Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2020

ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "Η ΜΥΡΩΔΙΑ ΤΟΥ ΑΧΙΝΟΥ", Γιώτα Κοντογεωργοπούλου, εκδόσεις ΩΚΕΑΝΙΔΑ, με την ματιά της ΕΥΑΣ ΜΑΡΑΚΗ!

 Το πρώτο μυθιστόρημα της Γιώτας Κοντογεωργοπούλου με τον ιδιαίτερο και πρωτότυπο τίτλο "Η μυρωδιά του αχινού", το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Ωκεανίδα μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις. Έχουμε ένα προσεγμένο μυθιστόρημα από το εξώφυλλο μέχρι την τελευταία του σελίδα. Η ίδια επαγγέλλεται δημοσιογράφος αλλά είμαι βέβαιη πως δε θα "μείνει" μόνο εκεί αλλά θα μεταπηδήσει στο χώρο του βιβλίου. Πλέον σε αυτόν προστέθηκε μια νέα παρουσία, άξια πένα. 


 Ένα μυθιστόρημα που κινείται σε τρεις χρόνους με πρωταγωνίστριες τρεις οικογένειες. Από το Ληξούρι στα τέλη του 19ου αιώνα περνάμε στην Πάτρα σε ένα νεοκλασικό στην οδό Κορίνθου, το οποίο θα στοιχειώσει τις ζωές πολλών ανθρώπων μέχρι το 2015, παραμονές δημοψηφίσματος. Μια διαθήκη θα πυροδοτήσει εξελίξεις και μυστικά ετών καλά καταχωνιασμένα στο χρονοντούλαπο των τριών αυτών οικογενειών, θα έρθουν στο φως και θα φωτίσουν λάθη και πάθη του παρελθόντος.

Λοιπόν, η συγγραφέας εξ ύφανε μια πολυεπίπεδη και ταυτόχρονα πολυπρόσωπη ιστορία, αφού χωρίς καμία διάθεση υπερβολής τριάντα πρόσωπα παρελαύνουν μπροστά στα μάτια μας ακολουθώντας τις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις που λαμβάνουν χώρα στην πολύπαθη Ελλάδα. Ένα μυθιστόρημα που σε κερδίζει για την καθηλωτική του πλοκή αλλά και για το ότι είναι ένα κράμα που συνδυάζει τα πάντα και πιο συγκεκριμένα ένα ταξίδι στο χωροχρόνο με συνοδοιπόρους πολλούς και ιδιαίτερους ήρωες. Ο αναγνώστης πρέπει καθώς ρουφά τις σελίδες του να έχει στραμμένες τις κεραίες του στα γεγονότα καθώς η ιστορία είναι πολυσύνθετη. Η συγγραφέας παρέδωσε ένα κοινωνικό μυθιστόρημα ποτισμένο με καταστροφικές δόσεις έρωτα και με ιστορικές και πολιτικές προεκτάσεις στον απαιτητικό αναγνώστη που θέλει να ταξιδέψει αλλά ταυτόχρονα αυτό το ταξίδι του αφήνει τις γεύσεις του, κυρίως γλυκόπικρες. Πικρές, γιατί τα πρόσωπα είναι τραγικά έρμαια των παθών και των λαθών τους, κάποια τα μισείς, άλλα τα συμπονεις όμως όλα τους παίρνουν αυτό που τους επιφυλάσσει η μοίρα αλλά πάντα με γλυκό τρόπο καθώς η Κοντογεωργοπουλου κέντα με τη γραφή της σεβόμενη τους αναγνώστες της. Δεν είναι από τα εύκολα αναγνώσματα. Καθώς διαβάζεις με προσοχή ταυτόχρονα πυροδοτούνται σκέψεις για τη ζωή, το πεπρωμένο, τα κρίματα και τα πάθη. 

Συνδυάζοντας άψογα την ιστορική γνώση και τις πολιτικές εξελίξεις με την υπόθεση του δράματος των τριών οικογενειών η συγγραφέας με παραστατικό τρόπο σε τοποθετεί στο σκηνικό του δράματος. Άριστη χειρίστρια του λόγου αποτυπώνει μαεστρικά καταστάσεις και συναισθήματα των ηρώων της με πλούσιο λεξιλόγιο και με εικονοπλαστικη δεινότητα. Η γραφή της πάλλεται από ένταση και σασπενς και ρέει άψογα. Αν και είναι ένα ογκώδες και πυκνογραμμένο μυθιστόρημα δεν σε κουράζει αλλά ούτε και πλατιαζει με ανούσιες λεπτομέρειες. Ιδιαίτερα θα ήθελα να σας επισημάνω πως στο κομμάτι της σκιαγράφησης χαρακτήρων είναι άψογη καθώς η ηθογραφηση είναι ενδελεχής και άρτια πετυχαίνοντας να κάνει τους ήρωες κομμάτι μιας ιστορίας δύσκολης. Αυτή, λοιπόν, κρύβει μυστικά και ειδικότερα προς το τέλος όσα αποκαλύπτονται σοκάρουν αλλά ταυτόχρονα λυτρώνουν και επεξηγούνται πολλά ... και κυρίως το συμβολικό τίτλο του βιβλίο . 

"Η μυρωδιά του αχινού" μου άρεσε παρά πολύ για όλα όσα σας προανέφερα καθώς δε συναντάς σήμερα βιβλία που για να γραφούν γίνεται διεξοδική έρευνα αλλά κυρίως, γιατί σύστησε στους αναγνώστες μια λογοτεχνική πενα με ταλέντο και άποψη. Μπράβο στην συγγραφέα για αυτήν την άρτια και προσεγμένη πρώτη της δουλειά. Είμαι σίγουρη πως ένα αστέρι στο συγγραφικό πάνθεο γεννήθηκε. 
Βαθμολογία :9+/10

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου