ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΤΖ0ΑΝ
ΖΑΧΑΡΙΑΔΟΥ
Βιογραφικό: Γεννήθηκε το 1984 στη Γεωργία. Μεγάλωσε, ζει
και εργάζεται στη Δ. Μακεδονία, στην Πτολεμαΐδα. Αν και πτυχιούχος της
Πληροφορικής Δικτύων, η συγγραφή ήταν και είναι το πεδίο που ουσιαστικά την ενδιαφέρει.
Από το 2002 είναι μέλος της Θεατρικής Αναζήτησης Πτολεμαΐδας. Έχει συμμετάσχει
σε σεμινάρια για τη θεατρική τέχνη και για τη δημιουργική γραφή. Το
"Καταδικασμένοι στη σκιά του", είναι το πρώτο από τα κείμενά της που
έδωσε ραντεβού με το τυπογραφείο.
Περίληψη: Ο
Χαράλαμπος είναι ένας νεαρός ψυχολόγος ο οποίος συμπαραστέκεται στη Μαρία, μετά
από ένα αιματοβαμμένο εφιάλτη που έζησε στους δρόμους της Θεσσαλονίκης.
Έρχονται αρκετά κοντά και λίγο καιρό αργότερα παντρεύονται χτίζοντας τη ζωή τους,
πάνω στα συντρίμμια εκείνης της μέρας.
Προσπαθώντας για την επιβίωση, κάποιοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν το παρελθόν και κάποιοι άλλοι απλά το αγνοούν.
Όλοι όμως, κάποια στιγμή έρχονται αντιμέτωποι με αυτό. Ίσως κάποιες αλήθειες θα έπρεπε να μείνουν κλειδωμένες πίσω από τις ατσάλινες πόρτες...
Ίσως πάλι όχι...
Προσπαθώντας για την επιβίωση, κάποιοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν το παρελθόν και κάποιοι άλλοι απλά το αγνοούν.
Όλοι όμως, κάποια στιγμή έρχονται αντιμέτωποι με αυτό. Ίσως κάποιες αλήθειες θα έπρεπε να μείνουν κλειδωμένες πίσω από τις ατσάλινες πόρτες...
Ίσως πάλι όχι...
Ποια είναι η κυριότερη πηγή έμπνευσης σου και τι σε έκανε να ξεκινήσεις
τη συγκεκριμένη ιστορία?
Πηγή έμπνευσης για μένα είναι οι ίδιοι οι
άνθρωποι. Και πιο συγκεκριμένα οι χαρακτήρες τους. Τολμώ να μπαίνω στη θέση
τους για να δω αν μπορώ να τους δικαιολογήσω.
Ο βασικότερος λόγος που έγραψα το βιβλίο
είναι γιατί έβαλα έναν στόχο και έπρεπε να προσπαθήσω. Εξάλλου η προσπάθεια για
μένα είναι μισή επιτυχία.
Είχατε κάποιους <<ενδοιασμούς>> όταν αποφασίσατε να δώσετε
το πρώτο σας βιβλίο προς έκδοση? Αγωνιούσατε ως προς την αποδοχή που θα τύχαινε
από το αναγνωστικό κοινό? Η θεματολογία των βιβλίων, Πιστεύετε
πως παίζει τον δικό της ρολό στην αποδοχή αυτή?
Η αλήθεια είναι πως φοβόμουν, γι’ αυτό και
χρησιμοποίησα ψευδώνυμο όταν το έστειλα προς αξιολόγηση.
Όχι μόνο
αγωνιούσα αλλά και συνεχίζω να αγωνιώ κάθε φορά που μου λέει κάποιος ότι το
πήρε να το διαβάσει.
Εννοείτε πως
κάθε κατηγορία βιβλίου έχει και τους ανάλογους αναγνώστες του, οπότε σίγουρα
παίζει σημαντικό ρόλο το ότι ανήκει στα κοινωνικά μυθιστορήματα, όπου η
ανταπόκριση είναι μεγαλύτερη.
Τι χαρακτηριστικά πρέπει να διαθέτει ο ήρωας ενός μυθιστορήματος για
σένα?
Αυτά που θα
είναι παράδειγμα προς μίμηση ή προς αποφυγή.
Υπάρχουν μηνύματα που θέλετε να περάσετε μέσα από την ιστορία του βιβλίου
σας? Και ποια είναι αυτά?
Τα
μηνύματά μου είναι πολλά και σκόρπια. Ανάλογα τι είναι έτοιμος να δεχτεί ο κάθε
αναγνώστης. Σίγουρα ένα από τα πιο δυνατά μηνύματα είναι ότι, δεν ευθυνόμαστε
για τα λάθη των άλλων, πόσο μάλλον να τα αφήνουμε να ορίζουν τη ζωή μας.
Για ποιους λογούς να διαβάσει
κάποιος το βιβλίο σας? Αν το είχατε διαβάσει και δεν ήσασταν συγγραφέας του γιατί
θα το προτείνατε σε μια φίλη σας, ας πούμε.
Γιατί ίσως βρει μέσα κάτι από τον εαυτό του ή τον φίλο
του ή κάποιου που μένει στη διπλανή πόρτα.
Τ ι σας δυσκόλεψε ποιο πολύ σε αυτό το βιβλίο?
Εκτός
από την έλλειψη χρόνου; Ο συγχρονισμός. Κι αυτός ήταν ένας από τους λόγους που
έγραφα όλα τα κεφάλαια ταυτόχρονα.
Με την ανάγνωση ενός βιβλίου ο αναγνώστης μπορεί να ταξιδέψει και παράλληλα
να ξεφύγει από τις έγνοιες και την καθημερινότητα. Είναι και για σένα αυτό ένα κίνητρο
για να ξεκινήσεις να γραφείς?
Κατά μια έννοια ναι. Άλλο είναι να είσαι συνοδηγός κι
άλλο ο οδηγός σε ένα ταξίδι. Και τα δύο έχουν την ομορφιά τους.
Συγγραφή και παράλληλα εργασία ποσό εφικτό μπορεί να είναι για
έναν συγγραφέα αυτός ο συνδυασμός χωρίς τις ανάλογες συνέπειες αντίστοιχα
γνωρίζοντας ότι η συγγραφή ''επιβάλλει'' καθαρό μυαλό και ένα είδος ηρεμίας από
οποιουσδήποτε εξωτερικούς παράγοντες?
Πολύ
δύσκολο. Εξάλλου αυτός ήταν ο λόγος που άργησα να ολοκληρώσω το πρώτο μου
βιβλίο και απ’ ότι προβλέπεται και το επόμενο.
Τι δε θα λεγάτε ποτέ δημόσια?
Αυτό που δεν θα πω και τώρα.
Το τελευταίο σας δημιούργημα κυκλοφόρησε πρόσφατα, αλλά θα τολμήσω
να ρωτήσω αν έχετε ειδή ξεκινήσει να προετοιμάζεστε/γράφετε κάτι καινούριο, Μήπως
έχετε και άλλες ανέκδοτες ιστορίες?
Είναι σαν να ρωτάτε ένα παιδί που δοκίμασε για πρώτη
φορά στη ζωή του σοκολάτα, αν πρόκειται να την ξαναφάει. Εννοείται πως ναι!
Απλώς αυτή τη φορά έχω σκοπό να είμαι πιο προσεκτική, μιας και δεν θα έχω τη δικαιολογία
της πρωτοεμφανιζόμενης.
Για το βιβλίο της
παρέας
Λίτσα Λαμπρακοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου