ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "Στης καρυδιάς τον ίσκιο", της ΓΙΩΤΑ ΦΩΤΟΥ, εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ, με την ματιά της ΕΥΑΣ ΜΑΡΑΚΗ

 Πικρό δέντρο η καρυδιά. Βαρύς ο ίσκιος της. Αν κάποιος χαλαρώσει κάτω από αυτήν κινδυνεύει να χαθεί. Σε ένα χωριό της Ευρυτανίας δυο παιδιά απο φτωχές οικογένειες, η Θάλεια και ο Δημοσθένης μεγαλώνουν μαζί ζώντας τα ιστορικά γεγονότα που ταλάνισαν την πολύπαθη Ελλάδα. Η συγγραφέας πλέκει την ιστορία στα χρόνια 1908-1958 και μαζί με ότι η πατρίδα μας βίωσε βλέπουμε τις δυο οικογένειες των παιδιών να γίνονται συνοδοιπόροι των γεγονότων. Κάποια στιγμή τα δυο κεντρικά πρόσωπα θα χαθούν. Κάνοντας λάθη στη ζωή τους που θα τους σημαδέψουν και θα λαβώσουν τις ψυχές τους συναντιούνται ξανά μετά από χρόνια, στο Τοροντο. Εκεί θα παιχτεί η τελευταία πράξη του κοινωνικού αυτού μυθιστορήματος που λυτρώνει τους ήρωες αλλά και τους αναγνώστες.

  Αν έπρεπε να χαρακτηρίσω αυτό το μυθιστόρημα με λίγες λέξεις θα σας το παρουσίαζα ως ηθογραφικό με κοινωνικό και ιστορικό υπόβαθρο. Βέβαια υπάρχει και ο έρωτας αλλά δεν είναι πρωταγωνιστής. Κεντρικό ρόλο διαδραματίζει η ιστορία, τα ήθη και έθιμα της εποχής και η τραγικότητα των προσώπων. Όλοι οι ήρωες είναι άψογα ηθογραφημένοι και απόλυτα υπαρκτοί. Η πλοκή ρέει σα νερό και η γραφή είναι παραστατικότατη και γεμάτη συμβολισμούς με σημειολογία .Η αφήγηση μοιράζεται ανάμεσα στο ά πρόσωπο και στο γ' και αυτή η εναλλαγή ομολογώ πως με κέρδισε γιατί έδινε στο λόγο ένταση αλλά και εξομολογητικό τόνο.

  Η συγγραφέας παρέδωσε σε εμάς τους αναγνώστες ένα καλογραμμένο βιβλίο με κοινωνικά μηνύματα που βρίσκουν αποδέκτες κάθε εποχή. Από την αρχή ως το τέλος κατόρθωσε να μου κεντρίσει το ενδιαφέρον και οι ήρωες με τις ιστορίες του να μου παρατείνουν την αγωνία καθηλώνοντάς με. Μπράβο στη συγγραφέα που παραδίδει μυθιστορήματα χωρίς εκπτώσεις τα οποία "μιλάμε στην ψυχή σου" με το ρεαλισμό τους και το κοινωνικό-ιστορικό τους πρόσωπο.

ΕΥΑ ΜΑΡΑΚΗ

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Πικρό δέντρο η καρυδιά. Βαρύς ο ίσκιος της. Αν κάποιος χαλαρώσει κάτω από αυτόν, κινδυνεύει να χαθεί. 

Η Θάλεια Λυμπέρη και ο Δημοσθένης Ταρούσης, παιδιά ακόμα, συναντιούνται κάτω από μια καρυδιά, σε ένα ορεινό χωριό της Ευρυτανίας. Οι οικογένειές τους, το κράτος και η μοίρα έχουν κληροδοτήσει και στους δυο ασήκωτο φορτίο. Απελπισμένοι και βλέποντας τα όνειρά τους να πνίγονται, κάνουν λανθασμένες επιλογές, φτάνοντας στην άκρη του γκρεμού. Θα ξαναβρεθούν, ενήλικοι πλέον, στο Τορόντο του Καναδά, έχοντας επάνω του ο καθένας βαθιές πληγές που δύσκολα μπορούν να σβήσουν. 

Ένα ταξίδι στα δύσκολα χρόνια 1908-1958, μέσα από τα οποία έρχονται στο φως κοινωνικές και πολιτικές αναταράξεις, οι πόλεμοι, η Κατοχή, ο Εμφύλιος, ο αγώνας για επιβίωση σε απομονωμένες περιοχές της χώρας και η νοοτροπία των κατοίκων τους, η μετανάστευση αλλά και τα προβλήματά της μέσα από τη συγκλονιστική πορεία δύο οικογενειών και την ανατρεπτική ιστορία μιας λαβωμένης αγάπης.