Ο εκδοτικός οίκος Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή
με αγάπη και σεβασμό προς τα μέλη της ομάδας μας, προσφέρει 1 αντίτυπο του βιβλίου
με αγάπη και σεβασμό προς τα μέλη της ομάδας μας, προσφέρει 1 αντίτυπο του βιβλίου
"Η Υφάντρα της Πόλης"
Για συμμετοχή στην κλήρωση ακολουθήστε τα βήματα:
1. Μπείτε στην ομάδα μας ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ.
3. ΑΠΑΝΤΗΣΤΕ στην ερώτηση κάτω απο την ανάρτηση του διαγωνισμού μας:
Μπορεί μια ζωή να ολοκληρωθεί μέσα από μια άδικη θυσία;
Αήθης έρωτας χαρακτηρίστηκε και πολεμήθηκε άγρια από την Ιστορία. Ο
καμβάς του υφάνθηκε περίτεχνα από μια μυστηριώδη Υφάντρα της
Κωνσταντινούπολης.
Πρωταγωνίστρια η Λυδία, μουσουλμάνα γεννημένη σε μια περιοχή της Μικράς Ασίας, μια δύσκολη εποχή που οι πατρίδες «άλλαζαν χέρια». Η ζωή της καθορίζεται από το όνομα και την καταγωγή της· δέσμια μιας δύσκολης αποστολής, σφιχτοδεμένη στον ιστό της Υφάντρας, σαν την «Ιφιγένεια» καλείται να θυσιαστεί… Στην ίδια παράσταση και ο όμορφος Ξανθιώτης Άγγελος, γεννημένος μια μαύρη εποχή που η Ιστορία «άλλαζε σελίδα».
Ενώνονται οι δυο τους εξαίσια στο ίδιο υφαντό, ταξιδευτές και γητευτές του ανέφικτου, ονειρευτές και ερωτευμένοι, μέσα από διωγμούς, θανάτους, μυστικά και αποκαλύψεις. Ο έρωτας είναι τρελός, ποτέ δεν μπήκε σε καλούπια. Μεγαλούργησε για άλλη μια φορά και άνοιξε δρόμο στα απάτητα, ταγός και φωτοδότης της ζωής, μπροστάρης και οδηγητής. Ζωντάνεψε στο Βόσπορο, θέριεψε στη γέφυρα του Γαλατά, έστησε χορό στο Πέραν και στα Ψωμαθειά. Τόλμησε και σήκωσε ανάστημα στην Ιστορία!
Στις 6 Σεπτεμβρίου του 1955 όμως η Υφάντρα άλλαξε σχέδιο στο υφαντό…
Μπορεί η αγάπη να σκίσει όλα τα υφαντά και ν’ αφανίσει την Υφάντρα;
Μπορεί μια ζωή να ολοκληρωθεί μέσα από μια άδικη θυσία;
" Και πώς ν’ αφήσεις τη ζωή σου και να φύγεις; Και τι να πάρεις μαζί σου φεύγοντας; Οι αναμνήσεις και οι μνήμες σε γυρνάνε πάντα πίσω, στα σημάδια που άφησες απ’ όπου πέρασες, στο σπόρο που έσπειρες με διάθεση να ριζώσεις. Δεν κόβεται η γης για να την κουβαλήσεις, δεν ξεκολλάνε οι δρόμοι που περπάτησες, οι τοίχοι του σπιτιού σου που άκουσαν όλα σου τα μυστικά. Εκεί που γέλασες, εκεί που έκλαψες κι εκεί που αγάπησες. Εκεί που έδωσες το πρώτο σου φιλί, εκεί που παντρεύτηκες και εκεί που βάφτισες το παιδί σου. Όλα τ’ αφήνεις πίσω σου. Κι αν δεν είναι αυτά πατρίδα τότε τι είναι; Φεύγεις και κουβαλάς μόνο τις μνήμες σου, για να μη σ’ αφήνουν να ησυχάσεις και να τραβούν τα βήματά σου πάντα εκεί. Να ορίζουν τα όνειρά σου, ελπίζοντας πως θα ξαναγυρίσεις, πως θα ξαναβρείς ότι έχασες, πως θα ξαναζήσεις ότι δεν πρόλαβες, πως θα τελειώσεις ότι άφησες στη μέση και θα τα συνεχίσεις όλα από κει που τα σταμάτησες φεύγοντας. Μα η ζωή δεν βάζει όπισθεν ποτέ. Μπροστά πηγαίνει πάντα και στα καλά και στα κακά. Κι εκεί που χάνεις μια πατρίδα, σε σπρώχνει ν’ αποχτήσεις μια καινούρια. Και σε ριζώνει αλλού. Έτσι είναι ο άνθρωπος και εκτός απ’ το Θεό κανένας άλλος δεν μπορεί να τον αλλάξει..."
Πρωταγωνίστρια η Λυδία, μουσουλμάνα γεννημένη σε μια περιοχή της Μικράς Ασίας, μια δύσκολη εποχή που οι πατρίδες «άλλαζαν χέρια». Η ζωή της καθορίζεται από το όνομα και την καταγωγή της· δέσμια μιας δύσκολης αποστολής, σφιχτοδεμένη στον ιστό της Υφάντρας, σαν την «Ιφιγένεια» καλείται να θυσιαστεί… Στην ίδια παράσταση και ο όμορφος Ξανθιώτης Άγγελος, γεννημένος μια μαύρη εποχή που η Ιστορία «άλλαζε σελίδα».
Ενώνονται οι δυο τους εξαίσια στο ίδιο υφαντό, ταξιδευτές και γητευτές του ανέφικτου, ονειρευτές και ερωτευμένοι, μέσα από διωγμούς, θανάτους, μυστικά και αποκαλύψεις. Ο έρωτας είναι τρελός, ποτέ δεν μπήκε σε καλούπια. Μεγαλούργησε για άλλη μια φορά και άνοιξε δρόμο στα απάτητα, ταγός και φωτοδότης της ζωής, μπροστάρης και οδηγητής. Ζωντάνεψε στο Βόσπορο, θέριεψε στη γέφυρα του Γαλατά, έστησε χορό στο Πέραν και στα Ψωμαθειά. Τόλμησε και σήκωσε ανάστημα στην Ιστορία!
Στις 6 Σεπτεμβρίου του 1955 όμως η Υφάντρα άλλαξε σχέδιο στο υφαντό…
Μπορεί η αγάπη να σκίσει όλα τα υφαντά και ν’ αφανίσει την Υφάντρα;
Μπορεί μια ζωή να ολοκληρωθεί μέσα από μια άδικη θυσία;
" Και πώς ν’ αφήσεις τη ζωή σου και να φύγεις; Και τι να πάρεις μαζί σου φεύγοντας; Οι αναμνήσεις και οι μνήμες σε γυρνάνε πάντα πίσω, στα σημάδια που άφησες απ’ όπου πέρασες, στο σπόρο που έσπειρες με διάθεση να ριζώσεις. Δεν κόβεται η γης για να την κουβαλήσεις, δεν ξεκολλάνε οι δρόμοι που περπάτησες, οι τοίχοι του σπιτιού σου που άκουσαν όλα σου τα μυστικά. Εκεί που γέλασες, εκεί που έκλαψες κι εκεί που αγάπησες. Εκεί που έδωσες το πρώτο σου φιλί, εκεί που παντρεύτηκες και εκεί που βάφτισες το παιδί σου. Όλα τ’ αφήνεις πίσω σου. Κι αν δεν είναι αυτά πατρίδα τότε τι είναι; Φεύγεις και κουβαλάς μόνο τις μνήμες σου, για να μη σ’ αφήνουν να ησυχάσεις και να τραβούν τα βήματά σου πάντα εκεί. Να ορίζουν τα όνειρά σου, ελπίζοντας πως θα ξαναγυρίσεις, πως θα ξαναβρείς ότι έχασες, πως θα ξαναζήσεις ότι δεν πρόλαβες, πως θα τελειώσεις ότι άφησες στη μέση και θα τα συνεχίσεις όλα από κει που τα σταμάτησες φεύγοντας. Μα η ζωή δεν βάζει όπισθεν ποτέ. Μπροστά πηγαίνει πάντα και στα καλά και στα κακά. Κι εκεί που χάνεις μια πατρίδα, σε σπρώχνει ν’ αποχτήσεις μια καινούρια. Και σε ριζώνει αλλού. Έτσι είναι ο άνθρωπος και εκτός απ’ το Θεό κανένας άλλος δεν μπορεί να τον αλλάξει..."
Θα συνεχισει να ζει...αλλα δεν θα παψει να θυμαται... Με το καλο η νεα χρονια!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω πως όχι. Η άδικη θυσία αφήνει αίσθημα μάταιου και κενού....
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι.Πάντα θα αναπολεί και θα σκέφτεται το παρελθόν και τι την οδήγησε στο παρόν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατι παντα θα μενει ανεκπληρωτο
ΑπάντησηΔιαγραφήΟχι, δεν μπορει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομιζω πως οχι.παντα θα στοιχειωνουν οι μνημες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟχι,δεν μπορεί .Απο την στιγμή που κάτι δεν έχει ολοκληρωθεί μένει στο υποσυνείδητο,- δηλ. αυτά που θέλεις και δεν μπορείς να τα έχεις, -,το ανολοκλήρωτο, σαν μια ταινία που ήθελες να δεις και έμεινε στη μέση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟχι,δεν μπορεί .Απο την στιγμή που κάτι δεν έχει ολοκληρωθεί μένει στο υποσυνείδητο,- δηλ. αυτά που θέλεις και δεν μπορείς να τα έχεις, -,το ανολοκλήρωτο, σαν μια ταινία που ήθελες να δεις και έμεινε στη μέση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι!Θα ζησει!Μαζι με τις αναμνησεις της θα προχωρησει μπροστα,θα πονεσει,αλλα θα συνεχισει,η ζωη δεν ειναι παντα καλη με εμας και για αυτο θα προχωρησει για αλλο τοπο και για νεες γνωριμιες και περιπετειες.Καλες Γιορτες!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομιζω πως οχι..κατι παντα θα μενει ανεκπληρωτο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, θα ζει λανθασμένα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, θα συνεχίσει.. Είναι κι αυτό μέρος της ζωής.. θα συνεχίσει έχοντας πάρει τα διδάγματα που πρέπει και θα πορευτεί..
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω πως όχι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ καρδιά της θα σταματήσει εκεί, στη στιγμή της άδικης θυσίας!!!!! Ο χρόνος σπρώχνει τη ζωή μπροστά, κακήν κακός!!!! Δεν θα ολοκληρωθεί ποτέ, θα συνεχίσει να ζει με απωθημένα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔύσκολο γιατί υπάρχει αυτό το άδικη ..μέσα από θυσίες ναι μπορεί αν υπάρχει όμως αδικία θέλει πολύ προσωπική δουλειά αλλά παρόλο που δεν είναι εύκολο ένας άνθρωπος που προσπαθεί και κοιτάζει μπροστά μπορεί και αυτό το άδικη να του χρησιμέψει για μια καλύτερη και για΄τι όχι ολοκληρωμένη ζωή εν τέλει
ΑπάντησηΔιαγραφήΕάν αυτό είναι επιθυμία ζωής , τότε ναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως να ολοκληρωθεί η ζωή μετά από μια άδικη θυσία; Πάντα τη σκέφτεσαι και αναρωτιέσαι γιατί; Το άδικο σου τρώει την ψυχή! Συνεχίζεις, ζεις αλλά δεν ξεχνάς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι δεν μπορει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι δεν μπορεί μιά ζωή να ολοκληρωθεί μέσα από μιά άδικη θυσία.Θα υπάρχει γιατί έτσι πρέπει να γίνει,γιατί η ζωή προχωρά αλλά η άδικη θυσία θα την στοιχειώνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστεύω ότι μιά άδικη θυσία δεν μπορεί να επιτρέψει την ολοκλήρωση της ζωής.Θα είναι οι ερινύες που θα την καταδιώκουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί, αλλά θα είναι "μισή" ζωή
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συνεχίσει ναι μεν,
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά τίποτα δε θα ειναι όπως πριν
Νομίζω πως όχι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν το επιθυμεί η ζωή τότε ναι..
ΑπάντησηΔιαγραφήθα ζει αλλά πάντα θα ναι λειψή
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ζωη μεσα απο θυσιες συνεχιζεται, ομως μια αδικη θυσια βαραινει παντα την ψυχη μας...
ΑπάντησηΔιαγραφή