γκάζι Αττικής.

 Ήρθε η στιγμή να γνωρίσουμε τον ΝΕΚΤΑΡΙΟ ΑΝΥΦΑΝΤΑΚΗ! 

Η μεγάλη έκπληξη της βραδιάς; Ποιος άλλος, από τον Γιώργο Ζερβάκη που με το μουσικό του σχήμα, θα πλαισιώσει την βραδιά αυτή, που αποτελεί σταθμό στην 25ετη συνεργασία τους. 

Τηλ. Κρατήσεων: 210 3459818

Τον ΙΠΠΟΤΗ έχω την τιμή να παρουσιάσω στο κοινό, εκ μέρους της λογοτεχνικής του εμφάνισης

στην ομάδα μας ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ.

Μεγάλη τιμή και ευθύνη για μένα και είμαι πολύ υπερήφανη γι΄αυτό.  

Σε συνεργασία με την ΕΝΩΣΗ ΚΡΗΤΩΝ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ,

η διαχειρίστρια της ομάδας ΕΥΑ ΝΑΤΣΗ.

ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΝΑ ΜΑΣ ΤΙΜΗΣΕΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΑΣ!

ΒΙΝΤΕΑΚΙ - ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

ΔΗΛΩΣΤΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ!!!

ΚΛΗΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 20/04/2017 Οι ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ - PSICHOGIOS PUBLICATIONS προσφέρουν 1 αντίτυπο του βιβλίου "ΑΓΩΝΕΣ ΚΥΡΙΩΝ" απο το αχτύπητο συγγραφικό δύδιμο ΖΩΤΟΥ-ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΙΟΥ.

ΚΛΗΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 20/04/2017

Οι ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ - PSICHOGIOS PUBLICATIONS 

προσφέρουν 1 αντίτυπο του βιβλίου "ΑΓΩΝΕΣ ΚΥΡΙΩΝ"

 απο το αχτύπητο συγγραφικό δύδιμο ΖΩΤΟΥ-ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΙΟΥ.

Συγγραφέας: Bandi  

                        Για συμμετοχή στην κλήρωση ακολουθήστε τα βήματα:

1. Μπείτε στην ομάδα μας ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ.

2. LIKE στη σελίδα ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ - PSICHOGIOS PUBLICATIONS  και 

ΣΧΟΛΙΟ κάτω απο την ανάρτηση του διαγωνισμού μας.

3. Κοινοποίηση στη σελίδα σας ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΚΟΥΜΠΙ ΤΟΥ (FACEBOOK)

μέσα απο το μπλογκ.

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!

 

 

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Κρήτη 1896

Σε ένα νησί που αποζητά την ελευθερία του, η Μυρτώ Θεοτοκά, η αρχοντοπούλα που το χαμόγελό της είναι πιο λαμπερό κι από τον ήλιο, θα χάσει τα πάντα. Ο πόλεμος θα της στερήσει τον έρωτα και οι άνθρωποι θα της αρπάξουν μέσα από την αγκαλιά ό,τι αγάπησε περισσότερο κι από τον ίδιο της τον εαυτό. Η αγαπημένη της φίλη, η Καλλιόπη, θα αρνηθεί την οικογένειά της και τη θέση που οι άλλοι της έχουν δώσει στην κοινωνία, θα πληγωθεί βαριά και θα προσπαθήσει να αναδυθεί μέσα από τις στάχτες της. 

Αθήνα 1919

Στις αρχές του εικοστού αιώνα, σε μια εποχή όπου το γυναικείο φύλο δοκιμάζεται σκληρά, οι δύο αδελφικές φίλες, έχοντας για στήριγμα η μία την άλλη, θα αγωνιστούν μέχρι το τέλος για τα αγαπημένα τους πρόσωπα, θα κυνηγήσουν οράματα ταξιδεύοντας σε ολόκληρη την Ευρώπη, θα αναζητήσουν την ευτυχία, θα παλέψουν με πάθος για τα ιδανικά τους, θα αναμετρηθούν με την ίδια τη ζωή! 

Γιατί όσο συνεχίζεις να αγωνίζεσαι, η ελπίδα θα παραμένει ζωντανή.

 

ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "Η Νυχτερίδα" - Jo Nesbo, εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ, με την ματιά του Δημήτρη Ντούρλια

Το πρώτο μυθιστόρημα στο οποίο εμφανίζεται ο ντετέκτιβ - ήρωας του Jo Nesbo, ο Χάρι Χόλε, είναι "Η Νυχτερίδα". Το μυθιστόρημα διαδραματίζεται όλο στην Αυστραλία όπου ο Χάρι στάλθηκε προκειμένου να βοηθήσει τις εκεί έρευνες σχετικά με τη δολοφονία μίας Νορβηγίδας που δούλευε στη χώρα της Ωκεανίας. Μέσα από τις σελίδες του γίνεται η πρώτη γνωριμία με την ιδιόμορφη προσωπικότητα του Χάρι Χόλε και τα βιώματα που αποτελούν την αιτία αυτού του χαρακτήρα του. Είναι 30 με 32 ετών σε αυτό το έργο και ήδη έχει δημιουργήσει ένα μύθο γύρω από το όνομά του.

Το μυθιστόρημα στην αρχή είναι ιδιαίτερα αργό και φαίνεται πως τα διάφορα κεφάλαια είναι άσχετα με την υπόθεση. Ο Χάρι με τον αυστραλιανό συνάδελφό του Άντριου φαίνονται να τριγυρίζουν στο Σύδνεϋ με ρόλο τουρίστα ο ένας και ξεναγού, ο άλλος, με τον Άντριου να συστήνει τον Χάρι σε γνωστούς και φίλους του. Σιγά - σιγά όμως μέσα από την επαφή με διάφορους ανθρώπους, χτίζεται η υπόθεση και ο Χόλε έχει αρχίσει να σχηματίζει ένα σενάριο μέσα στο μυαλό του.

Όπως συχνά αναφέρει ο ίδιος ο συγγραφέας, για δύο πράγματα αξίζει να γράψει κανείς. Για τον έρωτα και το φόνο. Έτσι στο πρώτο βιβλίο της σειράς ένα ειδύλλιο εμφανίζεται σχετικά γρήγορα στο προσκήνιο, το οποίο φαίνεται πως είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τον ήρωα του μυθιστορήματος. Μέσα από αυτό ανακαλύπτουμε το ερωτικό παρελθόν του Χόλε, τις εμμονές και τις άμυνες που έχει αναπτύξει.

Η υπόθεση από κάποιο σημείο και μετά είναι καταιγιστική. Ειδικά έπειτα από μία δολοφονία που ανατρέπει όλα τα δεδομένα, ο Χάρι Χόλε χάνει τον έλεγχο του εαυτού του και εμφανίζεται αυτοκαταστροφικός. Τα φαντάσματα του παρελθόντος επιστρέφουν και ο Χάρι πέφτει με τα μούτρα στις εξαρτήσεις του, μη μπορώντας να διαχειριστεί τα συναισθήματά του. Όμως μέσα από αυτήν την κατάσταση μπορεί και συνδέει τα πρόσωπα και τις καταστάσεις πιο εύκολα, παραδόξως με μεγαλύτερη διαύγεια, με αποτέλεσμα να οδηγείται στη λύση της υπόθεσης. Αυτό το μέρος του βιβλίου είναι μακράν το πιο ενδιαφέρον. Κυριολεκτικά δεν θες να το αφήσεις από τα χέρια σου. Ο ένοχος δε, αποδεικνύεται ιδιαίτερα πανούργος και προσεκτικός...

Όσοι ξεκινήσουν την επαφή τους με το Jo Nesbo με αυτό το μυθιστόρημα, θα έχουν την ικανοποίηση πως έχουν διαβάσει ένα καλοδουλεμένο έργο, γνωρίζοντας τον Χάρι Χόλε από την πρώτη του περιπέτεια. Αν όμως τύχει κάποιος και έχει διαβάσει μεταγενέστερο έργο με τον Χόλε, τότε θα διαπιστώσει πως "Η Νυχτερίδα" αποτελεί ένα πρώιμο στάδιο κατά την εξέλιξη του συγγραφέα. Σίγουρα όμως είναι ένα μυθιστόρημα που όταν τελειώσει, ο αναγνώστης θα μείνει ικανοποιημένος και θα αναζητήσει και τα επόμενα της σειράς.

ΑΠΟΨΗ για το βιβλιο "Η ζωή είναι αγάπη" της ΓΙΟΛΑ ΔΑΜΙΑΝΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ, με την ματιά της ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΚΟΛΛΙΑ

Τι όμορφος τίτλος πόσοα συναισθήματα σου γεννά!!Μόλις τελείωσα το βιβλίο,μια σκέψη καρφώθηκε στο μυαλό πόσο δύναμη θέλει ένας άνθρωπος για να αντέξει και να υπερβεί τον εαυτό του αν βρεθεί ποτέ στην θέση της Ιάνθης.

Το βιβλίο βασίζεται σε αληθινή ιστορία και εξελίσσεται στην Κύπρο.Ένα κορίτσι γεμάτο όνειρα να γίνει δημοσιογράφος,ερωτευμένη και πολύ αγαπητή.Σε μια στιγμή τρέλας όλα ανατρέπονται.Μια κούρσα θανάτου έχει ως αποτέλεσμα την τετραπληγία της Ιάνθης.Η ζωή της άλλαξε.Το εικοσάχρονο κορίτσι έπρεπε πλέον να δεχτεί ότι από δω και πέρα θα εξαρτάται από άλλους για τα πάντα.Έτσι άρχισε ο γολγοθάς.Τα αισθήματα  που επικρατούσαν μέσα της ήταν το μίσος,ο θυμός,η άρνηση και ο φόβος.Μίσος και θυμό για τον φίλο της Άντυ που την έφερε σε αυτή την κατάσταση και για τις φίλες της που βγήκαν αλώβητες από το τρακάρισμα.Άρνηση για το ότι θα μείνει έτσι όλη της τη ζωή και φόβο πως θα είναι πάντα εξαρτημένη από τρίτους και μπορεί να την αφήσουν μόνη να υποφέρει.

Η μεταφορά της σε κέντρο αποκατάστασης στην Αγγλία θα τη βοηθήσει να αλλάξει τρόπο σκέψης.Θα μάθει ότι αν θέλει μπορεί να καταφέρει πολλά.Το σώμα της μπορεί να είναι πλέον αδύναμο και ακίνητο,η καρδιά της όμως και το μυαλό της είναι δυνατά και όλα ζωντάνια.

Η οικογένεια και οι νέοι και οι παλιοί της φίλοι θα της σταθούν και θα τη βοηθήσουν να κάνει πολλά περισσότερα από όσα μπορεί.

 

Ο Φώτης θα δώσει νέο νόημα στη ζωή της μετά την προδοσία του Άντυ και θα της δείξει ότι υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν πέρα από την εξωτερική εμφάνιση.

 

Ένα μάθημα ζωής!!!!Το βιβλίο είναι όλο γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο.Σε άλλες περιπτώσεις κουράζει.Στη συγκεκριμένη πιστεύω ότι έτσι έπρεπε να γίνει.Είναι ο τρόπος για να νιώσεις και να καταλάβεις πως νιώθει ένας άνθρωπος στη θέση της Ιάνθης.Το μίσος,ο θυμός ακόμα και απέναντι στο θεό που δεν την πήρε κοντά του,η άρνηση της κατάστασης της(ότι είναι μη αναστρέψιμη) και ο φόβος της ανημποριάς,της μοναξιάς και της απομόνωσης.

 

Με έκανε να δω ότι πραγματικά ζούμε σε ένα κράτος που δεν κάνει τιποτα για να βοηθήσει τους ανάπηρους.Δεν μιλάμε μόνο οικονομικά αλλά τουλάχιστον το δικαίωμα να βγαίνουν από το σπίτι,να ψωνίζουν και να διασκεδάζουν.Δεν υπάρχουν παντού ράμπες.Ακόμα κι αν υπάρχουν δεν υπάρχει αρκετός χώρος για αναπηρικά καροτσάκια.

 

Υπέροχο βιβλίο γεμάτο νοήματα και αγάπη για τη ζωή!!!Το συνιστώ!!!!Ειδικά όσοι έχουν διαβάσει το Πριν έρθεις εσύ ,πρέπει να δούν και την άλλη πλευρά.Την πλευρά που δείχνει ότι δεν πρέπει να παραιτείσαι αλλά να μάχεσαι γι'αυτά που ονειρεύεσαι σε όποια κατάσταση κι αν είσαι.

ΑΠΟΨΗ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΊΟ "Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ" ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΚΡΙΣΤΙΝ ΧΑΝΝΑ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ, με την ματιά της ΑΘΗΝΑ ΞΕΝΙΚΟΥ

Εχοντας διαβασει και το Αηδονι της συγκεκριμμενης συγγραφεως βιβλιο εξαιρετικο και σαν θεμα αλλα και σαν γραφη  Ξεκινησα να διαβαζω και τον "κηπο του χειμωνα "

Ενα μυθιστορημα με αναφορες στην Ρωσια του Β ' Παγκοσμιου Πολεμου ,Ενα καλοδουλεμενο αναγνωσμα που σε μυει απο την πρωτη ως την τελευταια σελιδα του στην Ρωσια συγκεκριμμενα στο Λενιγκραντ του 1941 

Ενα βιβλιο σταθμο για τις γυναικες , Ειτε ειναι μητερες κορες ,αδελφες

Ενα αναγνωσμα που συναισθηματα οπως Ενοχη, Εξιλεωση ,Δικαιωση , κυριαρχουν στις σελιδες του

Οι περιγραφες, οι εικονες του ,ειναι Δυνατες ,Γλαφυρες ..Νιωθεις μεχρι το μεδουλι της ψυχης σου ..ο,τι νιωθουν κ οι ηρωες -ηρωιδες (του βιβλιου) που κρατας στα χερια σου 

Ζεις μαζι τους σκληρες οδυνηρες καταστασεις ..Ειναι μια ιστορια που αναφερεται στον πολεμο οχι των Ηρωων της εποχης εκεινης αλλα των απλων ανθρωπων που τον κουβαλουν μεσα στα τρισβαθα της ψυχης τους ακομα και οταν αυτος απο καιρο εχει τελειωσει...

Ενα καθυλωτικο αναγνωσμα που σου δινει τροφη για σκεψη ,τροφη για συζητηση ,Ενα αναγνωσμα που δεν θα περασει απαρατηρητο απο τους αναγνωστες του ..Ενα βιβλιο που το σκεφτεσαι καιρο...

Η Χαννα με τον εξαιρετικο της λογο κ την πολυ καλη πενα της αλλωτε μας κοβει την ανασα αλλωτε μας συγκινει μεχρι δακρυων μας διηγειτε την συγκλονιστη ιστορια της Ανιας της Νινας κ της Μερεντιθ μια οικογενειακη ιστορια γεματη απο αγαπη παθη ανατροπες ...

Τρεις γυναικες τρεις διαφορετικες ηρωιδες δεμενες μεταξυ τους που η καθεμια παλευει με τους φοβους τις ενοχες της τις συνειδησεις τους ...για να ανακαλυψουν να ονειρευτουν να ζησουν αραγε θα τα καταφερουν ....

Για αλλη μια φορα ο τροπος που η συγγραφεας μας υφαινει την Αληθεια με την μυθοπλασια μαγευει ..ο μυθος και η Αληθεια που κρυβεται πισω απο την ιστορια της Ανιας θελει να βγει στο φως ...Θα τα καταφερει αραγε ..Το μυστικο πρεπει να αποκαλυπτει ..να φαινερωθει για να βρουν την λυτρωση κ την ισσοροπια τους οι πρωταγωνιστες της ιστοριας μας 

Μια οικογενεια πρεπει να ενωθει...

Ενα βιβλιο που δεν το αφηνεις απο τα χερια σου ..Ενα βιβλιο που το διαβασεις απνευστι....

ONLINE συνέντευξη με την ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ την Τετάρτη 12 Απριλίου στις 21:00 στην ομάδα ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ!

ΤΕΤΑΡΤΗ 12 Απριλίου και ώρα 21:00, κοντά μας η αγαπημένη σε όλους σας ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ σε μια ONLINE συνέντευξη να απαντήσει σε όλες σας τις ερωτήσεις. Κατά την διάρκεια της ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ, θα γίνει κλήρωση για ενα αντίτυπο του νέου της βιβλίου με τίτλο "ΟΧΘΕΣ ΚΑΙ ΚΥΜΑΤΑ" που αναμένεται να κυκλοφορήσει σύντομα από τον εκδοτικό οίκο ΛΙΒΑΝΗ. Σας περιμένουμε με τις ερωτήσεις σας!!!

Ε ψιτ...Κοριτσάκι!!!

Ε ψιτ...Κοριτσάκι!!!
Εσένα το λέω...Που θέλεις να αγαπηθείς!!! 
Ξέρεις τι ζητάς?? 
Ξέρεις τι είναι αυτό η το έχεις διαβάσει σε κανένα ρομάντζο και σε τράβηξε? 
Άκουσε με καλά... 
Αν εσύ ζητάς αγάπη εγώ θέλω ανταπόκριση... 
Αυτό λέγεται αμοιβαίο... 
Και το αμοιβαίο δεν κρατάει σημειώσεις... 
Το αμοιβαίο απαιτεί ισότητα!! 
Έχουμε ακριβώς τα ίδια κοινά χαρακτηριστικά εκτός από κάποιες..."περιοχές" που μας κάνει να ξεχωρίζουμε στο αντρικό από το θηλυκό!!! 
Πέρα από αυτές λοιπόν τις διαφορές όλα τα υπόλοιπα τα έχουμε ίδια!!! 
Όταν θα απαιτείς λοιπόν από ένα άντρα αγάπη να είσαι έτοιμη να την προσφέρεις αντρίκια κι όπως επιβάλλεται αναλογικά από αυτό το ευαίσθητο κατά τον κόσμο φύλο που κουβαλάς σαν άνθρωπος!!! Ένας άντρας...
Ένας αληθινός άντρας όσο σεβασμό και προσοχή κι ανάλογη ανταπόκριση δείχνει σε μία γυναίκα να ξέρεις ότι αυτό αντιστρόφως ανάλογα μπορεί να τον σκοτώσει!!! 
Για τέτοια ύπουλη δύναμη μιλάμε!!! 
Τη λατρέψαμε τη γυναίκα....Την αγαπήσαμε... Την κάναμε βασίλισσα και τις περισσότερες φορές κοντέψαμε να κοιμόμαστε έξω από το ίδιο μας το παλάτι που απλόχερα της δώσαμε!!! 
Να ξέρεις κοριτσάκι πως ακόμα κι αυτή η αντρική βαρβατίλα που κουβαλάμε πάνω μας έχει ανάγκη από μία αληθινή αγάπη όσο κι αν δε λογαριάσαμε τίποτα στη ζωή μας και φαινόμαστε στα μάτια σας σκληροί!!! 
Άλλο είμαι σκληρός όμως....Κι άλλο στο δείχνω!!! 
Κι αυτό να το σεβαστείς... 
Μάθαμε να ξεχωρίζουμε πότε και που επιβάλλεται το άγριο και το σκληρό... 
Μάθαμε να μπορούμε να μην ισοπεδώνουμε μία κατάσταση... Όπως και... Ξέρουμε καλά πως η μυϊκή δύναμη είναι κάτι καθαρά θέμα προσωπικό και δεν αρμόζει πάνω στα πρωτότυπα μας για να φανούμε δυνατοί μπροστά σε μία γυναίκα!!! 
Να μάθεις ακόμα ότι η αγάπη απαιτεί οργασμό σε κάθε εγκεφαλικό κύτταρο που υπάρχει στον οργανισμό σου και κατά σειρά έχει τις ανάλογες συνέπειες στην ανταπόκριση που πρέπει να δείξεις σε πράξεις απέναντι μου!!! 
Δεν το κατάλαβες ε?? 
Δεν πειράζει...Μην το ξαναδιαβάζεις...Δεν πειράζει!!! 
Θα στο κάνω φραγκοδιφραγκα το χιλιάρικο με λίγα λόγια και καλά!!! 
"Αγάπη σημαίνει θυσία του εγώ'!!! Να είσαι έτοιμη να θυσιάσεις τον εαυτό σου για μένα...Χωρίς να στο ζητήσω... Να είσαι ικανή να δοθείς στο απόλυτο....Χωρίς να στο ζητήσω... Να είσαι ικανή να πεθάνεις για πάρτη μου...Και πίστεψε με.... Δεν θα αφήσω να πάθεις κακό!!! 
Τι να κάνουμε.... 
Και η αγάπη θέλει ικανότητες... Και δεν την έχουν όλες!!! 
Εσύ τις έχεις?

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ: Νεκτάριος Ανυφαντάκης...

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ που έδωσε η ΜΑΡΙΑ ΤΣΑΚΙΡΗ στον SAKIS GOLD για την ομάδα "ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ"!

1. Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς ώστε να σας μάθει καλύτερα το αναγνωστικό κοινό σας.

Γεννήθηκα στην Κατερίνη, στην όμορφη Πιερία και μεγάλωσα στον Καπνικό Σταθμό της πόλης. Το σπίτι μας ήταν απομονωμένο και βρισκόταν μέσα σε μια πολύ μεγάλη έκταση, με όλα τα φρούτα και όλα τα λαχανικά που βγάζει η γη της Μακεδονίας. Πάντα στη ζωή μου, υπήρχαν ζώα και πάντα ένας σκύλος συμπλήρωνε την οικογένειά μου, όπως συμβαίνει και σήμερα. Τα ακούσματά μου ήταν πάντα ροκ και συνεχίζουν να είναι έτσι. Στα 18 μου βρέθηκα στη Θεσσαλονίκη, όπου παρακολούθησα μαθήματα δημοσιογραφίας σε ιδιωτική σχολή. Ξεκίνησα να εργάζομαι σχεδόν αμέσως και να ασχολούμαι κυρίως με το αστυνομικό ρεπορτάζ. Από τότε ζω εδώ, πάντα σε απομονωμένο σπίτι και τα τελευταία είκοσι χρόνια δίπλα στη θάλασσα, που λατρεύω. Όταν ο κύκλος μου στη δημοσιογραφία έκλεισε, αντιλήφθηκα πως μου λείπει το γράψιμο, η μυρωδιά του χαρτιού, ο υπολογιστής, ακόμη και το … ποντίκι του! Κάπως έτσι αποφάσισα να ασχοληθώ με το βιβλίο. Δεν σκέφτηκα καν πιο θα είναι το θέμα μου, γιατί πάντα στο μυαλό μου «δούλευα» την «Ιφιγένεια».

2. Πόσο λυτρωτική είναι για σας η γραφή της Ιφιγένειας και πόσο εύκολο ήταν να αποτυπωθεί στο χαρτί;

Η απόφαση για σκληρή γραφή και απογυμνωμένη την αλήθεια ήταν και συνειδητή και λυτρωτική και βρήκε απόλυτα σύμφωνη την Ιφιγένεια. Το να χρησιμοποιήσω λογοτεχνικό λόγο σ’ αυτήν την αληθινή ιστορία θα ήταν ασέβεια προς την πρωταγωνίστρια αλλά και το σκοπό που γράφτηκε αυτό το βιβλίο. Ήμουν αποφασισμένη, λοιπόν, να μην κάνω τίποτε λιγότερο από αυτό που κρατούν οι αναγνώστες στα χέρια τους. Να παραθέσω τα ίδια τα γεγονότα, με την πραγματική ωμότητα και αγριότητα που συνέβησαν. Ήθελα να «ταλαιπωρηθούν» διαβάζοντας τη συγκλονιστική ιστορία της. Ήθελα να σφιχτεί το στομάχι τους, να εξαγριωθούν, να θυμώσουν, να φωνάξουν, να τσιρίξουν. Και ήθελα η «Ιφιγένεια» να τους προκαλέσει, ώστε να αναμετρηθούν με τις αντοχές τους. Είμαι σίγουρη ότι οι περισσότεροι βρήκαν τη δύναμη να φτάσουν στον επίλογο. Και εκείνοι που δεν τα κατάφεραν κάποτε θα το κάνουν. Η ιστορία της δεν είναι μια «τραβηγμένη» μυθοπλασία, ένα σενάριο μυαλού. Είναι ένα αληθινό σενάριο με σκηνοθέτη την ίδια τη ζωή. Και αυτό είναι που την κάνει πιο τρομακτική. Ποτέ κανένα βιβλίο δεν είναι περισσότερο σκληρό από την πραγματική ιστορία κακοποίησης ενός παιδιού. Γιατί κάπου εκεί έξω, ξέρετε, ίσως αυτή τη στιγμή υπάρχουν παιδιά που ζουν χειρότερες στιγμές από αυτές που έζησε η πρωταγωνίστρια. Σήμερα, δυο μήνες μετά την έκδοση του βιβλίου αισθάνομαι δικαιωμένη. Δέχομαι καθημερινά μηνύματα από αναγνώστες που αντιλήφθηκαν τον σκοπό του βιβλίου και ενώνουν τη φωνή τους με την κραυγή της Ιφιγένειας. Αλλά και μηνύματα από ανθρώπους που έζησαν κάτι παρόμοιο, ή κάπου κάποτε είδαν δείγματα στα μάτια παιδιών σαν εκείνα της Ιφιγένειας και τα προσπέρασαν. Αν μέσα από τις σελίδες του βιβλίου κατορθώσουμε να χαλαρώσουμε τον «Κύκλο της σιωπής» ίσως να καταφέρουμε να τον σπάσουμε, τελικά.

3. Ποια άλλη τέχνη σας αρέσει εκτός από τη λογοτεχνία;

Η τέχνη είναι έμπνευση. Έτσι κι εγώ αγόρασα τελάρα, καβαλέτο, πινέλα, χρώματα (ακρυλικά και λάδι) και περιμένω την έμπνευση. Κάποια στιγμή σίγουρα κάτι καλό θα βγει στον καμβά. Ξεκίνησα την προσπάθεια να ζωγραφίσω τις στιγμές που προσπαθούσα να αποστασιοποιηθώ από την «Ιφιγένεια», ώστε να παραμείνω το τρίτο μάτι στην ιστορία. Επειδή, όμως, με συνεπήρε σε πολύ μεγάλο βαθμό, ο καμβάς ακόμη με περιμένει …

4. Τι βιβλία διαβάζετε; Και ποιο είναι το δικό σας αγαπημένο βιβλίο;

Και ως αναγνώστρια, σίγουρα προτιμώ τις αληθινές ιστορίες. Επίσης βιβλία που αναφέρονται σε ιστορικά γεγονότα, που γράφτηκαν και αξιολογήθηκαν από ιστορικούς. Αυτόν τον καιρό διαβάζω το βιβλίο του Μπέρναρντ Κόρνγουελ «Οι καβαλάρηδες της σκιάς». Είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα που το έχω αρκετά χρόνια αλλά τώρα αποφάσισα να διαβάσω. Ιστορικά γεγονότα μπλεγμένα πολύ ωραία σε μια ιστορία με ένα μεγάλο και σκοτεινό μυστικό, με αιματηρές μάχες, τοξότες, πειρατές αλλά και έρωτες, που μας ταξιδεύουν στον πόλεμο Άγγλων – Γάλλων τον 14^ο αιώνα. Αυτήν την εποχή, λοιπόν, αυτό είναι το αγαπημένο μου βιβλίο. Δεν ξεχνώ ποτέ, βέβαια, το πρώτο βιβλίο που διάβασα ως παιδί «Στα μυστικά του βάλτου» της Πηνελόπης Δέλτα. Το κρατώ και είναι το πρώτο βιβλίο που έκανα δώρο στο γιό μου, με την υποσημείωση, να είναι το πρώτο βιβλίο που θα δωρίσει, όταν έρθει η ώρα, στο παιδί του. 

5. Πως από τη δημοσιογραφία αποφασίσατε να περάσετε στη συγγραφή;

Πολύ εύκολα. Δεν νομίζω ότι υπάρχει δημοσιογράφος που να μη σκέφτηκε κάποια στιγμή να κάνει αυτό που ξέρει να κάνει καλά. Να γράφει. Τα βιβλία που υπογράφουν δημοσιογράφοι άλλωστε είναι πολλά. Κάθε βιβλίο είναι και ένα ρεπορτάζ, απλά είναι κατά δεκάδες χιλιάδες λέξεις πιο … μεγάλο! Οφείλω να πω όμως ότι η ιστορία της Ιφιγένειας ήταν μια μεγάλη πρόκληση για μένα. Την γνώριζα αρκετά χρόνια νωρίτερα, απλά εκεί κάπου στο τέλος του 2013 το πήρα απόφαση. Πέρασα σ’ ένα χώρο μαγικό και όμορφο, που ακόμη εξερευνώ, τον οποίο δε γνώριζα, αλλά έχει πολλά κοινά σημεία με εκείνον που άφησα πίσω μου.

6. Τι να περιμένουν στο μέλλον οι αναγνώστες σας από εσάς;

Μάλλον είναι δύσκολο να γυρίσω την πλάτη στη «γοητεία» της αληθινής ιστορίας. Προτιμώ από ένα φανταστικό σενάριο το αληθινό σενάριο που γράφει η ίδια η ζωή. Σίγουρα φλερτάρω και με την ιδέα του μυθιστορήματος. Οι αναγνώστες όταν αποφασίσω να ακολουθήσω αυτό το μονοπάτι να μην περιμένουν από εμένα κάποια ερωτική ιστορία με ρομαντικούς διαλόγους κάτω από το φεγγάρι. Όχι ότι δε θέλω να ασχοληθώ με κάτι τέτοιο, απλά εκείνο δε με «θέλει» … Στο μυαλό μου έχω μια αστυνομική περιπέτεια, αλλά και μια ιστορία στην οποία ο πρωταγωνιστής θα έχει … ουρά! Θα είναι ένας σκύλος που θα αποδείξει σε όλους πως και αισθήματα έχει και μπορεί να μιλήσει και χαίρεται και λυπάται και μπορεί να συνεννοηθεί με τον άνθρωπο έστω και αν δε γνωρίζει τη γλώσσα του. Μέσα σε τόση παλιανθρωπιά γύρω μας τα σκυλιά μόνο αγάπη και ανθρωπιά μπορούν να μας διδάξουν. Μέχρι να γίνουν όλα αυτά θα ολοκληρώσω τη δεύτερη αληθινή ιστορία που ετοιμάζω.

Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία.