Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2019

ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο “ΜΕΤΕΩΡΑ ΜΥΣΤΙΚΑ‘’, Ιουλία Ιωάννου, εκδόσεις Ωκεανίδα, με την ματιά της ΕΥΑΣ ΜΑΡΑΚΗ!

  1986. Η δεκαεφτάχρονη Αιμιλία ερωτεύεται και τολμά να ζήσει μια αληθινή αγάπη σε μια σπηλιά στα γραφικά και απόκρημνα Μετέωρα. Εκεί το όνειρο της να αφεθεί σ εκείνον που τη μάγεψε παίρνει σάρκα και οστά και  η παιδική της αθωότητα  θα χαθεί για πάντα. Ο Μάγνος θα κατακτήσει εκτός από τις πλαγιές όπως κάνει σαν αναρριχητης και την καρδιά της. Ένα ρολόι, όμως τελικά, και ο κλέφτης του θα σημαδέψουν τις ζωές τους ανεπανόρθωτα. Αθώοι και ένοχοι, ψεύτες και ειλικρινείς θα εκτίσουν την ποινή τους. Χρόνια μετά η αλήθεια έρχεται στο φως και η Αιμιλία θα πρέπει να διαλέξει ποιο μονοπάτι θα ακολουθήσει. Να δοκιμάσει ότι δεν έζησε ή να συνεχίσει να ζει μ αυτά που έχει. Δύσκολη επιλογή αλλά αναγκαία και σίγουρα οφείλει στον εαυτό της να λυτρωθεί από όσα την βασάνισαν για χρόνια  και πλήγωσαν την ευαίσθητη ψυχή της.

     Η Ιουλία Ιωάννου έγραψε ένα μυθιστόρημα κοινωνικό που διαβάζεται εύκολα. Τα θέματα που θίγει και αφορούν στις ανθρώπινες σχέσεις κάθε είδους είναι σύγχρονα  και ρεαλιστικά. Τέτοια, όπως την απώλεια ενός παιδιού, την κακομεταχείριση από γονείς, τη ζήλια από φίλους και το ψέμα σε όλες του τις εκφάνσεις, τα διαχειρίζεται με αξιοπρέπεια και χωρίς εξάρσεις μελό. Ένα βιβλίο οδοιπορικό στα μαγευτικά μέρη των Μετεώρων και της Καλαμπάκας με ολοζώντανες περιγραφές που μεταφέρουν τον αναγνώστη νοερά εκεί και τον καθιστούν συνοδοιπόρο στην ενδιαφέρουσα ζωή της κεντρικής ηρωίδας. Μια ζωή γεμάτη γεγονότα απρόοπτα, έρωτα ανεκπλήρωτο και μια βαθιά αγάπη που ταλανίζεται στο χρόνο. Το βιβλίο εκπέμπει μηνύματα διδακτικά για τη φιλία και τον έρωτα καθώς και για τη θέση της αλήθειας. Αυτή μπορεί να πονά αλλά δε βλάπτει  Αν καθυστερήσει να βγει στην επιφάνεια μπορεί να κάνει κακό.

    Αν και τα γεγονότα διαδέχονται το ένα το άλλο κάποιες φορές ένιωσα πως έλειπε η έκπληξη καθώς υποψιαζόμουνα επιτυχώς προς τα που οδηγείται η δράση. Η ιστορία, ωστόσο, δε παύει να είναι καθηλωτική και άκρως ενδιαφέρουσα. Είχα ενστάσεις ως προς το φιναλε που επέλεξε η συγγραφέας.

  Στα μάτια μου φάνηκε πολύ ουτοπικό και ίσως άδικο. Βέβαια στη μυθοπλασία ο συγγραφέας είναι ο μαέστρος που ‘’επιλέγει’’ τον τόνο της μελωδίας. Αυτός αποφασίζει που θα οδηγήσει τους ήρωες του και αν οι επιλογές του θα είναι λυτρωτικές για τους ίδιους.

   Η γραφή της Ιωάννου είναι απλή και στρωτή. Χωρίς πολλά σχήματα λόγου και περίτεχνες περιγραφές με γλαφυρότητα καταφέρνει να κάνει τον αναγνώστη να αγωνιά για τις εξελίξεις διαβάζοντας ασθματικά.

   Την Αιμιλία είμαι βέβαιη πως θα την αγαπήσετε. Είναι τίμια και ειλικρινής. Θύμα των περιστάσεων και κυρίως άλλων  που ήθελαν να αποφασίσουν για τη δίκη της ζωή.

   Το βιβλίο αυτό, λοιπόν, θα σας κρατήσει μια όμορφη συντροφιά και σίγουρα θα σας κάνει να θελήσετε να επισκεφτείτε τα μέρη εκείνα ..είτε έχετε πάει είτε όχι!! Δημιουργούνε αλλά και ξυπνάνε αναμνήσεις.

  Βαθμολογία :8+/10

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου