Ένα εξαιρετικό και καλογραμμένο βιβλίο με άρωμα Κωνσταντινούπολη.
Γράφει στο οπισθόφυλλο:<<"Όλα καλά,χρυσά και άγια,είναι καμωμένα σ αυτήν την Πόλη,αλλά όταν πέφτει εκείνη η παρατεταμένη υγρασία,το ισλακλίκ όπως το λένε εδώ οι ντόπιοι,με πονάνε όλα μου τα κόκκαλα,με πηρονιάζει μέχρι την καρδιά!
Η Πόλη είναι φημισμένη για την ομίχλη,τις βροχές και τις αστραπές της.Όταν όμως πέφτει αυτή η ρημάδα η ομίχλη,δεν βλέπεις ούτε την μύτη σου!...
Όταν έχει βοριά,μέχρι κάτω τα Πριγκηπόνησα μπορώ να ατενίσω,και τότε ηψυχή μου ανοίγει σαν τριαντάφυλλο εκατόφυλλο!
Τι να σε πω,αυτή η θέα είναι μοναδική,αξεπέραστη!Όποιος δεν την έχει διεί,χάνει τζάνουμ,χάνει!"
Είναι η Έλσα,η κοσμοπολίτισσα Ρωμιά της Πόλης,που μας σεργιανάει με τις αναμνήσεις της,με τις υπέροχες περιγραφές της για τη Βασιλεύουσα,με τους παράξενους αλλά ξεχωριστούς έρωτες της,με τα γλέντια,τα πάθη,τις προσδοκίες...
Μαζί της η Ρωξάνη,η μεγάλη αρχόντισσα του Πέραν,που ξετυλίγει το κουβάρι της ζωής της σαν παραμύθι,...ένα παραμύθι όμως που οι απόγονοι των Νεότουρκων του Κεμάλ Ατατούρκ,το μετέτρεψαν σε εφιάλτη...
Μέσα από την αφήγηση των δύο γυναικών,αναδύεται η ίδια η Κωνσταντινούπολη των Ρωμιών,λαμπρή,μεγαλοπρεπής,πλανεύτρα.
Μια πόλη μαγική και ανεπανάληπτη,χαραγμένη ανεξίτηλα στις μνήμες όσων την ποθούν...
Ένα ακόμη συναρπαστικό μυθιστόρημα που αφηγείται με ιδιαίτερο τρόπο τη ζωή τριών γενεών μιας οικογένειας Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης.>>
Βαική ηρωίδα του βιβλίου η Έλσα,μια κοσμοπολίτισσα Ρωμιά της Πόλης,που μας μεταφέρει με τις αναμνήσεις της και τις περιγραφές της στην Πόλη των πόλεων.Μαζί της σ αυτή την αναδρομή και η μητέρα της η Ρωξάνη ,η αρχόντισσα του Πέραν.Σ αυτές τους τις αναφορές βλέπουμε την υπέροχη ζωή των Ρωμιών που ανέπτυξαν σπουδαίο πολιτισμό με την φινέτσα τους την ευγένειά του,την μόρφωσή τους,και την καλλιέργεια τους.
Όσο οι Ρωμιοί μεγαλουργούν, οι Τούρκοι υποσκάπτουν με τις ενέργειές τους ,αυτή την τόσο όμορφη και ήρεμη ζωή τους.Έτσι βλέπουμε τις τρομερές επιπτώσεις των ενεργειών τους, όταν φορολογούν πολύ σκληρά τους Ρωμιούς (Βαρλίκ Βεργκισίν) για να τους εξοντώσουν.Και
δεν αρκούνται μόνο σ αυτό,αλλά σε όσους δεν έχουν να πληρώσουν τους δεσμεύουν τις περιουσίες τους και τους στέλνουν στα βάθη της Ανατολής,όπου πολλοί πεθαίνουν από τις άσχημες συνθήκες που τους επιβάλουν.Όμως οι Ρωμιοί αγωνίζονται όσο μπορούν βοηθώντας ο ένας των άλλων και σιγά σιγά η ζωή στην Πόλη επανέρχεται στους κανονικούς ρυθμούς.
Τα βάσανα όμως των Ρωμιών δεν έχουν τελειωμό και έτσι ερχόμαστε στην 6η Σεπτεμβρίου του 1964 όπου οι Τούρκοι κάνουν φοβερές θηριωδίες ειςβάρος τους καταστρέφοντας τα πάντα και όχι μόνο.Διαβάζουμε στην σελίδα 466:<< Τότε δεν γνωρίζαμε βέβαια τίποτε ακόμη για την τουρκική προβοκάτσια στη Θεσσαλονίκη,για τη βόμβα που τάχα είχαν βάλει Έλληνες στο σπίτι του Ατατούρκ.Το παιχνίδι,μητέρα,το είχαν προετοιμάσει από καιρό! Όλα ήταν αγγλικής εμπνεύσεως.Ποτέ δεν συγχώρησαν οι Άγγλοι το γεγονός ότι ο Ελληνισμός σήκωσε κεφάλι στην Κύπρο.Γνωρίζοντας και τις πάγιες θέσεις της τουρκικής διπλωματίας για το θέμα των μειονοτήτων,από την εποχή των Νεότουρκων ακόμη,με ιστορική απόφαση της Τούρκικης Εθνοσυνέλευσης,άναψαν το φιτίλι.Ευλόγησαν το πισ'ωπλατο,το άνανδρο χτύπημα! Αυτοί είναι οι παραδοσιακοί μας <<σύμμαχοι>>,οι <<φίλοι>> μας! Εμείς είμαστε αυτοί για τους οποίους ο πρωθυπουργός τους,ο Ουίνστον Τσόρτσιλ,δήλωνε μετά το τέλος του Β΄Ποαγκόσμιου Πολέμου,ότι <<οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες!>> Όλα όμως ξεχάστηκαν μέσα σε λίγα μόνο χρόνια! Τα συμφέροντα βλέπεις,μητέρα,είναι ισχυρότερα από την ηθική.Οι ανθρώπινεςψυχές,οι περιουσίες των απλών ανθρώπων,αποτιμώνται ασφαλώς λιγότερο από τα δικά τους στρατηγικά συμφέροντα.Τι αξία μπορεί να έχουν γι αυτούς μερικές χιλιάδες ή δεκάδες χιλιάδες Κωνσταντινουπολίτες μπροστά στον κίνδυνο που διέτρεχαν τα στρατηγικά τους συμφέροντα στη Μεγαλόνησο; Απόλυτα ασήμαντη!>>
Τότε είναι που πάρα πολλοί Ρωμιοί έρχονται στην Ελλάδα και με αγώνα και πολλή δουλειά προσπαθούν να φτιάξουν την ζωή τους από την αρχή.
Ο συγγραφέας έχοντας κάνει έρευνα,μας μεταφέρει στην Πόλη,οπου οι Ρωμιοί μεγαλουργούν.Οι περιγραφές του υπέροχες και πολύ ζωντανές που σε κάνουν να αισθάνεσαι ο΄τι βρίσκεσαι και σύ εκεί και περπατάς με τους ήρωες στα στενά της και μυρίζεις την φρεσκάδα που έρχεται από τον Βόσπορο.
Η γραφή του απλή,αλλά λυρική και οι εξελίξεις και οι ανατροπές συνεχείς μέχρι το τέλος.Τα συναισθήματα που νοιώθεις ανάμεικτα,διαβάζοντάς το.Περηφάνεια για τους Ρωμιούς ,αλλά και οργή για τις βαρβαρότητες των Τούρκων.Ομολογώ ότι με συνεπήρε αυτό το βιβλίο και η αγωνία μου έφτασε στο ζενίθ,με όλα όσα τράβηξαν οι Ρωμιοί.αλλά και με την υπόθεση του μυθιστορήματος.Τ βιβλίο αυτό ,θα μπορούσα να πω,ότι είναι ένας ύμνος για για την ψυχική δύναμη των Ρωμιών,που δεν το έβαζαν κάτω παρ όλα τα βάσανά τους.Για άλλη μια φορά βλέπουμε ότι η Πόλη ήταν η κοιτίδα του πολιτισμού και οι Ρωμιοί κράτησαν με νύχια και με δόντια,αυτόν τον πολιτισμό,που ακόμη και όταν εκδιώχθηκαν άγρια από τα πάτρια εδάφη και ήλθαν στην Ελλάδα τον έφεραν μαζί τους.
Συγχαρητήρια στον Θοδωρή Δεύτο γι αυτό το εκπληκτικό βιβλίο που έγαψε,αλλά και το συναρπαστικό ταξίδι που μ έκανε να ζήσω.Το συστήνω ανεπιφύλακτα να το διαβάσουν όλοι γιατί αξίζει.
Πάντα επιτυχίες!!!!!!!!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου