Από τις λίγες φορές που σκεφτόμουν τόσο ενώ διάβαζα.Έχασα το μέτρημα πόσες φορές είπα πως; Γιατί; ΓΙΑΤΙ; Καλά εδώ που τα λέμε το συγκεκριμένο βιβλίο προσφέρεται για άπλετη σκέψη έτσι όπως ξετυλίγεται η πλοκή του. Σε κάποιους μπορεί να φανεί αργή και επαναλαμβανόμενη. Και είναι. Κατά ένα περίεργο λόγο δε βαρέθηκα ούτε στο ελάχιστο. Εντάξει το λέει και ο τίτλος "αμνησία".Τα γεγονότα πρέπει αναγκαστικά να επαναλαμβάνονται μιας και κάθε μέρα που ξημερώνει η Κριστίν δε θυμάται τίποτα, μέχρι να μάθει την αλήθεια για το παρελθόν και τι ήταν αυτό που την οδήγησε στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα. Βασικά ένιωθα σαν τη γάτα με το ποντίκι. Το ποντίκι ψάχνει το τυράκι και η γάτα καιροφυλακτεί. Από τις 400 σελίδες που είναι το βιβλίο οι 100 τελευταίες με κάνανε να θέλω να φάω τα νύχια μου.
Τα αρνητικά δε μπορούν να με επηρεάσουν ιδιαίτερα γιατί το βιβλίο στο σύνολό του ήταν ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ.Αλλά θα τα αναφέρω έτσι για την ιστορία.Είχε αρκετές ασυνταξίες (ίσως να έφταιγε και η μετάφραση) και λίγο απότομο τέλος.Διαβάστε το αξίζει!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου