Η Αναστασία γεννήθηκε σε λάθος εποχή. Σε λάθος γεωγραφία. Σε έναν κόσμο που δεν χαρίστηκε σε καμία γυναίκα. Κι όμως, εκείνη τόλμησε να ζήσει με έναν τρόπο που λίγοι άντεξαν: όχι με κραυγές, αλλά με δύναμη. Όχι με εκδίκηση, αλλά με αντοχή.
Η Μπουάνα δεν σου διηγείται απλώς τη ζωή της. Σε βάζει να την περπατήσεις. Ξυπόλυτος στα στενά της Ρόδου υπό ιταλική κατοχή, με τη μυρωδιά της φτώχειας να μπλέκεται με το θυμό. Με μια βαλίτσα γεμάτη ερωτηματικά και δυο παιδιά στην αγκαλιά, η Αναστασία ξεριζώνεται για το Κονγκό — και εκεί ξεκινά το μεγάλο «γιατί» της ζωής της.
Η Βαλερί Αγγέλου γράφει σαν να αφουγκράζεται τις σιωπές όλων των γυναικών που δεν πρόλαβαν να πουν την ιστορία τους. Η πένα της είναι μεστή, ευαίσθητη, αλλά και γεμάτη στόφα. Δεν φλυαρεί. Δεν χαϊδεύει. Αφήνει τις λέξεις να κάψουν εκεί που πρέπει και να θεραπεύσουν εκεί που πονάς περισσότερο.
Η γραφή της έχει τον ρυθμό του ποταμού του Κονγκό: άλλοτε ήρεμος, σχεδόν γαλήνιος — και ξαφνικά λασπώνει, φουσκώνει, σε καταπίνει. Κι εσύ διαβάζεις χωρίς να σηκώσεις τα μάτια από τη σελίδα. Γιατί δεν είναι μόνο η πλοκή. Είναι οι εικόνες. Οι μυρωδιές. Οι άνθρωποι. Η ντοπιολαλιά της Ρόδου. Το χώμα της Αφρικής. Οι προσευχές. Η μοναξιά. Η ξενιτιά. Η μνήμη.
Δεν είναι απλώς η Ιστορία που ξετυλίγεται. Είναι οι χαρακτήρες που κουβαλούν το βάρος της. Και η Αναστασία δεν είναι λογοτεχνική εφεύρεση· είναι η ενσάρκωση όλων όσων επιβίωσαν χωρίς να ζητήσουν χειροκρότημα. Ένα σύμβολο γυναικείας ενδυνάμωσης, αξιοπρέπειας και σιωπηλής επανάστασης.
Μαζί της, μαθαίνεις. Ανασαίνεις. Ανησυχείς. Ξεχνιέσαι. Και πάνω απ’ όλα, συγκινείσαι με έναν τρόπο βαθύ, απλό και ουσιαστικό.
Αυτό δεν είναι ένα εύκολο βιβλίο. Είναι όμως ένα προσιτό αριστούργημα. Ένα κείμενο που ενώνει τον ρεαλισμό με την ευαισθησία, την αλήθεια με την τέχνη, το παρελθόν με την πιο επιτακτική μας ανάγκη: να μην ξεχνάμε ποιοι ήμασταν για να μη χαθούμε στο ποιοι γινόμαστε.
Αν μια μέρα η Μπουάνα μεταφερθεί στη μικρή ή στη μεγάλη οθόνη, θα είναι η δικαίωση μιας αφήγησης που γεννήθηκε για να ακουστεί μακριά. Γιατί η Αναστασία έζησε σε δύο κόσμους — και βγήκε νικήτρια. Και η Βαλερί Αγγέλου, με το πρώτο της μόλις βιβλίο, απέδειξε ότι μερικές ψυχές κουβαλούν μέσα τους τόμους ολόκληρους, έτοιμους να γεννηθούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου