Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2019

ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "ΤΑ ΛΥΤΡΑ", Πάνος Αμυράς, εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ, με την ματιά της ΕΥΑΣ ΜΑΡΑΚΗ!

 Ο Αμυράς με τον υπαστυνόμο Νίκο Αγραφιώτη επέστρεψαν και ομολογώ πως αυτή την επιστροφή την ανέμενα με μεγάλη αγωνία και χαρά . Μετά το βιβλίο "Ο λιμός" που ήταν και το πρώτο του βιβλίο, το οποίο γνώρισε δίκαια τεράστια επιτυχία, "Τα λύτρα" είμαι σίγουρη πως θα ακολουθήσουν τον δρόμο της επιτυχίας. Θεωρώ πως εδώ ο συγγραφέας ξεπέρασε χωρίς διάθεση υπερβολής τον εαυτό του και παρέδωσε στο αναγνωστικό κοινό ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα που θα καθηλώσει κι τον πιο απαιτητικό βιβλιόφιλο. 



Βρισκόμαστε στην Αθήνα το Σεπτέμβριο του 1943 . Η πόλη συνταράσσεται από την διπλή απαγωγή της εξάχρονης κόρης ενός Γερμανού ανώτατου διπλωμάτη και του πεντάχρονου γιου της Ελληνίδας υπηρέτριας του . Ο Αγραφιώτης που έχει επιστρέψει στην Ελλάδα με νέα ταυτότητα και μια ζωή κατακερματισμένη αναλαμβάνει μια αποστολή κρίσιμη για την πορεία των επιχειρήσεων των συμμάχων στη Μεσόγειο . Όταν όμως υποχρεώνεται να διεισδύσει στα άδυτα της Ειδικής Ασφαλείας για να εξαρθρώσει κυκλώματα προδοτών και να εξιχνιάσει την απαγωγή των παιδιών μπαίνει σε νέες περιπέτειες . Μέσα στη φωλιά του κακού άραγε θα μείνει αλώβητος;

Είναι από τις φορές που διαβάζεις ένα βιβλίο και νιώθεις πληρότητα και αρμονία. Σου προσφέρει μια ουσιαστική καταβύθιση στην ιστορία του εμφυλίου σε συνδυασμό με σασπένς και δράση. Ένα καλογραμμένο ιστορικό μυθιστόρημα με έντονη αστυνομική χροιά που καθηλώνει με τις εξελίξεις και σου μαθαίνει πράγματα με τρόπο που δεν κουράζει. Κάποια στοιχεία που πληροφορηθηκα και αφορούσαν στην Ειδική Ασφάλεια τα αγνοούσα και η δημοσιογραφική πένα του Αμυρά μου πρόσφεραν απλόχερα τη γνώση. Μια κρίσιμη εποχή για τη χώρα μας σε όλα τα επίπεδα λόγω του κλιματος διχασμού στην πολιτική και όλοι βρίσκονται σε αέναη μάχη λόγω διπολισμού υπό το άγρυπνο ματι του Γερμανού κατακτητή που ισοπεδώνει τα πάντα. Κυρίως όμως που καταρρακώνει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια απέναντι στην πολεμική θηριωδία. Συνειδήσεις παλεύουν μεταξύ της ευσυνειδησίας και της προδοσίας. Όλα αυτά καταγράφονται με αυτήν την ιστορία που επέλεξε ο συγγραφέας να μας παρουσιάσει με δυναμικό και παραστατικό τρόπο και που με αμείωτο ενδιαφέρον ζει ο αναγνώστης καταβροχθίζοντας αδηφάγα τις σελίδες αυτού του βιβλίου. Η πλοκή είναι σφιχτοδεμενη και κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον από την αρχή ως το τέλος. Υπάρχουν κάποιες σκληρές εικόνες στα κολαστήρια της Βέρμαχτ και της Ειδικής Ασφαλείας που όμως αν και σοκάρουν είναι απόλυτα ρεαλιστικές αφού αναπαριστούν το κλίμα της εποχής και μαρτυρούν τη φρίκη του πολέμου. Μια γροθιά στη βία, στον πόλεμο και τα δεινά του είναι "Τα λύτρα ". Ένας αντιπολεμικος ύμνος που ψάλλει πένθιμα την εξαθλίωση των ψυχών και την βασιλεία του κακού εν καιρώ πολέμου. Σε κάποια σημεία συγκινήθηκα. Σε αλλά έκλαψα και σε πολλά σκύλιασα με κάποιους χαρακτήρες του μυθιστορήματος. Ήρωες καμωμένοι με αληθοφάνεια που παντού και πάντοτε συναντάς τον προδότη και αδίστακτο που πουλά τα πάντα αλλά κυρίως την ψυχή του για το συμφέρον του.

Για την γραφή δε θέλω να καταγράψω πολλά αφού είναι άμεση και στρωτή. Διακρίνεται ο παραστατικός δημοσιογραφικός λόγος (δημοσιογράφος και ο ίδιος) του συγγραφέα που είναι απόλυτα εναρμονισμένος με το έργο και τους χαρακτήρες του. Βασικά το πιο σημαντικό που θα σας υπογράμμιζα είναι πως η ηθογραφηση των προσώπων είναι ενδελεχής και σωστή σε δόσεις και πως ο Αμυρας έχει κάνει έρευνα σε βάθος σε ιστορικές πηγές σεβόμενος το παρελθόν και τη μνήμη του Έλληνα. "Τα Λύτρα", λοιπόν, ένα μυθιστόρημα που διαβάζεται απνευστί. Δε θα το αποχωριστείτε μεχρι να το τελειώσετε. Είμαι σίγουρη πως θα το λατρέψετε όσο το λάτρεψα και εγώ... θα αισθανθείτε τυχεροί που το ράφι της βιβλιοθήκης σας το κοσμεί ένα τέτοιο βιβλίο. Κύριε Αμυρά συγχαρητήρια... θέλουμε και συνέχεια. Ο Νίκος Αγραφιώτης έχει πολλά εγκλήματα ακόμα να εξιχνιάσει.
 Βαθμολογία :10/10

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου