Άνδρος του 1960 και μια άγνωστη νοσοκόμα έρχεται να ταράξει τα νερά μιας καθωσπρέπει κοινωνίας, η οποία ωστόσο κρύβει πολλά ένοχα μυστικά ετών. Η Κατερίνα Συμεωνίδη, μια αινιγματική φιγούρα σκαλίζει μια υπόθεση εξαφάνισης μιας αστής κοπέλας, της Φλωρέζας που συνέβη πριν από τριάντα χρόνια. Τρεις ισχυρές οικογένειες του τόπου συνδέονται μεταξύ τους με δεσμούς φιλίας αλλά και με βαθύτερα αίτια που αν έλθουν στο φως υπολήψεις θα κηλιδωθούν και κυρίως αποκαλύψεις θα σοκάρουν. Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και πρέπει η αλήθεια να λάμψει και η νοσοκόμα δε διστάζει να μπήξει το μαχαίρι στο κόκκαλο.
Η Ιωάννου παρέδωσε ίσως την ωριμότερή της δουλειά καθώς το τελευταίο της βιβλίο για μένα είναι το αρτιότερο της. Στην όμορφη Άνδρο μας ταξιδεύει τόσο παραστατικά που αν και το 1960 όπως και το 1930 φαντάζουν μακρινά στο νου μας, εμείς νιώθουμε πως μαζί με τη νοσοκόμα λύνουμε έναν γρίφο στα γραφικά σοκάκια του νησιού. Παράλληλα, η βρωμερή Τρούμπα και οι ιδιαίτερες φυσιογνωμίες της έρχεται να προστεθεί στο χώρο δράσης της ιστορίας.
Πολυπρόσωπο μυθιστόρημα που η συγγραφέας με κλιμάκωση παρουσιάζει όλους της τους ήρωες και με διεισδυτική ψυχογράφηση χωρίς ωστόσο να κουράζει. Η πλοκή είναι μελετημένη χωρίς κενά και παραλείψεις και όλα τοποθετούνται σε σωστό χρόνο μέσα στην ιστορία. Η υπόθεση είναι γεμάτη μυστήριο και έρωτα σε σωστές αναλογίες και αυτό καθιστά το μυθιστόρημα κοινωνικό. Γεγονότα με σασπενς παρελάσουν στις σελίδες του βιβλίου και η εξαφάνιση της Φλωρέζας που κρύβει ανομολόγητα πάθη λύνεται και φέρνει στην επιφάνεια ενόχους υπεράνω πάσης υποψίας μα κυρίως δίνονται απαντήσεις που πρέπει να δοθούν. Οι ένοχοι πρέπει να τιμωρηθούν, η αλήθεια και οι αθώοι να δικαιωθούν και η ζωή να συνεχιστεί χωρίς άλλα μυστικά που βαραίνουν.
Προδομένες αγάπες, ισχυρά θέλω, φιλοδοξίες, πληγωμένες ψυχές και μονόπλευροι έρωτες διαδραματίζουν ένα σκηνικό ρεαλιστικό σε ένα μωσαϊκό εποχής όπου πολλοί ζούνε καταπιεσμένοι και πίσω από τις κλειστές πόρτες υπάρχουν δράματα που πονάνε, συγκινούν και προβληματίζουν. Η κοινωνική διάσταση των θεμάτων που θίγει η συγγραφέας αφυπνίζει και σε ωθεί σε σκέψεις με συνοδοιπόρους σου τα βαθιά συναισθήματα που σου γεννάνε οι ζωές των κεντρικών ηρώων. Καλοί και κακοί κουβαλάνε φορτία στην ψυχή τους που είτε φταίνε οι ίδιοι είτε είναι μαριονέτες άλλων. Ωστόσο, επέρχεται η κάθαρση για όλους όπως και για τον αναγνώστη.
Το λάτρεψα πραγματικά, όπως όλα της τα βιβλία, όμως δεν το κρύβω αυτό λίγο παραπάνω. Η Ιωάννου έχει ένα δυνατό όπλο στη φαρέτρα της. Τον πολύ σωστό χειρισμό του λόγου σε συνδυασμό με την φροντισμένη δομή σε μια πλοκή που δεν έχει πλατιάσματα παρά μόνο εξελίξεις αμείωτης έντασης. Διαβάζεται απνευστί. Η νοσοκόμα θα κουράρει τις πληγές σας. Χαίρομαι που αναγνωστικά η χρονιά ξεκίνησε με ένα τόσο δυνατό βιβλίο που σε γεμίζει αγωνία και συναισθήματα.
Βαθμολογία:9,5/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου