Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2019

ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ", Sebastian Fitzek, εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ, με την ματιά της ΕΥΑΣ ΜΑΡΑΚΗ!

 Δεν χρειάζεται να σας απολογηθώ για την αδυναμία που έχω σε αυτόν τον συγγραφέα. Είναι ολοφάνερη και τη δηλώνω ευθαρσώς εξάλλου .Όσα βιβλία του διάβασα, τα λάτρεψα και έγινε ο αγαπημένος μου ξένος λογοτέχνης. Για μια ακόμα φορά, Sebastian, δικαίωσες όσα πιστεύω για σένα. 

"Το πείραμα" το περίμενα διακαώς. Παραμονή Χριστουγέννων σε μια πολυτελή ψυχιατρική κλινική γιατροί και ασθενείς εγκλωβίζονται και κινδυνεύουν από τη δολοφονική μανία του Ψυχοθραύστη . Ένας δολοφόνος που έχοντας θύματα γυναίκες τις αφήνει άδειες από ζωή μέσα σε εφτά ημέρες, ψυχολογικά νεκρές αλλά πεθαμένες στο ίδιο τους το σώμα. Πώς το κάνει αυτό; Ένα άλυτο μυστήριο η δράση του. Κάθε φορά αφήνει ένα γρίφο σε κάθε του θύμα. Άραγε, θα σωθούν όσοι είναι σ αυτή την κλινική από τον Ψυχοθραύστη; 
Ο μετρ του ψυχολογικού θρίλερ επέστρεψε με κάτι εξίσου δυνατό με όσα προηγούμενα του κυκλοφόρησαν στην Ελλάδα . Σαφώς και δε μπορώ να είμαι αντικειμενική στην κρίση μου. Απλά τον αγαπώ και πάντα ξέρω πως το ταξίδι που θα μου χαρίσει απλόχερα θα είναι γεμάτο σασπένς και ένταση. Αγωνία και δράση. Ξέρετε γιατί; Επειδή από την πρώτη σελίδα σε καθηλώνει η πρωτότυπη πλοκή του σε συνδυασμό με την παραστατική γραφή του. Το ίδιο συνέβη και εδώ.

Ξεκινά δυναμικά η διήγηση της ιστορίας έχοντας σε κάθε κεφάλαιο τίτλο με αναφορά στον χρόνο και τόπο. Ξετυλίγεται το κουβάρι της υπόθεσης με μαεστρία από τον Fitzek και το βιβλίο διαβάζεται ασθματικά. Είναι ο ορισμός του page turner και χωρις υπερβολή ποτέ δεν έχω διαβάσει κάτι δικό του που να μου πήρε παραπανω από δυο μέρες. Πολύ απλά σε καθηλώνει κι αγωνίας με τους ήρωες του. Παίζει με το μυαλό σου σα το δολοφόνο που επέλεξε και εσυ στοιχηματίζεις για την ταυτότητα του μέχρι το τέλος. Εκεί προς τη λύση του μυστηρίου γίνεται το μεγάλο μπαμ. Σου σερβίρει ένα φιναλε και σου αναλύει όλα όσα έχουν συμβεί και έδειχναν την ταυτότητα του δράστη και εσυ μένεις με το στόμα ανοικτό. Αναφωνείς ποσό έξυπνο... όχι καλύτερα ιδιοφυες είναι το μυαλό του συγγραφέα που σκέφτηκε κάτι τέτοιο. Επίσης, τον θαυμάζεις για την φαντασία του που καλπάζει σαν άλογο κούρσας προπονημένο για πρωτιές. Επιπρόσθετα, καταλαβαίνεις πως μελέτησε το εκάστοτε θέμα που διαπραγματεύεται στο βιβλίο του πολύ διεξοδικά. Εδώ στο πείραμα, διείσδυσε στα άδυτα της ψυχιατρική. Δε θα ήθελα να αναφέρω πιο συγκεκριμένα με ποιο κεφάλαιο ασχολήθηκε για να μην σας αποκαλύψω τίποτα και σας χαλάσω τη μαγεία. 

Στήνει, λοιπόν, με δεξιοτεχνία βήμα βήμα την πλοκή και χωρίς ανούσια πλατιάσματα φτάνει ο αναγνώστης στην τελική λύση. Το συναίσθημα της αγωνίας τον συνοδεύει σε όλη την πορεία της αφήγησης και παράλληλα σκέφτεται πως συνέλαβε ο συγγραφέας την ιδέα για κάτι τόσο ιδιαίτερο. Κάθε του μυθιστόρημα και μια έκπληξη για το που μπορεί να φτάσουν οι δυνατότητες του. Δε ξέρω ποιο βιβλίο του από όσα διάβασα λάτρεψα περισσότερο. Ίσως λίγο παραπάνω τη θεραπεία. Ήταν το πρώτο που ήρθα σε επαφή με τη γραφή του και από τότε αναζήτησα και τα υπόλοιπα. 

Απλά...τον αγαπώ και δηλώνω φανατική αναγνώστριά του. Μη σας κουράζω άλλο με τα αυτονόητα. Δεκάρι δαγκωτό από μένα. 

 Βαθμολογία :10/10

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου