Η πολυαγαπημένη συγγραφέας Ρένα Ρώσση επέστρεψε συνεπής στο ραντεβού της με το αναγνωστικό της κοινό με ένα μυθιστόρημα άκρως κοινωνικό, που στο θεματικό κέντρο έχει την αναζήτηση της ευτυχίας. Έρωτας, πάθη, προδοσία, φιλία παρελαύνουν στο βιβλίο μέσα από τις ιστορίες έξι κεντρικών ηρώων, οι οποίες συντροφεύουν τον αναγνώστη με οδηγό την τρυφερή και λυρική γραφή της Ρώσση. Οι ιστορίες διαδραματίζονται σε διάφορα μέρη από τη Μάνη και στην Αυστρία, μέχρι την Αμερική και τη Ρόδο και επισημαίνουν πως οι γονείς διαπλάθουν τον χαρακτήρα των παιδιών τους και πως οι αμαρτίες τους τα συνοδεύουν. Επίσης, χωρίς να θέλω να κάνω σπόιλερ με την ευαισθησία που την διακατέχει η συγγραφέας αγγίζει το ζήτημα της παρένθετης μητρότητας και φαίνεται πως έχει ψάξει διεισδυτικά το θέμα.
Τα κεφάλαια είναι όσα και οι έξι ήρωες και εστιάζουν στην ιστορία του καθενός, η οποία με τρόπο σπονδυλωτό συνακολουθεί τις υπόλοιπες. Όλα τα πρόσωπα έχουν τα βιώματα που τους έχουν χαράξει την προσωπικότητα και το καθένα ακολούθησε την δική του πορεία. Άνθρωποι που έχουν αντιμετωπίσει δυσκολίες και κυρίως την προδοσία και που προσπαθούν να βρούνε τη δύναμη να ορθοποδήσουν. Τοξικοί χαρακτήρες, άπιστοι, ψεύτες, δίνουν παρουσία στο βιβλίο και παράλληλα σηματοδοτούν την επιθυμία για ευτυχία.
Άπειρα συναισθήματα βιώνουν οι ήρωες και μαζί με αυτούς και ο αναγνώστης, ο οποίος παρατηρεί την απιστία, την κακοποίηση, την παρένθετη μητρότητα, την υιοθεσία με σωστό πρίσμα, χωρίς υπερβολές αλλά με ρεαλισμό. Οι έξι κεντρικοί ήρωες θα σας κεντρίσουν το ενδιαφέρουν και έτσι το βιβλίο διαβάζεται γρήγορα, χωρίς να κουράζει. Κάποιες ανθρώπινες ιστορίες θα σας σαγηνεύσουν περισσότερο και άλλες λιγότερο χωρίς αυτό να σημαίνει πως σε εκείνα τα σημεία το βιβλίο υστερεί σε αξία.
Η Ρώσση αγαπά την ψυχή, την πονεμένη, το παιδί που δεν γνώρισε την αγάπη, τις γυναίκες που υποφέρουν και αυτό είναι ολοφάνερο στα έργα της. Γνωρίζει λόγω σπουδών την ψυχή και με τρυφερότητα την αντιμετωπίζει στα δημιουργήματα της. Δεν κρίνει τους ήρωες της παρά μόνο φωτίζει τον δαιδαλώδη νου τους και το βάθος της ψυχοσύνθεσης τους. Τους κρατά το χέρι όταν εκείνοι υποφέρουν και τους δείχνει το δρόμο της λύτρωσης, γιατί η προσωπική λύτρωση του καθένα είναι η ατομική του ευτυχία, όποια και να είναι αυτή. Η ευτυχία είτε γλυκιά είτε αλμυρή είναι ο πόθος των ηρώων της και εμείς μέσα από αυτούς παίρνουμε δύναμη για να μην το βάλουμε κάτω όταν αναζητούμε τη δική μας.
Βαθμολογία:9/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου