Κράμα ιστορίας και μυθοπλασίας συνδυασμένα περίτεχνα το μυθιστόρημα της Ανδρονίκου - Βασιλάκη "Η υπηρέτρια της Δούκισσας" και ομολογώ πως μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις. Κάνοντας ένα ταξίδι στο χωρόχρονο, στην Ελλάδα της εποχής της Δούκισσας της Πλακεντίας και στο σήμερα η συγγραφέας εξύφανε δυο ιστορίες με άρωμα γυναίκας και πρωταγωνιστή τον έρωτα άλλοτε παίζοντας τον κακό κι άλλοτε τον καλό ρόλο.
Η Μαντώ καθαρά από τύχη θα βρεθεί στα οχτώ της χρόνια να υπηρετεί τη Δούκισσα. Από εκεί και μετά και με όπλο της τη φιλοδοξία και τη θέληση θα αναρριχηθεί και θα ζήσει όσα δεν είχε φανταστεί ποτέ. Κάποια θα έρθουν με κόπο στη ζωή της. Άλλα με ευκολία. Κυρίως όμως αρωγοί στις προσπάθειες της θα είναι δύο φίλες , που τις εμπιστεύεται τυφλά. Παράλληλα και στο σήμερα , στην Αθήνα ,η Γιασεμή μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας βρίσκει στο Μοναστηράκι ένα πίνακα που απεικονίζει μια γυναίκα εποχής εκθαμβωτική και ένα ημερολόγιο. Διαβάζει αδηφάγα την ιστορία που κρύβεται στις σελίδες του ημερολογίου και έχει πολλά κοινά σημεία αναφοράς με την πρωταγωνίστρια του. Προσπαθεί με κόπο να ορθοποδήσει μετά την απόπειρα και το ημερολόγιο της κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον δίνοντας νόημα στη ζωή της , που τη νιώθει άδεια. Άραγε θα τα καταφέρει να νικήσει η ζωή το θάνατο; Η ελπίδα την κατάθλιψη;
Η συγγραφέας μαεστρικά πάντρεψε την ιστορική γνώση και την μυθοπλασία . Μαθαίνει κανείς πολλά για την εποχή της Δούκισσας χωρίς να κουράζεται. Επίσης , κατάφερε να εναρμονίσει απόλυτα τη χρονική εναλλαγή των δυο ιστοριών. Δε θα παραλείψω πως και οι δυο έχουν ως κεντρικό άξονα τη φιλία και τον έρωτα.
Η γραφή είναι άμεση και παραστατική. Με περιγραφές ολοζώντανες και διαλόγους ρεαλιστικούς καταφέρνει να σε κάνει χρονό-ταξιδιώτη και να νιώθεις τις κεντρικές ηρωίδες φίλες σου.
Η Μαντώ με γνώμονα την άκρατη φιλοδοξία της πετυχαίνει απίστευτα πράγματα. Θα διαβάσετε την εξέλιξη της και θα τη θαυμάσετε. Σε κάποια σημεία μπορεί και να σας θυμώσει με την τυχοδιωκτική στάση της. Όμως, ποτέ δεν εξαπάτησε τη φιλία σαν ιδέα και τον έρωτα. Η Γιασεμή από την άλλη είναι μια κοπέλα σύγχρονη που άγεται και φέρεται από τον έρωτα. Δεν ακολουθεί ορθή πορεία. Χάνει τον ίδιο της τον εαυτό με ολέθριες συνέπειες για την ίδια και τους γύρω της. Και οι δυο ηρωίδες με κέρδισαν. Λίγο περισσότερο αγάπησα τη Γιασεμή, για λόγους και εκτιμήσεις καθαρά προσωπικούς.
Είναι ένα μυθιστόρημα που διαβάζεται απνευστί λόγω της σφιχτοδεμένης πλοκής και εξαιτίας της ιστορίας της Μαντώς και της Γιασεμής. Σου κρατάν το ενδιαφέρον αμείωτο και το τέλος σας προειδοποιώ πως είναι συγκλονιστικό. Ναι ...εκεί έκλαψα με τη λύση των ιστοριών. Θερμά συγχαρητήρια στη συγγραφέα που συνέδεσε με αρμονικό και φυσικό τρόπο τις δυο ηρωίδες στο φινάλε. Εκεί όλα ερμηνεύονται και αποσαφηνίζονται .
Βαθμολογία:9/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου