Σάββατο 11 Μαΐου 2019

ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΑΚΟΜΗ", Κώστας Κρομμύδας, εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ, με την ματιά της Ευας Μαράκη


 Είναι από τις λίγες φορές που μετρούσα ανυπόμονα τις μέρες για να κυκλοφορήσει το βιβλίο που με μάγεψε από την πρώτη στιγμή που το αντίκρισα . Τίτλος, εξώφυλλο και οπισθόφυλλο με είχαν προϊδεάσει για ένα νοερό ταξίδι γεμάτο συγκίνηση και πληθώρα συναισθημάτων. Το ξεκίνησα μετά από μια έντονη και κοπιαστική μέρα και κατάφερε από την πρώτη του σελίδα να γίνει προέκταση του χεριού μου. Από την αρχή ως το τέλος του μπορώ να σας καταθέσω με ειλικρίνεια πως ήμουν συγκινημένη και σκεπτική . Το "μια νύχτα ακόμη" μου έφερε στο νου τις φράσεις του αγαπημένου μου Ν.Καζαντζάκη "μια αστραπή η ζωή μας μα προλαβαίνουμε " όπως και την "έχεις το πινέλο, έχεις τα χρώματα ,ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα"...και θα σας εξηγήσω τους λόγους. 

 Η Ισμήνη μια σύγχρονη 35χρονη, καταξιωμένη στο επάγγελμά της γυναίκα αποφασίζει να παντρευτεί το σύντροφο της. Την μέρα του μυστηρίου όμως μια αδιαθεσία της θα αλλάξει το παρόν και το μέλλον της. Κάτι απρόσμενο , εντελώς αναπάντεχο εμφανίζεται μπροστά της και την οδηγεί σε άλλα μονοπάτια . Σε δρόμους άγνωστους, σε ταξίδια που δεν είχε κάνει...αλλά τα καλύτερα ταξίδια είναι όσα δεν έχεις κάνει ως τώρα . Άλλωστε πάντα όλοι μας αμελούμε να κάνουμε πράγματα ,γιατί θεωρούμε πως το αύριο είναι δεδομένο,σίγουρο και άμεσο. Τίποτα δεν είναι έτσι. Γιατί πολύ απλά κάθε στιγμή είναι μοναδική και ανεπανάληπτη και πρέπει να τη ρουφάς. 

Αυτό θα σας διδάξει η προσωπική ιστορία της Ισμήνης. Μια ρεαλιστική ιστορία ζωής. Είναι η αναμέτρηση της ζωής με το θάνατο. Νικητής σ αυτή την αδυσώπητη μάχη η θέληση για να παλέψεις. Η επιθυμία του να βιώσεις βαθιά μέσα σου όσα επιθυμείς και αμελείς. Η ζωή μας είναι δώρο το οποίο δεν εκτιμούμε συνήθως όσο πρέπει . Χάνουμε την ουσία , ζούμε εγκλωβισμένοι στα πρέπει, φυλακίζοντας μέσα μας τα θέλω . Αυτα μας κατατρώνε σα σαράκια. Όμως αν μαθαίνεις πως η ζωή σου λιγοστεύει, σοκάρεσαι και αντιδράς. Η ψυχή σου παλεύει και διψά να προλάβει όσα στερήθηκε να νιώσει. 

Το μυθιστόρημα αυτό είναι βαθιά κοινωνικό και ανθρώπινο. Θα το χαρακτήριζα και οδηγό ψυχολογίας για να ζήσεις ποιοτικά και ουσιαστικά. Ένα απόσταγμα σοφίας αυτό το βιβλίο. Από τα ταξίδια που σου ωθούν τον τρόπο σκέψης σου να διευρυνθεί. Αναλογίζεσαι ,λοιπόν, καθώς διαβάζεις την ιστορία της Ισμήνης και σκέφτεσαι τον εαυτό σου στη θέση της. Ομολογώ πως πολλές φορές συνέλλαβα εμένα να το κάνει αυτό και πάντα με συνοδοιπόρο αυτής της πορείας τη συγκίνηση και τις σκέψεις. 

 Στα τεχνικά στοιχεία η γραφή έχει οικείο εξομολογητικό και έντονα ανθρώπινο τόνο και είναι πρωτοπρόσωπη. Ο Κρομμύδας πέτυχε αν και άνδρας να παρουσίασει και να ηθογραφήσει απόλυτα σωστά και παραστατικά την ψυχοσύνθεση της ηρωίδας του. Η πλοκή είναι σφιχτοδεμένη και γεμάτη ένταση και συναισθηματική φόρτιση . Η μαγευτική περιήγηση στην Ιταλία γεμάτη χρώματα και αρώματα με συνταξιδιώτη τον απόλυτο έρωτα , που σα χείμαρρος ορμητικός παρασέρνει τα πάντα στο διάβα του, καταφέρνει να γαληνεύει και να αποφορτίζει τον αναγνώστη, γιατί βλέπει την όμορφη μεριά της ζωής που όλοι μπορούμε να γευτούμε αρκεί να το αποφασίσουμε . Η ζωή είναι στιγμές. Στιγμές που μας κόβουν την ανάσα. Μην αποστρέφουμε το βλέμμα μας από αυτές. 

 Άλλωστε ,τα καλύτερα ταξίδια είναι όσα δεν έκανες. Που δεν τα τόλμησες, που δε τα γεύτηκες . Μ αυτό το μυθιστόρημα θα αντικρίσετε μια άλλη οπτική --πρόκληση. Ζήστε το σήμερα σαν να μην υπάρχει αύριο . 

Κώστα, χίλια μπράβο. Για ακόμη μια φορά απέδειξες περίτρανα ,γιατί αγαπιέσαι από τους αναγνώστες με πάθος . Γιατί γράφεις με τη ψυχή σου αληθινές ιστορίες . Σ ευχαριστούμε Βαθμολογία:10/10

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου