ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ
ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΠΙΑΤΟΥΛΑΚΗ
Βιογραφικό: Η Πηνελόπη Πιατουλάκη έχει γεννηθεί, μεγαλώσει και εξακολουθεί να διαμένει σε μια συνοικία του Πειραιά. Είναι ένα πλάσμα μαχητικό που από πολύ μικρή ηλικία δούλεψε πολύ σκληρά στη ζωή του και επί μια εικοσαετία διατηρούσε κατάστημα. Είναι άτομο εξωστρεφές, κοινωνικό, πολύ δοτικό και φιλόζωη. Είναι παντρεμένη με μια κόρη που ζει μόνιμα στην Αγγλία, και τα τελευταία χρόνια έχει αποτραβηχτεί στο εξοχικό της που ζει ήρεμα και περνάει τις ώρες της γράφοντας.
Οπισθόφυλλο: Ένας πολύ γοητευτικός άνδρας, ο Αντρέ Σον, διανοούμενος και μέλος της υψηλής κοινωνίας, επέστρεψε στην Ελλάδα, για να συμμετάσχει στον έρανο που γινόταν για τη λευχαιμία.
Η διάσημη καλλιτέχνης Λάιζα Μιν, απλή, ευαίσθητη και πανέμορφη κοπέλα, ήταν εκτός από τραγουδίστρια κι η διοργανώτρια των εράνων που πραγματοποιούνταν μέσω των συναυλιών και με τη φωνή της συγκέντρωνε τα πλήθη που τις κατέκλυζαν.
Οι δυο τους γνωρίστηκαν εντελώς τυχαία, στην τελευταία φιλανθρωπική της βραδιά, λίγο πριν τη λήξη, κι ο κεραυνοβόλος έρωτας ήρθε στη ζωή τους με την πρώτη ματιά...
Ο Αντρέ αφέθηκε τελείως από το πρώτο λεπτό που την αντίκρισε. Την ποθούσε... Την ήθελε, λαχταρούσε να το ζήσει...
Η Λάιζα, αν κι έπεσε θύμα της αριστοκρατικής γοητείας και του ευφυούς μυαλού του, δεν ήθελε να αφεθεί. Αντιστάθηκε όσο μπορούσε με όλες τις δυνάμεις της, γιατί φοβόταν την αγάπη και τον έρωτα, επειδή έκρυβε ένα τρομερό μυστικό, που την πλήγωνε...
Η μοίρα, όμως, είχε τα δικά της σχέδια και για τους δυο. Συνεχείς εκπλήξεις και μεγάλες ανατροπές με αποκορύφωμα τη δυναμική παρουσία του Φρανκ Έλιοτ στη ζωή τους, αναστάτωσαν κι ανέτρεψαν πολλές φορές τις ισορροπίες τους.
Θλίψη, χαρά, ευτυχία κι απόγνωση, διαδέχονταν η μία την άλλη, ώσπου η τελευταία ανατροπή στη ζωή τους έφερε τη λύτρωση...
Οπισθόφυλλο: Τέσσερις πρωταγωνιστές που όταν συναντιούνται μπλέκουν σε απλές καταστάσεις με φυσιολογικά διλήμματα. Ώσπου η ζωή, που ξεπερνά τα πιο ευφάνταστα μυθιστορήματα, τους φέρνει αντιμέτωπους σε μια αλυσίδα συγκλονιστικών ανατροπών.
Με κύριο πρόσωπο πότε την Έλενα και πότε την Ελπίδα. Μια αλυσίδα που σπάει απότομα μέσα σε συνταρακτικά γεγονότα. Οι δυο κρίκοι κόβονται και απομακρύνονται από τους άλλους δυο.
Η ζωή τους χωρίζει, η μοίρα ενώνει τους τρεις μετά από λίγα χρόνια και έρχονται νέες καταιγιστικές εξελίξεις στη ζωή όλων. Για άλλη μια φορά ο ένας κρίκος σπάει, κόβεται... Σε δευτερόλεπτα... Και ο τέταρτος επανέρχεται πολύ αργότερα και ενώνεται με την Έλενα...
Μια ιστορία αγάπης και πάθους, που ξεκίνησε από μια τυχαία συνάντηση και κατέληξε σε μια ερωτική βραδιά που το τίμημά της άλλαξε δραματικά όλη τη ζωή της Έλενας...
Για το βιβλίο:
https://www.facebook.com/groups/431874333872966/permalink/1063954477331612/
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=2443992869228056&id=100008520996027
https://www.facebook.com/groups/295314211497325/permalink/298073044554775/
Συστήστε μας με λίγα λόγια τα βιβλία σας, πότε ξεκινήσατε να τα γράφετε? Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης των βιβλίων σας και πόσο σας πήρε για να τα τελειώσετε?
Τα δυο πρώτα βιβλία μου που τα έφεραν έτσι οι συγκυρίες να εκδοθούν την ίδια μέρα ταυτόχρονα και εν μέσω πανδημίας τις ημέρες του Πάσχα του 2020 είναι αισθηματικά, κοινωνικά, δραματικά.
Το βιβλίο, «Όσα δεν μπορούσα να σου πω τη στιγμή που έπρεπε» ξεκινάει από μια μουσική συναυλία που δινόταν ειδικά για την λευχαιμία με κύριο στόχο να συγκεντρωθούν τα απαραίτητα χρήματα για την ανέγερση ενός σύγχρονα εξοπλισμένου νοσοκομείου. Μέσα στο χώρο που διοργανώνετε η φιλανθρωπική βραδιά η συνάντηση των δυο πρωταγωνιστών της Λάιζας Μιν και Αντρέ Σον που είναι ευαισθητοποιημένοι ιδιαίτερα στο θέμα της ασθένειας αυτής, θα έχει ως συνέπεια να γνωρίσουν την αγάπη, τον απόλυτο έρωτα, τον βαθύ πόνο, την απόγνωση και την αυτοθυσία, μέχρι να φτάσουν στη λύτρωση. Το βιβλίο έχει πολλές ανατροπές, δυνατά συναισθήματα και περνάει μέσω της ιστορίας του όλα αυτά τα μηνύματα που σας προανέφερα.
Στο βιβλίο, «Το τίμημα μιας ερωτικής βραδιάς» οι πρωταγωνιστές του γνωρίζονται την βραδιά του αρραβώνα του μεγαλοεπιχειρηματία Αλέξανδρου Αλεξάνδρου. Ο Αλέξανδρος όταν βλέπει ξαφνικά μπροστά του την Έλενα Βεργή που μόλις είχε έρθει στην Ελλάδα από το εξωτερικό συγκλονίζεται από γεγονότα που τον είχαν τραυματίσει στο παρελθόν ανεπανόρθωτα. Η νεαρή Έλενα είναι μια γνωστή συγγραφέας που εντελώς ανυποψίαστη για το τι συμβαίνει στο μυαλό και την ψυχή του άνδρα που μόλις της είχαν συστήσει αισθάνεται περίεργα κάτω από το αινιγματικό βλέμμα του. Λίγες μέρες αργότερα συνεργάζεται με τον εκδοτικό οίκο του και δίχως να προλάβει να συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει μπλέκεται σιγά-σιγά στα γρανάζια της ιστορίας του. Ραγδαίες εξελίξεις ανατρέπουν ολοκληρωτικά τις ισορροπίες στη ζωή της με απρόβλεπτα καταστροφικές επιπτώσεις για εκείνην και δυσάρεστες συνέπειες για όλους όσους βρίσκονται δίπλα τους. Πρόκειται για ένα βιβλίο με πολύ δυνατές συγκινήσεις όπως το προηγούμενο και περνάει ακριβώς τα ίδια μηνύματα. Αληθινής αγάπης, αυτοθυσίας και αλτρουισμού.
Δεν έχω ξεκαθαρίσει ποια ακριβώς είναι η πηγή έμπνευσης μου ούτε τα κριτήρια που επιλεγώ το θέμα της υπόθεσης του βιβλίου μου. Ποτέ δεν σκέφτομαι τι να γράψω ή να αναζητήσω ιδέες πριν καταλήξω κάπου. Απλώς κάποια ανύποπτη στιγμή είναι σαν γίνετε ένα κλικ μέσα μου ανάβοντας ένα φως που γράφει με την φωτεινή δέσμη του από την αρχή ως το τέλος όλη την ιστορία. Λείπουν μόνο οι περιγραφές, οι τοποθεσίες, τα ονόματα και η χρονική περίοδος που θα διαδραματιστούν. Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί και εγώ τι είναι αυτό που κάνει την εκκίνηση, για να ανάψει το φως της έμπνευσης μου και δεν έλαβα απάντηση. Ίσως η πηγή της να βρίσκεται στην εσωτερική ανάγκη μου να αποτραβηχτώ από όλους και όλα, για να κάνω κάτι που με ευχαριστεί και με εκτονώνει. Μάλλον αυτό πρέπει να είναι το κίνητρο της έμπνευσης μου. Γιατί αν το καλοσκεφτούμε η συγγραφή είναι ένας καλλιτεχνικά καλυμμένος και κομψός τρόπος διαφυγής…
Άρχισα να γράφω το πρώτο βιβλίο μου για να περνάω ευχάριστα τις μοναχικές ώρες μου στο εξοχικό μου, το καλοκαίρι του 2016. Ήταν Αύγουστος θυμάμαι και στο τέλος του χρόνου είχε ολοκληρωθεί. Το δεύτερο γράφτηκε το 2018 μέσα σε τρεις μήνες. Και τα άλλα δυο που τέλειωσα πολύ πρόσφατα και περιμένουν έτοιμα στο συρτάρι μου το «Ο Έρωτας φωτιά» και το «Αγάπα με» το 2019 και το 2020 αντίστοιχα. Κρίνοντας από αυτά τα τέσσερα βιβλία μου καταήγω στο συμπέρασμα πως αν καθίσω να γράψω συστηματικά τρεις με τέσσερεις μήνες θεωρώ πως είναι αρκετός χρόνος για να ολοκληρωθεί ένα μυθιστόρημα. Πάντα όμως υπάρχουν εξαιρέσεις και δεν μπορείς τίποτα να προγραμματίσεις ούτε και να αποκλείσεις πως για ένα άλλο βιβλίο του ίδιου μεγέθους μπορεί να απαιτηθεί διπλάσιος χρόνος ή ίσως και παραπάνω.
Πώς αποφασίσατε τον τίτλο των βιβλίων σας , υπήρξε κάποιος άλλος που απορρίφθηκε?
Τα δυο πρώτα βιβλία μου οι υποθέσεις τους με τις συνεχείς ανατροπές τους τράβηξαν σε μάκρος. Δυο μεγάλα βιβλία από 854 και 856 σελίδες αντίστοιχα. Όπως καταλαβαίνετε υπήρχε πληθώρα προτάσεων και παραγράφων για να επιλεγεί ο τίτλος τους. Τελικά δεν χρειάστηκε να το ψάξω, βγήκε σαν από μόνος του στο κάθε μυθιστόρημα.
Το βιβλίο «Όσα δεν μπορούσα να σου πω την στιγμή που έπρεπε» έχει ένα δυνατό κοινωνικό θέμα υγείας. Αληθινή αγάπη, έρωτας, πόνος, ζήλειες, πίκρα παράπονα με συνεχείς εξελίξεις και καλά κρυμμένα μυστικά που φανερώθηκαν στο τέλος. Ο τίτλος επαληθεύει επακριβώς την ιστορία του.
Όσο για το δεύτερο βιβλίο μου, -εδώ θα μου επιτρέψετε με μια μικρή παρένθεση να διευκρινίσω πως δεν πρόκειται για ερωτικό βιβλίο που κάποιοι με ρωτούν- «Το τίμημα μια ερωτικής βραδιάς» είναι όπως και το πρώτο ένα κοινωνικό δραματικό μυθιστόρημα με συνταρακτικές ανατροπές που η υπόθεση του ξεκινάει από μια βραδιά γεμάτη αγάπη και έρωτα. Τα όσα συνέβησαν την επόμενη μέρα για χρόνια ολόκληρα βασανίζουν τους πρωταγωνιστές του που πλήρωσαν ακριβά το τίμημα και όπως ήταν αναμενόμενο έγινε αυτό ο τίτλος του.
Αρχικά υπήρξε μια πρώτη σκέψη από τον εκδοτικό οίκο να αλλαχθεί ο τίτλος του πρώτου βιβλίου,
«Όσα δεν μπορούσα να σου πω την στιγμή που έπρεπε» Μάλλον τους φάνηκε ιδιαίτερα μεγάλος και για να μην τους δυσαρεστήσω συμφώνησα. Τελικά ίσως έκριναν διαβάζοντας το βιβλίο πως ήταν ο πιο ενδεδειγμένος και προς μεγάλη μου έκπληξη και χαρά τον άφησαν ως έχει.
Τι ιδιαίτερο θα διαβάσουμε στα βιβλία σας? Αν ήσασταν ένας απλός αναγνώστης του, ποια θα θεωρούσατε ότι είναι τα δυνατά τους στοιχεία?
Είναι δυο εντελώς ξεχωριστά βιβλία που έχουν κοινά στοιχεία. Την αληθινή αγάπη τα βαθιά συναισθήματα και τις δυνατές συγκρούσεις που τις χαρακτηρίζει το ήθος και η ευγένεια. Αυτό είναι πολύ σπάνιο ανάμεσα σε αντίζηλους. Το να κατορθώνεις να κρατάς αμείωτο το ενδιαφέρον των αναγνωστών δίχως ποταπές και απαράδεκτες συμπεριφορές των βασικών πρωταγωνιστών και να τον προβληματίζεις ποιον από τους δυο να επιλέξει, θεωρώ πως είναι κάτι ιδιαίτερο και ξεχωριστό.
Τα δυνατά στοιχεία τους είναι η αυτοθυσία και ο αλτρουισμός.
Ποια σειρά θα θέλατε να υπογραμμίσει κάποιος που διάβασε τα βιβλία σας και γιατί?
Φοβερά δύσκολο να επιλέξω ποια γραμματοσειρά μέσα σε 25.000 χιλιάδες περίπου γραμματοσειρές που έχει το κάθε βιβλίο. Θα προσπαθήσω όμως να σας απαντήσω για το πρώτο βιβλίο με κάτι που μου έρχεται τώρα στο νου και το πιστεύω απόλυτα.
«Όσα δεν μπορούσα να σου πω τη στιγμή που επρεπε»
«Μόνο ο Θεός, γνωρίζει την ημερομηνία λήξης του κάθε ενός μας και όσο υπάρχει Θεός, σίγουρα γίνονται και θαύματα!»
«Για το τίμημα μιας ερωτικής βραδιάς» διάλεξα,
«Το φάρμακο για όλα μάλλον είναι η αγάπη ή έστω η ψευδαίσθηση πως σε αγαπούν και αγαπάς».
Αυτά που επέλεξα τα θεωρώ εγώ πολύ σημαντικά. Πίστη και Αγάπη, αυτό τα λέει όλα…
Ποιό είναι το μήνυμα που θέλετε να αποκομίσει ο αναγνώστης σας, και πως αποφασίσατε να καταπιαστείτε με ένα τόσο σοβαρό θέμα στο βιβλίο σας ΄'Οσα δεν μπορούσα να σου πω'';
Τα βιβλία μου είναι εξολοκλήρου μυθοπλασία και δεν είναι η πρόθεση μου να περάσω μηνύματα. Είναι γεγονός όμως πως πάντα τα βιβλία που διαβάζουμε κάποιο μήνυμα ή κάποιο δίδαγμα μας δίνουν. Όταν μάλιστα το θέμα είναι ζωτικής σημασίας αυτό γίνετε αυτόματα και χαίρομαι που αν και δεν το επεδίωξα πέρασαν στον κόσμο θετικά μηνύματα θάρρους και αισιοδοξίας. Το μήνυμα που μας δίνει αυτό το βιβλίο είναι πως η λευχαιμία όπως και ο καρκίνος δεν έχουν την τρομακτική μορφή που είχαν παλαιότερα που απέφευγαν οι ασθενείς και οι υγιείς ακόμα να αναφέρουν το όνομα τους. Σήμερα πολλές μορφές τους ευτυχώς θεραπεύονται οριστικά και θέλω να ελπίζω πως πολύ σύντομα θα βρεθεί το φάρμακο που θα τις εξαλείψει όλες!
Η απόφαση να εντάξω στο μυθιστόρημα μου ένα τόσο σοβαρό θέμα όπως το χαρακτηρίσατε θα έλεγα ότι ήταν εντελώς τυχαία. Υποσυνείδητα όμως γράφουμε ή κάνουμε πράγματα που έχουμε πληροφορηθεί ή από καταστάσεις που έχουμε ζήσει στο παρελθόν. Παλαιοτέρα από πολύ μεγάλη απόσταση είχα ακούσει να μιλούν φιλικά μου άτομα για την συγκεκριμένη ασθένεια που την βίωνε κάποιος συγγενής τους και στη δική του περίπτωση είχε θετική κατάληξη. Δεν ξέρω αν αυτό ήταν η αφορμή που ασυναίσθητα την επέλεξα.
Ποια θεωρείτε ως την πιο σημαντική, ίσως και ανεξάντλητη, "πηγή ιδεών" για έναν συγγραφέα?
Τα πάντα μπορούν να γίνουν μια σημαντική και αστείρευτη πηγή ιδεών και από το τίποτα να πλάσεις ολόκληρες ιστορίες. Δυο λέξεις που κάτι ξύπνησαν μέσα σου, ένας στίχος από ένα τραγούδι που άκουσες όπως βάδιζες αφηρημένα και άγγιξε την ψυχή σου. Όσα βλέπουμε να κινούνται γύρω μας, όσα ζούμε και μας χαροποιούν ή μας πληγώνουν. Ένα βλέμμα πολύ εκφραστικό, μια φωνή χαρακτηριστική, ένα απλό χάδι μαζί με δυο τρυφερά λόγια αγάπης ή ακόμα και θυμού, μπορούν να σου δώσουν την τελική εικόνα που θα έχει η υπόθεση του βιβλίου και οι κεντρικοί ήρωες σου.
Τι σας κάνει να ονειρεύεστε;
Η ζωή όλους μας έχει δοκιμάσει πολύ σκληρά και τα περιθώρια για ατομικά όνειρα είναι πολύ μικρά για να ονειρευτείς κάτι μεγάλο. Και το θεωρώ εκτός από ανέφικτο και εγωιστικό όταν λίγο πολύ έχουμε συμβιβαστεί όλοι μόνο σε όνειρα που είναι σημαντικά. Ονειρεύομαι να ξεπεραστούν τα προβλήματα Υγείας που υπάρχουν σήμερα παγκοσμίως με κάθε μορφής ασθένεια, να έχουμε Ειρήνη, να βελτιωθούν οι συνθήκες για την Κλιματική αλλαγή, να πάψουν να υπάρχουν Πεινασμένοι και παιδιά που λιμοκτονούν. Ονειρεύομαι ένα καλύτερο αύριο που θα ήμαστε όλοι Αλτρουιστές. Θα έχουμε μάθει να σεβόμαστε την Φύση, να αγαπάμε και να προστατεύουμε τα Ζώα που είναι ανυπεράσπιστα και η πλειοψηφία τους βασανίζετε και υποφέρει. Όσο για μένα, προσωπικό μου όνειρο να είναι καλά το παιδί μου και εγώ να βελτιώνομαι διαρκώς. Να γίνομαι καλύτερη σαν άνθρωπος, να διορθώνω τα λάθη μου και να βελτιώνω την συγγραφή μου.
Την περίοδο που γράφετε μπορείτε να διαβάζετε παράλληλα ΄΄άλλα βιβλία΄΄ κι αν ναι, έχει τύχει να σας επηρεάσει κάποιο βιβλίο στην εξέλιξη της συγγραφής του δικού σας?
Όταν γράφω είναι σαν να ζω μέσα στο όνειρο και δεν θέλω τίποτα να με ξυπνήσει για να μην το χάσω πριν δω το τέλος του. Ότι δουλειές κάνω τις κάνω μηχανικά γιατί είμαι εντελώς προσηλωμένη στη φανταστική ιστορία που πλάθω. Δεν υπάρχουν περιθώρια για διάβασμα εκείνες τις στιγμές γιατί το μυαλό δεν συγκεντρώνεται σε τίποτα άλλο. Είναι σαν να έχω προγραμματίσει σε ένα κανάλι την σκέψη μου, να φορώ ακουστικά και να έχω παρωπίδες στα μάτια μου που βλέπουν μόνο τους φανταστικούς ήρωες μου και ακούω τους έντονους διαλόγους τους.
Ποτέ κανένα βιβλίο δεν έχει επηρεάσει την συγγραφή μου. Όταν αποφασίσω να γράψω έχει ήδη τελειώσει το μυθιστόρημα στη σκέψη μου και δεν υπάρχουν περιθώρια για εξωτερικές επιρροές. Μην ξεχνάμε πως ο κάθε ένας συγγραφέας έχει τον δικό του χαρακτηριστικό τρόπο γραφής. Όσο και αν μου αρέσουν τα αξιόλογα βιβλία που κατά καιρούς διαβάζω όταν καθίσω να γράψω εκφράζω αυτά που καλύπτουν τα δικά μου συναισθήματα μέχρι εκεί που με οδηγεί η φαντασία μου. Για μένα αυτό είναι κανόνας, γιατί δεν μπορώ ούτε θέλω να κάνω αλλιώς.
Ποια ικανοποίηση λαμβάνετε από την συγγραφή?
Η πλειοψηφία των συγγραφέων είναι πολύ ευαίσθητα και μοναχικά πλάσματα ως ακούμε να λέγεται συχνά. Αυτό με εκφράζει απόλυτα. Αν και είμαι ένα πολύ κοινωνικό άτομο, κατά βάθος επιζητώ την μοναξιά, για να ξεφεύγω με την ονειροπόληση. Η συγγραφή με βοηθά να ταξιδεύω σε μέρη ονειρικά και φανταστικούς κόσμους. Να δημιουργώ ανθρώπους ξεχωριστούς που μπορώ να συμμετέχω ενεργά στη ζωή τους και να παίξω διαφορετικούς ρόλους από αυτούς που ζούμε στην πραγματικότητα και μας πληγώνουν. Υποσυνείδητα με την συγγραφή καλύπτω μια βαθύτερη εσωτερική ανάγκη μου όχι μόνο να ξεφύγω αλλά και να επικοινωνήσω με διαφορετικό τρόπο με τους γύρω μου. Να τους περάσω τα δικά μου μηνύματα και ίσως με την πάροδο των χρόνων αν αξιωθώ να αφήσω το δικό μου αχνό αποτύπωμα. Η δική μου ικανοποίηση από την συγγραφή είναι ότι καλύπτει τα κενά που υπάρχουν μέσα μου και με βοηθά να ελπίζω και να αισιοδοξώ.
Ας κλείσουμε την συνέντευξη όπως εσείς επιθυμείτε.
Πρώτα να ενημερώσω πως έχω γράψει άλλα δυο βιβλία. «Ο Έρωτας φωτιά» και το «Αγάπα με»
Που ευελπιστώ Θεού θέλοντος και Κορωναίου να κυκλοφορήσουν μέσα στην επόμενη χρονιά.
Και να κλείσω με δυο λόγια μεγάλων συγγραφέων.
«Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα», Νίκος Καζαντζάκης
(Δεν είναι τίποτα η συγγραφή. Το μόνο που χρειάζεται είναι να καθίσεις μπροστά σε μια γραφομηχανή και να ματώσεις) Ernest Hemingway
Ευχαριστώ θερμά για την συνέντευξη την Λίτσα Λαμπρακοπούλου με την θετική αύρα και το ζεστό χαμόγελο της και την ομάδα «Το Βιβλίο της Παρέας» για την φιλοξενία.
«Τα βιβλία μου Όσα δεν μπορούσα να σου πω τη στιγμή που έπρεπε»
«Το Τίμημα μιας ερωτικής βραδιάς»
Κυκλοφορούν από τις Συμπαντικές Διαδρομές στα βιβλιοπωλεία σε όλη την Ελλάδα και στην Κύπρο.
Για το Βιβλίο της παρέας
Λίτσα Λαμπρακοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου