"Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ"
Τελειώνοντας το βιβλίο της Ρούλα Σαμαϊλίδου-Βάκου 'Η γειτονιά των Ονείρων' μου έμεινε μια γλυκιά πίκρα. Πίκρα για τη σκληρή ζωή της προσφυγιάς, όλων εκείνων των Ελλήνων της Μ. Ασίας που βρέθηκαν ξεριζωμένοι από τον τόπο τους και που, κυνηγημένοι από το μαχαίρι των Τούρκων, κατέφυγαν σε χώμα Ελληνικό και αγωνίστηκαν να φτιάξουν τη ζωή τους από την αρχή.
Γλυκιά επειδή η συγγραφέας αγκαλιάζει το δράμα αυτών των ανθρώπων και το περιγράφει με τη δική της, ιδιαίτερη και τρυφερή πέννα.
Παρουσιάζει τα αποτρόπαια αυτά γεγονότα με αντικειμενικότητα, ενώ συγχρόνως τα απογυμνώνει από τη φρίκη που τα χαρακτηρίζει εστιάζοντας στην ανθρώπινη διάσταση τους για να μπορέσει όλη αυτή η αθλιότητα να χωρέσει στο νου μας.
Ένα θέμα με το οποίο έχουν ασχοληθεί πολλοί συγγραφείς, η κ. Σαμοϊλίδου- Βάκου το προσεγγίζει με εξαιρετική ευαισθησία, αμεσότητα και αισιοδοξία, καταφέρνοντας να συγκινήσει τον αναγνώστη και να χαράξει στην ψυχή του το μήνυμα ότι η ζωή είναι πολύ μεγαλύτερη από τον πόνο κι από τη δυστυχία. Πάντα υπάρχουν τρόποι να συνεχίσει κανείς, να βρει τη δύναμη να δημιουργήσει από την αρχή και να αναστηθεί σαν τον Φοίνικα μέσα από τις στάχτες του. Ένα ιδιαίτερα αισιόδοξο μήνυμα, προσωπικά εγώ αυτό εισέπραξα μέσα από τις σελίδες του βιβλίου αυτού, έστω κι αν τα γεγονότα πάνω στα οποία βασίζεται, αναφέρονται σε μια Ιστορική περίοδο γραμμένη με μελανά και σκληρά χρώματα.
Απόλαυσα πολύ αυτό το ταξίδι της Πανανής στη ζωή, τον αγώνα της να επιβιώσει και να σταθεί όρθια μέσα στη λαίλαπα του ξεριζωμού και της προσφυγιάς. Και χαίρομαι που τα κατάφερε και δικαιώθηκε παρά τα απανωτά, σκληρά χτυπήματα που δέχτηκε!!!
Καλή συνέχεια, Ρούλα μου, και πάντα επιτυχίες!!!
Τελειώνοντας το βιβλίο της Ρούλα Σαμαϊλίδου-Βάκου 'Η γειτονιά των Ονείρων' μου έμεινε μια γλυκιά πίκρα. Πίκρα για τη σκληρή ζωή της προσφυγιάς, όλων εκείνων των Ελλήνων της Μ. Ασίας που βρέθηκαν ξεριζωμένοι από τον τόπο τους και που, κυνηγημένοι από το μαχαίρι των Τούρκων, κατέφυγαν σε χώμα Ελληνικό και αγωνίστηκαν να φτιάξουν τη ζωή τους από την αρχή.
Γλυκιά επειδή η συγγραφέας αγκαλιάζει το δράμα αυτών των ανθρώπων και το περιγράφει με τη δική της, ιδιαίτερη και τρυφερή πέννα.
Παρουσιάζει τα αποτρόπαια αυτά γεγονότα με αντικειμενικότητα, ενώ συγχρόνως τα απογυμνώνει από τη φρίκη που τα χαρακτηρίζει εστιάζοντας στην ανθρώπινη διάσταση τους για να μπορέσει όλη αυτή η αθλιότητα να χωρέσει στο νου μας.
Ένα θέμα με το οποίο έχουν ασχοληθεί πολλοί συγγραφείς, η κ. Σαμοϊλίδου- Βάκου το προσεγγίζει με εξαιρετική ευαισθησία, αμεσότητα και αισιοδοξία, καταφέρνοντας να συγκινήσει τον αναγνώστη και να χαράξει στην ψυχή του το μήνυμα ότι η ζωή είναι πολύ μεγαλύτερη από τον πόνο κι από τη δυστυχία. Πάντα υπάρχουν τρόποι να συνεχίσει κανείς, να βρει τη δύναμη να δημιουργήσει από την αρχή και να αναστηθεί σαν τον Φοίνικα μέσα από τις στάχτες του. Ένα ιδιαίτερα αισιόδοξο μήνυμα, προσωπικά εγώ αυτό εισέπραξα μέσα από τις σελίδες του βιβλίου αυτού, έστω κι αν τα γεγονότα πάνω στα οποία βασίζεται, αναφέρονται σε μια Ιστορική περίοδο γραμμένη με μελανά και σκληρά χρώματα.
Απόλαυσα πολύ αυτό το ταξίδι της Πανανής στη ζωή, τον αγώνα της να επιβιώσει και να σταθεί όρθια μέσα στη λαίλαπα του ξεριζωμού και της προσφυγιάς. Και χαίρομαι που τα κατάφερε και δικαιώθηκε παρά τα απανωτά, σκληρά χτυπήματα που δέχτηκε!!!
Καλή συνέχεια, Ρούλα μου, και πάντα επιτυχίες!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου