Συνεχίζουμε
να διαβάζουμε. Σήμερα σας προτείνω ένα μυθιστόρημα που δεν θα σας
αφηγθεί απλώς μια ιστορία, αλλά θα σας αποκαλύψει αλήθειες της
επιστήμης και της ιστορίας. Ένα βιβλίο που απαιτεί ένα μαραθώνιο
διαβάσματος, καθότι εκτείνεται σε 640 μεγάλες πυκνογραμμένες σελίδες.
Σας προτείνω, λοιπόν:
Zia Haider Rahman, Υπό το φως των όσων γνωρίζουμε, εκδ. Πόλις.
Θα αφήσω να μιλήσουν οι κριτικές:
Εφημερίδα Le Monde: Φως και γνώση: να τι μας γοητεύει σε τούτο το πλούσιο και επιβλητικό πρώτο μυθιστόρημα. Μια απίστευτη ποσότητα γνώσεων κάθε είδους-μαθηματικές, γεωπολιτικές, λογοτεχνικές, οικονομικές, φιλοσοφικές-, που είναι πάντοτε διαυγείς και αφομοιωμένες. Τα πρόσωπα του μυθιστορήματος συζητούν με εντυπωσιακό τρόπο για τον πόλεμο στο Αφγανιστάν, τον Φιλίπ Ροθ, τις ερωτικές σχέσεις, τη γνωσιακή επιστήμη, τον Ρόμπερτ Φροστ, τον θρηακευτικό φονταμενταλισμό και την επικίνδυνη δύναμη των μεταφορών.
Εφμερίδα The Guardian: Είναι ένας εξαίσιος στοχασμός για τα όρια και τις εφαρμογές της ανθρώπινης γνώσης, μια σπαρακτική ερωτική ιστορία και μια συναρπαστική περιγραφή της ψυχολογικής κατάρρευσης ενός ανθρώπου το χαρακτηρίζει ως ένα παιγνιώδες μυθιστόρημα αξιοσημείωτης ευφυίας, ενώ η The New York Review of Books το χαρακτηρίζει φιλόδοξο μυθιστόρημα από κάθε άποψη, που μαρτυρεί ό,τι ανομολόγητο βρίσκεται στις ανθρώπινες και τις διεθνείς σχέσεις.
Έχει χαρακτηριστεί "περιπετειώδες μυθιστόρημα", "ολικό μυθιστόρημα", "παιγνιώδες μυθιστόρημα".
Προσωπικά, ξεκίνησα να το διαβάζω το καλοκαίρι και κάλυψα τις 400 περίπου πρώτες σελίδες. Όταν τελείωσαν οι διακοπές και επέστρεψαν οι υποχρεώσεις δεν είχα το καθαρό μυαλό να ακολουθήσω τους πλούσιους συλλογισμούς του και το εγκατέλειψα. Τώρα, η ιδιαίτερη κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, μου έδωσε τη δυνατότητα να το ξαναπιάσω από την αρχή.
Είναι ένα βιβλίο που δεν το διαβάζεις επιπόλαια. Που χρειάζεσαι ένα μολύβι στο χέρι για να υπογραμμίζεις σκέψεις, απόψεις, γεγονότα. Όταν το κλείσεις, θα είσαι πιο πλούσιος.
Συνηθίζω να έχω ένα σημειωματάριο, όπου με όμορφο μωβ μελάνι αντιγράφω αποσπάσματα βιβλίων που δεν θα ήθελα να ξεχάσω όταν θα κλείσω οριστικά ένα βιβλίο. Σας αντιγράφω ένα τέτοιο απόσπασμα από το βιβλίο, που σήμερα φαντάζει τόσο επίκαιρο:
"Το γεγονός καθορίζει τα πάντα, μεταβάλλει τα πάντα, όχι μόνο εκ των υστέρων αλλά και εκ των προτέρων. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να ανεχθούν το απροσδόκητο, δεν θα του επιτρέψουν να υπάρξει, θα μεταβάλουν ακόμα και τις αναμνήσεις τους για να το κάνουν να μοιάζει αναμενόμενο. Όπως η φύση απεχθάνεται το κενό, έτσι και ο άνθρωπος απεχθάνεται το κενό στην ιστορία, την ασυνέχεια που προκαλεί το απροσδόκητο.[...] Προσπαθούν να κατανοήοσυν πώς προέκυψε, προσπαθούν να αναγνωρίσουν ό.τι δεν είχαμε δει πρωτύτερα. Αυτό μπροστά στο οποίο ήμασταν προηγουμένως τυφλοί, ενώ τώρα βλέπουμε..[...]
Ποιό γεγονός;
Το απροσδόκητο γεγονός. Κάτι που δεν το είχαμε δει να έρχεται. Σχεδιάζουμε τις στρατηγικές μας, κάνοντας προβλέψεις με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Ας κοιτάξουμε όμως το παρελθόν, έστω και το καταγεγραμμένο. Τι άλλο ήταν, παρά από μια αλυσσίδα εκλπήξεων;
Η ιστορία δεν είναι παρά η μια καταρραμένη στιγμή μετά την άλλη [έχει πει ο Τσώρτσιλ]. Δεν είναι αλήθεια. Είναι μια καταρραμένη στιμμή ξανά και ξανά από την αρχή.......
Zia Haider Rahman, Υπό το φως των όσων γνωρίζουμε, εκδ. Πόλις.
Θα αφήσω να μιλήσουν οι κριτικές:
Εφημερίδα Le Monde: Φως και γνώση: να τι μας γοητεύει σε τούτο το πλούσιο και επιβλητικό πρώτο μυθιστόρημα. Μια απίστευτη ποσότητα γνώσεων κάθε είδους-μαθηματικές, γεωπολιτικές, λογοτεχνικές, οικονομικές, φιλοσοφικές-, που είναι πάντοτε διαυγείς και αφομοιωμένες. Τα πρόσωπα του μυθιστορήματος συζητούν με εντυπωσιακό τρόπο για τον πόλεμο στο Αφγανιστάν, τον Φιλίπ Ροθ, τις ερωτικές σχέσεις, τη γνωσιακή επιστήμη, τον Ρόμπερτ Φροστ, τον θρηακευτικό φονταμενταλισμό και την επικίνδυνη δύναμη των μεταφορών.
Εφμερίδα The Guardian: Είναι ένας εξαίσιος στοχασμός για τα όρια και τις εφαρμογές της ανθρώπινης γνώσης, μια σπαρακτική ερωτική ιστορία και μια συναρπαστική περιγραφή της ψυχολογικής κατάρρευσης ενός ανθρώπου το χαρακτηρίζει ως ένα παιγνιώδες μυθιστόρημα αξιοσημείωτης ευφυίας, ενώ η The New York Review of Books το χαρακτηρίζει φιλόδοξο μυθιστόρημα από κάθε άποψη, που μαρτυρεί ό,τι ανομολόγητο βρίσκεται στις ανθρώπινες και τις διεθνείς σχέσεις.
Έχει χαρακτηριστεί "περιπετειώδες μυθιστόρημα", "ολικό μυθιστόρημα", "παιγνιώδες μυθιστόρημα".
Προσωπικά, ξεκίνησα να το διαβάζω το καλοκαίρι και κάλυψα τις 400 περίπου πρώτες σελίδες. Όταν τελείωσαν οι διακοπές και επέστρεψαν οι υποχρεώσεις δεν είχα το καθαρό μυαλό να ακολουθήσω τους πλούσιους συλλογισμούς του και το εγκατέλειψα. Τώρα, η ιδιαίτερη κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, μου έδωσε τη δυνατότητα να το ξαναπιάσω από την αρχή.
Είναι ένα βιβλίο που δεν το διαβάζεις επιπόλαια. Που χρειάζεσαι ένα μολύβι στο χέρι για να υπογραμμίζεις σκέψεις, απόψεις, γεγονότα. Όταν το κλείσεις, θα είσαι πιο πλούσιος.
Συνηθίζω να έχω ένα σημειωματάριο, όπου με όμορφο μωβ μελάνι αντιγράφω αποσπάσματα βιβλίων που δεν θα ήθελα να ξεχάσω όταν θα κλείσω οριστικά ένα βιβλίο. Σας αντιγράφω ένα τέτοιο απόσπασμα από το βιβλίο, που σήμερα φαντάζει τόσο επίκαιρο:
"Το γεγονός καθορίζει τα πάντα, μεταβάλλει τα πάντα, όχι μόνο εκ των υστέρων αλλά και εκ των προτέρων. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να ανεχθούν το απροσδόκητο, δεν θα του επιτρέψουν να υπάρξει, θα μεταβάλουν ακόμα και τις αναμνήσεις τους για να το κάνουν να μοιάζει αναμενόμενο. Όπως η φύση απεχθάνεται το κενό, έτσι και ο άνθρωπος απεχθάνεται το κενό στην ιστορία, την ασυνέχεια που προκαλεί το απροσδόκητο.[...] Προσπαθούν να κατανοήοσυν πώς προέκυψε, προσπαθούν να αναγνωρίσουν ό.τι δεν είχαμε δει πρωτύτερα. Αυτό μπροστά στο οποίο ήμασταν προηγουμένως τυφλοί, ενώ τώρα βλέπουμε..[...]
Ποιό γεγονός;
Το απροσδόκητο γεγονός. Κάτι που δεν το είχαμε δει να έρχεται. Σχεδιάζουμε τις στρατηγικές μας, κάνοντας προβλέψεις με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Ας κοιτάξουμε όμως το παρελθόν, έστω και το καταγεγραμμένο. Τι άλλο ήταν, παρά από μια αλυσσίδα εκλπήξεων;
Η ιστορία δεν είναι παρά η μια καταρραμένη στιγμή μετά την άλλη [έχει πει ο Τσώρτσιλ]. Δεν είναι αλήθεια. Είναι μια καταρραμένη στιμμή ξανά και ξανά από την αρχή.......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου