Άποψη για το βιβλίο: " Ογκρέσα " του Κώστα Κρομμύδα

" Ογκρέσα " 

Συγγραφέας:  Κώστας Κρομμύδας
Εκδόσεις : Διόπτρα



Λίγα λόγια για το βιβλίο:


Ο Γιάννης, ένας άντρας πεινασμένος για τη ζωή, θα γνωρίσει την Κατερίνα, μια γυναίκα που μέσα της τα ένστικτα μάχονται με τη λογική. Ένα τυχαίο τηλεφώνημα θα θέσει τον τροχό της τύχης σε κίνηση και θα τους παρασύρει σε μια πρωτόγονη και άγρια ένωση. Την ίδια ώρα, ο Μάνος, κατατρεγμένος από εφιαλτικές αναμνήσεις, σκορπά το θάνατο παλεύοντας να σκοτώσει τον εφιάλτη του διαταραγμένου του μυαλού.
Τρεις ήρωες, που μέσα από πολλά παιχνίδια της μοίρας θα καταλάβουν ότι είναι δεσμώτες της ίδιας τους της ζωής, θα αναζητήσουν τη λύτρωση χαράσσοντας ο καθένας το δικό του μονοπάτι μέχρι που οι δρόμοι τους θα διασταυρωθούν, και τότε η αλήθεια θα έρθει στο φως. Οι συνέπειες θα είναι ολέθριες. Στη μέση η Κατερίνα, η ογκρέσα*, αποφασισμένη να απελευθερώσει το δράκο από μέσα της και να αψηφήσει τα πάντα σε μια απελπισμένη προσπάθεια να γεμίσει τα κενά στην ψυχή και στο κορμί της. 
Αγάπη και μίσος. Ζωή και θάνατος. Δύο όψεις του ίδιου νομίσματος που στριφογυρίζει απειλητικά στον αέρα. Ποια θα επικρατήσει; 

*Μυθική μορφή. Μυστηριακή γυναίκα με ακαταμάχητο έως επικίνδυνο ερωτισμό. Υποδηλώνει τη μοιραία, τη γυναίκα πλανεύτρα. Αναφέρεται και ως γυναίκα δράκαινα.

Η άποψη της Melpomeni Vogiatzoglou για το βιβλίο: 

Δεν είναι νέο βιβλίο αλλά είναι πολύ καλό !!!

Ογκρέσα : τίτλος που σε προκαλεί να τον ψάξεις, πριν ξεκινήσεις το διάβασμα του βιβλίου.

Περιεχόμενο : πλούσιο σε πλοκή που ρέει ασταμάτητα από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα & ανατροπές που παρακολουθείς με ένταση και αγωνία. Ταυτίζεσαι γρήγορα με όλους τους χαρακτήρες, ακόμα και με τον θύτη, γνωρίζοντας την ιστορία του. Πράξεις δικαιολογημένες ή μη, όμως ανθρώπινες, άμεσες, οικείες στον ψυχισμό του καθενός μας.

Γραφή : κινηματογραφική με τις εικόνες να διαδέχονται γρήγορα η μία την άλλη (κυνηγάς σελίδα σελίδα τους ήρωες να δεις που θα φτάσουν), μεστή με λόγο που σε καθηλώνει και δεν θες να αφήσεις το βιβλίο από τα χέρια σου.

Αυτό που θα κρατήσω είναι : "Το ιδανικό δεν υπάρχει πουθενά. Ούτε καν στη φύση. Τα πάντα πορεύονται με τις ελλείψεις και τις αδυναμίες τους. Κανείς δεν θα μπορούσε να επιζήσει, έτσι και αλλιώς, ζώντας σε έναν τέλεια φτιαγμένο κόσμο, όπου θα περιτριγυζόταν από τέλειους ανθρώπους. Όσο πιο καλό δομημένο είναι το σύστημα μιας κοινωνίας, τόσο πιο πολύ δυστυχούν οι άνθρωποι. Οι ατέλειες που υπάρχουν παντού γύρω μας είναι που δίνουν αξία στην ύπαρξή μας"