Είμαι βαθιά συγκινημένη που σας γράφω για το συγκεκριμένο βιβλίο. Πρώτον, τη συγγραφέα τη γνώρισα τυχαία με την τριλογία «Μπλε», η οποία μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις και μετά καρμικά, για λόγους που δεν χρειάζεται να αναφέρω, τους ξέρουμε η Στάλω και εγώ, γίναμε φίλες καρδιάς. Έτσι, διάβαζα τις «Δανεικές ταυτότητες» από την ώρα που οι ήρωες πήραν σάρκα και οστά στην οθόνη του λαπτοπ της και ομολογώ πως με πήραν από το χέρι και με μύησαν στους σκοτεινούς δρόμους της μαφίας και του υποκόσμου και όλα αυτά σε φόντο μαύρο. Αναπόσπαστο κομμάτι, λοιπόν, της αναγνωστικής μου δραστηριότητας ο Άλκης, ο Ορέστης, η Άννα, η Σάντρα, η Ελένη και η Ζωή και φυσικά τους έκρινα σκληρά κάποιες φορές, μερικές συνέπασχα μαζί τους, αρκετές με γέμιζαν ερωτηματικά πάντοτε όμως μου χάριζαν συναισθήματα και αμέτρητα γιατί για την μοίρα κάποιων ανθρώπων.
Είναι ένα μυθιστόρημα σκοτεινό. Ναι, έτσι, ακριβώς θα το χαρακτήριζα. Ένας έφηβος, μεγαλωμένος σε ένα δύσκολο οικογενειακό περιβάλλον ο Άλκης γίνεται μετά από εκπαίδευση γιος ενός φοβερά αδίστακτου ανθρώπου, του Ορέστη Αυγερινού. Ο Αυγερινός κινεί τα νήματα του υποκόσμου και παράλληλα κατευθύνει όπως επιθυμεί τις ζωές όσων επιλέγει να είναι κοντά του. Ο Άλκης πλάι του γίνεται σκληρός με όλους, αλλά κυρίως με τον εαυτό του. Θα γνωρίσει τρεις γυναίκες που θα βάλει η κάθε μία το δικό της λιθαράκι στον σκληρό πυρήνα της ψυχής του . Όταν θα κληθεί να αναμετρηθεί με τους εσωτερικούς του δαίμονες και με το παρελθόν του, θα αναγκαστεί να πάρει αποφάσεις που δεν τις λογίζει ο νους ενός απλού ανθρώπου. Τον έχει γαλουχήσει ο Αυγερινός όπως ήθελε ή θα τραβήξει ο Άλκης το δικό του δρόμο;
Η πλοκή δικαιολογεί πλήρως τον τίτλο «Δανεικές ταυτότητες» και στήνεται μαεστρικά από τη συγγραφέα από την αρχή ως το τέλος. Ξεκινά να μας συστήνει τους ήρωες και κατορθώνει με την άμεση γραφή της να διεισδύουμε στην ψυχή τους. Καταιγιστικές εξελίξεις λαμβάνουν χώρα σε ένα βιβλίο που σε αιχμαλωτίζει τόσο με τις εξελίξεις του όσο και με τα πρόσωπα που σε οδηγούν στα επικίνδυνα μονοπάτια της νύχτας. Είναι άκρως ρεαλιστικό που πονάς και σπαράζεις με την τροπή των γεγονότων καθώς και με την τραγική μοίρα των εμπλεκόμενων ηρώων. Κάθε σελίδα του έχει εικόνες που συναρπάζουν αλλά και φωνάζουν θυμό, οργή αλλά και θλίψη.
Δεν γίνεται να μην σας αναφέρω πως ο κεντρικός ήρωας ο Άλκης μίλησε στην ψυχή μου για πολλούς λόγους. Ανέδιδε πυγμή και σκληρότητα τόσο σωστά συνταιριασμένα μεταξύ τους και παράλληλα τον ένιωθες δικό σου άνθρωπο, γιατί και ο ίδιος δεν ήταν μόνο θύτης αλλά και θύμα καταστάσεων και προσώπων. Ένα παιδί που από τη μια στιγμή στην άλλη έγινε κάποιος άλλος που δεν ήθελε για λόγους που θα καταλάβετε όταν προχωράτε στην αφήγηση. Σιμά του και οι υπόλοιποι ήρωες σηκώνουν το δικό τους σταυρό και θα ακουμπήσουν την ψυχή σας, χωρίς μελό αλλά με πρωτόφαντο ρεαλισμό που τσακίζει. Όλοι δέσμιοι του Ορέστη Αυγερινού, ενός δαίμονα από την κόλαση την ίδια. Δεν θέλω να γράψω πολλά γιατί δεν θέλω να προδώσω το παραμικρό από αυτό το κοινωνικό δράμα.
Η Στάλω Φωτιάδου είναι λογοτέχνης. Τοποθετεί τις λέξεις σε σωστές βάσεις και δημιουργεί εικόνες. Είναι από τους συγγραφείς που έχουν απίστευτη εικονοπλαστική δύναμη, γιατί στη φαρέτρα της έχει όπλο της την μεστή και συνάμα τόσο παραστατική γραφή της. Σαν σκηνοθέτης τοποθέτησε σωστά τους ήρωες δίνοντας τους κατευθύνσεις και τους άφησε να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους στη σκηνή. Σίγουρα η υπόθεση με συνεπήρε αλλά είναι σαφές πως εξίσου σημαντικό ρόλο διαδραματίζει η πλανεύτρα γραφή που αιχμαλωτίζει και λαβώνει την καρδιά του αναγνώστη.
Χαίρομαι που αυτό το κοινωνικό δράμα ενώ είναι σε φόντο μαύρο για πολλούς λόγους εμένα άφησε στην ψυχή μου χρώμα κόκκινο, γιατί πολύ απλά παθιάστηκα μαζί του. Το κόκκινο χρώμα σαν αίμα, που δίνει ζωή στον άνθρωπο και τον κάνει έντονο και αλησμόνητο. Δεν πιστεύω πως θα το διαβάσει κάποιος και δεν θα ανατριχιάσει και συνάμα δε θα λατρέψει τον Άλκη. Νιώθω μεγάλη τιμή που έγραψα για αυτό το βιβλίο στο αυτί του και κυρίως νιώθω απέραντη ευγνωμοσύνη που έχω έναν φωτεινό άνθρωπο σαν τη Στάλω Φωτιάδου, φίλη καρδιάς. Πλέον οικογένεια. Ξέρω κάποιοι μπορεί να πείτε πως είμαι υπερβολική στην κριτική λόγω της σχέσης μου με τη συγγραφέα. Αυτό μπορεί να το σκεφτείτε όσοι δεν έχετε διαβάσει το βιβλίο, γιατί όσοι ταξιδέψατε μαζί του, θα συμφωνήσετε μαζί μου.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ:10/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου