Η Φιλίτσα Καραγεωργίου γεννήθηκε στην Αθήνα. Έχοντας κάνει βρεφονηπιακές και παιδαγωγικές σπουδές, συμμετείχε στην ίδρυση ενός παιδαγωγικού κέντρου δημιουργικής απασχόλησης προνηπιακής ηλικίας. Παράλληλα παρακολούθησε πολλά σεμινάρια παιδαγωγικά και ψυχολογίας. Επίσης, το ενδιαφέρον της στράφηκε και στον τομέα της τέχνης. Παρακολούθησε μαθήματα Ιστορίας Τέχνης και Ιστορίας του Αρχαίου Ελληνικού Κόσμου στο New York College. Σήμερα, εργάζεται στο Υπουργείο Οικονομίας. Ωστόσο, η αγάπη της για τα παιδιά εκφράζεται μέσω της λογοτεχνίας. Έχει εκδώσει δύο βιβλία για παιδιά, "Ο καταρράχτης" (εκδόσεις "Καλέντη", Αθήνα 1992) και "Ο Γατοκλής στη ζούγκλα" (Εκδόσεις "Grafika", Αθήνα 1998). Στο τρίτο στη σειρά βιβλίο της, "Τα περιστέρια που φεύγουν" (εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη, Αθήνα 2008), η συγγραφέας μιλάει για την ευαίσθητη περίοδο της εφηβείας. Πρόσφατα κυκλοφόρησε πάλι απο τις εκδόσεις Σιδέρη το βιβλίο της ΠΕΡΣΙΔΕΣ.
1. Ποιο το έναυσμα για την ενασχόληση σου με το αντικείμενο της συγγραφής?
Η ίδια η ζωή με τα ¨ θαυματά της¨ στάθηκε το έναυσμα.Πολύ μικρή, καθώς με γύριζε ο πατέρας μου στο σπίτι, καβάλα στην πλάτη του μετά από το ψάρεμα στο καβούρι, κοίταζα τ΄ άστρα και γύρευα να μου πιάσει το φεγγάρι και να μου το φέρει.... Από την Δευτέρα δημοτικού έγραφα περιλήψεις με λογοτεχνικό ύφος, έτσι τουλάχιστον μου έλεγαν στο σχολείο. Αυτό συνεχίστηκε και στα χρόνια της Παλλήνης που μαζύ με άλλα παιδιά καθώς παίζαμε, ανακατεύοντας τα χώματα, φανταζόμουν ότι μοίραζα τη σκόνη τους στον ουρανό κι΄ έφτιαχνα γαλαξίες...
2. Πες μας λιγα λογια το βιβλίο σου ''Περσιδες"
Τις Περσείδες τις κουβαλώ πολλά χρόνια. Από τον Αύγουστο του 1994, τότε ήμουν στο Αίγιο, ο κόσμος είχε τρελαθεί από την επισκεψή τους. Άλλοι με τρίποδα τηλεσκόπια ή με το ανέβασμα στα ψηλά προσπαθούσαν να τις δούν καλύτερα. Μια προσδοκία όλων για κάτι διαφορετικό. Ήταν διάχυτο παντού. Αυτό θέλησα να αποδώσω γραπτά σαν συνεννοημένη με όλους.Ακόμα και με τις ίδιες τις ¨Περσείδες. Μια συνωμοσία φανερή.
3. Γιατί επέλεξες τον τίτλο αυτό;
Στο βιβλίο μου ο τίτλος αντιπροσωπεύει στο ακέραιο το περιεχόμενο.Οι περσείδες είναι ουράνια σώματα και φυσικά φαινόμενα. Τα πεφταστέρια που όλοι ξέρουμε.
4. Ποια είναι η κεντρική ιδέα που σε ώθησε να το γράψεις;
Στο βιβλίο έχω πολλά μηνύματα που διαπνέονται από ιδέες.Η κεντρική ιδέα δεν είναι μία. Υπάρχουν τουλάχιστον τρείς Η ύλη έχει πνεύμα και ιδιότητα ενσάρκωσης. Την ειρήνη την προτιμούν και όντα εκτός της γης. Η αναζήτηση των ανθρώπων για κάτι καινούργιο, με ποιόν τρόπο θα το γνωρίσουν και πως θα επικοινωνήσουν μαζύ του.
5. Στο βιβλίο σου μέσα στις δύσκολες εποχές που ζούμε ξεδιπλώνεται ο έρωτας, η αγάπη. Ή παρουσία των Περσιδων πάντα δίπλα τους. Επηρεάζει πολλές φορές τα θέλω και την συμπεριφορά τους. Εσύ προσωπικά πιστεύεις στην παρουσία τους;
Οι περσείδες δεν μας αφήνουν να τις ξεχάσουμε. Μας επισκέπτονται τακτικά. Τις περισσότερες φορές είναι φιλικές. Όλοι κάνουμε ευχές στα πεφταστέρια, καθώς εκείνα πέφτουν, να ανεβάσουν τις προσευχές μας στον ουρανό. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Κάποιες φορές η ελευσή τους συνοδεύεται με φυσικές καταστροφές ανεμοστρόβιλους, σπασίματα , πλημμύρες.Έτσι λοιπόν, με περισσότερη παρατήρηση -έρευνα θα τις πλησιάζαμε θα τις καταλαβαίναμε και θα τις ζωντανεύαμε ακόμα πιο πολύ. Μέσα από την περιγραφή και την προσεγγισή μου αποκαλύπτεται η αποψή μου για αυτές.
6. Πως θα χαρακτήριζες τις σύγχρονες ανθρώπινες σχέσεις;
Κατά τη γνώμη μου οι τωρινές ανθρώπινες σχέσεις έχουν όλα τα προικιά των περασμένων χρόνων αλλά και τα κουσούρια τους. Από τη μια γνωρίζουμε το διάστημα, από την άλλη σκοτωνόμαστε για μια σπιθαμή γής... Βρισκόμαστε σε σταυροδρόμι. Άγρια , ανηλεή συναισθήματα, αντικρουόμενες απόψεις, αγάπη που στην ουσία είναι οικτιρμός δυναμιτίζουν, διαλυτικά τις σχέσεις των ανθρώπων. Σαν κοιτάμε όμως με περηφάνεια την άφατη τεχνολογική εξέλιξη των πλοίων τ΄ουρανού , κάτι μας κεντρίζει. Αφού δημιουργούμε από την ύλη κάτι τόσο τέλειο, που μας ταξιδεύει τόσο μακρυά, με τη βοηθειά της και τη δική μας τόλμη, μαζί και ταπείνωση, ψάχνουμε στο σκοτεινό εγώ μας , καθαρίζουμε με σύγχρονες θρυαλλίδες, ώσπου να ξαστερέψουμε για να δεχτούμε τον καθαρό αγέρα στα πνεμόνια και στις σχέσεις μας.
7. Θα ήθελες να μας πεις τι προτρέπουν τους αναγνώστες να κάνουν "Οι ''Περσίδες"; Ποιο μήνυμα θέλεις να περάσεις σε όλους μας?
Οι Περσείδες είναι ελεύθερα όντα.Δεν πολυνοιάζονται για προτροπές. Με την ίδια τους τη ζωή, που είναι πέρα από το καλό - και το κακό προχωρούν εξελίσσονται τελειώνονται. Έχουν κεραίες, ξεβρωμίζουν τα λιμνάζοντα , σκοτώνουν τον άρρωστο ήλιο και βοηθούν στην αναγέννηση ενός καινούργιου. Είναι υπέρμαχες της ζωής και της αρρώστιας της ζωής..... Οι άνθρωποι στην αρχή παίρνουμε το πιό απλό από τις περσείδες σιγά - σιγά μαθητεύουμε και σε πιο δύσκολα, ίσως και επώδυνα. Ο χρόνος θα μαλάξει τα μηνύματα, ώσπου να τα κάνει ζωή που θα την μοιραστούμε όλοι...
8. Αν ήθελες να πλαισιώσεις μουσικά τις Περσίδες ποιο μουσικό κομμάτι θα επέλεγες;
Τις περσείδες τις έγραψα ακούγοντας ένα κινέζικο δίσκο μια αιθέρια μουσική, από πνευστά και ήχους από φλάουτο, φλογέρα και καμπανούλες του αγρού.Μια εξωτική μουσική, για αντίστοιχο θέμα.Πρόσφατα άκουσα τον καινούργιο δίσκο του Μίλτου Πασχαλίδη με τον τίτλο¨ Περσείδες¨. Ενθουσιάστηκα. Είναι κοντά στα ακουσματά μου. Όταν η λογοτεχνία γίνεται τραγούδι για μένα είναι καταστάλαγμα θεϊκού σχεδίου..... Ένα άλλο αγαπημένο μου κομμάτι είναι το bollero tou Ravel.
9. Τι σε εμπνέει και τι αγαπάς;
Από παιδί αγαπώ τη θάλασσα και τα πλασματά της.Μικρή έτρωγα ψάρια ωμά. Ένας αταβισμός ή πρωτόγονη συμπεριφορά όπως θέλετε πάρτετο. Με εμπνέει η τρικυμία, αγριάδα της θάλασσας που κρύβει μυστικά. Η αναταραχή των νερών, βιτσίζει τις φλέβες του κορμιού, που μέσα του ρέουν και τα δικά του υγρά....
10. Ποια στάση ζωής έχεις υιοθετήσει στην καθημερινότητά σου;
Καθημερινά παλεύω για αυτογνωσία. Θεωρώ ότι όσο πιο πολύ πλησιάζουμε τον εαυτό μας τόσο αναγνωρίζουμε τις γύρω μας γωνιές σε σχέση με το έμψυχο αλλά και το άψυχο περιβάλλον. Γινόμαστε γνώστες του κόσμου τι άλλο καλύτερο. Έστω κι αν στο τέλος θα μας έχει ξεφύγει , όπως αιώνες τώρα, η ολότητα της κατανόησης της αλήθειας. Κάποιο μικρό έστω παράθυρο στην ψυχή της θα έχουμε ανοίξει,συνεπικουρούμενοι και από τις Περσείδες....
11. Μίλησε μας για τα συγγραφικά σου σχέδια.
Νομίζω ότι η αναφορά μου στις Περσείδες δεν τελειώνει με ένα βιβλίο. Σκέφτομαι να συνεχίσω την παρατήρηση και την πορεία μου μαζύ τους, μ΄ένα δεύτερο βιβλίο, σε μια χώρα κοντινή, σταυροδρόμι πολιτισμών.
12. Κατά την πορεία της συγγραφής του βιβλίου σου εσύ οδηγησες τους ήρωες σου ή σε οδηγούσαν εκείνοι;
Οι ήρωες του βιβλίου μέσα στο χρόνο συγγραφής αυτονομούνται, παίρνουν σάρκα και οστά, καταλαβαίνεις την ανάσα τους γεύεσαι τα δακρυά τους ακουμπάς τις πληγές τους και νοιώθεις πόνο. Πως μπορείς να τα ξεμπλέξεις όλα αυτά , και να πεις ποιός είναι ο ζωγράφος και ποιά η ζωγραφιά ....
13. Υπάρχουν πραγματικά πρόσωπα ή περιστατικά στο βιβλίο ή είναι όλα μυθοπλασία;
Υπάρχουν παραπλήσιες ιστορίες στον κοντινό πόλεμο των βαλκανίων , ιστορίες αγάπης Ελλήνων με Γιουγκοσλάβους, απιστίες πάθη προδοσίες μίση. Όνειρα που χάθηκαν στο δρόμο, ή κυνηγιούνται ακόμη, ατελέσφοροι έρωτες μέσα στη μάχη με το φιλί να γίνεται οβίδα που σπέρνει το θάνατο. Όλα αυτά έχουν μεγάλο κομμάτι από την αλήθεια. Όπως και η περιγραφή του σχολείου στην Ελλάδα. Το πιο μυθοπλαστικό μέρος, από μιά άλλη ματιά όμως, το πιο αληθινό, ήταν τα αποσπάσματα με τις εξωγήίνες υπάρξεις.Γιατί μέσα από το περιβάλλον των περσείδων και τις ίδιες φτάνει στο απόγειο η αγάπη , η δημιουργία,η ίαση στην κάθε είδους αρρώστεια, ο έρωτας ακόμα και ο θάνατος εξανεμίζεται δεν αφήνει σημάδια . Όλα αυτά σπόροι -αιτήματα της γης που μένουν στη ρίζα της,δεν βλασταίνουν να δώσουν καρπούς, στον Περσέα όμως δίνουν, με θερίστριες τις Περσείδες, μακρινή ευοίωνη λύση της γης ευλογημένο όνειρο μα και αλήθεια του αύριο, σε ουρανό γελαστό μα και θλιμμένο...
14. Ποιό βιβλίο διαβαζεις αυτό το διάστημα;
Επειδή δεν έχω τον απαιτούμενο χρόνο για κάτι μεγαλύτερο αυτή την περίοδο, διαβάζω τα ρόδινα ακρογιάλια του Παππαδιαμάντη.
15. Πριν κλείσουμε θα θέλαμε να μοιραστείς μαζί μας ενα μότο που σε εκφράζει και μία ευχή στα μέλη μας.
Εύχομαι στα μέλη υγεία και να μην σταματάνε τον αγώνα για αυτογνωσία. Κατά τη γνώμη μου το γνώθι σεαυτόν οδηγεί σε καλύτερη στάση και σχέση με το περιβάλλον, τους ανθρώπους, το ίδιο το σύμπαν και την κοσμική αρχή που το διέπει. Το γνώθι σεαυτόν με εκφράζει.
ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Ωραία συνέντευξη!
ΑπάντησηΔιαγραφή