Διαβάζω σχεδόν όλα τα είδη της λογοτεχνίας, έχοντας αδυναμία σε κάποια και αποφεύγοντας άλλα, όχι γιατί δεν είναι καλά , απλά δεν ταιριάζουν με τα δικά μου αναγνωστικά κριτήρια. Έτσι, λοιπόν με την αισθηματική και ρομαντική λογοτεχνία έχω μια σχέση ιδιαίτερη. Δύσκολα την επιλέγω και ακόμα πιο σπάνια ενθουσιάζομαι. Βρέθηκα στην παρουσίαση της Αντώνιου για το συγκεκριμένο βιβλίο "Τα δάκρυα του πάθους" και επειδή με κέρδισε η γλυκύτητα και η αμεσότητα της αποφάσισα να διαβάσω κάτι δικό της. Παράλληλα, οι διθυραμβικές κριτικές αναγνωστών μου είχαν κεντρίσει το ενδιαφέρον.
Λοιπόν, ο Αντρέας και η Λυδία γνωρίζονται στη Νέα Υόρκη και ερωτεύονται κεραυνοβόλα. Αν και τους χωρίζουν λίγα χρόνια αυτά δε στέκονται εμπόδια στο να τους κρατήσουν μακριά. Αντίθετα, πρόσωπα του περιβάλλοντος τους, θέλουν να τους δούνε χώρια. Θα ζήσουν μια σχέση θυελλώδη που θα περάσει από χίλια κύματα και παράλληλα θα αποδείξουν περίτρανα πως ο αληθινός έρωτας επιβιώνει μέσα από δυσκολίες.
Τέτοια βιβλία συνήθως βασίζονται σε μια μεγάλη και δυνατή ιστορία αγάπης, με αμέτρητα εμπόδια και πολύ παρασκήνιο και με προβλέψιμο θετικό φινάλε. Εδώ υπάρχουν όλα αυτά. Ο Αντρέας και η Λυδια είναι χαρακτήρες που σου κεντρίζουν το ενδιαφέρον και στο κρατάνε αμείωτο ως το τέλος. Επίσης, ζούνε έναν έρωτα που σε συνεπαίρνει, ειδικά αν είσαι ρομαντική ψυχή. Αν και εγώ δεν είμαι καθόλου, το βρήκα μια ευχάριστη ανάπαυλα από την καθημερινότητα και αισθανόμουν πως έβλεπα αισθηματική ταινία. Όπως ήμουν σίγουρη για το φινάλε και την κατάληξη τους. Πληροφορήθηκα πως αρχικά το βιβλίο αυτό κυκλοφόρησε σε δυο τόμους , και αυτό ήταν μια συλλογική επανέκδοση . Το βρήκα πολύ σωστή ιδέα , περιεκτική και άμεση που δεν κουράζει .
Σε τέτοια βιβλία εκτός από την πλοκή που σε γενικές γραμμές ακολουθεί την πεπατημένη, σημασία έχει η πενα που την υποστηρίζει. Η γραφή της Έλενας Αντώνιου είναι ακριβώς όπως η προσωπικότητα της, άμεση, δροσερή, εκφραστική και κυρίως απλή και στρωτή. Χωρίς περιττές περιγραφές και ανούσια συγγραφικά κλισέ. Μπράβο στη συγγραφέα που υποστηρίζει τον έρωτα και την αγάπη με αξιοπρέπεια και ουσιαστικά. Τέτοια βιβλία μας κάνουν να ξεχνιόμαστε για λίγο από τη μουντή καθημερινότητα. Κάποιες φορές όλοι μας έχουμε ανάγκη να ζούμε ένα όμορφο παραμύθι με χαρούμενο τέλος, με έναν έντονο έρωτα για συνοδοιπόρο. Όλοι μας θέλουμε να τον ζήσουμε, αν δε μας έχει ήδη συμβεί.
Βαθμολογία :8,5/10
Λοιπόν, ο Αντρέας και η Λυδία γνωρίζονται στη Νέα Υόρκη και ερωτεύονται κεραυνοβόλα. Αν και τους χωρίζουν λίγα χρόνια αυτά δε στέκονται εμπόδια στο να τους κρατήσουν μακριά. Αντίθετα, πρόσωπα του περιβάλλοντος τους, θέλουν να τους δούνε χώρια. Θα ζήσουν μια σχέση θυελλώδη που θα περάσει από χίλια κύματα και παράλληλα θα αποδείξουν περίτρανα πως ο αληθινός έρωτας επιβιώνει μέσα από δυσκολίες.
Τέτοια βιβλία συνήθως βασίζονται σε μια μεγάλη και δυνατή ιστορία αγάπης, με αμέτρητα εμπόδια και πολύ παρασκήνιο και με προβλέψιμο θετικό φινάλε. Εδώ υπάρχουν όλα αυτά. Ο Αντρέας και η Λυδια είναι χαρακτήρες που σου κεντρίζουν το ενδιαφέρον και στο κρατάνε αμείωτο ως το τέλος. Επίσης, ζούνε έναν έρωτα που σε συνεπαίρνει, ειδικά αν είσαι ρομαντική ψυχή. Αν και εγώ δεν είμαι καθόλου, το βρήκα μια ευχάριστη ανάπαυλα από την καθημερινότητα και αισθανόμουν πως έβλεπα αισθηματική ταινία. Όπως ήμουν σίγουρη για το φινάλε και την κατάληξη τους. Πληροφορήθηκα πως αρχικά το βιβλίο αυτό κυκλοφόρησε σε δυο τόμους , και αυτό ήταν μια συλλογική επανέκδοση . Το βρήκα πολύ σωστή ιδέα , περιεκτική και άμεση που δεν κουράζει .
Σε τέτοια βιβλία εκτός από την πλοκή που σε γενικές γραμμές ακολουθεί την πεπατημένη, σημασία έχει η πενα που την υποστηρίζει. Η γραφή της Έλενας Αντώνιου είναι ακριβώς όπως η προσωπικότητα της, άμεση, δροσερή, εκφραστική και κυρίως απλή και στρωτή. Χωρίς περιττές περιγραφές και ανούσια συγγραφικά κλισέ. Μπράβο στη συγγραφέα που υποστηρίζει τον έρωτα και την αγάπη με αξιοπρέπεια και ουσιαστικά. Τέτοια βιβλία μας κάνουν να ξεχνιόμαστε για λίγο από τη μουντή καθημερινότητα. Κάποιες φορές όλοι μας έχουμε ανάγκη να ζούμε ένα όμορφο παραμύθι με χαρούμενο τέλος, με έναν έντονο έρωτα για συνοδοιπόρο. Όλοι μας θέλουμε να τον ζήσουμε, αν δε μας έχει ήδη συμβεί.
Βαθμολογία :8,5/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου