Κυριακή 21 Απριλίου 2019

ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "Η ΑΙΘΟΥΣΑ ΧΟΡΟΥ", Αnna Hope, εκδόσεις ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ, με την ματιά της ΕΥΑΣ ΜΑΡΑΚΗ!


Εμπνευσμένο από αληθινή ιστορία "Η αίθουσα χορού" είναι ένα κοινωνικό-ιστορικό μυθιστόρημα ποτισμένο με δόσεις έρωτα. Βρισκόμαστε σ ένα άσυλο το 1911, όπου υπάρχουν έγκλειστοι για ψυχικά νοσήματα και διαταραγμένες προσωπικότητες. Εκεί κάθε Παρασκευή οι ασθενείς συναντιούνται και χορεύουν. Έγκλειστοι και περιθωριοποιημένοι αδημονούν για αυτή τη μέρα. Ο Τζον και η Έλλα ερωτεύονται. Άραγε, ο έρωτας ανθίζει και εκεί; Σε περιφραγμένα μέρη, σε δυσμενείς συνθήκες , ανάμεσα σ ανθρώπους που θεωρούνται διαταραγμένοι και η εξουσία τους θέλει υποταγμένους; 

Στα πιο απάνθρωπα μέρη μπορείς να νιώσεις τον έρωτα, τον ζωοδόχο, τον παράφορο. Η ιστορία του Τζον και της Έλλα αδιάψευστος μάρτυρας. Μια αγάπη κόντρα σε όλους και όλα. Άλλωστε και οι δυο είναι ελεύθερα πνεύματα , αλλά τα ελεύθερα αυτά πνεύματα όπως και όσοι είναι εκεί δικάζονται και καταδικάζονται για τις ιδιαιτερότητες τους . Μια βαθιά τρυφερή και κυρίως ανθρώπινη ερωτική ιστορία ξετυλίγεται σταδιακά και δεξιοτεχνικά από τη Hope στις σελίδες του βιβλίου παράλληλα με τις ζωές και υπόλοιπων ηρώων. Κάθε μία ένα δίδαγμα. Ένα μήνυμα με αποδέκτες παντού και πάντοτε.

Η συγγραφέας μ αυτό το μυθιστόρημα της σου αποπνέει ελπίδα ,όπως και το επώνυμο της (hope=ελπίδα) . Σε κάνει κοινωνό έρωτα και σκέψης. Πολλά τα μηνύματα σίγουρα που σου μεταδίδει. Απλά ίσως το πιο κυρίαρχο που σάρωσε εμένα είναι το ότι η αγάπη γεννιέται ακόμα και σε συνθήκες παραφροσύνης και εγκλεισμού. Κάτι ακόμα που ρίζωσε μέσα μου είναι πως η εξουσία είναι δυνάστης και τιμωρώντας το διαφορετικό προσπαθεί να το αποχαυνώσει και αποσταθεροποιήσει, γιατί έτσι η ίδια βολεύεται.

Όσον αφορά στα τεχνικά στοιχεία της δραματουργίας η γραφή είναι τριτοπρόσωπη και λυρική. Τη διακατέχει παράλληλα μια αμεσότητα καθώς η γραφή της είναι ψυχογραφική και μεταδίδει πλήρως το δράμα των ηρώων στα μάτια του αναγνώστη. Βρίσκεται εκεί μαζί τους έγκλειστος, συμπορεύεται με το δράμα τους και αφουγκράζεται τις σκέψεις τους. Βυθίζεται σε όσα βιώνουν κάνοντας μια κατάδυση στα άδυτα του μυαλού τους. 

Κλείνοντας, γιατί γράφω και συγκινούμαι πάλι ανασύροντας στη μνήμη μου όσα αισθάνθηκα διαβάζοντας αυτή τη ρομαντική δραματική ιστορία, θα ήθελα να σας ρωτήσω ...καταλάβατε πόσο πολύ μου άρεσε; Διαβάστε το και θα χορέψετε και εσείς μαζί με τους ήρωες συγκινημένοι και συνεπαρμένοι από την επιλογή σας. 

Βαθμολογία:9+/10

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου