Πέμπτη 23 Αυγούστου 2018

ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΛΕΟΝΤΩΝ", ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΒΟΥΡΑΖΑΝΗΣ, εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ, με την ματιά της ΕΥΑΣ ΜΑΡΑΚΗ


   Χάρης Μυρίδης. Ένα παιδί ορφανό από γονείς, το οποίο μεγαλώνει μαζί με το θείο και τον αδερφό του και αντρώνεται στη Δυτική Θεσσαλονίκη, ακολουθώντας σκοτεινά μονοπάτια. Το όνομα του αφήνει εποχή. Τον σέβονται νόμιμοι και παράνομοι, τον κυνηγούν τα όργανα του κράτους και η μαφία ανά τον κόσμο. Ποιοι οι λόγοι που συμβαίνει αυτό; Είναι αθώος ή ένοχος; Όσοι είναι κοντά του κινδυνεύουν και ο Χάρης κάνει τα αδύνατα δυνατά για να τους προστατεύσει. Άραγε θα τα καταφέρει και με ποιο κόστος; 
   Λιρόι Ντάφλερ. Ένας αιμοδιψής κυνηγός κεφαλών που τον τρέμουν όλοι. Στη κόλαση του δε ξέρει κανείς πως έφτασε. Ένα τηλεφώνημα από το παρελθόν θα ξυπνήσει μνήμες και θα ανοίξει το κουτί της Πανδώρας. Θα συναντηθεί στο μονοπάτι του θανάτου με τον Χάρη. Τι τους ενώνει; 
   Οι απαντήσεις δίνονται επιτυχημένα στις σελίδες του δεύτερου μυθιστορήματος του Β.Βουραζάνη "Η συμφωνία των λεόντων" που κυκλοφόρει από τις εκδόσεις Λιβάνη. Ένα θρίλερ, λοιπόν, για γερά νεύρα που διαδραματίζεται μεταξύ τεσσάρων ηπείρων και είναι βαμμένο με αίμα και συμφέροντα σκοτεινών ανθρώπων και πληρωμένων δολοφόνων. Γεμάτο καταιγιστικές εξελίξεις από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα σε κάνει ο συγγραφέας όμηρο της δράσης που θα τη χαρακτήριζα κινηματογραφική. Σασπένς και αγωνία σε συνοδεύουν στην ανάγνωση του καθώς παρακολουθείς τους ήρωες είτε ανήκουν στα "καλά" είτε στα "κακά" παιδιά να ακροβατούν σε τεντωμένο σκοινί . Θάνατος και ζωή εναλλάσσονται ωστόσο οι ζωές των ηρώων δίνονται με τέτοιο τρόπου που σου αφήνουν δίχως ίχνος διδακτισμού μηνύματα για παραδειγματισμό ή αποφυγή πράξεων. 
   Ομολογώ πως τον κεντρικό ήρωα τον αγάπησα. Από τα γεννοφάσκια και σ όλη την πορεία ζωής ο Χάρης και λατρεύεται και λατρεύεται να μισείται. Προδίδεται αλλά δε προδίδει. Εγκληματεί αλλά δε διαβρώνεται .Κάπου μέσα του υπάρχει μια χαραμάδα φως. Οι λόγοι θα σας αποκαλυφθούν καθώς τον γνωρίζετε σελίδα στη σελίδα. 
   Η γραφή του Βουραζάνη είναι απλή και στρωτή έχοντας ωστόσο δυναμική και παραστατικότητα. Ήρωες και γεγονότα σε γεμίζουν αδρεναλίνη και η πλοκή είναι σφιχτοδεμένη και καλά δουλεμένη στο τρόπο που συνδέονται στο τέλος τα γεγονότα και γίνονται όλες οι αποκαλύψεις. Επίσης, ανάμεσα σε όλα υπάρχει και ο παράφορος έρωτας που σαρώνει τη λογική. Πρόσωπα που δε σας τα κάνω αναφορά θα συμπληρώσουν μαεστρικά το γαιτανάκι της δράσεως και των ανατροπών. Ανατροπών που όντως ξαφνιάζουν ευχάριστα. 
   Ομολογώ πως σ αυτό το δεύτερο του πόνημα εμφανίζεται ο συγγραφέας αισθητά βελτιωμένος και με φόντα να παραμείνει στη λογοτεχνία αφήνοντας μυθιστόρηματα που κόβουν την ανάσα. Μπράβο Βαγγέλη γι αυτή την άψογη προσπάθεια. Μ΄έκανες να λατρέψω ένα κακό παιδί με καρδιά χωρίς ίχνος μελό, ωραιοποιήσεις και συγγραφικά κλισέ. 
   
   Βαθμολογία: 8-8.5/10

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου