Άποψη για το βιβλίο: "Η Σμύρνη της φωτιάς και του έρωτα" της Νατάσα Γκουτζικίδου

"Η Σμύρνη της φωτιάς και του έρωτα" 

Συγγραφέας : Νατάσα Γκουτζικίδου
Εκδόσεις : Εμπειρία Εκδοτική 





Λίγα λόγια για το βιβλίο:

Καλοκαίρι του 1922

Η Σουλτάνα ονειρεύεται την καταστροφή μιας πόλης και προσπαθεί μάταια να πείσει την οικογένειά της ότι πρέπει να εγκαταλείψουν τη Σμύρνη, παρόλο που τα σημάδια πληθαίνουν κάθε μέρα που περνά.

Η Πανωραία ονειρεύεται τον ερχομό του τέταρτου παιδιού της, η Ανθούλα τον μεγάλο έρωτα και η Κρίνα –η μικρότερη από τις τρεις κόρες– ταξίδια σε ανοιχτές θάλασσες, μέχρι που στη ζωή της εισβάλλει ο Κωνσταντής και ο έρωτας κάνει τη νεανική καρδιά της να χτυπά δυνατά.

Η καταστροφή πλησιάζει, αλλά όλοι επιμένουν να συνεχίζουν τις ζωές τους παραβλέποντας την αλήθεια. Η πόλη ζει και ανασαίνει όπως συνήθως και οι κάτοικοί της απολαμβάνουν βεγγέρες και βόλτες στην προκυμαία του Κε.

Τι θα απογίνει η οικογένεια όταν η Σμύρνη τυλιχτεί στις φλόγες; Τι κοινό έχουν η φωτιά και ο έρωτας; Γιατί το τραγούδι της ηχεί τόσο δυνατά στην ψυχή της Κρίνας; Θα ανταμώσουν ξανά τα μέλη της οικογένειας ή θα χαθούν για πάντα κάτω από το βάρος των ιστορικών συγκυριών; Πόσο μπορεί να αντέξει ένας έρωτας στη φθορά του χρόνου; Μια αγάπη ταξιδεύει από τη Σμύρνη στην Αθήνα και από εκεί στη Θεσσαλονίκη, με την κρυφή ελπίδα να ανταμώσει ξανά το άλλο της μισό. 

Η άποψη της Ειρήνης Σαγανης για το βιβλίο:

«Η Σμύρνη της φωτιάς και του έρωτα» είναι ένα ρομαντικό μυθιστόρημα εποχής θα έλεγα περισσότερο παρά ιστορικό, που διαβάζεται εύκολα. Λαμβάνει χώρα στη Σμύρνη αρχικά, από εκεί μας μεταφέρει στην Αθήνα και τέλος στη Θεσσαλονίκη.

Τα πρόσωπα του βιβλίου δεν είναι πολλά, δεν μπερδεύεσαι. Η κυρίως ιστορία γυρίζει γύρω από τους κεντρικούς ήρωες. Ένας από αυτούς είναι η Σουλτάνα, η μητέρα της οικογένειας με της «μαντικές» της θα λέγαμε ικανότητες που ως άλλη Κασσάνδρα προμηνύει το κακό μέσα από τα όνειρα της, όμως δεν την πιστεύει κανείς. Δυναμική γυναίκα που υπομένει τα βάσανά της και προχωρά με σθένος. Η Πανωραία, η μεγαλύτερη κόρη της Σουλτάνας, παντρεμένη με παιδιά, που θα λυγίσει όμως από της συμφορές και θα αφεθεί στις σκέψεις της μέχρι να έλθει και γι’ αυτήν η λύτρωση. Η δεύτερη κόρη, η ρομαντική Ανθούλα, που θα αφοσιωθεί στις ιδέες της για τον έρωτα παίρνοντας η ίδια αποφάσεις. Η μικρότερη κόρη, η ατίθαση Κρίνα, που ονειρεύεται ταξίδια και όχι γάμο και οικογένεια όπως οι νέες της ηλικίας της. Θα ερωτευθεί όμως δυνατά, αλλά ως άπειρη σ’ αυτό το συναίσθημα και εξ’ αιτίας των συμφορών θα περάσει πολλά μέχρι να το ζήσει. Τέλος ο έντιμος Κωνσταντής που ο έρωτάς του για την Κρίνα θα έρθει σε αντίθεση με τις υποσχέσεις του τις οποίες θα προσπαθήσει να κρατήσει μέχρι τέλους. Υπάρχουν κι άλλα πρόσωπα βέβαια που εξυπηρετούν την πλοκή με δευτερεύον ρόλο, όμως με ολοκληρωμένες προσωπικότητες ο καθένα ξεχωριστά.

Στο μικρό αριθμό των 255 σελίδων του εκτυλίσσεται το οικογενειακό δράμα της οικογένειας από την καταστροφή της Σμύρνης και λίγο νωρίτερα, μέχρι τα νεότερα χρόνια της ιστορίας μας. Έντονο είναι φυσικά το αισθηματικό στοιχείο με βάση το οποίο λειτουργούν οι ήρωες, κάνουν λάθη, συγχωρούν, προχωρούν… Ο λόγος είναι απλός και άμεσος με πολλούς διαλόγους που βοηθούν στην γρήγορη εξέλιξη της ιστορίας. Αυτό που ένιωσα εγώ την έλλειψή του ήταν τα ιστορικά στοιχεία. Δεδομένης της εποχής θα ήθελα να δω κάποια ιστορικά στοιχεία κυρίως στις σκηνές με την καταστροφή. Βέβαια αυτό είναι προσωπική μου επισήμανση μόνο αφού για κάποιους αναγνώστες το ιστορικό στοιχείο κουράζει, όχι όμως κι εμένα. Τέλος έχω να πω ότι το τέλος μου φάνηκε απότομο, περίμενα να δω την αναγνώριση όλον των προσώπων μεταξύ τους (ή τουλάχιστον την αναγνώριση Πανωραίας- μικρής Σουλτάνας που θεωρώ σημαντική, διαβάζοντάς το θα καταλάβετε!) και την επανασύνδεση της οικογένειας. Γενικά πάντως είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται ευχάριστα, σου ξυπνά συναισθήματα και το ζεις κι εσύ έντονα ως αναγνώστης!!!