Άποψη για το βιβλίο:Μετάνοια εκδόσεις:Συναξαριστής

ΜΕΤΑΝΟΙΑ

Νέα έκδοση σε Νεοελληνική απόδοση, 2016. Περιέχει δέκα πολύ ιδιαίτερους βίους γυναικών των πρώτων χριστιανικών αιώνων, πρώην άσωτων και αμαρτωλών όπως η Οσία Πελαγία, η Οσία Ταϊσία, η Μεγαλομάρτυς Φωτεινή, η Οσία Μαρία η Αιγυπτία και η Οσιομάρτυς Ευδοκία, οι οποίες, μέσα από τις διαφορετικές δραματικές ιστορίες της εν Χριστώ μετάνοιάς τους, έφτασαν στην αγιότητα. Στο παράρτημα του βιβλίου καταχωρούνται δύο Λόγοι περί της εν Χριστώ μετάνοιας, του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, καθώς και ανθολόγιο σχετικών κατανυκτικών προσευχών. Πρόκειται περί βιβλίου 216 σελίδων διαστάσεων 14×21εκ., με την ανεπανάληπτη εικονογράφηση του Ράλλη Κοψίδη. Νεοελληνική απόδοση: Άρτεμις Πλέσσα.

Η άποψη του: ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΛΑΧΟΣ

 Το βιβλίο Μετάνοια των εκδόσεων Συναξαριστής αποτελεί ένα εγχειρίδιο μετανοίας,  όπως χαρακτηρίζεται και από τον τίτλο του.  Μέσω των ιστοριών των ασώτων γυναικών που μετανόησαν, ο αναγνώστης είτε είναι χριστιανός είτε όχι,  μπορεί να οδηγηθεί σε έναν κόσμο ανώτερο.  Από το παράδειγμα των Αγίων,  γίνεται φανερό σε τι ψυχικό και σωματικό σθένος μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος, όταν αυτό συνοδεύεται από την πίστη και τη θέληση του ανθρώπου και εν προκειμένω και τη μετάνοιά του. Η ρεαλιστική αλλά και ενίοτε γλαφυρή περιγραφή των σωματικών δυσκολιών που πέρασαν οι Αγίες μας, φανερώνουν την άμετρη υπομονή και επιμονή τους και μας δίνουν το παράδειγμα, ώστε να κατανοήσουμε ότι ο άνθρωπος είναι με τέτοιο τρόπο πλασμένος, ώστε να μπορεί να αντέξει πολλές κακουχίες και στερήσεις, όταν είναι προσηλωμένος στο στόχο του. 

          Το εν λόγω βιβλίο, είναι εξαιρετικά ευανάγνωστο και διαβάζεται ευχάριστα από τον αναγνώστη. Επιπλέον, για εκείνους που πιστεύουν στο Χριστό, συνοδεύεται από ευχές, παρακλητικό κανόνα στην Παναγία και απολυτίκια, κοντάκια των εορτών των Αγίων. Τέλος, η δύο λόγοι στη μετάνοια του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου επιδεικνύουν στον αναγνώστη ποια βήματα πρέπει να ακολουθήσει ώστε να οδηγηθεί στην αληθινή μετάνοια και όχι απλά στην αναγνώριση του σφάλματος, δίχως την ωφέλεια της μετάνοιας της ψυχής.