ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΑΛΤΟ" της Αννα Ασπραδάκη, εκδόσεις Φιλύρα

 Το βιβλίο «ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΑΛΤΟ» είναι ένα βιβλίο με πολυμορφικό χαρακτήρα. Σε όλη την διαδρομή του, κινείται σε δυο επίπεδα-ως κοινωνιολογικό σχόλιο και ταυτόχρονα ως βαθύ ψυχογράφημα με νευρώδη αφήγηση, γρήγορο ρυθμό κι αμεσότητα. Ένα βιβλίο που αποκλείεται να αφήσει τον αναγνώστη ασυγκίνητο ή έστω να μην τον προβληματίσει!
"ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΑΛΤΟ" είναι ένα έργο απλά συγκλονιστικό, πραγματική "γροθιά στο στομάχι"!  Ένα βιβλίο-πρόκληση, που αναμετράται με όλα τα σημαντικά ταμπού της κοινωνίας!

Σε πρώτη προσέγγιση πρόκειται για την ιστορία δύο γυναικών - με στοιχεία σπονδυλωτού έργου γραμμένου σε γλώσσα απλή αλλά με έντονα συναισθήματα ως προς τον αναγνώστη. Αναδρομές στο χρόνο συμπληρώνουν σαν παζλ την τρομερή αλήθεια κι παίζουν με τις αρχικές εντυπώσεις, σκηνοθετώντας μια κορύφωση απογειωτική.
Έτσι  στο "ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΑΛΤΟ" εκτυλίσσεται ένας γοητευτικός συνδυασμούς από δυο διαφορετικές ιστορίες δυο εντελώς διαφορετικών μεταξύ τους γυναικών, με αφετηρία μια βιτρίνα ενός καταστήματος με ένα κόκκινο παλτό.  Η ζωή τους την στιγμή της συνάντησης γεμάτη αντιφάσεις, η σκιά του παρελθόντος  της μιας εκ των δυο όμως, τόσο κοινότυπη με της άλλης.

Με πολύ επιδέξιο τρόπο η συγγραφέας χειρίζεται τα παιδικά τραύματα και το ανεπούλωτο χθες μετατρέποντάς το σε επαρκές τεκμήριο της μετέπειτα εξέλιξης των χαρακτήρων .        

Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου που όσο μπαίνεις πιο βαθιά τόσο λιώνεις στην αίσθηση της πυράς που σε καίει!! Τσακισμένα τα αθώα κορμιά στο έλεος του κακού εκεί αδύναμα, απλά να γονατίζουν περιμένοντας να περάσει η μανία, αυτή η αρρωστημένη δίχως τελειωμό άνιση μάχη ανάμεσα στο δυνατό και το αδύναμο... ανάμεσα στον παράδεισο και την κόλαση παραδομένες στην απόλυτη ιεραρχία της δύναμης περιμένουν ζωή και θάνατο!!! Πόσο θάνατο να φέρει μια πληγωμένη ζωή... και πόση ουσία στην πορεία της ζωής σου να σου φέρει ένας πάρα τρίχα θάνατος με τα κατάλοιπα που θα σου αφήσει!!! Και τι το θες μετά?? Και τι να βγει μετά?? Κι έρχεται εκεί σε μια γωνιά που κάθεσαι και αναρωτιέσαι πως να μαζέψεις τα κομμάτια σου αυτή η δύναμη της ψυχής σου... και κάθεται ισα πιο πέρα να μη σε ματώσει από τις πληγές που άλλοι τις προκάλεσαν και σου λέει με μια φωνή τρεμάμενη "εδώ είμαι" μαζί θα το παλέψουμε...εγώ κι εσύ...εσύ κι εγώ!!!

Εδώ μιλάμε για ένα γνήσιο κοινωνικό θρίλερ, που σκοπό δεν έχει να ψυχαγωγήσει ή να τέρψει τον αναγνώστη, αλλά να σοκάρει, ώστε να αφυπνίσει!
Στο βιβλίο αυτό  η όποια υπερβολή είναι απλά ο μεγεθυντικός φακός που ξεμπροστιάζει το είδος και τη φρίκη, όταν ο άνθρωπος ενδίδει στην χειρότερη πλευρά του! Βασικό του στοιχείο είναι το γεγονος ότι αποτυπώνει μια θλιβερή αλήθεια στην οποία συχνά μια μεγάλη μερίδα της κοινωνίας κλείνει τα μάτια! Οι χαρακτήρες αποκτούν ένα σχετικό βάθος.
Στο επίκεντρο του βιβλίου αυτού είναι η Κακοποίηση της Γυναίκας. Έντονες  αναφορές στην καταπάτηση της  γυναικείας φύσης συνολικά! Πρωταρχικά βέβαια συναντάμε την Κακοποίηση ως σωματική επίθεση και ως σεξουαλική εκμετάλλευση -στην πιο αποκρουστική τους μορφή. Ταυτόχρονα ακολουθεί  η ψυχολογική βία καθώς και ο Υποβιβασμός της Γυναίκας. Είναι η νοοτροπία που αποκαλεί την γυναίκα "Aντικείμενο προς χρήση" του ανδρός είτε από τον πατέρα, είτε από τον σύζυγο.  

Παράλληλα θίγει ένα μεγάλο ζήτημα και μάστιγα που συνεχίζει να αφορά την γυναικεία υπόσταση, το αγοραίο έρωτα. Ακόμα κι εδώ, η συγγραφέας καταφέρνει με ένα ιδιαίτερο τρόπο, να περάσει το ανθρώπινο στοιχείο ανάμεσα στα δύο φύλα. Καταφέρνει εξίσου μέσα από μία τέτοια κατάσταση να κουμπώσει με μεγάλη άνεση συναίσθημα-σκοπό-στόχο-επιβίωση.

Αυτό το ξεχωριστό μυθιστόρημα καθρεφτίζει την  ανατομία του ανθρώπινου πόνου, διαπερνώντας την καρδιά σου για να την οδηγήσει παρέα με τους ήρωες του στην κάθαρση.

Εκείνη που δεσπόζει τελικά όμως είναι η Μάνα, ρόλος που καταξιώνει τη γυναικεία ύπαρξη. Πάντα άξια στο ύψος των περιστάσεων... πάντα να κρατάει τα σκήπτρα και επάξια στην κορυφή αυτής της δύσκολης ευθύνης ανταποκρίνεται κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες χωρίς ίχνος και με ελάχιστα έως μηδαμινά περιθώρια δειλίας έρχεται πάντα στο τέλος αψηφώντας εγωισμούς  και δισταγμούς... καταργώντας συνέπειες  και φόβους να κάνει αυτό που η δύναμη της ψυχής της επιβάλλει!!! Να παραδεχτεί...να ζητήσει συγγνώμη....να δείξει ότι η απουσία της δεν υπάρχει!!! Να δείξει ότι η λέξη αγάπη και στοργή έχουν τον πρώτο λόγο καθιστώντας όλα τα υπόλοιπα σε δεύτερη μοίρα γιατί μια μάνα όντως έχει αγάπη!!! Γιατί για μια μάνα ποτέ δεν είναι αργά!!! Γιατί η μάνα... είναι μάνα!!!

Η συγγραφέας ιχνηλατεί πολύ διεισδυτικά τις ψυχικές διαδρομές των πρωταγωνιστών της ιστορίας της.  Αυτό είναι εξάλλου και το δυνατό της σημείο που σε βάζει στο παιχνίδι διαβάζοντας το. Η αθωότητα και ο παρορμιτισμος της παιδικής ηλικίας  της Μαριέττας αλλά και της Χαράς στη συνέχεα, προβάλλει απόλυτα πειστική και τεκμηριωμένη- μέσα από εικόνες αναγνωρίσιμες στον κάθε ένα μας.  Με γραφή απλή γεμάτη φρεσκάδα και ρυθμό κλιμακούμενο, άλλοτε αργό, ειδικά στην αρχή όπου περιγράφονται τα δύσκολα παιδικά χρόνια της Μαρίας,  και στη συνέχεια πιο γρήγορο και γεμάτο ένταση από το σημείο που η ιστορία συνεχίζεται στην Αθήνα, η συγγραφέας  σαν σε ταινία με κινηματογραφική αφήγηση μας βάζει στο μικρόκοσμο της Μαρίας σε αντίστιξη πάντα και αντιπαραβολή με τον κόσμο και τις κοινωνίες που εξελίσσονται. Είναι σαν οι δύο κόσμοι να εξελίσσονται παράλληλα και αυτό είναι ένα γοητευτικό κομμάτι που με άρτιο στυλ γραφής δένει στον κορμό της αφήγησης. Αν και το όλο θέμα του βιβλίου καταπιάνεται με ένα πολύ σκληρό θέμα, όπως είναι αυτό της βίας απέναντι στην γυναίκα αλλά και την ανάγκη της υπεκφυγής στον αγοραίο έρωτα,  κάτι που θα μπορούσε να δώσει μια πολύ σκληρή νότα στο βιβλίο, η Άννα με τον ρομαντισμό και την γλυκύτητα του χαρακτήρα που την διακατέχει, το έχει περάσει στη γραφή της και το αποτέλεσμα φωνάζει την επιτυχία στο έργο της.  

ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΑΛΤΟ συνιστά ένα πραγματικά ώριμο βιβλίο με ισχυρό συγκινησιακό φορτίο, αφοπλιστικό, που σε αφήνει άναυδο, μέχρι την τελευταία του σελίδα, επιφυλάσσοντας σε κάθε του κεφάλαιο και μια νέα "έκπληξη’’.  Οι ανατροπές διαδέχονται η μια την άλλη. Τα γεγονότα που ακολουθούν  και σχετίζονται με την ζωή των ηρώων μας, παρουσιάζονται με απόλυτα αντικειμενικό  τρόπο,  χωρίς να πάρει η ίδια η συγγραφέας  θέση. Αντίθετα αφήνει στον αναγνώστη ελεύθερο το πεδίο να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα για την πορεία των ηρώων. Και όλα αυτά γίνονται με μια γραφή επιπέδου, γλαφυρή και σταράτη που δεν κουράζει τον αναγνώστη.  Εξάλλου η Αννα γνωρίζει καλά πότε χρειάζεται να επιταχύνει και πότε να επιβραδύνει τη ροή της αφήγησης, ώστε να μην κουράσει τον αναγνώστη και να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του.

ΕΥΑ ΝΑΤΣΗ 

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Η Μαριέττα Κομνηνού, καθώς προχωρούσε στους στολισμένους δρόμους της Ερμού, παρατήρησε μια κοπέλα που την κοιτούσε αδιάκριτα. Ήταν μια όμορφη, φτωχιά κοπέλα που την έλεγαν Χαρά. Την πλησίασε προσπαθώντας να καταλάβει το λόγο που ήταν τόσο επίμονο το βλέμμα της. Ένα κόκκινο παλτό, που έμοιαζε με το κόκκινο παλτό που υπήρχε στην βιτρίνα απέναντί της, στάθηκε η αφορμή...

Από τότε οι δύο γυναίκες έγιναν αχώριστες. Η Μαριέττα είχε καταφέρει να κάνει τη νεαρή κοπέλα όμοια με εκείνη. Της έδειξε τα μυστικά του εύκολου χρήματος. Η Χαρά έφυγε από το πατρικό της σπίτι και αμέσως έδιωξε από τη μνήμη της τη φτώχια και τη μιζέρια της οικογένειάς της. Τόσα χρόνια της είχαν στερήσει πολλά, αλλά δεν θα κατάφερναν να της στερήσουν το πείσμα και τα μεγαλόπνοα σχέδιά της. Η Μαριέττα ήταν ο από μηχανής Θεός που θα μπορούσε να την μετατρέψει από Σταχτοπούτα σε μια ισχυρή Πριγκίπισσα.

Πράγματι έτσι κι έγινε...

Όμως, δυστυχώς, έπειτα από ένα περιστατικό, η Μαριέττα έμαθε πράγματα για τη Χαρά που δεν μπορούσε καν να τα φανταστεί. Και τότε η ζωή της άλλαξε ριζικά για μια ακόμη φορά.

Η γνωριμία των δύο γυναικών δεν ήταν καθόλου τυχαία.

Δύο σπονδυλωτές ιστορίες που ενώνονται με τον πιο αναπάντεχο τρόπο.
Έναν τρόπο που μόνον η μοίρα θα μπορούσε να είχε επιλέξει για να τις ενώσει...