Ο Ασημένιος Καθρέφτης της Μοίρας
Συγγραφεας: Χρήστος Τσάκης - Φανάρισος
Εκδοσεις: Οσελότος
Λιγα λογια για το βιβλιο:
Ήταν παιδί από φτωχογειτονιά και μ' ένα όνειρο ζωγραφισμένο στην αγνή καρδιά του.
Έφηβος πλέον αναγκάζεται να εγκαταλείψει τον τόπο του, έχοντας ως εφόδια την ελπίδα πως θα ξανασμίξει μια μέρα με τον πρώτο του έρωτα και την παρηγοριά που βγάζουν οι χορδές της φτηνιάρικης κιθάρας του.
Αρκετά χρόνια αργότερα πλούσιος και διάσημος Ροκ Σταρ πια, πληρώνει βαρύ τίμημα καθώς ένα μαύρο "Σύννεφο" κρύβει τον "Ήλιο" του αφήνοντάς τον να ζει απομονωμένος στη σκιά του.
Μέχρι την ημέρα που θα μπει τυχαία σε ένα μαγαζί με αντίκες και θα μαγευτεί από ένα εντυπωσιακό αντικείμενο, που κουβαλάει έναν συναρπαστικό αλλά και επικίνδυνο θρύλο: Τον "Ασημένιο Καθρέφτη της Μοίρας".
Η ζωή του αλλάζει δραματικά και καθώς πλέον βρίσκεται μετέωρος μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίωσης, εμφανίζεται εμπρός του το σημαντικότερο δίλημμα της ζωής του...
Η "Πύλη" έχει ανοίξει... Θα θυσιάσει τα πάντα για να ζήσει το παιδικό του όνειρο;
Κριτική της Anastasia Singleftw για το βιβλίο:
Ο ασημένιος καθρέφτης της μοίρας/Χρήστος Τσάκης - Φανάρισος
Πριν απο 3 ωρες ξεκινησα να το διαβαζω.Μολις το τελειωσα και παλευοντας με αντιξοες συνθηκες.Βλεπετε ο γλυκος μου,συνταξιουχος ναυτικος,πατερας ο οποιος καθως εχει μαθει μια ολοκληρη ζωη να δουλευει δεν μπορει να κατσει ησυχος ουτε τωρα,ειπε να φτιαξει μια πορτα σιτα για τη πορτα μας(inception φαση...Το ονειρο μεσα στο ονειρο,του ονειρου,ω ονειρο),στην αυλη μας κατω απο το παραθυρο μου.Ετσι με ηχους απο σφυρια,πριονια,τρυπανια κι οποιο αλλο καλουδι χρησιμοποιησε να τρυπανε το τυμπανο μου και με ενα ωραιοτατο,ασπρο για να κανει αντιθεση με τη μαυριλα μου,κολαρο στο λαιμο καθοτι περιμενα να καλοκαιριασει για να παθω ραιβοκρανο,αρχισα να διαβαζω.
Δεν συνηθιζω να διαβαζω τα καλοκαιρια .Δεν μου βγαινει ευκολα παρ'ολα αυτα ο ογκος του βιβλιου βοηθησε να τη παρω την αποφαση.Ηξερα οτι δε θα ειναι κουραστικο και ειχα δικιο.
Συντομες αλλα περιτεχνα δουλεμενες σκηνες που δημιουργουν μαγικες και ταξιδιαρικες εικονες χωρις να κουραζουν εξυμνωντας το λαικο και σωστο ''τα πολλα λογια ειναι φτωχεια''.Ενα μικρο σε ογκο και μεγαλο σε αξια διαμαντι που αρπαζει το ειναι σου και το φερνει μια βολτα απο ολα σου τα θελω και τα πρεπει,σε κανει να σταθεις απεναντι τους και να τα αντιμετωπισεις κι εσυ μαζι με τον ηρωα ιπποτη του.Αυτος ο ιπποτης δεν εχει ονομα...Ή μαλλον εχει αλλα εμεις δεν το μαθαινουμε ποτε.Εχει ψευδωνυμο μονο και με αυτο μας συστηνεται .Ειναι ο ιπποτης του χαους και ειναι ο καθενας απο εμας αντιμετωπος με την αιωνια εσωτερικη μας μαχη.Ποσες χιλιαδες φορες δεν εχουμε μιλησει στον καθρεφτη μας?Δεν κλαψαμε,δεν γελασαμε,δεν καναμε αυτοκριτικη...Αυτο κανει κι ο ιδιος...Μονο που ο δικος του καθρεφτης ειναι μαγικος!
Αυτο που μου εδωσε αυτο το βιβλιο ειναι συγκινηση και ελπιδα!Αν εισαι επιφανειακος αυτο το βιβλιο δεν ειναι για εσενα.Αν ζητας χολιγουντιανους ερωτες,φανφαρες,εντασεις ,φασαριες,ιντριγκες και δε συμμαζευεται αυτο το βιβλιο δεν ειναι για εσενα.Αν επρεπε να το παρομοιασω με κατι που εχω διαβασει για να σου δωσω να καταλαβεις θα ηταν με εναν διαφορετικο ''μικρο πριγκιπα'' η μια ''βερονικα που αποφασιζει να πεθανει''.Το βιβλιο αυτο ''ουρλιαζει'' οτι μονο ο ιδιος μας ο εαυτος μας αποτρεπει απο το να ζησουμε τα ονειρα μας.Κανεις αλλος.Και θα κλεισω με ενα αποσπασμα για να παρεις μια ιδεα.
Σελ 88:Απο το οτι εχεις απομονωθει,διωχνεις οσους θελουν να σου δωσουν και κρατας κοντα σου οσους σε εκμεταλλευονται;Απο το οτι εχεις τοσα πολλα μεσα σου για να μοιραστεις και τα εχεις στριμωξει σε μιαν αραχνιασμενη ακρη της καρδιας σου;Απο το οτι κραδαινεεις τη σημαια της μοναξιας και νιωθεις περηφανος γι'αυτο;(...)Απο το οτι εισαι απροσιτος και τελειομανης και παραλληλα εχεις καταδικασει την απλοτητα και την ταπεινοφροσυνη;Απο το οτι σπαταλας το χρονο σου σε ανουσια πραγματα(...)Απο το οτι σπανιως πλεον χαμογελας;Απο το οτι δεν εκφραζεις τα συναισθηματα σου(...) Απο το οτι δεν εισαι πραγματικα ελευθερος;
Αυτος ειναι ο κοσμος του ιπποτη...Σου θυμιζει κατι;Αν ναι...Κι αν αντεχεις,σε προκαλω να ταξιδεψεις μαζι του!Και τωρα παω μια βολτιτσα γιατι η ζωη εχει πολλες δωρεαν ομορφιες που δεν πρεπει να τις χανω καθισμενη σε μια οθονη pc!
Πριν απο 3 ωρες ξεκινησα να το διαβαζω.Μολις το τελειωσα και παλευοντας με αντιξοες συνθηκες.Βλεπετε ο γλυκος μου,συνταξιουχος ναυτικος,πατερας ο οποιος καθως εχει μαθει μια ολοκληρη ζωη να δουλευει δεν μπορει να κατσει ησυχος ουτε τωρα,ειπε να φτιαξει μια πορτα σιτα για τη πορτα μας(inception φαση...Το ονειρο μεσα στο ονειρο,του ονειρου,ω ονειρο),στην αυλη μας κατω απο το παραθυρο μου.Ετσι με ηχους απο σφυρια,πριονια,τρυπανια κι οποιο αλλο καλουδι χρησιμοποιησε να τρυπανε το τυμπανο μου και με ενα ωραιοτατο,ασπρο για να κανει αντιθεση με τη μαυριλα μου,κολαρο στο λαιμο καθοτι περιμενα να καλοκαιριασει για να παθω ραιβοκρανο,αρχισα να διαβαζω.
Δεν συνηθιζω να διαβαζω τα καλοκαιρια .Δεν μου βγαινει ευκολα παρ'ολα αυτα ο ογκος του βιβλιου βοηθησε να τη παρω την αποφαση.Ηξερα οτι δε θα ειναι κουραστικο και ειχα δικιο.
Συντομες αλλα περιτεχνα δουλεμενες σκηνες που δημιουργουν μαγικες και ταξιδιαρικες εικονες χωρις να κουραζουν εξυμνωντας το λαικο και σωστο ''τα πολλα λογια ειναι φτωχεια''.Ενα μικρο σε ογκο και μεγαλο σε αξια διαμαντι που αρπαζει το ειναι σου και το φερνει μια βολτα απο ολα σου τα θελω και τα πρεπει,σε κανει να σταθεις απεναντι τους και να τα αντιμετωπισεις κι εσυ μαζι με τον ηρωα ιπποτη του.Αυτος ο ιπποτης δεν εχει ονομα...Ή μαλλον εχει αλλα εμεις δεν το μαθαινουμε ποτε.Εχει ψευδωνυμο μονο και με αυτο μας συστηνεται .Ειναι ο ιπποτης του χαους και ειναι ο καθενας απο εμας αντιμετωπος με την αιωνια εσωτερικη μας μαχη.Ποσες χιλιαδες φορες δεν εχουμε μιλησει στον καθρεφτη μας?Δεν κλαψαμε,δεν γελασαμε,δεν καναμε αυτοκριτικη...Αυτο κανει κι ο ιδιος...Μονο που ο δικος του καθρεφτης ειναι μαγικος!
Αυτο που μου εδωσε αυτο το βιβλιο ειναι συγκινηση και ελπιδα!Αν εισαι επιφανειακος αυτο το βιβλιο δεν ειναι για εσενα.Αν ζητας χολιγουντιανους ερωτες,φανφαρες,εντασεις ,φασαριες,ιντριγκες και δε συμμαζευεται αυτο το βιβλιο δεν ειναι για εσενα.Αν επρεπε να το παρομοιασω με κατι που εχω διαβασει για να σου δωσω να καταλαβεις θα ηταν με εναν διαφορετικο ''μικρο πριγκιπα'' η μια ''βερονικα που αποφασιζει να πεθανει''.Το βιβλιο αυτο ''ουρλιαζει'' οτι μονο ο ιδιος μας ο εαυτος μας αποτρεπει απο το να ζησουμε τα ονειρα μας.Κανεις αλλος.Και θα κλεισω με ενα αποσπασμα για να παρεις μια ιδεα.
Σελ 88:Απο το οτι εχεις απομονωθει,διωχνεις οσους θελουν να σου δωσουν και κρατας κοντα σου οσους σε εκμεταλλευονται;Απο το οτι εχεις τοσα πολλα μεσα σου για να μοιραστεις και τα εχεις στριμωξει σε μιαν αραχνιασμενη ακρη της καρδιας σου;Απο το οτι κραδαινεεις τη σημαια της μοναξιας και νιωθεις περηφανος γι'αυτο;(...)Απο το οτι εισαι απροσιτος και τελειομανης και παραλληλα εχεις καταδικασει την απλοτητα και την ταπεινοφροσυνη;Απο το οτι σπαταλας το χρονο σου σε ανουσια πραγματα(...)Απο το οτι σπανιως πλεον χαμογελας;Απο το οτι δεν εκφραζεις τα συναισθηματα σου(...) Απο το οτι δεν εισαι πραγματικα ελευθερος;
Αυτος ειναι ο κοσμος του ιπποτη...Σου θυμιζει κατι;Αν ναι...Κι αν αντεχεις,σε προκαλω να ταξιδεψεις μαζι του!Και τωρα παω μια βολτιτσα γιατι η ζωη εχει πολλες δωρεαν ομορφιες που δεν πρεπει να τις χανω καθισμενη σε μια οθονη pc!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου