Δε μπορώ να μην ξεκινήσω γράφοντας πόσο ικανοποιήθηκα αναγνωστικά διαβάζοντας το πρωτόλειο της Κ . Λιγκουνάκη «Ρενάτε, το άσπρο-μαύρο της καρδιάς». Πόλος έλξης να το αποκτήσω ήταν το καλαίσθητο εξώφυλλο και η περίληψη , η οποία ενώ μου φάνηκε οικεία λόγω θέματος με ιντριγκαρε. Το μυθιστόρημα αναφέρεται στην κατοχική εποχή. Πολλά βιβλία έχουν γραφτεί για αυτη όμως ο τρόπος που δομήθηκε η πλοκή σε συνδυασμό με την στρωτή γραφή του αυτό το συγκεκριμένο, το κάνει να ξεχωρίζει .
Αθήνα 1943 . Η Ειρήνη , καθηγήτρια μουσικής , χάνει τον άντρα της στον πόλεμο και προσπαθεί να επιβιώσει σε μια πόλη που μαστίζεται από την πείνα και τις θηριωδίες των Ναζί . Δέχεται μια επίσκεψη από το παρελθόν που της δίνει νέα φτερά να πετάξει και να ζήσει ανάμεσα στο ρίσκο και τις αλλαγές . Παράλληλα , η εμπλοκή της σε ένα φόνο επιταχύνει τη λήψη αποφάσεων . Θα καταφέρει άραγε να επιβιώσει σε έναν αδυσώπητο κόσμο , που η ελευθερία είναι προνόμιο και όχι δικαίωμα ;
Το μυθιστόρημα θα έλεγα πως μας ταξιδεύει σε μια ζοφερή για τη χώρα μας εποχή ωστόσο με τρόπο που δεν ανακινεί στη μνήμη μας άσχημα γεγονότα . Έντονη είναι η μουσικότητα από την αρχή ως το τέλος και η διάθεση για επιβίωση . Θέτει στο κέντρο δράσης του, την Ειρήνη μια κοπέλα , η οποία θα κληθεί να αξιοποιήσει τις σπουδές της στο πιάνο ανάμεσα στους Γερμανούς και ουσιαστικά αποτυπώνει πως κυλά η ζωή στους κύκλους εκείνους για έναν Έλληνα. Ξετυλίγεται το κουβάρι της ιστορίας βήμα βήμα προσθέτοντας μια ακόμα δυναμική και καθοριστική γυναικεία παρουσία , της Φραου Λόρας . Η γυναίκα αυτή όπως και η φίλη της Ειρήνης , η Αφροδίτη θα βάλουν το δικό τους λιθαράκι στην αλλαγή πλεύσης του χαρακτήρα της Ειρήνης . Από γυναίκα παραδοσιακή , η οποία αφοσιώθηκε πλήρως στο γάμο της ,θα μετατραπεί σε μια άλλη προσωπικότητα που ρισκάρει και τολμά για να προστατεύσει , όσους αγαπά και τη χώρα της . Μου άρεσε η τροπή που πήρε η υπόθεση όταν εμφανίστηκε ο έρωτας που σαρώνει το μυαλό και που διχάζει το μυαλό και το συναίσθημα. Με έντονες πινελιές από μια αγάπη που δύσκολα μπορεί να ζήσει -για τους λόγους που θα διαπιστώσετε όταν το διαβάσετε - και με γεγονότα που καθηλώνουν ρουφάς αδηφάγα την ιστορία. Αυτή δε κάνει καθόλου κοιλιά και ξεχώρισα και το φινάλε, το οποίο θεωρώ πως ήταν το ιδανικό για όλους τους ήρωες .
Δεν μπορώ να μη σταθώ στο πετυχημένο τρόπο που έδεσε η συγγραφέας τρεις γυναικείες φιγούρες , διαφορετικές ολότελα μεταξύ τους , ωστόσο έχοντας ένα κοινό . Την αδάμαστη θέληση για ζωή και επιβίωση . Είναι ένα βιβλίο κόντρα στη φρίκη του πολέμου , που ενώ δεν εστιάζει σ αυτήν , την αναδεικνύει έντονα μέσα από τις επιλογές και τις σκέψεις των ηρώων . Ειδικά η Ειρήνη πέρασε δια πυρός και σιδήρου, γιατί πολλές φορές κλήθηκε να διαλέξει για πρόσωπα και καταστάσεις που υπήρξαν καταλυτικά για την ίδια . Δε γίνεται να μην σας καταθέσω πόσο συμπαθής ήταν στα μάτια μου με τα τρωτά και τα δυνατά της σημεία , τόσο αυτή όσο και η Φραου Λόρα .
Ένα καλό βιβλίο ξεχωρίζει όχι μόνο από την καθηλωτική πλοκή με ανατροπές και γεγονότα αμείωτης έντασης αλλά και από τη γραφή της συγγραφέως . Εδώ ο λόγος της Λιγκουνάκη είναι δυνατός καθώς βρίθει από συναισθήματα και παραστατικότητα . Με δυναμική στην περιγραφή, έχοντας εικονοπλαστική δεινότητα αποτυπώνει εξαιρετικά όσα συμβαίνουν και δεν αφήνει τον αναγνώστη ασυγκίνητο .
Είναι , λοιπόν , από τα μυθιστορήματα πρωτοεμφανιζόμενων συγγραφέων που αποτελούν ευχάριστη έκπληξη . Η «μουσικότητα» της «Ρενάτε» πιστέψτε με θα αγγίξει τις ευαίσθητες χορδές σας. Το νοερό ταξίδι θα σας χαρίσει στιγμές γεμάτες αγωνία , θέληση για ζωή και έρωτα .
Βαθμολογία :9/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου