Τετάρτη 10 Ιανουαρίου 2018

ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "ΙΣΤΟΡΙΑ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ", ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΔΑΝΔΟΛΟΣ, εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ, με την ματιά της ΕΥΑΣ ΜΑΡΑΚΗ



  Βιέννη 1908 και Αθήνα 1941. Δυο ημερομηνίες ορόσημα που χάραξαν ανεξίτηλα τη ζωή της Π.Δέλτα και στις οποίες "οικοδομείται και θεμελιώνεται" το μυθιστόρημα του Στέφανου Δάνδολου. Η κορυφαία Ελληνίδα συγγραφέας ζει σε ένα σανατόριο της Βιέννης για να ξεχάσει. Να λησμονήσει τον Ίωνα, τη μεγάλη της αγάπη που της ταραξε την άκρως ως τότε τακτοποιημένη ζωή της. Μια ζωή συμβατική, δίπλα σε ένα αντρα με φήμη, με κόρες που λάτρευε και μεγαλωμένη από τον Μπενακη, μια εμβληματική μορφή της εποχής. Και εκεί, λοιπόν, ορθώνεται μπροστά της ο έρωτας. Ο έρωτας που σηκώνει θύελλες και παρασέρνει δίχως έλεος τα πάντα στο διάβα του. Οι δικοί της για να την κανουν να ξεχάσει τη στέλνουν στο σανατόριο. Μα μπορεί κανείς να πιει το νερό της λήθης και να αφήσει τον ζωοδόχο ερωτα πίσω; Με μια λέξη...όχι..έτσι και η Πηνελόπη δε ξεχνά τον Ίωνα. Είναι κομματι της σάρκας της. Καθε μερα βρίσκεται πάνω της και σύγκορμη την αναταράσσει. Τριαντα τρία χρόνια μετα, οχι και παλι. Οι Γερμανοί εισβάλλουν στην Αθήνα. Η αδούλωτη Δέλτα θυμάται. Πονά. Σκέφτεται. Κάνει απολογισμό ζωής. Θα συναντήσει στον ουρανό τον άντρα που αναγκάστηκε να στερηθεί τότε. 
  Ένα σφιχτοδεμένο μυθιστόρημα το οποίο κινείται σε δυο χρόνους με επιτυχείς χρονικές μετατοπίσεις. Ο Στέγανος Δάνδολος έχοντας κάνει ενδελεχή έρευνα για τη ζωη της κορυφαίας Ελληνίδας συγγραφέως συνταιριάζει αριστοτεχνικά αποσπάσματα από το ημερολόγιό της με τα ιστορικά γεγονότα και τις εναλλαγές στο χρόνο. Χρησιμοποιεί τριτοπρόσωπη αφήγηση σε εναλλαγή με το α προσωπο, οταν εκείνη, η ερωτευμενη γυναίκα καταθέτει την ψυχή της στο χαρτί.
  Ομολογώ πως ο συγγραφέας σαν εξαίρετος γλύπτης πλάθει μια μορφή με απίστευτη παραστατικότητα. Η Πηνελόπη στεκεται απέναντί μας με τέτοιον τρόπο που νομίζεις πως είσαι εκει, πλάι της και συμπασχεις με τα διλήμματά της. Οι εκφράσεις του προσώπου της και η σταση του κορμιου της σε καλούν να συμπορευθείς μαζί της. Εμπόδια μεγαλα ορθωνονται μπροστά της. Αυτά συνοψιζονται με μία λεξη. Καθήκον. Χρέος. Χρέος απέναντι στο σύζυγο, στον πατέρα και στα παιδιά. Όμως, με το χρέος απέναντι στην ίδια, στον Ιωνα και στον έρωτα, το βαθύ, τον απόλυτο, τον έρωτα χείμαρρο τι γίνεται; 
 "Τις απαντήσεις τις δινει η λυρική αλλα συνάμα 
ανεπιτήδευτη γραφή του Δανδολου. 
Μια γραφή ολοζώντανη σαν κατακόκκινο αίμα 
που κυλά στις φλεβες ενός σώματος."
  Σε παρασέρνει ο συγγραφέας χωρίς να το αντιληφθείς να χορεύσεις χέρι χερι με την Πηνελόπη και τον Ίωνα ένα ερωτικό χορό. 
  Θεωρώ χωρίς καμία διάθεση υπερβολής πως το "ιστορία χωρίς όνομα" είναι ενα κορυφαίο μυθιστόρημα. Είναι απο τις λίγες φορές που έκλαψα καθώς διάβαζα βιβλίο, που συνέπασχα με τους ήρωες, που θύμωνα με τη λεξη χρέος και την αδικία στον έρωτα. Είναι δε από τις ελάχιστες φορές που είπα αυτό το βιβλίο θα το διάβαζα ξανά. Είναι ομως η μοναδική φορα που λυπήθηκα τόσο πολύ μια υπαρκτή ηρωίδα, γιατί ενώ τη ξέρω από τα παιδικά μου χρόνια "ένιωσα" πως τελικά δεν τη γνώριζα. Θερμά συγχαρητήρια στον κ.Δάνδολο για αυτό το εξαιρετικο ψυχογράφημα φόρο τιμής στην κορυφαία Π.Δελτα. Το καλύτερο μυθιστόρημα κατ'εμε, που κυκλοφόρησε στο τελος του 2017, με απόλυτο σεβασμο στις εμβληματικές μορφές που πρωταγωνιστούν στις σελίδες του. Η γυναίκα με τα μαύρα, λοιπόν, σας περιμενει να τη γνωρίσετε στις σελίδες του. 
Μη διστάσετε στιγμή!



Λίγα λόγια
Το ξέρω πως είμαι τρελή∙ μα η αγάπη κάποιον τρελαίνει… 

Ιούνιος του 1908. Η Πηνελόπη Δέλτα βρίσκεται σε ένα σανατόριο στα περίχωρα της Βιέννης. Είναι μια γυναίκα με κηλιδωμένη ζωή. Σε αυτό το άσυλο των ταλαιπωρημένων ψυχών, μακριά από τις κόρες της, την έστειλαν για να ξεχάσει τον Ίωνα Δραγούμη, τον γοητευτικό διπλωμάτη που αγάπησε παράφορα, τον άνθρωπο που έγινε η αιτία να κλυδωνιστεί ο γάμος της. Όμως η επίσκεψή του εκεί τα αλλάζει όλα. Με φόντο τις καταπράσινες ερημιές και τα μεσαιωνικά πλακόστρωτα της κεντρικής Ευρώπης θα παλέψει για τη λύτρωση της καρδιάς της, ζώντας μαζί του τρεις μέρες που θα τη σημαδέψουν για πάντα. 

Τριάντα τρία χρόνια αργότερα, τον Απρίλιο του 1941, οι Γερμανοί εισβάλλουν στην Αθήνα, και εκείνη, καθηλωμένη στο σαλόνι του σπιτιού της στην Κηφισιά, επιχειρεί τον τελευταίο απολογισμό της ζωής της, έχοντας πάρει μια μοιραία απόφαση. Να ανταμώσει στον ουρανό τον άντρα που στερήθηκε κάποτε. 

Το Ιστορία χωρίς όνομα είναι ένα βαθιά συγκινητικό μυθιστόρημα για το πάθος και την απώλεια, για τον έρωτα και τη μνήμη, για τις δεσμεύσεις της οικογένειας, για το σκοτάδι του πολέμου και τις πιο δραματικές στιγμές της Ελλάδας. 

Βασισμένος στα ημερολόγιά της, ο Στέφανος Δάνδολος αποτίει φόρο τιμής στον εύθραυστο ψυχισμό της σπουδαιότερης Ελληνίδας συγγραφέως του εικοστού αιώνα.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου