ΕΡΩΣ, ΘΕΡΟΣ, ΠΟΛΕΜΟΣ της Ευγενίας Φακίνου
Κριτική της Δημόγλου Χρυσάνθης
Η Μαρία, η ηρωϊδα του βιβλίου, είναι το τρίτο από τα έξη παιδιά του
Σωτήρη και της Ελένης. Γεννήθηκε στη Σύμη το 1919 με το νησί να είναι
υπό ιταλική κατοχή. Μεγαλώνοντας φροντίζει τα τρία μικρότερα αδέλφια
της. Με μεγάλη επιμονή της μητέρας της Ελένης, πηγαίνει σχολείο.
Αναγκάζονται να περπατούν πολύ ώρα κάτω από δύσκολες συνθήκες για να
φτάσουν. Αυτό όμως δεν την ενοχλεί γιατί η δίψα της για μάθηση είναι
μεγάλη. Έζησε και το ''θαύμα'' του ηλεκτρισμού, το βράδυ του 1928 που
ηλεκτροδοτήθηκε πρώτη φορά το νησί. Την άνοιξη του 1931 στα 12της πάει
σε μια θεία της στην Αίγυπτο στο Πορτ Τεουφίκ, που της υποσχέθηκε να την
βοηθήσει και να την καλοπαντρέψει. Φτάνοντας ανακαλύπτει πως η θεία της
την ήθελε για υπηρέτρια. Ευτυχώς γνωρίζει την Κα Θέκλα, εθελόντρια στο
Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο, που θα την βοηθήσει πάρα πολύ. Αρχικά πήγε
για γκουβερνάντα στο σπίτι του γιού της θείας της, αλλά η γυναίκα του
της συμπεριφερόταν άσχημα και όταν ζήτησε τον μισθό της και το
διαβατήριό της για να φύγει, αρνούνταν να της τα δώσουν. Τη βοήθησε η
Αιγύπτια υπηρέτρια και έτσι βρίσκεται στην Αλεξάνδρεια στο σπίτι της Κας
Θέκλας. Το πάθος της για μάθηση την οδήγησε να γίνει νοσοκόμα, που την
βοήθησε πολύ μέχρι το τέλος της ζωής της. Στην Αλεξάνδρεια θα βιώσει τον
πόλεμο, την αγριότητα των χειρουργείων της ερήμου, την απώλεια
αγαπημένων της προσώπων. Θα βιώσει την βύθιση του Medway, θα γνωρίσει
τον γιατρό Γρηγόρη Λαμπράκη.
Έχει δημιουργήσει τη δική της οικογένεια παλεύοντας με νύχια και με
δόντια μέχρι το τέλος της ζωής της. Μέσα από τη δική της ιστορία
παρακολουθούμε τα γεγονότα από το 1919 στη Σύμη, αργότερα στην
Αλεξάνδρεια και τέλος στην Αθήνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου