Είναι μερικά βιβλία που από τη στιγμή που τα ξεκινάς καταλαβαίνεις πως η συντροφιά τους θα είναι συναρπαστική. Βλέπεις πως από τις πρώτες σειρές, οι λέξεις δημιουργούν εικόνες και μιλάνε απευθείας στην καρδιά σου. Σε συνδυασμό με την καταιγιστική σε εξελίξεις μυθοπλασία γίνεσαι δέσμιος της ανάγνωσης και ακόμα και αν αυτό είναι ογκώδες δεν το χορταίνεις. Αυτό μου συνέβη με «Το μαύρο νυφικό» της Ειρήνης Μαλάμου. Με πλάνεψε η πλοκή και η ζωντανή γραφή απευθείας και δεν ήθελα το ταξίδι να τελειώσει.
Έχουμε δύο ιστορίες. Η μια εκτυλίσσεται στο παρελθόν και η κεντρική ηρωίδα είναι η Αγγελική, η οποία μεγαλώνει κοντά στη γιαγιά της στην Σκόπελο τα χρόνια πριν το Β παγκόσμιο πόλεμο. Θα αναγκαστεί να φύγει για κάποιους λόγους από το νησί το 1949. Παράλληλα, το βιβλίο μας μεταφέρει και στο σήμερα το 2017, όπου παρακολουθούμε κατά πόδας τη ζωή της Αγγελικής, η οποία είναι η εγγονή της έτερης ηρωίδας και θα έρθει στο νησί μετά το θάνατο της γιαγιά της για να λύσει το γρίφο με τα μυστικά που αφορούν στην αινιγματική προσωπικότητα αυτής της γυναίκας που σημάδεψε την ίδια και όσους την γνώρισαν.
Λοιπόν, το μυθιστόρημα είναι κοινωνικό με έντονα ηθογραφικά στοιχεία. Στο κομμάτι που αφορά στο παρελθόν γνωρίζουμε πολλές πληροφορίες για το νησί, τα ήθη και τα έθιμα του, τους κατοίκους καθώς και την ιστορία του. Η υπόθεση εξελίσσεται βαθμιαία χωρίς να κουράζει, γιατί έχει αμείωτη ένταση και συνεχόμενες ανατροπές. Ομολογώ πως οι ζωές των δύο ηρωίδων είναι συναρπαστικές και έχουν πολλά σημεία στα οποία αξίζει να σταθείς. Από τη μια μεριά, η γιαγιά έχει ζήσει έντονες στιγμές, έχει βασανιστεί από τη μοίρα και δεν το έβαλε κάτω και από την άλλη η εγγονή, η οποία ψάχνει τα πατήματά της κάνει επανάσταση ακολουθώντας τα χνάρια της.
Δεν θα ήθελα να σταθώ στα θέματα που θίγονται όμως θα σας αναφέρω πως έχουν να κάνουν με τη θέση της γυναίκας σε μια μικρή και συντηρητική κοινωνία, τον έρωτα , το πένθος και σίγουρα όλα επικεντρώνονται στις ανθρώπινες σχέσεις. Βασισμένο σε αληθινή ιστορία «το μαύρο νυφικό» ενώ από πλευρά θεματική δεν πρωτοτυπεί, αυτό που εξιτάρει τον αναγνώστη είναι η συγκλονιστική του πλοκή, η οποία ξαφνιάζει μέχρι το τέλος και αυτό που απογειώνει την υπόθεση του, είναι οι ήρωες που την πλαισιώνουν.
Όλοι καμωμένοι με αληφοθάνεια δεν σταματούν να σου προξενούν συναισθήματα, γιατί σε ακουμπούν οι πράξεις και οι επιλογές τους. Πολλές φορές συγκινήθηκα με τον έρωτα του Νικόλα και της Αγγελικής, θαύμασα τον δυναμικό χαρακτήρα τους, εντυπωσιάστηκα από το μεγαλείο της ψυχής του Δημήτρη και γέμισα αισιοδοξία με το δέσιμο της Αγγελικής και του Άγγελου. Ακόμα και οι χαρακτήρες που μου προξένησαν θυμό, οργή και απέχθεια αποδόθηκαν από τη συγγραφέα διεισδυτικά και άκρως παραστατικά. Άλλωστε δεν φτάνει μόνο η πλοκή και η γραφή να συνεργάζονται αρμονικά είναι αναγκαίοι συμπαραστάτες και οι ήρωες. Τους δίνει πνοή η Μαλάμου με την άμεση και μεγάλης εικονοπλαστικής δύναμης γραφή της. Έτσι, ο αναγνώστης γίνεται συνοδοιπόρος τους στο ταξίδι της ζωής όλων των προσώπων που με τη στάση τους θα σε διδάξουν, θα σε παραδειγματίσουν ή σε βάλουν σε σκέψεις.
Είναι από τα βιβλία, όπως καταλάβατε, που συγκινούν και διαβάζονται απνευστί. Χαίρομαι που νέοι συγγραφείς κάνουν κατάθεση ψυχής στο χαρτί και μας αφήνουν τέτοια πονήματα.
Βαθμολογία: 9/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου