«Η Μάρτυρας της φωτιάς» του Λαρς Κέπλερ
Πριν από κάτι χρόνια είχα διαβάσει τον Υπνωτιστή του Κέπλερ και δεν θα σας πω ότι ξετρελάθηκα. Ήταν μάλλον σοφτ για μένα. Ωστόσο, είπα να δώσω στον συγγραφέα μια ακόμα ευκαιρία και τελικά χαίρομαι που το έκανα, γιατί η Μάρτυρας της φωτιάς με άφησε απόλυτα ικανοποιημένη.
Καταρχήν, τι να πω; Ότι η ιστορία όλη ήταν γρίφος, μέσα στον γρίφο, μέσα στον γρίφο; Εμπλέκονταν τα μυστήρια μεταξύ τους, ένα όμορφο και σφιχτό κουβάρι, που σε προκαλούσε να καταπιαστείς μαζί του και να το ξεμπερδέψεις νήμα-νήμα.
Η ιστορία ρεαλιστική κι αρκετά ωμή, οι περιγραφές κάποιες φορές ήταν ανατριχιαστικές, και για όποιους από εμάς έχουμε ζωηρή φαντασία,ΠΟΛΥ ανατριχιαστικές. Κυλούσε όμορφα και στρωτά, δημιουργώντας ενδιαφέρουσα ατμόσφαιρα και χωρίς να αφήνει κενά κι απορίες οι οποίες δεν βρήκαν την απάντηση ποτέ.
Το κείμενο ήταν πολύ καλογραμμένο και καθόλου κουραστικό, αφού τα κεφάλαια, οι παράγραφοι κι οι προτάσεις ήταν μικρά και τα διάβαζα νεράκι. Επίσης η γλώσσα μου άρεσε που δεν είχε φιοριτούρες και περιττά λόγια. Λίγες λέξεις και σταράτες βρε παιδί μου.
Οι πρωταγωνιστές τώρα… Ο Ντετέκτιβ ήταν επίμονος και επινοητικός αν και μερικές φορές χοντροκέφαλος και δύσπιστος, πράγμα το οποίο υποθέτω ότι απορρέει κι από τις ιδιαιτερότητες της δουλειάς του. Έχουν δει τα μάτια του… Το μέντιουμ… ψυχή χαμένη και ταλαίπωρη. Έχει νοιώσει την απαξίωση, την βία και την εγκατάλειψη στο πετσί της. Δεν καταφέρνει ούτε κι η ίδια να ξεχωρίσει την αλήθεια της από το ψέμα/φαντασία. Είναι ένα πλάσμα που προσωπικά θέλω να το πάρω αγκαλιά και να του πω «έλα… πάμε μαζί». Ο δολοφόνος τώρα… Ξέρετε κάτι; Δεν σας λέω. Να διαβάσετε για να μάθετε! :-P
Αρνητικά στοιχεία δεν υπάρχουν για μένα. Ήταν ένα πάρα πολύ καλό και άρτιο βιβλίο. Δεν θα πω ότι δεν υπήρξαν σημεία που με κούρασε λίγο ή που έκανε κοιλιά. Αλλά στην τελική είναι λογικό γιατί όταν ένα βιβλίο έχει την ένταση και τη δράση της Μάρτυρος, ε θα φτάσει το σημείο εκείνο που θα πρέπει να «ησυχάσει» λίγο. Να μπορέσει να πάρει ανάσα κι ο συγγραφέας αλλά κι ο ίδιος ο αναγνώστης. Πάντως, ειλικρινά απορώ πως δεν έχουν πουληθεί τα δικαιώματα ακόμα στο Χόλυγουντ!
Βαθμολογία από εμένα 9/10!!!
Καλές αναγνώσεις!
Γιώτα Βασιλείου
Πριν από κάτι χρόνια είχα διαβάσει τον Υπνωτιστή του Κέπλερ και δεν θα σας πω ότι ξετρελάθηκα. Ήταν μάλλον σοφτ για μένα. Ωστόσο, είπα να δώσω στον συγγραφέα μια ακόμα ευκαιρία και τελικά χαίρομαι που το έκανα, γιατί η Μάρτυρας της φωτιάς με άφησε απόλυτα ικανοποιημένη.
Καταρχήν, τι να πω; Ότι η ιστορία όλη ήταν γρίφος, μέσα στον γρίφο, μέσα στον γρίφο; Εμπλέκονταν τα μυστήρια μεταξύ τους, ένα όμορφο και σφιχτό κουβάρι, που σε προκαλούσε να καταπιαστείς μαζί του και να το ξεμπερδέψεις νήμα-νήμα.
Η ιστορία ρεαλιστική κι αρκετά ωμή, οι περιγραφές κάποιες φορές ήταν ανατριχιαστικές, και για όποιους από εμάς έχουμε ζωηρή φαντασία,ΠΟΛΥ ανατριχιαστικές. Κυλούσε όμορφα και στρωτά, δημιουργώντας ενδιαφέρουσα ατμόσφαιρα και χωρίς να αφήνει κενά κι απορίες οι οποίες δεν βρήκαν την απάντηση ποτέ.
Το κείμενο ήταν πολύ καλογραμμένο και καθόλου κουραστικό, αφού τα κεφάλαια, οι παράγραφοι κι οι προτάσεις ήταν μικρά και τα διάβαζα νεράκι. Επίσης η γλώσσα μου άρεσε που δεν είχε φιοριτούρες και περιττά λόγια. Λίγες λέξεις και σταράτες βρε παιδί μου.
Οι πρωταγωνιστές τώρα… Ο Ντετέκτιβ ήταν επίμονος και επινοητικός αν και μερικές φορές χοντροκέφαλος και δύσπιστος, πράγμα το οποίο υποθέτω ότι απορρέει κι από τις ιδιαιτερότητες της δουλειάς του. Έχουν δει τα μάτια του… Το μέντιουμ… ψυχή χαμένη και ταλαίπωρη. Έχει νοιώσει την απαξίωση, την βία και την εγκατάλειψη στο πετσί της. Δεν καταφέρνει ούτε κι η ίδια να ξεχωρίσει την αλήθεια της από το ψέμα/φαντασία. Είναι ένα πλάσμα που προσωπικά θέλω να το πάρω αγκαλιά και να του πω «έλα… πάμε μαζί». Ο δολοφόνος τώρα… Ξέρετε κάτι; Δεν σας λέω. Να διαβάσετε για να μάθετε! :-P
Αρνητικά στοιχεία δεν υπάρχουν για μένα. Ήταν ένα πάρα πολύ καλό και άρτιο βιβλίο. Δεν θα πω ότι δεν υπήρξαν σημεία που με κούρασε λίγο ή που έκανε κοιλιά. Αλλά στην τελική είναι λογικό γιατί όταν ένα βιβλίο έχει την ένταση και τη δράση της Μάρτυρος, ε θα φτάσει το σημείο εκείνο που θα πρέπει να «ησυχάσει» λίγο. Να μπορέσει να πάρει ανάσα κι ο συγγραφέας αλλά κι ο ίδιος ο αναγνώστης. Πάντως, ειλικρινά απορώ πως δεν έχουν πουληθεί τα δικαιώματα ακόμα στο Χόλυγουντ!
Βαθμολογία από εμένα 9/10!!!
Καλές αναγνώσεις!
Γιώτα Βασιλείου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου