Άποψη για το βιβλίο : " Η εξαφάνιση " της Chevy Stevens . Εκδόσεις Διόπτρα

" Η εξαφάνιση " 

Συγγραφέας : Chevy Stevens
Εκδόσεις Διόπτρα





Λίγα λόγια για το βιβλίο : 


Την ηµέρα που την απήγαγαν, η Aνν Ο’ Σάλιβαν, µία τριανταδυάχρονη µεσίτρια ακινήτων, είχε τρεις στόχους. Να πουλήσει ένα σπίτι, να βγάλει από το µυαλό της τον πρόσφατο καβγά που είχε µε τη µητέρα της και να φτάσει έγκαιρα στο ραντεβού που είχε κανονίσει µε το αγόρι της. 
Η επίδειξη του σπιτιού δεν έχει πολύ κόσµο, αλλά εκεί που ετοιµάζεται να τα µαζέψει και να φύγει, καταφτάνει ο τελευταίος της επισκέπτης µε ένα βαν κι η Aνν σκέφτεται ότι ίσως τελικά σήµερα να είναι η τυχερή της µέρα.
Έκανε πολύ µεγάλο λάθος...
Τελικά, η αλήθεια δεν είναι πάντα λυτρωτική...

Η άποψη της Ευα Κουτσουμπα για το βιβλίο :


Μόλις άγγιξα την τελευταία σελίδα και σε αυτό το βιβλίο. Αισθάνομαι γοητευμένη, ερωτευμένη και εκστασιασμένη από την πένα αυτής της συγγραφέας. Το βιβλίο είναι υπέροχο. Δε είναι ένα αστυνομικό σαν αυτά που έχουμε συνηθίσει να διαβάζουμε. Οπωσδήποτε όχι θρίλερ αλλά ένα ψυχολογικό μυθιστόρημα. Η συγγραφέας μέσα από την γραφή της σε βάζει σε πολλά διλήμματα . Αλλάζουν οι τρόποι σκέψεις σου σε ορισμένες καταστάσεις. Οι ήρωες της δε είναι οι υπερβολικοί φανταστικοί ήρωες που συνάντησα σε διάφορα βιβλία. Ήρωες θύματα-θύτες που προσπαθούν να γίνουν αρεστοί αλλά καταλήγουν συχνά πυκνά σε φαρσοκωμωδία. Η συγγραφέας δίνει πνοή σε ανθρώπους που αν και αόρατοι υπάρχουν δίπλα μας. Απλά εμείς δεν μπορούμε να τους δούμε γιατί οι ίδιοι προτιμούν να μείνουν στο δικό τους μικρόκοσμο. Σε αυτό το βιβλίο η ψυχολογία μου ήρθε τα πάνω κάτω. Φόβος. Απελπισία. Μικρές στιγμούλες γαλήνης αλλά πόσο μα πόσο θα θελα να ήμουν ένα κομμάτι του βιβλίου. Ένας ήρωας κομπάρσος για να μπορέσω να πάρω στα χέρια μου το νόμο. Να ησυχάσει η ψυχούλα μου. Ένιωθα ώρες ώρες να πνίγομαι. Να μην μπορώ να ανασάνω, να κλαίω με αναφιλητά άλλα το βιβλίο δε το άφηνα από τα χεριά μου. Αποζητούσα την λύτρωση σαν κολασμένος δαίμονας που αναζητά νοερά το παράδεισο. Πόσα γιατί ψέλλισα δε ξέρω. Πόσα κομμάτια μου έσπασαν δε μέτρησα. Μόνο ζητώ ακόμη και τώρα συγνώμη νοερά σε αυτήν την ηρωίδα του βιβλίου. Γιατί αυτή είναι μόνο ένας χάρτινος ήρωας αλλά εκεί έξω υπάρχουν ηρωίδες ψυχής που μένουν στην αφάνεια γιατί εμείς δε δώσαμε την πρέπουσα σημασία.