Βιογραφικό: Γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 1974 στην Αθήνα. Φοίτησε στο Βαρβάκειο και εν συνεχεία στα ΤΕΙ Πειραιά στο Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων. Μιλάει τέσσερις ξένες γλώσσες: αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά και ισπανικά. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα γαλλικών σε campus στο Παρίσι από το 2002 έως και το 2007. Διαθέτει δίπλωμα Public Relations από το London Chamber of Commerce and Industry. Λατρεύει τον κινηματογράφο και γράφει ερασιτεχνικά για ταινίες και σειρές σε site της Θεσσαλονίκης, το «Φιλμ Νουάρ». Από τον Σεπτέμβριο του 2020 αρθρογραφεί στο site Υστερόγραφα του Μάνου Οικονομίδη. Επίσης, ασχολείται με την επιμέλεια βιβλίων. Το «Ρομαντικό Μοτίβο για μοναχικές καρδιές» είναι το πρώτο της μυθιστόρημα.
Ευχαριστώ πάρα πολύ που δεχτήκατε να μιλήσετε στη στήλη μου. 'Ήθελα πρώτα να μας πείτε κάποια πράγματα για να σας γνωρίσουμε καλύτερα... Ποια είναι η Ευτυχία, τελικά?
Ένα ευαίσθητο, ντροπαλό και αυθόρμητο παιδί. Λατρεύω να διαβάζω, να γράφω, να βλέπω ταινίες και σειρές, να ακούω μουσική, να πηγαίνω σε συναυλίες, σε θεατρικές παραστάσεις, στον κινηματογράφο. Λατρεύω επίσης τα ταξίδια. Τα τελευταία χρόνια έχω ξεκινήσει να ασχολούμαι επίσης με την αεροβική-χορευτική γυμναστική, τη γνωστή σε πολλούς ως zumba.
Συστήστε μας με λίγα λόγια το βιβλίο σας.
Πρόκειται για ένα χιουμοριστικό μυθιστόρημα με κεντρικό ήρωα έναν γυναικά, τον Ιλαρίωνα, ο οποίος διατηρεί παράλληλα μία πλατωνική σχέση με την Ανθούλα για όταν αποφασίσει να παντρευτεί. Με αφορμή την παρουσίαση ενός βιβλίου καταστρώνει σχέδιο για να προσεγγίσει γυναίκες εκτός διαδικτύου και καταφέρνει να κεντρίσει το ενδιαφέρον κάποιων αναγνωστριών, οι οποίες κολακεύονται και ενδίδουν στο φλερτ του για να απογοητευθούν στη συνέχεια. Η ίδια η ζωή όμως επιστρέφει συμπεριφορές.
Πώς προέκυψε η συνεργασία σας για την έκδοση του βιβλίου σας με τις Εκδόσεις ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ ?
Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι το πρώτο μου. Το είχα στείλει στο Υδροπλάνο και λίγες ημέρες μετά έλαβα θετική απάντηση για έκδοση του από την υπεύθυνη αξιολόγησης, την κυρία Αναστασία Κορινθίου.
Τι θα θέλατε ο αναγνώστης να εκτιμήσει περισσότερο στο βιβλίο σας?
Θα ήθελα, πέρα από τις κωμικές σκηνές, οι οποίες προσφέρουν γέλιο, ειδικά στη δύσκολη περίοδο που βιώνουμε, να κατανοήσει τα μηνύματα που κρύβονται πίσω από τις ιστορίες των ηρώων. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι εξ ημών έχουμε πληγωθεί σε κάποια φάση της ζωής μας από άσχημες συμπεριφορές και επιφανειακή κρίση. Και συχνά μία φιλική συμβουλή, όσο καλοπροαίρετη και αν είναι, μπορεί να μην την λάβουμε υπόψη. Τείνουμε να επηρεαζόμαστε περισσότερο από μία ιστορία, κυρίως αν ταυτιστούμε με τους ήρωες.
Κάθε ημέρα βλέπουμε να εκδίδονται καινούργια βιβλία και συνεχώς μας συστήνονται καινούργιοι συγγραφείς. Ποιο νομίζετε ότι είναι το πακέτο που πρέπει να διαθέτει ένας συγγραφέας για να μας αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις?
Πιστεύω στην αυθεντικότητα της γραφής, στον αυθορμητισμό. Επίσης, πιστεύω στον διδακτικό χαρακτήρα μίας ιστορίας. Σαφώς, ο κάθε συγγραφέας έχει κάποια πρότυπα τόσο κλασικών όσο και σύγχρονων συγγραφέων και έχοντας διαβάσει αρκετά βιβλία ακούσια υιοθετεί κάποια στοιχεία, τόσο στην πλοκή όσο και στο στυλ. Αν όμως ξεκινήσει να γράφει με πρώτη σκέψη όχι τη δική του ανάγκη για δημιουργικότητα, αλλά υπολογίζοντας τα συστατικά επιτυχίας συναδέλφων του, τότε είναι πολύ πιθανό να αφήσει αρνητικές εντυπώσεις, καθώς τα γραπτά του δεν θα έχουν προσωπικό χαρακτήρα.
Πώς σας ήρθε η έμπνευση για αυτή την ιστορία?
Από την ίδια την καθημερινότητα και το παιχνίδι του φλερτ ανάμεσα στα δύο φύλα. Την αρχική χαρά και τη μετέπειτα απογοήτευση όταν ο άλλος δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες σου. Σκέφτηκα ότι συχνά πηγαίνουμε σε κάποιες εκδηλώσεις όχι μόνο για τον σκοπό της ίδιας της εκδήλωσης, αλλά και για την κοινωνικοποίηση. Και κάπως έτσι μου ήρθε η ιδέα για το σκηνικό και τους κεντρικούς χαρακτήρες και όλα πήραν τον δρόμο τους σαν ιστορία.
Η συγγραφή ενός βιβλίου σίγουρα δεν είναι εύκολη υπόθεση, ποιες όμως είναι οι δυσκολίες αυτές?
Οι δυσκολίες εμφανίζονται όταν αποφασίζεις να γράψεις κάτι μόνο για το κέρδος χωρίς να έχεις έμπνευση τη δεδομένη περίοδο. Τότε η γραφή καταλήγει ξύλινη και κουραστική για τους αναγνώστες. Όταν όμως η ίδια η έμπνευση σε καθοδηγεί, δεν υπάρχει καμία δυσκολία, γιατί πρωτίστως λυτρώνεσαι αποτυπώνοντας στο χαρτί τις σκέψεις, τη φαντασία σου, τα συναισθήματά σου.
Πόσο διάστημα χρειάστηκε για να ολοκληρωθεί το βιβλίο σας?
Το συγκεκριμένο βιβλίο το είχα ξεκινήσει το 2009, αλλά τότε ήταν κάτι επιπόλαιο και βιαστικό και είχα γράψει τον μισό όγκο του. Κατά τη διάρκεια της πρώτης καραντίνας, το έπιασα ξανά, στην ανάγκη μου να εκτονωθώ μέσα από τη γραφή, καθώς μου ήταν πολύ δύσκολο να διαβάσω. Επί της ουσίας άλλαξα πολλά από τα αρχικά κομμάτια και ανέπτυξα περισσότερο την ιστορία. Έγραφα κάθε βράδυ και ολοκληρώθηκε σε τρεις μήνες περίπου.
Το οικογενειακό περιβάλλον σας υποστήριξε στην διαδικασία συγγραφής ? Αν ναι τι σας είπαν? Αν όχι πως αντιμετωπίσατε τις αντιδράσεις?
Από το οικογενειακό μου περιβάλλον εκείνοι που γνώριζαν ήταν οι γονείς μου, οι οποίοι με ενθάρρυναν, καθώς διάβαζαν ήδη τα άρθρα που έγραφα στη στήλη Υστερόγραφα του Μάνου Οικονομίδη. Παρά το γεγονός ότι είναι ιδιαίτερα αυστηροί στην κριτική τους, δεν ανήκουν δηλαδή σε εκείνους που θα πουν καλά λόγια καθαρά και μόνο επειδή είμαι παιδί τους, εντούτοις ενθουσιάστηκαν με το πρώτο μου μυθιστόρημα.
Επόμενα συγγραφικά σχέδια?
Έχω ήδη ολοκληρώσει το δεύτερο μυθιστόρημα μου, το οποίο επικεντρώνεται σε τρεις γυναίκες, οι οποίες γνωρίζονται τυχαία λίγο πριν την πρώτη καραντίνα. Η ιστορία παρακολουθεί τον τρόπο που καθεμία τους βιώνει αυτή την πρωτόγνωρη εμπειρία της πανδημίας μέχρι και τον Ιούλιο του 2020 και πως αλλάζει ο ψυχικός τους κόσμος και η στάση τους για τη ζωή και τις ανθρώπινες σχέσεις. Στόχος μου είναι να δείξω μέσα από καθημερινές ιστορίες πως μπορούμε να μετατρέψουμε το προσωπικό μας σκοτάδι σε φως.
Για το Βιβλίο της Παρέας
Λίτσα Λαμπρακοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου