Τρίτη 19 Μαρτίου 2019

ΑΠΟΨΗ για το βιβλιο "ΠΟΡΦΥΡΕΝΙΟ ΔΑΚΡΥ", ΕΛΕΝΗ ΣΥΡΑΚΗ, εκδόσεις ΕΞΗ, με την ματιά της ΕΥΑΣ ΜΑΡΑΚΗ!



   Λεόντιος, Τερέζα, Κιάρα & Νικηφόρος. Τα τέσσερα αυτά πρόσωπα συνδέονται με μια ιδιαίτερη σχέση στο τελευταίο μυθιστόρημα της Ελ.Συράκη, το οποίο διαδραματίζεται στη Χίο μιας άλλης εποχής ,των επαναστατικών χρόνων που ταλανίζεται από συγκρούσεις και έριδες. Ήρωες που ερωτεύονται αλλά μπροστά τους στέκεται αγέρωχο το εμπόδιο του αδίστακτου πλούσιου αδερφού της Τερέζας που δε θα την έδινε νύφη στο πλευρό ενός απλού δουλοπάροικου. Είχε άλλα σχέδια, γιατί διψά για δόξα και χρήματα. Ανατρέπει τις ζωές τους, τους κυνηγά ανελέητα και δεν ησυχάζει αν δεν τους χωρίζει. Ακόμα και την ευτυχία της κόρης του Κιάρας, έχει βαλθεί να καταστρέψει. Άραγε, πόσο και με ποιο κόστος πρέπει να παλέψουν αυτοί οι ερωτευμένοι νέοι; 

    Η συγγραφέας δυο παράλληλες ιστορίες αγάπης τις εξυφαίνει μαεστρικά κάνοντας ένα οδοιπορικό στην ιστορία και στο μαγευτικό νησί της Χίου. Με γλαφυρές περιγραφές κατορθώνει επιτυχώς να σε κάνει συνοδοιπόρο των ηρώων και να τους ακολουθείς στο γεμάτο δυσκολίες μονοπάτι της ζωής τους. Είναι από τις λίγες φορές που ένιωσα πως μια συγγραφέας μετέδωσε επακριβώς το κλίμα της εποχής που αγνοούσε και τα στοιχεία ενός τόπου που δεν έζησε, γιατί το μυθιστόρημα αναφέρεται στο μακρινό παρελθόν. Ωστόσο, σε κάποια σημεία οι αναλυτικές περιγραφές αισθάνθηκα πως έκοψαν τον ρυθμό δράσης και το κείμενο έχανε λίγο το παλμό του και την επίταξη του ενδιαφέροντος. 

   Οι ιστορίες των προσώπων είχαν συναισθηματικό περιεχόμενο . Βίωνες μαζί τους το δράμα του έρωτα και σε γέμιζαν συγκίνηση και συναισθήματα. Οι ήρωες που παλεύουν για την αγάπη τους σε κάμουν να δεις μια άλλη οπτική ζωής . Πως πάντα αλλά ειδικά τότε με δυσμενείς συνθήκες καρποφορούσε η πραγματική αγάπη. Αυτή που ζει ακόμη και αν οι δυο ερωτευμένοι είναι χώρια . Εκείνη που μεγαλώνει μέρα με τη μέρα χωρίς να δειλιάζει μπροστά στον εχθρό που θέλει να τη νικήσει. Η Ελ.Συράκη, λοιπόν, με όπλο της τη λογοτεχνική της γραφή έπλασε δυο ιστορίες έρωτα που συμπορεύονται και συνδέονται με αρμονία και βρίθουν από συναισθήματα. Μου άρεσε αρκετά αυτό το μυθιστόρημα. Με ταξίδεψε νοερά στην πανέμορφη Χίο μιας μακρινής εποχής προσφέροντας μου ιστορική γνώση και συναισθήματα , γιατί πολύ απλά ο έρωτας δε γνωρίζει όρια ούτε εποχές. Ανθίζει παντού και δε λυγίζει στα εμπόδια. Πάντα βρίσκει το σημείο στην καρδιά σου που θα κουρνιάσει
    Βαθμολογία:8/10

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου