Τρίτη 11 Απριλίου 2023

ΚΡΙΤΙΚΗ για το βιβλίο «ΠΑΙΔΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙA», Μαρία Ράπτη, εκδόσεις BELL. Με την ματιά της Ευας Μαράκη!

Ένα μυθιστόρημα όπου ο τίτλος, το εξώφυλλο και η περίληψη στο οπισθόφυλλο σου κεντρίζουν το ενδιαφέρον το πρώτο πόνημα της Μαρίας Ράπτη, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Bell, μου άφησε πάρα πολύ καλές εντυπώσεις. Πρόκειται για μια υπόθεση βασισμένη σε αληθινή ιστορία, η οποία διαδραματίστηκε στην Κερατέα το 1950 και τότε τάραξε συθέμελα την ελληνική κοινή γνώμη και τα δικαστικά δρώμενα της εποχής. Παραλλαγμένη η πλοκή στο βιβλίο και βρισκόμαστε σε ένα χωριό της ορεινής υπαίθρου το 1975, όπου η Λίζυ μια νεαρή εκπαιδευτικός καταφθάνει για να μετατρέψει ένα παλιό μοναστήρι σε πρότυπο σχολείο. Πολλά ανατριχιαστικά και ανεξήγητα γεγονότα συμβαίνουν και τρομάζουν τη νεαρή γυναίκα. Άνθρωποι γύρω της μπορεί να μην είναι αυτό που δείχνουν και να κρύβουν σκοτεινά μυστικά από το παρελθόν. Όταν συναντάται η αλήθεια με το ψέμα και ο φόβος με τον στόχο η Λίζυ καταλαβαίνει πως πρέπει να μάθει τι είναι αυτό που ελλοχεύει, γιατί όλα έχουν όρια μα πάνω από όλα οι πληγές του παρελθόντος ζητάνε επιτακτικά «επούλωση».


Σκοτεινό μυθιστόρημα με έντονη βουκολική διάθεση και ουσιαστικά πρόκειται για ένα ατμοσφαιρικό θρίλερ με γρήγορη πλοκή και ανατριχιαστικές περιγραφές. Καλογραμμένο με παραστατικές εικόνες, όπου η ελληνική ύπαιθρος του 1975 περνά μπροστά στα μάτια του αναγνώστη ολοζώντανη με τα θετικά και τα αρνητικά της, καθώς και με την υποβλητική και μυστηριακή ατμόσφαιρα, οι οποίες ανεβάζουν την αδρεναλίνη του. Με ήρωες άκρως ρεαλιστικούς και χωρίς ωραιοποιήσεις αλλά καμωμένοι με ουσία και βάθος, η συγγραφέας κατορθώνει με αμεσότητα να ξετυλίξει την πλοκή και να αποκαλύψει βαθμιαία τι πραγματικά κρύβεται πίσω από τα περίεργα γεγονότα που συμβαίνουν το διάστημα της αναμόρφωσης του μοναστηριού σε πρότυπο σχολείο. Η Λίζυ είναι μια εκπαιδευτικός με όραμα, κόντρα στις δύσκολες καιρικές συνθήκες της περιοχής αλλά παράλληλα και ενάντια σε όσα κρύβονται από τους κατοίκους. Η επαρχία κλειστή, οι άνθρωποι δύσκολοι και ιδιόρρυθμοι, δεν αποδέχονται εύκολα τις αλλαγές και η Λίζυ το βιώνει από την αρχή μέχρι το τέλος του βιβλίου. Η Ράπτη, επίσης, μεσούσης της υπόθεσης δίνει με μαεστρία το ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο της Ελλάδας, αναφερόμενη σε γεγονότα που διαδραματίζονταν τότε χωρίς να κουράζει με περιττές πληροφορίες και κουραστικές περιγραφές.

Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που διαβάζεται ασθματικά και το ανατρεπτικό του τέλος σου αποσαφηνίζει όλες τις απορίες και φυσικά υπάρχει η σύνδεση του τίτλου με την πλοκή. Ομολογώ, μου άρεσε πολύ, γιατί εκτός από τους γρήγορους ρυθμούς του και την έντονη δράση σε συνδυασμό με την βουκολική και μυστηριακή ατμόσφαιρα του ορεινού χωριού, έμαθα για την πραγματική ιστορία του 1950 στην Κερατέα που αγνοούσα. Το προτείνω ανεπιφύλακτα για τους λάτρεις του είδους, γιατί δεν θα βρείτε τρωτά σημεία που θα σας απογοητεύσει ή που δεν θα σας καλύψει. Μπράβο στη συγγραφέα αλλά και στις εκδόσεις bell που δίνουν βήμα σε καινούριες πένες που έχουν αξία.

Βαθμολογία: 9+/10

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου