Δευτέρα 7 Μαρτίου 2022

"Οι λέξεις είναι βγαλμένες αβίαστα μέσα από την ψυχή μου, έτσι, ώστε να προκαλούν έκρηξη συναισθημάτων σε όλη τη διαδρομή, αλλά και γιατί είναι ένα βιβλίο γεμάτο μηνύματα ζωής." ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ με την Μαρία Καμηλάκη στην Λίτσα Λαμπρακοπούλου για το "ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ"!

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ  ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΡΙΑ ΚΑΜΗΛΑΚΗ

 


Βιογραφικό:  Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ρέθυμνο Κρήτης. Σπούδασε στη Ράλλειο Παιδαγωγική Ακαδημία Πειραιώς και αργότερα στο Παιδαγωγικό Τμήμα Αθηνών για εξομοίωση πτυχίου. Εργάστηκε ως δασκάλα σε σχολεία της Κρήτης, της Μακεδονίας και της Αθήνας. Από μικρή αγαπούσε το γράψιμο. Λατρεύει την ποίηση γράφει και παρουσιάζει ποιήματά της. Έχει γράψει και διασκευάσει λογοτεχνικά έργα για μαθητικές παραστάσεις στα σχολεία που υπηρέτησε, αρκετά από τα οποία έχουν δημοσιευτεί σε σχολικά ή τοπικά περιοδικά. Το 2019 διακρίθηκε  σε λογοτεχνικό διαγωνισμό διηγήματος.

     Το πρώτο της μυθιστόρημα «ΣΤΗΝ ΚΟΧΗ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ» κυκλοφορεί με επιτυχία από τις εκδόσεις Αρμός. Εμπνευσμένο από εμπειρίες και εμπλουτισμένο με σκέψεις, φαντασία, αλληλοσυγκρουόμενες αντιλήψεις, εναλλασσόμενες εικόνες και συναισθήματα. Ξεκινάει από τα μισά του περασμένου αιώνα και ολοκληρώνεται στις μέρες μας. Συνταιριάζει με μαγικό τρόπο το παρελθόν που με γοργά βήματα δίνει τη σκυτάλη στο παρόν.

«ΣΦΟΥΓΓΑΡΙΑ ΤΗΣ ΛΗΘΗΣ» είναι το 2ο μυθιστόρημά της και έχει δοθεί προς έκδοση.  Δήλωσα συμμετοχή  σε ποιητικό διαγωνισμό που είναι σε εξελιξη. Επίσης έχει ολοκληρωθεί μια ποιητική συλλογή  μου κι είναι έτοιμη για έκδοση.

Οπισθόφυλλο: Μια ιστορία, πραγματικότητας και μυθοπλασίας, αρχίζει σε ένα χωριό της Κρήτης, στα μέσα του περασμένου αιώνα. Η Μυρτώ, ένα χαρισματικό κορίτσι, κυνηγάει τα όνειρά της μέσα σε δράση, αλλεπάλληλες συγκρούσεις, μυστηριώδεις καταστάσεις, ζώντας έναν έρωτα παράφορο και κυνηγημένο. Αλληλοσυγκρουόμενα συναισθήματα και σκέψεις, πρωτοφανή και ανεξέλεγκτα εμπόδια, κατάχρηση εξουσίας, δόλια προξενιά και υπερατλαντικά ταξίδια χαράζουν τη μοίρα της.
Ποια θα είναι η εξέλιξη της ζωής της; Ποιες μαγικές στιγμές και ποιες φουρτούνες την περιμένουν; Θα λυθούν τα μυστήρια και θα έρθει η δικαίωση;
Μέσα από την εξέλιξη της ιστορίας αναβλύζουν ήθη, έθιμα, κουλτούρες, τόποι, μηνύματα, που κάνουν ζωντανή και ενδιαφέρουσα την ανάγνωση και κόβουν την ανάσα.

Μπορείτε  να μας πείτε λίγα λόγια  για το βιβλίο σας «Στην κόχη της μοίρας από τη σκοπιά του συγγραφέα;»

Αρχικά σας ευχαριστώ πολύ για τον πολύτιμο χρόνο που διαθέσατε και τα όμορφα λόγια σας.«Στην κόχη της μοίρας», είναι το πρώτο μου μυθιστόρημα. Νιώθω πολύ χαρούμενη κι ευτυχισμένη που επιτέλους βρήκα το χρόνο να εκπληρώσω ένα μεγάλο μου όνειρο, να  γράψω  μυθιστόρημα. Τα λόγια του Βίκτωρ Ουγκώ  «Τίποτα δεν μπορεί  να αντισταθεί σε μια ιδέα που ήρθε η ώρα της», είναι μια μεγάλη αλήθεια. Στο μυθιστόρημα αυτό ένιωσα την ψυχή μου ελεύθερη να ανασκαλίζει μνήμες και να δίνει φτερά στην φαντασία μου. Προσπάθησα να δώσω συναρπαστική πλοκή, να ταξιδέψω τον αναγνώστη σε εποχή που πιθανόν δε γνωρίζει, να κατανοήσει  ραγδαίες εξελίξεις, να γίνει   δέκτης πληροφοριών σε ήθη, έθιμα, παραδόσεις, κουλτούρα ζωής . Να φανταστεί  ζωντανές περιγραφές με ακρίβεια και λεπτομέρεια από διάφορα μέρη όχι μόνο της πατρίδας μας, αλλά και από άλλα σημεία  του  πλανήτη. Επίσης να δώσω πειστικότητα και αυθεντικότητα με την χρήση παραστατικών, ζωντανών  διαλόγων και να χτίσω δυνατούς αντιφατικούς χαραχτήρες. Να μπω στην ψυχοσύνθεσή των ηρώων μου, να λειτουργήσω σαν    ανάσα τους, πίσω από αυτούς για να τους δώσω το ρόλο και το διάλογο που θα παρασύρει τον αναγνώστη στις προθέσεις και στις πράξεις τους, ώστε με αμείωτο  ενδιαφέρον  να συνοδοιπορεί μαζί με τους.  Να κάνω γνωστό τον αγώνα των κοριτσιών της εποχής εκείνης, να σπουδάσουν και  να ακολουθήσουν τα όνειρά τους πηγαίνοντας κόντρα στην  τότε νοοτροπίας  μιας κλειστής κοινωνίας. Να  παρουσιάσω τον έρωτα στην πιο αγνή του μορφή που παρά  τα άσχημα παιχνίδια, τις παγίδες, τις υπονομεύσεις κα τους ψηλούς τοίχους που βρήκε, πάλεψε τίμια προσπαθώντας να βρει διεξόδους. Επίσης μέσα  από την ιστορία  και τους στοχασμούς φανερώνονται ιδέες, αξίες και ηχηρά μηνύματα ιδιαίτερα στους νέους  για τη  διαχείριση της ζωής και τον αέναο αγώνα  που είναι αναγκαίος  για κάθε ωραίο, για κάθε στόχο. Ταξιδεύει από το παρελθόν στο παρόν με συναρπαστικές αποκαλύψεις.

Πώς σας ήρθε η ιδέα για τη συγκεκριμένη ιστορία;

Θεωρώ πως η  ιδέα της συγκεκριμένης ιστορίας αναβλύζει από τα παιδικά μου χρόνια. Γεννήθηκα σε μια εποχή που οι αξίες και οι αρχές της οικογένεια έπαιζαν σημαντικό ρόλο και καθόριζαν τις τύχες των παιδιών τους. Η ζωή ήταν αγκιστρωμένη με τα « πρέπει» που αναστέλλουν και ποδοπατούν τα «θέλω». Ιδιαίτερα στα κορίτσια είχε μεγαλύτερη βαρύτητα. Η μόρφωση των κοριτσιών ήταν δευτερεύουσας σημασίας μέχρι εκείνη την εποχή, εθεωρείτο  περιττή και αντίθετη με τη  σεμνότητα, τον  σεβασμό  και την η υπακοή  που  ήταν η μεγαλύτερη προίκα τους. Χρειάστηκε να παλέψω πολύ για να τα καταφέρω να πάω στο γυμνάσιο και να   συνεχίσω ανώτερες σπουδές. Αυτό   το όνειρο δεν επέτρεψα να μου το σταματήσει κανείς,  κουβαλώντας βέβαια τον σεβασμό, τις αξίες και την ευγνωμοσύνη στους γονείς μου που έχουν ασύλληπτη αξία.  Η ηρωίδα μου είναι δασκάλα, όπως κι εγώ,. Οπότε εύκολα μπορούσα να μπω στην ψυχοσύνθεσή της, και να δώσω πνοή στην φαντασία μου. Να εμπνέει και να εμπνέεται, να αγωνίζεται και να υπερασπίζεται τα όνειρά της, φαινομενικά υποταγμένη, αλλά μέσα της ελεύθερη και ανυπόταχτη. Επίσης η θάλασσα που αναφέρεται σε πολύ μεγάλο μέρος της ιστορίας έπαιξε, με άλλο τρόπο βέβαια,  σπουδαίο ρόλο στη ζωή μου. Από τα μέρη που έζησα αναβλύζει πλούσια πηγή εμπειριών και μαζί με μέρη που φαντάστηκα και τον αέναο αγώνα των ηρώων μου έγιναν ποτάμι που ξεχείλισε και  κανένα φράγμα δεν μπόρεσε να εγκλωβίσει την φαντασία μου ούτε να μείνει ανεκπλήρωτος πόθος το όνειρό μου.

Ποιος ήρωας του βιβλίου θα ήθελες να ήσουν, να έκανες παρέα ή να συναντούσες;

Θα ήθελα να είμαι η κεντρική ηρωίδα του έργου, η Μυρτώ. Είμαι πολύ συγκινημένη και ευχαριστώ όλους εσάς  τους εξαιρετικούς  αναγνώστες  για τις υπέροχες  κριτικές σας, μαγεμένοι  από τους ήρωές μου και ιδιαίτερα από την ψυχογραφία της Μυρτώς, όπως παρουσιάζεται  στην ιστορία. Ο κ. Αδάμος  Μουζουρής,  σπουδαίος συγγραφέας  ιστορικός παρουσιαστής και κριτής βιβλίων, όταν το διάβασε έκανε διεισδυτική ψυχογραφία στην προσωπικότητά της. Την  ονομάζει «Τραγική ηρωίδα των ελπίδων και των συνεχών διλημμάτων. Τραγική στην υπεράσπιση ωραίων υποθέσεων και προικισμένη με ευαισθησίες και χαρίσματα…» Θα ήθελα να ήμουν η Μυρτώ, γιατί η ζωή της είναι ένα  μήνυμα ανθρώπου που προσπαθεί να νικήσει το τείχη που  χτίζονται γι’ αυτή  άθελα της, τις παγίδες, τις ανατροπές τις καταιγίδες , τα κακά της εποχής, αλλά και τα κακά που προέρχονται από την ίδια. Υιοθέτησε αποφάσεις αντίθετες με τα «θέλω» της. Πήρε αποφάσεις λαθεμένες και ανώριμες, αλλά μέσα από τα λάθη της αντρειεύει, αγωνίζεται, ωριμάζει    εξελίσσεται και  ολοκληρώνεται σαν άνθρωπος. ΓΙ’ αυτή της ασταμάτητη πάλη της στο ρόλο του παιδιού, που ονειρεύεται και διεκδικεί ένα καλύτερο αύριο, στο ρόλο της ερωμένης, της  συζύγου, της μητέρας , της εκπαιδευτικού με την  αστείρευτη αγάπη και ανεξάντλητο δόσιμο στα παιδιά και στους μαθητές της ήθελα να τη συναντήσω και να συνομιλήσω μαζί της. Θα ήταν η καλύτερη παρέα μου.

Ποια είναι τα στοιχεία που κάνουν για σας ξεχωριστό το δικό σας βιβλίο;

Για μένα τα στοιχεία που κάνουν ξεχωριστό το βιβλίο είναι η ίδια η ιστορία. Πιστεύω πως είναι μια  συναρπαστική ιστορία, που κρατά την αναπνοή του αναγνώστη από την αρχή ως το τέλος. Έχει  συνεχή ροή, ανεξήγητες  ανατροπές, διάλογους μεστούς με έντονα  συναισθήματα και ψυχικές εξάρσεις, ζωντανές εικόνες που  μαγνητίζουν τον αναγνώστη και  κεντρίζουν  την φαντασία. Οι λέξεις είναι βγαλμένες αβίαστα  μέσα από την ψυχή μου,  έτσι, ώστε να προκαλούν έκρηξη συναισθημάτων σε όλη τη διαδρομή, αλλά και   γιατί είναι ένα βιβλίο γεμάτο μηνύματα ζωής.

Σκεφτήκατε πώς θα ήταν, αν δίνατε άλλο τέλος στην ιστορία σας; Αν κι εγώ προσωπικά αυτό το τέλος ήθελα γι αυτό το ζευγάρι.

Όταν  μες στην φαντασία μου σχημάτιζα την πλοκή, πέρασε από το νου μου  κι άλλη εκδοχή. Στην εξέλιξη όμως της ιστορίας παρουσιάστηκαν τόσα εμπόδια κι ανατροπές που  πίστεψα  πως ταίριαζε  αυτό το τέλος. Θέλησα  η τελευταία παράγραφος  να είναι η αποκορύφωση, να  φέρει την ανατροπή, να συγκινήσει, συγκλονίσει, όπως ταίριαζε   στην τραγικότητα των ηρώων μου . Χαίρομαι που έχετε κι εσείς την ίδια άποψη.

Ποια θα θέλατε να είναι τα τελευταία συναισθήματα του αναγνώστη όταν φτάνει στην τελευταία σελίδα του βιβλίου;

Τα συναισθήματα σε όλη την ιστορία διαρκώς   εναλλάσσονται και διαφοροποιούνται. Θέλω λοιπόν να νιώσουν πλούτο συναισθημάτων  και  φτάνοντας στο τέλος να  αισθανθούν   απόλυτη ικανοποίηση για τον χρόνο που αφιέρωσαν. Να νιώσουν πως τους χάρισε ένα ταξίδι ποιότητας και πλούτου ψυχής με έντονα συναισθήματα αντιθέσεων οργής, θυμού, απογοήτευσης, ελπίδας, αγωνίας, λαχτάρας, πίκρας. Για τον κάθε ήρωα χωριστά. Να νιώσουν την  αγάπη να κυλάει  στις φλέβες τους,  να έχουν  συλλάβει  την αξία  των μηνυμάτων. Την επιθυμία να γίνουν καλύτεροι και να αγαπήσουν τα όνειρά τους.  Να μην θέλουν να το αφήσουν από τα χέρια τους, αλλά να νιώθουν την ανάγκη να το συζητούν  με την παρέα τους και να το συστήσουν ανεπιφύλαχτα.

Τι σας δυσκόλεψε περισσότερο; Το θέμα να εξελίξετε την ιστορία σας ή το πώς θα την ολοκληρώσετε;

Στο γράψιμο ενός μυθιστορήματος υπάρχει έντονη αφύπνιση της φαντασίας για να εξελιχτεί περίτεχνα η πλοκή. Χρειάζεται  λοιπόν δυνατό χτίσιμο των χαραχτήρων των ηρώων, να υπάρχει αντίθεση και αντιφατικότητα. Αυτό είναι το πιο δύσκολο κομμάτι κι αυτό με δυσκόλεψε. Ειδικά  όταν το μυθιστόρημα πέρασε τα γεωγραφικά όρια της Ελλάδας για να βρεθεί στα πλάτη των ωκεανών και να περιγράψω τη ζωή των ναυτικών μέσα και έξω στα καράβια και στα λιμάνια που πέρασαν,  χρειάστηκε ψάξιμο και προσοχή, γιατί δεν έχω καμιά εμπειρία σε αυτό. Επίσης το έργο ξεκινά από ένα χωριό της Κρήτης και εξελίσσεται την εποχή της χούντας. Εδώ έπρεπε να προσέξω πώς θα  πλέξω την πραγματικότητα με τον μύθο. Το τέλος του έργου  ήρθε πιο ομαλά στην σκέψη μου.

Η λογοτεχνία σας άλλαξε τη ζωή και την καθημερινότητα σας;

 Νιώθω ευλογημένη που κατάφερα έστω και τώρα να αφήσω χρόνο για μας τις δύο. Μου γαληνεύει την ψυχή και τη σκέψη και μου ομορφαίνει την ζωή. Καταρχήν έμαθα να διαβάζω τον εαυτό μου, να τον αφουγκράζομαι. Είναι το μεγαλύτερο αντίδοτο στην μοναξιά. Αξιοποιώ τον ελεύθερο χρόνο μου δημιουργικά  αναπτύσσοντας την  πνευματική  μου ευεξία. Πιστεύω απόλυτα πως η λογοτεχνία ολοκληρώνει  την προσωπικότητά μου. Νιώθω πιο έντονα τα προβλήματα της κοινωνίας, αναγνωρίζω τις ατέλειες μου και προσπαθώ για ένα καλύτερο αύριο δημιουργώντας χαρακτήρες στην ιστορία μου, κατανοώ συμπεριφορές και λάθη. Πιστεύω πως με έχει επηρεάσει ευεργετικά. Η λογοτεχνία με κάνει να ξεφεύγω από τον πραγματικό κόσμο. Έρχομαι σε ένα κόσμο φτιαχτό, ενεργοποιώντας τις μνήμες , τα όνειρά μου, τις παγιδευμένες ιδέες μου, τις σκέψεις και  τους προβληματισμούς μου,  για να δημιουργήσω ένα δικό μου κόσμο.

Τι σας εξελίσσει σαν άνθρωπο;

Σαν άνθρωπο με βοηθάει στην εξέλιξή μου η ανάγνωση ποιοτικού λογοτεχνικού έργου εμβαθύνοντας  στο περιεχόμενό του. Το άκουσμα μουσικής μελωδίας. Η ποιοτική ευχάριστη συζήτηση με καλότροπους  ανθρώπους που τους διακρίνει  περιεχόμενο και γνώσεις. Το θέατρο, ο κινηματογράφος, τα ντοκιμαντέρ. Γενικά κάθε γνώση   πολιτισμική μπορεί να με εξελίξει. Την μεγαλύτερη εξέλιξη στον εαυτό μου τη νιώθω γράφοντας   μυθιστορήματα  και ποιήματα, γιατί έτσι εμπνέομε και δημιουργώ με μαγικά κλειδιά τις λέξεις τις φράσεις και τους χαρακτήρες των ηρώων που θα χτίσουν την πλοκή.

Επόμενα συγγραφικά σας σχέδια?

Περιμένω με χαρά και αγωνία την έκδοση του δεύτερου μυθιστορήματός μου: «Σφουγγάρια  της λήθης». Παράλληλα ετοιμάζω μια  ποιητική συλλογή  με αρκετά ποιήματα, παλαιότερα  ανέκδοτα και νέα,  για την  έκδοση τους. Επιπλέον  περιμένω αποτελέσματα από τη συμμετοχή μου σε λογοτεχνικό διαγωνισμό ποίησης.  Νιώθω ψυχική ολοκλήρωση ασχολούμενη με το γράψιμο. Χαίρομαι όταν μπορώ να αφιερώσω χρόνο γι’ αυτό και θα συνεχίσω μέχρι να μπορώ.

Για το Βιβλίο της Παρέας

Λίτσα Λαμπρακοπούλου

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου