ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗ", Χρήστος Γκίμτσας, εκδόσεις ΚΥΦΑΝΤΑ, με την ματιά της ΕΥΑΣ ΝΑΤΣΗ!

Μπορεί η εκδίκηση να λυτρώσει ψυχές που έχουν πονέσει πολύ; Αξίζει άραγε να ακολουθήσεις χωρίς ενδοιασμούς το μονοπάτι αυτό για να φέρεις τη δικαίωση; Πόσα πόνο μπορεί να αντέξει μια ψυχή; Με πόσους δαίμονες πρέπει να πολεμήσει για να βρει τη γαλήνη; Υπάρχουν άραγε όρια στην ανθρώπινη αντοχή;

Αυτά είναι κάποια από τα ερωτήματα που διατρέχουν το 4ο μυθιστόρημα του Χρήστου Γκίμτσα αιχμαλωτίζοντας τον  αναγνώστη σε ένα συναρπαστικό ταξίδι ψάχνοντας τι θα ακολουθήσει "ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΈΛΛΗ"! Σε ένα ταξίδι που όλα είναι πιθανά να συμβούν, και που η μοίρα θα σταθεί αδύναμη να δαμάσει το μένος των ανθρώπων!

Ο Αλέξανδρος, μοναχοπαίδι προσφύγων, έχει χάσει τον πατέρα του σε μια τρυφερή ηλικία καθώς η μοίρα επέλεξε να ρίξει από τότε μια στραβή ζαριά. Η μητέρα του θα τον αναθρέψει με πολύ αγάπη και θα κάνει τα πάντα να καταφέρει να γίνει ένας πετυχημένος άνθρωπος! Ζώντας στο πετσί της την προσφυγιά, καθώς υπήρξε και η ίδια παιδί προσφύγων στη Ρωσία, αφού η μοίρα αποφάσισε να πάρει νωρίς από κοντά της τον άντρα της, παλεύει με νύχια και με δόντια να μην σκιάσει τίποτα την ανέμελη παιδική ηλικία του γιου της. Άλλη μια στραβή ζάρια της μοίρας όμως θα πάρει νωρίς και την μάνα του από την ζωή, βυθίζοντας τον σε θλίψη. Η θεία Ερμιόνη θα σταθεί βράχος στον πληγωμένο Αλέξανδρο.

Ο έρωτας έρχεται απρόσμενα να δώσει φως στη ζωή του. Η Έλλη με την αγάπη της θα γίνει βάλσαμο στις πληγές του Αλέξανδρου. Η μοίρα όμως αρκετές φορές ζηλεύει την μεγάλη ευτυχία και έχει για αυτούς άλλα σχέδια, τόσο σκληρά και αδυσώπητα. Μια σκιά από το δύσκολο παρελθόν της μητέρας του Αλέξανδρου, θα κάνει την εμφάνιση της, και θα κρύψει τον ήλιο που φώτιζε την ζωή του. Το μίσος που φώλιαζε μέσα του για τον υπαίτιο θα ξαναφουντώσει και θα στραγγίξει κάθε συναίσθημα ανοχής… γιατί κάποια γεγονότα δεν μπορείς με τίποτα να τα ξεχάσεις… Οι ανθρώπινες αντοχές αναμετρώνται με το χρόνο που κυλά σαν νερό.

Η μια εκδίκηση θα φέρει την άλλη γιατί το κυνήγι αυτό δεν έχει τελειωμό και το τέλος δεν φέρνει τη λύτρωση, ούτε την κάθαρση. Στο τέλος της διαδρομής η Μοίρα έχει επιλέξει, να δώσει ο Αλέξανδρος κυριολεκτικά την ύστατη μάχη με τις αντοχές του… Θα τα καταφέρει να βγει αλώβητος από αυτό το φοβερό χτύπημα της ζωής;

Ο κος. Γκίμτσας έχει γράψει ένα βιβλίο βαθιά ανθρώπινο, που προκαλεί ρίγη συγκίνησης. Ο αναγνώστης συμπάσχει από την πρώτη στιγμή με τον Αλέξανδρο, σοκάρεται από τα τραγικά γεγονότα που τον ταλανίζουν, του συμπαρίσταται νοητά , κατανοεί το μίσος του, δικαιολογεί την εμμονή του. Γίνεται συνοδοιπόρος σε αυτό το δύσκολο ταξίδι της ζωής του, όμως στο τέλος αισθάνεται κι εκείνος αδύναμος μπροστά στα γεγονότα. Λύγισα όταν κατάφερα να φτάσω στο τέλος … και έκλαψα, για να λυτρωθώ και εγώ μαζί με τους ήρωες. Η πλοκή ανατρεπτική και σε συνδυασμό με την υπέροχη γραφή του συγγραφέα αλλά και με τους μοναδικά σμιλευμένους χαρακτήρες που απαρτίζουν τους συνοδοιπόρους ζωής του Αλέξανδρου, δημιουργούν ένα βιβλίο που αγγίζει τις καρδιές και χαράζει ανεξίτηλο το σημάδι του! 

Μια συγκλονιστικά ανθρώπινη και τραγική ιστορία. Μια ιστορία ζωής γεμάτη ανατροπές, ανηφοριές και δραματικά γεγονότα.