ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ της Αλίκη Οικονόμου – Γιωτάκου στην ομάδα ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ. 

Αλίκη Οικονόμου – Γιωτάκου.

Γεννήθηκα στη Ρεντίνα Καρδίτσης. Τελείωσα το Γυμνάσιο Τρικάλων και σπούδασα  Κλασική Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Δίδαξα για δύο χρόνια στο Β’ Γυμνάσιο  Αρρένων Τρικάλων, για δέκα πέντε χρόνια στο Ε’ Λύκειο Λαρίσης, για δύο χρόνια στο Ελληνικό σχολείο στο Παρίσι και μετά την επιστροφή μου στην Ελλάδα, στο Λύκειο Παπάγου.

Οι δραστηριότητές μου, πέρα από τα εκπαιδευτικά καθήκοντα, επεκτείνονταν σε ομιλίες σε κύκλους νέων μητέρων με θέματα σχετικά με την διαμόρφωση του χαρακτήρα του παιδιού, σε διαλέξεις, όπως στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο Αθηνών με τίτλο «Η επίδραση της Αγίας Γραφής στο Σολωμό».

Επίσης ανέπτυξα θέματα όπως, «Ο Άγιος των νεοελληνικών μας Γραμμάτων  Aλέξανδρος Παπαδιαμάντης»,   «Ο Καβάφης, ο ποιητής της μελαγχολίας», «Ανδρέας Κάλβος, ο πατριώτης ποιητής» και άλλα.

Είμαι μέλος της Λογοτεχνικής Συντροφιάς του Δήμου Παπάγου – Χολαργού.

Το πρώτο μου μυθιστόρημα με τίτλο «Ζωή σε δύο χρώματα» κυκλοφόρησε το Μάιο του 2013 (2^η έκδοση)

 Το δεύτερο μυθιστόρημα με τίτλο «Καληνύχτα τώρα Μάνο» έχει ήδη κυκλοφορήσει το 2014 και τo τρίτο  μυθιστόρημα με τίτλο ‘’ΚΟΚΚΙΝΗ ΒΡΟΧΗ’’  κυκλοφόρησε  τέλη Μαΐου του 2016, σημειώνοντας επιτυχία, ενώ βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη το τέταρτο μυθιστόρημα  για το 2017, καλώς εχόντων των πραγμάτων.

Έχω ανέκδοτη συλλογή 90 και πλέον ποιημάτων και μία συλλογή διηγημάτων με ποικίλο περιεχόμενο και στο νου μου κυοφορείται η σκέψη να εκδοθούν (ανάμεικτα) τούτη τη χρονιά. Ίδωμεν!

Είμαι παντρεμένη και μητέρα τεσσάρων παιδιών και πέντε εγγονών και εδώ και τριάντα  χρόνια ζω στο Χολαργό... όπου και μου αρέσει!

Πριν αρχίσω να απαντώ στις ερωτήσεις σας, θα ήθελα να ευχαριστήσω το ‘’Βιβλίο της Παρέας’’, την αγαπημένη μου Εύα Νάτση και φυσικά με πολλή αγάπη και όλες εσάς που διαθέσατε το χρόνο σας για τις ερωτήσεις αυτές.

 Σας ευχαριστώ πολύ και ελπίζω να σας ικανοποιήσω.

Με αγάπη Αλίκη.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ.

Kαι πρώτα...Σύστησέ μας με λίγα λόγια το τελευταίο σου βιβλίο...ΚΟΚΚΙΝΗ ΒΡΟΧΗ!

Η «ΚΟΚΚΙΝΗ ΒΡΟΧΗ» με τον περίεργο τίτλο είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα, πολυπρόσωπο που κινείται ανάμεσα σε ανθρώπους αντίθετους μεταξύ τους, ανάμεσα στο καλό και στο κακό. Είναι ένα ψυχογράφημα δοσμένο με ευαισθησία και διείσδυση στην ανθρώπινη φύση, την τόσο πολύπλοκη, με στοιχεία ρεαλισμού και αμεσότητας. Είναι μια πολυεπίπεδη   αφήγηση, με εναλλαγές από το παρόν στο παρελθόν, με τέσσερες βασικούς ήρωες και αντιήρωες, με εσφαλμένες επιλογές, αμφιταλαντεύσεις, προβληματισμούς. Δύο φίλες η Λουΐζα και η Εύη βιώνουν κρίσιμες στιγμές στη ζωή τους, μεταξύ της ηθικής, της ακεραιότητας, των προσωπικών τους αξιών και ιδανικών και της ανάγκης της άμεσης αντιμετώπισης της πραγματικότητας, η οποία είναι σκληρή και αδυσώπητη. Εκεί προκύπτει καθοριστικά η ψυχοσυναισθηματική τους εμπλοκή, τα ερωτήματα, η αγωνία και η αναζήτηση της οριστικής ή η απόρριψη της εσφαλμένης επιλογής, μέχρι την τελική τους απόφαση. Το πρέπει ή δεν πρέπει τις πνίγει. Η πάλη σκληρή. Τελικά ποιος ο νικητής, ποιος ο ηττημένος; Θεατρικό έργο η ζωή και τα σκηνικά στήνονται αναλόγως και αναλόγως ενεργεί και πράττει και ο καθένας από τους ήρωες και ο καθένας από εμάς, όταν κληθεί να παίξει το ρόλο της ζωής του. Καλά ή κακά θα κριθεί στο τέλος. Έχουν όλοι το δικαίωμα της επιλογής. Και οι ήρωες επέλεξαν το σωστό και οι θεατές τους χειροκρότησαν και η ζωή τους αντάμειψε κατά τα έργα των!

Μακάρι και σε όλους μας οι επιλογές στη ζωή μας να ορθές, ώστε η πορεία μας στο διάβα της ζωής να είναι επιτυχημένη!

1)Σταυρούλα Κόντου. (Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να περάσετε;)

Σταυρούλα μου, σε ευχαριστώ για την ερώτηση και θα σου πω πως στόχος μου, κυρίως στο βιβλίο αυτό, ήταν να παρουσιάσω τη ζωή στην καθημερινότητά της, να σκιαγραφήσω τον κοινωνικό ιστό που μας περισφίγγει και συγχρόνως να περάσω μηνύματα, σκέψεις και ιδέες, να αφυπνίσω συνειδήσεις, να εγείρω υπαρξιακά και φιλοσοφικά ερωτήματα, ώστε στο τέλος να παρουσιαστεί ένας οδοδείκτης σωστός ανάμεσα στα Πρέπει ή δεν Πρέπει, κάτι που χρειάζεται η σημερινή μας νεολαία με τα ποικίλα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Αν πέτυχα κάτι; Θα είμαι απολύτως ευτυχής.

2) Litsa Labrakopoulou.(Πιστεύετε ότι κάποιο από τα βιβλία σας με την πάροδο του χρόνου δεν πήρε την ανταπόκριση και την αγάπη που περιμένατε;)

Λίτσα μου Ναι! Πιστεύω ότι το δεύτερο βιβλίο ‘’Καληνύχτα τώρα Μάνο’’ δεν αγαπήθηκε. Ίσως, μου είπαν κάποιοι, να φταίει και το εξώφυλλο που είναι ωραίο μεν, αλλά θαμπό. Κάτι φυσικά φταίει. Ίσως και σαν περιεχόμενο να μην άρεσε, αν και είχα πολύ καλές κριτικές από ανθρώπους που μετρώ τη γνώμη τους, όπως ο Πασχάλης Πράντζιος. Πάντως πρόκειται για ένα κοινωνικό , αστυνομικό μυθιστόρημα, όπου στη ζωή δύο ισχυρά άτομα, μέσα σε μια κοινωνία σκληρή και ευαίσθητη, ρεαλιστική και ρομαντική, σε μια κοινωνία αντιθέσεων και αντιφάσεων κρατούν ή απορρίπτουν τελείως ηθικές αρχές και αξίες, φτάνοντας στο έγκλημα. Εισχώρησα και πιστεύω πως απέδωσα την ψυχολογία των ηρώων. Είναι ένα βιβλίο, που εγώ το αγαπώ πάρα πολύ, με ευαισθησίες, κοινωνικούς προβληματισμούς, αλλά και ελπιδοφόρα μηνύματα, αγάπης, συγχώρεσης, έρωτα. Εν τέλει είναι το αγαπημένο μου!

3) Maria Nikolaidou…(Aπό πού αντλείτε την  έμπνευση;)

Μαράκι μου, κυρίως από τη ζωή και τις εμπειρίες που έχω αποκτήσει, καθώς, ως καθηγήτρια, ήρθα σε επαφή με γονείς, εφήβους, άλλους συναδέλφους. Η ζωή σου δίνει πολλές ευκαιρίες για να εμπνευστείς καλά ή άσχημα. Με ιστορικό  μυθιστόρημα δεν ασχολήθηκα ακόμη, παρά το γεγονός ότι η Ιστορία για μένα ήταν γνωστή, αφού τη δίδασκα, για πολλές χρονικές περιόδους. όμως η ιδέα έχει ήδη μπει στο μυαλό μου. 

4) Litsa Niarchakou…(Γιατί πιστεύετε ότι πρέπει να το διαβάσω;)

Γλυκιά μου Νίτσα.  Εσύ αποφασίζεις, αν έχεις χρόνο και θέλεις να το διαβάσεις. Όλοι όσοι καταπιανόμαστε με τη συγγραφή είναι γιατί νιώθουμε μία εσωτερική ανάγκη έκφρασης. Έτσι κι εγώ μέσα από το βιβλίο μου αυτό εκδήλωσα αυτή μου την ανάγκη. Διαβάζοντας το δεν μπορώ να σου εγγυηθώ ότι θα ικανοποιηθείς απόλυτα, άλλωστε αυτό είναι υποκειμενικό,  αλλά κάποια ψήγματα χρυσού θα βρεις. Αυτά αλίευσέ τα και κάνε τα στη ζωή σου οδηγό. Σ’ αγαπώ για την ερώτηση!

5) katerina Bakirtzoglou…(Έχετε ξεκινήσει τη γραφή του επόμενου βιβλίου; Πόσο χρονικό διάστημα χρειάζεστε συνήθως για να ολοκληρώσετε ένα μυθιστόρημα;)

Κατερίνα μου, έχω ήδη φτάσει πέρα από το μέσον το ένα μυθιστόρημα, αλλά δυστυχώς μου μπήκε στο νου μιαν άλλη ιδέα και άρχισα να την υλοποιώ. Έτσι δεν δούλεψα συνέχεια το ένα, αν και ο σκελετός είναι ήδη σχηματισμένος. Αν εργαστώ εντατικά, τότε σαφώς απαιτείται ένας χρόνος για να τελειώσει ένα μυθιστόρημα. Γιατί πρέπει  να το διαβάσεις, να σβήσεις, να συμπληρώσεις και να το ξαναδιαβάσεις και δυο και τρεις φορές... Όμως εγώ εκ των πραγμάτων δεν μπορώ να κλειστώ κάπου, π.χ στο χωριό μου και να γράφω απερίσπαστα. Βλέπεις η οικογένεια μου έχει ακόμη ανάγκη από τη συμπαράστασή μου και έτσι δεν μετρώ το χρόνο. Αν όμως πρόκειται για ιστορικό μυθιστόρημα, όπου απαιτείται και έρευνα ο χρόνος αλλάζει. Γίνεται πολύς!

6) Argiro Theodossiou…(Yπάρχει κριτήριο  για την επιλογή των ιστοριών ή λειτουργείτε αυθόρμητα;)

Αργυρώ μου, ωραία η ερώτηση σου. Πάντα υπάρχει κριτήριο. Αυτό σε καθοδηγεί, σε εμπνέει, γενικά σου βάζει τις βάσεις, τα στηρίγματα, πάνω στα οποία θα οικοδομήσεις. Αυθόρμητα γίνεται κάτι, όταν παίζει μέσα και η μυθοπλασία. Ο αυθορμητισμός σίγουρα θα σου στραβώσει το δρόμο. Μπορούμε να πούμε ότι ο αυθορμητισμός ισχύει για τον ποιητικό λόγο και μόνον!

7) Αφροδίτη Κρεμμύδα...(Βασίζετε τα βιβλία σας σε πραγματικά γεγονότα;)

Αφροδίτη μου χαίρομαι που σε βλέπω και εδώ.

ΝΑΙ! Βασίζω τα βιβλία μου σε πραγματικά γεγονότα και μόνον, αν μπούνε μέσα και στοιχεία μυθοπλασίας, τότε φεύγουμε από το πραγματικό. Στο καινούριο βιβλίο η Ασημίνα είναι υπαρκτό πρόσωπο, της εποχής μας βέβαια, και το Κιλελέρ το έζησα, επισκεπτόμενη τον τόπο και έχοντας ήδη διαβάσει την ιστορία του. Όπως και τον πατέρα της Ασημίνας, με όλη τη σκληρότητα που χαρακτήριζε τους μεγαλοτσιφλικάδες της παλιάς εποχής, μα και της τωρινής που τον κολίγο και τότε και τώρα, παρά τον αγώνα  του Μαρίνου Αντύπα, τον έβλεπαν σαν σκουλήκι που πρέπει να το πατάς στη γη.

8)Rena Lazaridou…(Ποια βαθύτερη ανάγκη σας ωθεί στο γράψιμο;)

Ρένα μου, να πω το τετριμμένο ότι έγραφα από μικρή; Δεν θα πω ψέματα. Έγραφα, όπου εύρισκα. Σε περιθώρια περιοδικών, εφημερίδων ακόμη και σε όποιο χαρτί εύρισκα μπροστά μου. Είναι τελικά ανάγκη ψυχής, είναι ένα κέντρισμα εσωτερικό που σε σπρώχνει για να γράψεις. Κάθεσαι και σκέφτεσαι και αμέσως σηκώνεσαι για να γράψεις. Είναι η ‘’Μανία’’ που έλεγε ο Σωκράτης, η αλογόμυγα που δεν σε αφήνει να ηρεμήσεις. Είναι εν τέλει αγάπη και πάθος και πόθος να ικανοποιήσεις τον εσωτερικό σου κόσμο...Και κει πλέον σταματάς να σκέφτεσαι κάτι άλλο και ικανοποιείς τη λαχτάρα σου. Αυτό είναι το ΌΛΟΝ!

9)Eleni Chaminaki…(Πιστεύετε ότι η οικονομική κρίση στην Ελλάδα έχει επηρεάσει και την αγορά του βιβλίου, αλλά παρ΄ όλα αυτά ο κόσμος διαβάζει περισσότερο για να ξεχνάει τα δικά του;)

Eλένη μου, η οικονομική κρίση έπληξε πολλούς κλάδους και πολλούς ανθρώπους. Ανάμεσα σ’αυτούς όλους βρίσκεται και το βιβλίο. Από συζητήσεις με εκδότες, που έχω κάνει ,κατάλαβα πως και ο κλάδος τους έχει πληγεί πολύ. Αποτέλεσμα αυτού είναι και το γεγονός ότι οι τιμές των βιβλίων έχουν μειωθεί πολύ, με συνέπεια να χάνει και ο εκδότης και ο συγγραφέας. Όμως ο  κόσμος αγοράζει βιβλία και διαβάζει πολύ. Και ίσως αυτό να γίνεται και  για το λόγο που ανέφερες. Διαβάζουμε για να ξεχνούμε τα δικά μας. Τα δικά μας όμως μπορούμε να τα ξεχάσουμε χαζεύοντας στην τηλεόραση. Αυτό δεν γίνεται. Άρα ο Έλληνας διαβάζει, γιατί το αισθάνεται ως ανάγκη ψυχής, να μάθει, να χαρεί, να νιώσει ανακούφιση, να τροφοδοτήσει εν τέλει το πνεύμα του με κάτι ουσιαστικό και επωφελές πολλάκις...

10)Kasiani Kosmidou…(Πώς αντιμετωπίζετε τις κριτικές θετικές ή αρνητικές;)

Κασσιανή μου, αν λάβουμε υπ’ όψιν μας ότι υπάρχει η ελευθερία του λόγου, τότε θα πρέπει να δεχτούμε τις κριτικές όλων, είτε είναι θετικές, είτε αρνητικές. Βέβαια, αυτός που θα κάνει την κριτική, δεν θα πρέπει να διακατέχεται από διάθεση δυσμενή για τον κρινόμενον. Λέγοντας απόλυτα την αλήθεια χαίρομαι, όταν διαβάζω κριτικές καλές και λυπάμαι λιγάκι, όταν η κριτική δεν είναι καλή. Όμως δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να τραβήξει το σκοινί και να στενοχωρηθεί, γιατί πάντα σε κάτι που γράφουμε θα υπάρχουν σημεία τρωτά και επιδεχόμενα σχόλια, όχι ευμενή. Λοιπόν! Και τα καλά λόγια δεχούμενα και τα μη αρεστά σε μας επίσης καλοδεχούμενα. Αυτή πρέπει να είναι η τακτική μας! Αλίμονο, αν παίρναμε μόνο καλές κριτικές, τότε θα ήμασταν σοφοί και τέλειοι...

11) Ιωάννα Γαλάνη...(Ποιο είναι το καλύτερο βιβλίο που έχετε γράψει και αν έχετε σκεφτεί το επόμενο.)

Ιωάννα μου, χαίρομαι που είσαι και εσύ εδώ. Λένε πως το καλύτερο βιβλίο που έχω γράψει είναι το πρώτο... ‘’Ζωή σε δύο χρώματα’’ και  θαρρώ πως έχουν δίκιο, γιατί ( δεν θα είναι εγωιστικό αυτό που θα γράψω, απλά πληροφοριακό) νομίζω πως πρώτη έθιξα το θέμα της κακοποίησης της γυναίκας και της δημιουργίας εστιών για τη φροντίδα τους. Βέβαια θα πρέπει να υπάρχουν και κάποιοι άλλοι λόγοι, αλλά τους αφήνω στην κρίση των άλλων. Για μένα αγαπημένο μου βιβλίο είναι το ‘’Καληνύχτα τώρα Μάνο’’ Το επόμενο Ιωάννα μου βρίσκεται πέρα από το μέσον. Θα το δεις την άνοιξη μάλλον!

12) Κaterina Tsolaki…(Γιατί είναι ‘’Κόκκινη’’ η βροχή τελικά;)

Κατερίνα μου, τι γλυκιά ερώτηση; Κόκκινη, γιατί κόκκινος ήταν ο ουρανός με τις αστραπές και τις βροντές, τη νύχτα που η Λουΐζα, με ένα φουστανάκι λεπτό κολλημένο στο κορμάκι της, έτρεχε για να βρει τον πρώτο και μεγάλο έρωτά της που , χωρίς εξήγηση, την εγκατέλειψε μεσάνυχτα και κάτι .Κόκκινη, γιατί ήταν το αίμα που κύλαγε από τις πληγές της, γιατί κόκκινος ήταν και ο θυμός της και το μίσος της για τον έρωτά της και για όσα υπέφερε μετά από αυτή την εγκατάλειψη. Κατόπιν σκέψεως ο τίτλος, άσχετα και, αν προβλημάτισε αρκετούς.

13)Aggeliki Kartsimardou…(Tι αντιπροσωπεύει ο τίτλος του βιβλίου;)

Αγγελική μου, η ερώτηση σου συμπίπτει περίπου  με την ερώτηση της Κατερίνας Τσολάκη. Όμως θα συμπληρώσω και θα σου πω ότι ο τίτλος φαντάζει περίεργος, λες και δεν έχει σχέση με τίποτε, αλλά δένει τόσο πολύ με την αγωνία που πέρασε η Λουΐζα τη νύχτα που ο ουρανός σκιζόταν από αστραπές, μπόρες και μπουμπουνητά, καθώς προσπαθούσε να βρει τον Μάρκο, το μεγάλο της έρωτα, που την εγκατέλειψε μέσα στη νύχτα και έμεινε εκείνη να τρέχει ξωπίσω του. Ένας βιασμός, με τη βροχή να πέφτει, έβαψε τα πάντα με κόκκινο, ανεξίτηλο χρώμα και σημάδεψε τη ζωή της για χρόνια...

13) Λένα Ντίβαρη...(Όταν  ήσασταν παιδί ποιο βιβλίο είχατε αγαπήσει πολύ και ποιον συγγραφέα;)

Λένα μου, όπως κάθε παιδί  της δικής μου βέβαια γενιάς, έτσι και εγώ είχα αγαπήσει και είχα διαβάσει τον Κρόνιν, την καλύβα του μπάρμπα Θωμά, τον Όλιβερ Τουίστ, που με εντυπωσίασε κιόλας και μεγαλύτερη από Έλληνες Βιζυηνό, Ξενόπουλο και άλλους σαφώς. Ο Κρόνιν με γοήτευσε και δεν σας το κρύβω και το καλοκαίρι διάβασα και πάλι βιβλία του.

14)Γιώτα Κουτσογεωργοπούλου...(Πιστεύετε ότι το μίσος, όπως και η αγάπη, μπορεί να κρατήσει τόσο πολύ και να επηρεάσει τόσο τη ζωή ενός ανθρώπου;)

Γιώτα μου, και το μίσος και η αγάπη είναι δύο πολύ δυνατά συναισθήματα που ρυθμίζουν τη ζωή μας έτσι ή αλλιώς. Δυστυχώς το μίσος είναι τόσο ισχυρό που, όποιος το αισθάνεται, γίνεται ικανός για κάθε κακό. Δεν ρυθμίζεται, δεν αποφεύγεται εύκολα, όσο και αν άλλο πρόσωπο ενεργήσει για το σκοπό αυτό. Το μίσος καταστρέφει τους άλλους, αλλά και αυτόν που το νιώθει, γιατί ζει κάτω από την συνεχή πίεση μιας κατάστασης απαράδεκτης. Η αγάπη αντίθετα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος, όπου στηρίζεται η οικοδομή, όπου στηρίζεται ο άνθρωπος. Όταν αγαπάς, τότε αισθάνεσαι τον εαυτόν σου να ίπταται, να γεύεται τις χαρές της ζωής, να έχει την εκτίμηση όλων των συνανθρώπων του...Ο ιερός Αυγουστίνος λέει, ‘’ΑΓΑΠΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕ Ό,ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ’’ γιατί με την αγάπη θα κάνεις μόνο το καλό για σένα και για τους άλλους.

Nadia Anagn Είστε αισιόδοξη για το μέλλον της λογοτεχνίας,με τη μορφή του χειροπιαστού βιβλίου και όχι των e-books;Πιστεύετε πως ο κόσμος θα συνεχίσει να βρισκει τροπους να διαβάζεi,παρά τα προβλήματα και τις δυσκολίες που αντιμετωπιζει;

Νάντια μου, επίκαιρη η ερώτησή σου. Η τεχνολογία θέλουμε ή όχι έχει κυρίαρχο ρόλο στη ζωή μας. Αναμενόμενη ήταν και η καθιέρωση της ανάγνωσης λογοτεχνίας μέσω των e – books. Ωστόσο, άλλη η αίσθηση του να κρατάς στα χέρια σου το βιβλίο και να αισθάνεσαι τη μυρωδιά του χαρτιού, να το νιώθεις προέκταση του ίδιου σου του εαυτού, καθώς ταξιδεύεις μέσα από τις σελίδες του. Ενώ, το να διαβάζεις ένα μυθιστόρημα από μία οθόνη, δεν σου δημιουργεί τα ίδια συναισθήματα με το βιβλίο, όμως διευκολύνει κάποιες φορές τον αναγνώστη, όπως η δυνατότητα να αυξομειώσεις τα γράμματα, να το έχεις μαζί σου χωρίς να πιάνει χώρο, σημαντικά ζητήματα για όσους εκμεταλλεύονται το χρόνο τους διαβάζοντας στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Το ζητούμενο όμως είναι ο κόσμος να συνεχίζει να διαβάζει λογοτεχνία, είτε με τον έναν τρόπο, είτε με τον άλλον. Και ναι πιστεύω πως όσοι αγαπούν πραγματικά το βιβλίο, πάντα θα βρίσκουν τρόπους για να ικανοποιήσουν την ανάγκη τους αυτή. 

 Martha Vlachogianni Πιστεύετε ότι η οικονομική κρίση έχει αποτρέψει τον κόσμο από το να αγοράζει βιβλία?   

Μάρθα μου, η κρίση έχει δυστυχώς επηρεάσει τον κόσμο σε όλα τα επίπεδα της ζωής του. Λογικό είναι να επηρεάσει και τον τομέα αυτό.  Όπως όμως απάντησα και στη φίλη Νάντια παραπάνω, όσοι αγαπούν πραγματικά το βιβλίο, πάντα θα βρίσκουν τρόπους για να ικανοποιήσουν την ανάγκη τους αυτή. Και αυτό είναι αισιόδοξο, αν αναλογιστεί κανείς πως μέσα σε όλη τη δυσκολία που αντιμετωπίζουμε ως Έλληνες, η αγάπη για το βιβλίο μας κρατά πνευματικά όρθιους.

Ευτυχία Γεωργαντοπούλου Γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο?

Ευτυχία μου έχω ήδη απαντήσει σε δύο προηγούμενες φίλες στην ίδια ερώτηση, όμως θα σου πω ότι ο τίτλος αυτός μου άρεσε γιατί κόκκινος ήταν ο ουρανός στην πρώτη σκηνή του βιβλίου όταν η ηρωίδα παλεύει να μάθει γιατί την εγκατέλειψε ο σύντροφός της, κόκκινη η βροχή που έπεφτε καθώς είχε γίνει ένα με το αίμα που κύλαγε από τις πληγές της. κόκκινος ο θυμός της, κόκκινο το πάθος για εκδίκηση. Τελικά, όταν τελείωσα το βιβλίο και βρέθηκα μπροστά σε 6-7 τίτλους, υπό την επήρεια του ακόμα, ο τίτλος αυτός στήθηκε μέσα μου ως ο καλύτερος και ... κατακυρώθηκε! 

Ευαγγελία Κυργιάκου Υπαρχει κάποιο άτομο που διάβασε πρώτος το βιβλίο σας;

Ευαγγελία μου, πάντα οι κόρες μου διαβάζουν πρώτες τα βιβλία μου και κάνουν βέβαια και τις απαραίτητες κρίσεις, άλλοτε θετικές κι άλλοτε αρνητικές, κι εγώ αναλόγως επηρεάζομαι.

 Sidiropoulou Haidy Τι σας εμπνέει να γράφετε; 

Χάιντι με το ωραίο όνομα, με εμπνέουν πολύ οι καθημερινές ανθρώπινες ιστορίες, είτε τις έζησα μέσα από το δικό μου ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον, είτε τις αφουγκράζομαι καθημερινά από την ίδια την κοινωνία μας. Όμως αντλώ υλικό και από τις εμπειρίες μου  ως φιλόλογος, λόγω της επαφής μου τόσο με τα παιδιά, όσο και με τους γονείς τους, μέσα από τους οποίους έζησα τις αγωνίες τους, τις χαρές, τις λύπες και σίγουρα δυστυχώς πολλές φορές και τα ενδοικογενειακά προβλήματα, τα οποία είχαν επίδραση στην ψυχολογία των παιδιών. Οι αστυνομικές μου «πινελιές» οφείλονται στο γεγονός ότι στενό συγγενικό πρόσωπο, υπήρξε αξιωματικός της αστυνομίας Αθηνών και η δίψα μου από μικρό παιδί για να ακούω τις ιστορίες του, καθότι μεγαλύτερος σε ηλικία, ήταν μεγάλη. Έτσι εξηγώ και το γεγονός ότι και στα τρία μου βιβλία, υπάρχει το αστυνομικό στοιχείο, σε σημείο που το «καληνύχτα τώρα Μάνο» να θεωρηθεί από μερικούς αναγνώστες ότι αγγίζει το αστυνομικό μυθιστόρημα.

Κατιάννα Κουή Εγώ θέλω να ρωτήσω... Ποιος είναι ο λόγος που σας αρέσει να γράφετε βιβλία; Ποιο είναι το αγαπημένο σας είδος λογοτεχνίας; 

Κατιάννα μου, πολύ ωραία η ερώτησή σου και η απάντηση δεδομένη! τι εννοώ? απλά και μόνο η ανάγκη έκφρασης σκέψεων, συναισθημάτων, καταστάσεων που δεν μπορούν να μείνουν μέσα μου, παρά μόνο να αποτυπωθούν εγγράφως σε ένα κομμάτι χαρτί (τώρα πια σε μία οθόνη)..κι αν πρόκειται για ιστορικά μυθιστορήματα, η ανάγκη τα όσα γραφούν να μείνουν παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές. 
Στο νου μου κυοφορείται ήδη η ιδέα συγγραφής ενός τέτοιου μυθιστορήματος. 
Αγαπημένο είδος λογοτεχνίας είναι η κλασσική λογοτεχνία ελληνική και ξένη. Παπαδιαμάντης φυσικά από τη μία και Ουγκώ από την άλλη.

Giannis-Jenny Mantzakos Ποιος ήρωας ειναι αυτός που μίλησε στη ψυχή σας ?

Γιάννη και Τζένη, σας ευχαριστώ που συμμετέχετε στις ερωτήσεις. Λοιπόν! Ο αγαπημένος μου ήρωας είναι ο Βασιλίδης. Και το εξηγώ, γιατί ίσως πει κάποιος ...Πώς είναι δυνατόν να μίλησε στην ψυχή σου ένας ειδεχθής  δολοφόνος, με προμελετημένο καλώς το σχέδιο της δολοφονίας ενός νεαρού ατόμου  και με σκοπό μόνον το χρήμα?. Όμως προσέχοντας την πρότερη ζωή του Βασιλίδη, μέσα στη φτώχεια και τη δυστυχία, μέσα στα ειρωνικά σχόλια των συνομιλήκων του, θα πρέπει να καταλάβουμε ότι η ψυχική του ισορροπία διεταράχθη με αποτέλεσμα να μετατραπεί σε έναν άνθρωπο σκληρό, εγκληματικό, ικανό να διαπράξει και το έσχατο έγκλημα, αρκεί να πετύχει το στόχο του, την αύξηση των ήδη αυξημένων πλέον εισοδημάτων του, μετά από κάποια ηλικία. Διαπράττει το έγκλημα στην Ελλάδα, εξαπατά την νεαρά πλούσια Αμερικανίδα για να κερδίσει την περιουσία της, αλλά όταν συλλαμβάνεται και δικάζεται και, ενώ βρίσκεται στις φυλακές, κάνει τον απολογισμό της ζωής του και μετανοεί για όλα. Το γεγονός ότι στο δικαστήριο δεν θέλει να απολογηθεί, δεν μιλά, δεν διαμαρτύρεται για τίποτε, αλλά μένει σκυφτός και, όταν ακόμη καλείται να σηκωθεί για να ακούσει την καταδικαστική απόφαση, αυτό τον δικαιώνει. Θυμίζει τον ληστή, που επάνω στο Σταυρό μετανοεί και ανοίγει γι’ αυτόν ο παράδεισος...Αυτή η απόλυτη μετάνοια του Βασιλίδη και η ψυχική του κάθαρση, που πέτυχε με τη μετάνοια, με έκαναν να αισθανθώ γι’ αυτόν μια συμπάθεια και να αισθανθώ, με απόλυτη συναίσθηση, το πόσο πολύ αξίζει στη ζωή μας η μετάνοια για πράξεις βλαβερές για τους άλλους.

  Πες μας ένα μότο που ακολουθείς 
Ας μου επιτραπεί να αναφέρω ένα στίχο από ένα ποίημά μου, που με εκφράζει απόλυτα: 
«βρες μέσα σου την βαθύτερη ανθρωπιά και στάσου σου απέναντι στον εαυτό σου και στους άλλους σαν άνθρωπος σωστός, από καιρό δουλεμένος».