ΑΠΟΨΗ βιβλίου για το "ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΨΕΜΑ", Μαρία Παπαδάκη, εκδόσεις ΩΚΕΑΝΟΣ, με την ματιά της ΕΥΑΣ ΝΑΤΣΗ!

Το βιβλίο "ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΨΕΜΑ" της Μαρίας Παπαδάκη, είναι ένα αγγιγμα ψυχης, που

παρασέρνει τους αναγνώστες στο μαγικό του ταξίδι.

Κεντρικός ήρωας της ιστορίας μας ο Γιάννης Αλεξίου. Ένας νεαρός γεμάτος όνειρα για το μέλλον. Από μικρό παιδί ακολουθεί το δρόμο της ιεροσύνης. Παπαδάκι στην ενορία της γειτονιάς, έχει αγαπήσει το δρόμο του θεού. Μια άλλη όμως πιο δυνατή αγάπη φωλιάζει μέσα στην τρυφερή ψυχούλα του. Η αγάπη για το τραγούδι. Έχει ωραία φωνή του λένε και εκείνος κάνει ονειρα. Ξεχνιέται στα μουσικά ταξίδια του και σχεδιάζει να γίνει τραγουδιστής. Όμως, όπως λέει και η παροιμία, ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΣΧΕΔΙΑ Ο ΘΕΟΣ ΓΕΛΑΕΙ! Και μάλλον ο θεός αγαπά πολύ τον Γιάννη και τον θέλει κοντά του. Ο θεός η κάποιος άλλος μήπως? Ποιος θα βάλει το χεράκι του και θα σταθεί εμπόδιο στο δρόμο του Γιάννη ώστε να αλλάξουν τα όνειρα του? 

Και η Αγάπη! Μια μεγάλη αγάπη που θα σταθεί στο πλάι του παρηγοριά στα πληγωμένα όνειρα του. Μια αγάπη που όπως όλα δείχνουν θα έρθει να επουλώσει τις πληγές που άφησε το ανεκπλήρωτο όνειρο. Όμως και πάλι η μοίρα γέλα και ρίχνει άλλη μια ζαριά υπέρ της. Η εξαφάνιση της αγαπημένης του θα γίνει αφορμή να αναγκάσει τον Γιάννη να ακολουθήσει το δρόμο της ιεροσύνης. Νοιώθοντας πως μόνο εκεί θα ηρεμήσει η ψύχη του, παίρνει την απόφαση να γίνει ιερέας. Όμως για να χειροτονηθεί επιβάλλεται να παντρευτεί πρώτα. Και κάπου εδώ θα βάλει το χεράκι η μανά του. Θα επιλέξει το κορίτσι που «ταιριάζει» με τα δικά τις δεδομένα να γίνει η σύζυγος του Γιάννη. Πολλές φορές εμείς οι γονείς στην προσπάθεια μας να κατευθύνουμε τα παιδία μας στην ευτυχία, ορίζουμε άθελα μας το δικό τους μέλλον. Θεωρώντας πως τα κατευθύνουμε σε μια εγγυημένη ευτυχία, κάνουμε λάθη με αποτέλεσμα το ένα να ακολουθεί το άλλο. 

Αφοσιωμένος στα ιερά, θα κάνει σκοπό ζωής το να βοηθά τους ανθρώπους κα να είναι δίπλα τους στις χαρές και στα δύσκολα. Με τον τρόπο του θα φέρει στην εκκλησία ακόμη και αυτούς που έχουν απομακρυνθεί. Μπορεί να μην είναι ευτυχισμένος στο σπίτι του, και ο γάμος του να είναι στην ουσία ένας λευκός γάμος γιατί ο Γιάννης έχει δώσει την ψύχη και την καρδιά του σε μια γυναίκα, την αγάπη και τον σεβασμό όμως που δεν θα καταφέρει να βρει στο σπίτι του, θα την έχει απλόχερα από μια κοινότητα που τον αγαπά και τον θαυμάζει. Μπορεί η διαφορετικότητα στον τρόπο ιερατιας να σηκώνει αντιδράσεις, αυτός όμως και πάλι ο λόγος θα είναι η αφορμή να αγαπηθεί ακόμη πιο πολύ.

Ανέφερα λίγο πιο πάνω τις ζαριές, και επειδή ένα ζάρι έχει πολλές πλευρές, η ριξιά κάθε φορά θα ορίσει το επόμενο βήμα. Γιατί έτσι είναι η ζωή… αναγκάζεσαι να βαδίσεις με βάση τις ριξιές που έχουν φέρει τα ζάρια σου. Κάπως έτσι η ζαριά τον κατευθύνει σε ένα ορφανοτροφείο στη Θεσσαλονίκη. Η γνωριμία του με την Μαρία, μια κοπέλα που προσπαθεί να ξαναβρεί τον εαυτό της μετά από την μάχη της με την κατάθλιψη, θα γίνουν αφορμή να του μεταφέρουν διλήμματα. Άλλοτε φωτεινά και άλλοτε συνειδησιακά, κάποιες άλλες φορές πάλι πλημμυρισμένα από αγάπη, θα γίνουν αφορμή να προσπαθήσει να σβήσει την φλόγα που έχει ανάψει μέσα του. Όμως, μόνο μέσα του? Εκείνος ιερέας και παντρεμένος, εκείνη μόνη της μα… πώς να τολμήσει να εξομολογηθεί κάτι τέτοιο? 

Άλλη μια ζαριά... μα… τελειώνουν αυτές οι ζαριές ποτέ? Ότι γράφει δεν ξεγραφεί και ίσως ήταν τελικά μοιραίο να συναντηθούν αυτοί οι δυο. Δυο άνθρωποι τελείως άγνωστοι μεταξύ τους, που κάποιος άγγελος θα τους φέρει να συναντηθούν στο σημείο αυτό. Άγγελος η δαίμονας θα προκαλέσει την ένωση τους? Ένα ψέμα, ένα ευλογημένο ψέμα, η μήπως μια άτυχη στιγμή? 

Ένα μικρό ψέμα, μπορεί να οδηγήσει σταδιακά σε μεγαλύτερα και πιο σοβαρά δημιουργώντας το φαινόμενο της «Χιονοστιβάδας». Το ένα ψέμα φέρνει το άλλο. Στη αρχή ο ψεύτης νοιώθει άβολα και άσχημα ακόμη και αν είναι μικρό το ψέμα. Κάποιες φορές όμως εμείς οι άνθρωποι γινόμαστε εγωιστές. Θεωρούμε πως δεν είναι πολύ σοβαρό να πούμε ένα ψεματάκι κυρίως αν αυτό ικανοποιεί τον εγωισμό μας. Και όσο τα ψέματα συνεχίζονται, αποδυναμώνεται ο συσχετισμός τους με αρνητικά συναισθήματα.  Αυτά με την σειρά τους επηρεάζουν τις συναισθηματικές αντιδράσεις και την λήψη αποφάσεων. Και κάπως έτσι, εκτός του ότι δεν έχεις άλλη επιλογή από το να συνεχίζεις να λες ψέματα σαν μοναδική λύση, σταδιακά και ο εγκέφαλος συνηθίζει και προσαρμόζεται σε αυτή την κατάσταση. Απενεχοποιώντας και την ανήθικη συμπεριφορά. Το ψέμα σου γίνεται η δεύτερη σου φύση!

Ένα Ευλογημένο Ψέμα ή μια διαβολική ευνοϊκή σύμπτωση ? Όπως και να έχει φαίνεται να είναι η μόνη λύση στο μονόδρομο αυτό που τους έφερε μπροστά η μοίρα. Η μήπως όχι?  Ποιος είναι αλήθεια τελικά ο Γιάννης? Ο ιερέας Γιάννης Αλεξίου ή κάποιος άλλος ερωτευμένος άντρας? Μπορεί η αγάπη να γίνει κτητική και να φυλακίσει? 

Πόσες άλλες ριξιές τους κρύβουν τα ζάρια τους?

Η λυρικότητα της γραφής της κας. Παπαδάκη με ενθουσίασε. Κάθε λέξη είναι μελετημένη και τοποθετημένη με αγάπη. Μεσα από περιγραφές που ξεχειλίζουν εικόνες και συναισθήματα εχει καταφέρει να ντύσει θαυμάσια την εξέλιξη της πλοκής, Θέτει ζητήματα για τον έρωτα, την φιλία, το μυστήριο, την εγκληματικότητα, την σχέση μεταξύ γονιών και παιδιών, την υιοθεσία, την ιδιαιτερότητα των ανθρώπων, τη μετανάστευση αλλά και την εναλλακτική ιεροσύνη που ενώνει τον ιερέα με το ποίμνιό του με άρρηκτους δεσμούς! Η καταιγιστική δράση του, κρατάει τον αναγνώστη πάντα σε εγρήγορση. 

Από την πρώτη κιόλας σελίδα του βιβλίου  σε ακολουθεί μια μυστηριακή αύρα και η βιβλική μορφή του ιερέα Γιάννη πλημμυρίζει την ψυχή σου με φως και γαλήνη. Οι εναλλαγές στα συναισθήματά του προκαλούν την ίδια αναταραχή και στον αναγνώστη. Δένεσαι μαζί του με μια αόρατη κλωστή. Περιπλανιέσαι μαζί του, και χωρίς να το καταλάβεις αναμοχλεύεις τα κομμάτια της δικής σου ζωής παρασυρμένος από την γαλήνη που σου προσφέρει η ιερότητα του.

 Στόχος της συγγραφέως δεν είναι να σοκάρει, αλλά να καταδείξει τη δύναμη της ψυχής και τα μονοπάτια που μπορεί να σε οδηγήσουν τα αποτελέσματα των επιλογών σου. Μια στιγμή μπορεί ν ' αλλάξει τα πάντα: στο παρον ή στο μακρινό μέλλον. Κάθε χαρακτήρας πορεύεται στο μονοπάτι που τον καθοδηγεί η μοίρα. Σε όλους υπάρχει εκείνη η στιγμή που χαράσσει την πορεία της ζωής μας. Αναρωτιέσαι ξανά και ξανά ποιά θα ήταν η έκβαση των καταστάσεων "αν"... Πόσα αν γεμίζουν καθημερινά την ύπαρξή μας; Μα το σημαντικό είναι να στεκόμαστε αντιμέτωποι με τον ίδιο μας τον εαυτό και να συγχωρούμε, να αποδεσμευόμαστε από τα πάθη και τις αδυναμίες μας και να προχωράμε μπροστά.