Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2020

ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "Η ΡΑΦΤΡΑ", ΑΡΦΥΡΩ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ, εκδόσεις Ψυχογιός, με την ματιά της ΕΥΑΣ ΜΑΡΑΚΗ!

    Δε γνώριζα τη γραφή της Αργυρώς Μαργαριτη και με το μυθιστόρημα "Η ράφτρα" έκανα την αρχή και ομολογώ μου άφησε καλές εντυπώσεις . Η συγγραφέας μας μεταφέρει στη Θράκη στα τέλη του 19ου αιώνα με αρχές 20 ου και ξετυλίγει το κουβάρι μιας ιστοριας  όπου τα πάθη, τα μυστικά, οι έρωτες και οι προδοσίες βρίσκονται σε πρώτο πλάνο. Παράλληλα, στην αιματοβαμμένη και πονεμένη περιοχή αυτή της Ελλάδας οι κομιτατζήδες δυσχεραίνουν την περιοχή των κατοίκων. Η Κεραστω ,ορφανή που μεγάλωσε σε ένα μοναστήρι και έγινε ράφτρα, και ο Μητσος Γιαβασογλου, ο αντάρτης καπνέμπορος από ένα παιχνίδι της μοιρας συναντιούνται και αλλάζει αρδην η ζωή τους. Με ξυρισμένο κεφάλι δεν τον υποτάσσει με τις χαρες του θηλυκού αλλά θα λαβωσει ανεπανορθωτα την καρδιά του .

     Ένα μυθιστόρημα στο οποίο αν και πρωτοστατεί το ιστορικό πλαίσιο γίνεται ένας συγκερασμός ηθογραφίας, παραμυθιού αλλά και έρωτα. Η συγγραφέας εξυφαινει μαεστρικά την ιστορία της περιοχής αλλά και της Ελλάδας εκείνη την εποχή και φωτίζει ένα κεφάλαιο που δεν συναντάμε συχνά στα μυθιστορήματα, της βουλγαρικής παρουσίας εκεί. Μια περίοδος δύσκολη και σκοτεινή, γιατί οι Έλληνες δεινοπάθησαν στα χέρια τους. Αν και έκανε λεπτομερή ιστορική καταγραφή δεν με κούρασε καθόλου η εξιστόρηση της. Επίσης, μου άρεσε ο άψογος χειρισμός της γλώσσας, γιατί είχε ένταση, λυρικοτητα, ιδιωματικούς χαρακτήρες αλλά και εικονοπλαστικη προσωπικότητα και λογοτεχνική καταβολή.

     Οι χαρακτήρες σκιαγραφήθηκαν με αληθοφάνεια και ρεαλισμό. Διεισδύει στην ψυχή τους και κατανοούμε πληρως τις πράξεις και τις σκέψεις τους. Παράλληλα, και τα υπόλοιπα πρόσωπα που συμπορεύονται μαζί τους  έχουν πολλά συναισθήματα να μεταδώσουν στον αναγνωστη. Λάτρεψα σαν φιγούρα την Κεραστω, γιατί ξέρει να κέντα με όλο της το είναι στην πλοκή. Είναι μια γυναίκα που δε περνά απαρατήρητη με την προσωπικότητα της. 

     Ωστόσο, σε κάποια σημεία ήθελα ο λόγος να ρεει πιο γρήγορα και να έχει μεγαλύτερο παλμό. Ίσως πλατιασε σε κάποια γεγονότα και περιγραφές και απέκοψε την ένταση που βίωσα ως αναγνώστρια. Δεν παύει όμως να είναι ένα μεστό ιστορικό μυθιστόρημα όπου η συγγραφέας έκανε έρευνα ενδελεχή και σεβάστηκε την ιστορία του τόπου. Άλλωστε, αν ακούσεις τη φωνή της ιστοριας κερδισμένος θα βγεις πάντα, γιατί θα διδαχθείς .

   Βαθμολογία :8/10

1 σχόλιο:

  1. Ευχαριστώ, κυρία Εύα Μαράκη, που σκύψατε με τόση προσοχή και ενδιαφέρον πάνω στην ιστορία της Ράφτρας μου. Αισθάνομαι πάντα ευγώμων για όσους διαβάζουν τις γραφές μου και πολύ περισσότερο για όσους μπαίνουν στον κόπο να σχολιάσουν. Να είστε πάντα καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή