Την Κωνσταντίνα Μόσχου δεν την γνώριζα σα συγγραφέα, ενώ είχα ακούσει διθυραμβικές κριτικές για τα προηγούμενα μυθιστορήματά της. Το νέο της πόνημα «Γεράκια στο κλουβί» με το καλαίσθητο εξώφυλλο και το συμβολικό τίτλο μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις και αντιλαμβάνομαι πλήρως, γιατί σημειώνει ήδη μεγάλη επιτυχία από τις πρώτες μέρες κυκλοφορίας του. Μια έκδοση προσεγμένη από την πρώτη ως την τελευταία λεπτομέρεια και κυρίως η γραφή και η πλοκή άψογα συνυφασμένες μεταξύ τους είναι τα συστατικά της επιτυχίας που κάνουν τους αναγνώστες να λατρέψουν ένα βιβλίο.
Προσωπικά, μου
άρεσε που η συγγραφέας πάντρεψε το
μυστήριο και τη δράση σε ιστορικό πλαίσιο. Ξεκινάς την ανάγνωση και
αιχμαλωτίζεσαι από τον τρόπο που εξελίσσεται η ιστορία. Ένα πλοίο που υπήρξε
στο χρονοντούλαπο της ιστορίας με
ετερόκλητους χαρακτήρες και ανάμεσα τους κάποιες πολύ βασανισμένες ψυχές
γίνεται το όχημα για να μάθουμε για τα εγκλήματα, την πειρατεία και την
αποικιοκρατία των αρχών του 19ου αιώνα. Άνθρωποι που είτε
καταδικάζονται γρήγορα και άδικα είτε εγκληματίες ανελέητοι μεταφέρονται για
καταναγκαστική εργασία σε μακρινές αποικίες. Η Μόσχου με άψογο τρόπο μεταφέρει
όλα τα κοινωνιολογικά δεδομένα της εποχής. Ρουφάς τις σελίδες καθώς η πλοκή
καλπάζει με ταχύτητα αμείωτης έντασης και αγωνιάς για την τύχη των επιβατών. Παράλληλα, σκιαγραφούνται δεξιοτεχνικά όλοι οι ήρωες, από τους πιο
σκληροτράχηλους μέχρι και τους πιο πονεμένους. Αποτυπώνεται στο χαρτί ο νους
τους είτε απλός είτε δαιδαλώδης είτε καλοπροαίρετος και σαδιστής. Διάφορες
προσωπικότητες μιας μικρής κοινωνίας που παλεύει να βρει τα πατήματά της και
που είναι φυσικό να υπάρχουν εκείνοι οι τύποι που την αποδιοργανώνουν και την
ωθούν σε ανομίες, γιατί προέχει το
ένστικτο της επιβίωσης. Άλλωστε, η
φτώχεια και οι κακουχίες ωθούν τους ανθρώπους στα άκρα κι σε ενέργειες
πρωτόγνωρες.
Όλα τα γεγονότα
ακολουθούν ευθεία χρονολογική σειρά και κάθε κεφάλαιο μας ορίζει τη δεδομένη
στιγμή του ταξιδιού. Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε μικρές αλλά πυκνογραμμένες
ενότητες και με κέρδισε το γεγονός πώς στιγμή δεν ένιωσα πως έκανε κοιλιά ή
κάτι ήταν ανούσιο. Με δομή, λοιπόν, εξαιρετική, με χαρακτήρες πλήρως
ανεπτυγμένους και με λόγο στρωτό και
παραστατικό η Μόσχου έγραψε ένα δύσκολο βιβλίο, γιατί συνδυάζει crime στοιχεία
και ιστορία, που συναρπάζει.
Μου άρεσε το γεγονός που καθώς η πλοκή βάδιζε προς το τέλος, κάποιες σκέψεις της συγγραφέως σχετικά με το δίκαιο και το άδικο, τον έρωτα, διατυπώθηκαν περιεκτικά. Ένα ιδιαίτερο από πολλές απόψεις πλήθος επιβατών σε συνάρτηση με αντιθέσεις εννοιών όπως αθώος – ένοχος, έρωτας - μίσος, καλό και κακό, ανταρσία και ευταξία και τρεις χαρακτήρες ακρογωνιαίοι λίθοι της δράσης, ο καπετάνιος, ο κουρσάρος και η Καρμέλα ωθούν τον αναγνώστη σε κρίσεις και συμπεράσματα. Μπορεί να πέρασαν πολλά πολλά χρόνια από τότε αλλά δυστυχώς συνεχίζουν η κακία και η αδικία να βασιλεύουν. Όμως, πάντα να έχετε κατά νου κάτι παρήγορο. Ανάμεσα μας, θα υπάρχουν ψυχές που σαν φάροι θα δείχνουν το δρόμο στο καλό να κυριαρχήσει.
Μπράβο στις εκδόσεις Bell που
επέλεξε Έλληνες συγγραφείς σε ένα δύσκολο είδος σαν το crime που
ξεχωρίζουν για το ταλέντο, τις ιδέες αλλά και για το ότι δουλεύουν αθόρυβα,
με ουσία.
Βαθμολογία:9+/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου