Ένα βαθιά αισθηματικό μυθιστόρημα και ταυτόχρονα σύγχρονο είναι το πρώτο πόνημα της Ε.Κελαϊδή ,το οποίο δε θα σας το κρύψω μου άρεσε πολύ. Η ιστορία του ρέει καθώς τα γεγονότα διαδέχονται αβίαστα το ένα το άλλο . Είναι γεμάτο καταιγιστικές εξελίξεις που καθηλώνουν και σε κάνουν συνοδοιπόρο ενός μεγάλου αλλά ταυτόχρονα και δύσκολου έρωτα , γιατί οι κεντρικοί του ήρωες κουβαλάνε "βαριά" φορτία. Αυτά τους γεμίζουν βαρίδια, που τους δυσκολεύουν να κολυμπήσουν στον ωκεανό του πάθους τους. Ένοχα μυστικά του παρελθόντος , άνθρωποι που απειλούν την ευτυχία τους αλλά παράλληλα και οι ίδιοι οι εαυτοί τους, είναι όσα εμπόδια πρέπει να υπερπηδήσουν και τα οποία ορθώνονται χωρίς έλεος μπροστά τους .
Οι ήρωες ηθογραφούνται με ρεαλισμό και δυναμισμό από τη συγγραφέα, η οποία παρουσιάζει διάφορους οικείους χαρακτήρες που γεννούν μέσα στον αναγνώστη συναισθήματα διάφορα. Συνέλλαβα αρκετές φορές τον εαυτό μου να θυμώνει, να συμπάσχει αλλά και να παρασύρεται από το ορμητικό πάθος του Άκη και της Φένιας. Η σκιαγράφηση και των υπόλοιπων προσώπων με έπεισε για το ρόλο που διαδραμάτιζαν στην ιστορία είτε κεντρικό είτε δευτερεύοντα. Η αλήθεια είναι ,χωρίς να σας αποκαλύψω τους λόγους για να μην κάνω σπόιλερ ,θα ήθελα σε κάποιο άλλο μυθιστόρημα της συγγραφέως να γράψει την ιστορία του Άγη, του αδερφού του Άκη. Τον Άγη τον λάτρεψα, γιατί ήταν ο αντι-ήρωας που πέρασε από πολλά στάδια και παρακολουθούσες αυτή τη διαδρομή με ενδιαφέρον και αγωνία.
Η γραφή της Κελαϊδη ήταν στρωτή ,άμεση και παραστατική και το ύφος απλό και λιτό. Έχοντας κατά νου πως ήταν το πρώτο της μυθιστόρημα θεωρώ πως έχει όλες τις περγαμηνές για να γράφει μυθιστορήματα που σε κάνουν να εθίζεσαι στην πλοκή τους. Το "παγιδευμένοι στο ψέμα" με παγίδευσε στον ιστό του έρωτα . Του παράφορου έρωτα, του σαρωτικού, των συγκρούσεων με τον ίδιο μας τον εαυτό που μας ωθεί να νιώθουμε πως δεν ελέγχουμε το ίδιο μας το είναι. Διαβάστε το. Αν αγαπάτε τα αισθηματικά μυθιστορήματα , θα το λατρέψετε.
Βαθμολογία:9/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου