Πέμπτη 12 Ιουλίου 2018

ΆΠΟΨΗ για το βιβλίο "Η ΜΑΤΩΜΈΝΗ ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΑ", ΖΩΤΟΥ- ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΊΟΥ, εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΌΣ, με την ματιά της ΕΥΑΣ ΜΑΡΑΚΗ

"Η ΜΑΤΩΜΕΝΗ ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΑ"


   "Η ματωμένη αρχόντισσα" τιτλοφορείται το τελευταίο μυθιστόρημα του συγγραφικού ζεύγους Ζώτου-Καραγεωργίου. Αν θα το χαρακτήριζα με μια λέξη θα το αποκαλούσα ιστορικό, καθώς η ιστορία της Ελλάδας στα χρόνια της επανάστασης είναι σε πρώτο πλάνο σε όλο το βιβλίο. Παρατηρούμε τις ζωές ανθρώπων που ο καθένας με σημαντικό ή πιο υποδεέστερο ρόλο χαράζουν τη δική τους σφραγίδα στην αποτίναξη του τούρκικου ζυγού. Μια νεαρή Χιώτισσα, η Αμαλία, δίνει τη προσωπική μάχη της με όπλο την πένα της. Ο αδερφός της ο Φώτος με απαράμιλλο θάρρος θα γίνει τρανός καπετάνιος που θα δώσει μάχες στη θάλλασσα. Η Δρόση και η Αισέ, δυο νέες γυναίκες, με τη βοήθεια του Κίτσου του Σουλιώτη σώζονται από το χαρέμι του Αλή Πασά στα Γιάννενα και μια ολοτελα διαφορετκή πορεία τις περιμένει που ούτε τη φαντάζονται. Ένας έμπορος από την Οδησσό, ο Αντρέας, παίρνει όρκο βαρύ να διαδώσει το όραμα της Φιλικής Εταιρείας και ένας Ελβετός τυπογράφος, ο Λούκας, αφήνει την τακτοποιημένη ζωή του για τον αγώνα.

    Όλα αυτά τα πρόσωπα τα παρακολουθούμε να δίνουν τις μάχες τους με το δικό τους τρόπο για την πατρίδα με συνοδοιπόρο τον έρωτα. Κάποιοι θα ζήσουν μαζί, άλλοι θα πάρουν χωριστές πορείες και άλλοι θα χάσουν τη ζωή τους. Πάντως όλοι τους θα δούμε πως θα αγωνιστούν με νύχια και δόντια και για τη χώρα τους αλλά και για όσα αγαπάνε σε προσωπικό επίπεδο.
    Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε πέντε μέρη. Η αφήγηση ξεκινά με την παρουσίαση των προσώπων με δυναμικό τρόπο και σιγά σιγά σελίδα στη σελίδα τους γνωρίζουμε εις βάθος και αγωνιούμε για τον καθένα. Όλες οι πορείες ζωής είναι άκρως ενδιαφέρουσες και πλήρως εναρμονισμένες με το κλίμα της εποχής και τις ισχύουσες συνθήκες. Τα χρόνια αποτυπώνονται με ρεαλισμό και τα ιστορικά γεγονότα δίνονται άψογα από τους συγγραφείς και δεν κουράζουν τον αναγνώστη. Το συγγραφικό δίδυμο έκανε έρευνα με αξιοπρέπεια και χειρίστηκε μια δύσκολη εποχή δεξιοτεχνικά. Ταραχώδεις περίοδοι όπως αυτή της διακυβέρνησης του Καποδίστρια και τη μετάβαση στον Όθωνα δίνονται ακολουθώντας τις πηγές της ιστορίας πιστά και χωρίς αποκλίσεις, δίχως ασάφειες ή παραλείψεις.
     Ο ρυθμός της αφήγησης είναι γοργός και οι περιγραφές παραστατικές είτε αφορούν σε μάχες είτε σε καθημερινές στιγμές είτε σε καθαρά ιστορικά στοιχεία. Η γραφή των συγγραφέων με κέρδισε γιατί αν και απλή το εγχείρημα του να γράψουν μαζί ένα ιστορικό βιβλίο στέφθηκε με επιτυχία γιατί δε ξεχωρίζεις ποιος γράφει κάθε κεφάλαιο. Νομίζεις πως ένας είναι ο "μαέστρος της ορχήστρας".
     Οι ήρωες σκιαγραφήθηκαν άψογα. Τους αισθάνεσαι οικείους, τους συμπονείς και συμπάσχεις. Κάποιοι αντιμετωπίζουν υψηλά ηθικά διλήμματα για το χρέος, το καθήκον και τον έρωτα. Ακόμα και στη φρίκη του πολέμου δε παύουν να είναι ψυχές με ανθρωπιά και με αισθήματα. Επίσης, μου άρεσε πολύ ο τρόπος που ενώθηκαν στο τέλος οι ιστορίες όλων τους. Έδεσαν όμορφα και με φυσικότητα. Όλα τα πρόσωπα είχαν τσαγανό και μαχητικότητα ανάλογη με την προσωπική τους συμβολή στον αγώνα. Παλεύουν για υψηλά ιδανικά με θάρρος και πείσμα. Κάθε ιστορία ζωής έχει και ένα μήνυμα να μεταδώσει στον αναγνώστη.
    Ένα ιστορικό μυθιστόρημα χωρίς να πλατιαζει είναι αυτό το βιβλίο. Ένα μυθιστόρημα ύμνος στην Ελλάδα. Στην λεβέντισσα Ελλάδα που σαν αρχόντισσα στέκει αγέρωχη ,αν και ματώνει, αλλά παλεύει για να μείνει ελεύθερη. Δε σκύβει το κεφάλι αλλά αντίθετα αγέρωχη κοιτά τον εχθρό στα μάτια και αναμετράται μαζί του.
    Η βαθμολογία μου :8/10

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου