ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΝΥΧΤΕΣ" Ι.ΝΟΤΑΡΑ, εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ με την ματια της ΕΥΑΣ ΜΑΡΑΚΗ

   Η Ι.Νοταρά επέστρεψε στα συγγραφικά δρώμενα με ένα μυθιστόρημα ψυχογραφικό και ιδιαίτερο . Διαπραγματεύεται στο βιβλίο "παράλληλες νύχτες" τις ιστορίες ζωής της Βίκυς , της Ζωής, της Ναταλίας και της Αγγελικής , οι οποίες κατά ένα μαγικό τρόπο συνδέονται . Οι γυναίκες αυτές αντιμετωπίζουν ζητήματα αισθηματικής φύσεως , τα οποία είτε τις δυναμώνουν και τις οδηγούν στην πληρότητα τους είτε τις κάνουν έρμαια παθών ,λαθών και του αδυσώπητου εγωισμού με συνέπειες ολέθριες. Αδιέξοδες σχέσεις με παντρεμένους , μονοδιάστατες αγάπες και εμμονικές προσηλώσεις σε άτομα που σε κάνουν αναξιοπρεπή και χωρίς φραγμούς είναι ο κεντρικός άξονας γύρω από τον οποίο η Νοταρά "χτίζει" τις ζωές των γυναικών της. 

     Ένα μυθιστόρημα καθαρά κοινωνικό που εστιάζει στις διαπροσωπικές σχέσεις των δυο φύλων. Οι ιστορίες είναι ρεαλιστικές και οι ήρωες ,άντρες γυναίκες, καθημερινοί και άκρως πραγματικοί. Μου άρεσαν εξίσου όλες και ιδιαίτερα ο τρόπος που δόθηκαν από τη συγγραφέα. Με τρόπο άμεσο, δυναμικό και ταυτόχρονα τόσο μα τόσο διδακτικό. Όλες οι σχέσεις που διαδραματίζονται στο βιβλίο έχουν " κάτι" να σου μεταδώσουν. Μαθήματα ζωής για λάθη που κάνουμε οι άνθρωποι όταν μας κυριεύσει ο έρωτας ο σαρωτικός και ιδιαίτερα όταν αυτός μετατρέπεται σε εμμονικό , που σε τυφλώνει. Επίσης, η συγγραφέας με παραστατικό τρόπο κατόρθωσε να μας παρουσιάσει την αλλοτρίωση των ανθρώπων όταν αυτοί βρίσκονται ξαφνικά σε κοινωνική και οικονομική ανέλιξη. Γίνονται άλλοι ή μήπως έκρυβαν έναν άλλο εαυτό μεγαλομανή που ήρθε στην επιφάνεια στο απόγειο της δόξας τους; 

   Ομολογώ πως ιδιαίτερα με άγγιξε η ιστορία της Βίκυς που κατ εμέ ήταν η πιο δραματική και η ψυχογράφηση των εμπλεκόμενων προσώπων ήταν η πιο διεισδυτική. Παρακολουθήσαμε βήμα βήμα τη δόμηση και την αποδόμηση μιας σχέσης με παντρεμένο , η οποία διαρκεί δέκα χρόνια ,ξεκινά με λάθος βάσεις και καταλήγει τραγικά, όμως παράλληλα, και λυτρώνει τον αναγνώστη. Πολλές σκέψεις γεννήθηκαν στο μυαλό μου μεσούσης της ανάγνωσης της ιστορίας,με αφορμή τη Βίκυ, την Αγγελική και τον Στράτο, τα πρόσωπα δηλαδή που απαρτίζουν αυτό το τρίγωνο. Πολλά ζητούμενα σεργιάνισαν στο μυαλό μου για την αιτία κάποιων συμπεριφορών και για τον τρόπο που εξελίχτηκαν. Άραγε, ο έρωτας σε ωθεί να γίνεις εγωιστής και εμμονικός ; Πόσο μπορεί να σε τυφλώσει και να χάσεις τον εαυτό σου; Όταν παντρευτείς και ερωτευτείς τι σου συμβαίνει; Ζεις τον έρωτα ή επιστρέφεις στη ρουτίνα ενός γάμου που σου παρέχει συναισθηματική ασφάλεια; 

    Παράλληλα , ως αναγνώστρια, με συγκίνησε και η ιστορία της Ζωής , η όποια τόλμησε τη χειραφέτηση της με μεγάλο κόστος και τίμημα. Έχασε πολλά και κέρδισε ένα αλλά σημαντικό την αυτοκυριαρχία και την αυτονομία της. Κοντά ,στη Βίκυ και τη Ζωή με τις καθηλωτικές αλλά και καταστροφικές ιστορίες τους, είναι η Ναταλία, μια καθημερινή γυναίκα παντρεμένη με όλα τα βάσανα και τις έννοιας μιας γυναίκας ευτυχισμένης και σε ισορροπία. 

   Περισσότερα ,δε θα αποκαλύψω σε εσάς για την πλοκή αυτού του μυθιστορήματος. Όσον αφορά στα τεχνικά στοιχεία της δραματουργίας το ύφος και η γλώσσα είναι απλά και ο λόγος ρέει. Οι περιγραφές λιτές και άμεσες χωρίς ανούσια πλατιάσματα. Η μόνη μου ένσταση έχει να κάνει με ένα στοιχείο πλοκής στην ιστορία της Βίκυς. Μου φάνηκε αδιάνοητο μια γυναίκα ερωτευμένη να μην κατάλαβε πως για χρόνια ο άντρας της έχει παράλληλη ζωή . 

   Αν θέλετε να ζήσετε τον έρωτα στον όλεθρο του και να προβληματιστείτε οι "παράλληλες νύχτες" είναι το ιδανικό ψυχογράφημα. Βαθμολογία:8-8.5/10